Wyrok NSA z dnia 25 maja 2022 r., sygn. II OSK 3386/19

Obowiązek poddania małoletnich dzieci szczepieniom ochronnym wynika bezpośrednio z przepisów ustawowych oraz odpowiednich rozporządzeń, a przymus egzekucyjny tego obowiązku stanowi element systemu ochrony zdrowia publicznego i jest zgodny z Konstytucją oraz Konwencją o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Siegień (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Zofia Flasińska Sędzia NSA Małgorzata Miron po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej S. I. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 czerwca 2019 r., sygn. akt VII SA/Wa 2751/18 w sprawie ze skargi S. I. na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia [...] września 2018 r. znak [...] w przedmiocie oddalenia zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 czerwca 2019 r., sygn. akt VII SA/Wa 2751/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę S. I. na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia [...] września 2018 r. w przedmiocie oddalenia zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym.

Wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

Zaskarżonym postanowieniem Minister Zdrowia, po rozpatrzeniu zażalenia S. I. (dalej: "skarżący") na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2015 r. o oddaleniu zarzutów wniesionych w postępowaniu egzekucyjnym, utrzymał w mocy to postanowienie. W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Minister Zdrowia stwierdził, że postępowanie egzekucyjne mające na celu przymuszenie skarżącego do wykonania obowiązku o charakterze niepieniężnym, polegającym na poddaniu małoletniego dziecka skarżącego szczepieniom ochronnym, było prowadzone w sposób prawidłowy. Minister Zdrowia przeanalizował materiał dowodowy zebrany w sprawie i nie podzielił zarzutów skarżącego odnośnie naruszenia art. 34 § 4, art. 33 § 1 pkt 2 w zw. z § 3 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 18 sierpnia 2011 r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 849 ze zm.), dalej: rozporządzenie, art. 29 § 1 i 2, art. 119 § 1, art. 27 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2016 r., poz. 599), dalej: "u.p.e.a.", art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b oraz pkt 3, art. 17 ust. 2 i ust. 11 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1866 ze zm.), dalej: "ustawa o zwalczaniu chorób". W zakresie zarzutu braku wymagalności obowiązku określonego w tytule wykonawczym, organ drugiej instancji podniósł, że wykaz obowiązkowych szczepień ochronnych i grupy osób obowiązanych do poddania się tym szczepieniom zostały określone w art. 17 ust. 1 ustawy o zwalczaniu chorób oraz w rozporządzeniu. Terminy realizacji obowiązku wykonania poszczególnych szczepień są uwarunkowane zaleceniami, jakie definiuje Program Szczepień Ochronnych na dany rok, ogłaszany przez Głównego Inspektora Sanitarnego w formie komunikatu w dzienniku urzędowym ministra właściwego do spraw zdrowia, w zależności od kalendarzowego wieku dziecka. Obowiązek ten staje się egzekwowalny w chwili wejścia osoby objętej obowiązkiem w granice wiekowe zakreślone przez ustawę - w tym bowiem okresie obowiązkowe szczepienia ochronne powinny zostać wykonane. Podstawą prawną do nałożenia obowiązku szczepień przeciw wybranym chorobom zakaźnym jest art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o zwalczaniu chorób, który zobowiązuje osoby przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do poddawania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym na zasadach określonych w ustawie.