Wyrok NSA z dnia 24 maja 2022 r., sygn. I FSK 797/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Olejnik, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia del. WSA Maja Chodacka (sprawozdawca), Protokolant Marcin Broda, po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. spółka jawna w likwidacji w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 6 grudnia 2017 r. sygn. akt III SA/Gl 849/17 w sprawie ze skargi K. spółka jawna w likwidacji w P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 1 sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od maja 2013 r. do marca 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K. spółka jawna w likwidacji w P. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z 6 grudnia 2017r. w sprawie o sygn. akt III SA/Gl 849/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę K. spółka jawna w likwidacji w P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 1 sierpnia 2017r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług. Wymieniony wyrok oraz pozostałe orzeczenia sądów administracyjnych przywołane w niniejszym uzasadnieniu publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego: http://orzeczenia.nsa.gov.pl.

1.2. Z uzasadnienia wyroku Sądu pierwszej instancji wynika, że spór w sprawie miał charakter procesowy, a jego istotą jest odpowiedź na pytanie o to, czy w stanie faktycznym sprawy organ odwoławczy miał prawo orzekać kasatoryjnie, uchylając zaskarżoną decyzję i przekazując sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. Sąd pierwszej instancji wskazał, że sama strona skarżąca artykułowała niedomagania dowodowe zaistniałe w postępowaniu prowadzonym przez organ I instancji. Miało to miejsce zarówno w odwołaniu od decyzji nieostatecznej, a następnie w skardze do Sądu. Dopiero później zmieniła stanowisko uznając, że sprawa nadaje się do merytorycznego rozstrzygnięcia. Sąd pierwszej instancji stwierdził niekompletność materiału dowodowego na jakim oparł się organ pierwszej instancji oraz niekonsekwencję w rozumowaniu organu I instancji. Uchybienie to dotyczyło rozważań dotyczących kwot podatku naliczonego gdzie z jednej strony eksponowano fikcyjność działalności gospodarczej dostawców spółki oraz fikcyjność dokonywanych przez nich dostaw towarów, a jednocześnie organ pierwszej instancji artykułował brak należytej staranności strony skarżącej w weryfikowaniu jego partnerów handlowych. Podniesiono też, że organ pierwszej instancji wskazał na fikcyjność sprzedaży towarów za granicę, ale brak było wystarczających dowodów na to, że za zakwestionowanymi fakturami nie szedł towar. Dlatego też Sąd pierwszej instancji uznał, że organ odwoławczy zasadnie uchylił decyzję organu pierwszej instancji i przekazując sprawę do ponownego rozpatrzenia nakazał temu organowi uzupełnienie materiału dowodowego zgromadzonego w postępowaniu podatkowym. Zdaniem Sądu pierwszej instancji uchybienia dowodowe popełnione przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej, a wskazane przez organ odwoławczy świadczyły o konieczności powtórzenia postępowania dowodowego. Z kolei, ich rozmiar, wyartykułowany w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, "mierzony" zakresem czynności jakie należy wykonać dowodzi tego, że spełniona jest przesłanka określona w art. 233 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017r., poz. 201 ze zm., dalej: "Ordynacja podatkowa").