Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 9 lutego 2024 r., sygn. II SA/Gl 1481/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Rafał Wolnik, Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Dobrowolski, Asesor WSA Aneta Majowska (spr.), Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lutego 2024 r. sprawy ze skargi J. J. (J.) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia 7 lipca 2023 r. nr SKO.PS/41.5/807/2023/15382 w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta R. z dnia 20 czerwca 2023 r. nr [...].

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 20 czerwca 2023 r. nr. [...], wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta R., na podstawie art. 4, art. 11 ust. 2, art. 106 ust. 4, art. 107 ust. 1 i 4a ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r., poz. 901, dalej: "u.p.s."), art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r., poz. 775 z późn. zm., dalej: "k.p.a."), odmówiono J. J. (dalej: "Strona" "Skarżący") przyznania pomocy finansowej.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że Strona wnioskiem z dnia 25 maja 2023 r. wystąpiła o udzielenie pomocy finansowej na maj 2023 r.

W ramach wszczętego i prowadzonego postępowania organ ustalił ze Stroną datę i godzinę przeprowadzenia wywiadu środowiskowe. W dniu planowanego wywiadu Strona nie wyraziła zgody na wejścia do mieszkania pracowników socjalnych z uwagi na brak ochraniaczy na obuwie.

Powyższe zachowanie Strony organ ocenił jako postawę celowo uniemożliwiającą realizację wywiadu. W ocenie organu brak współpracy osoby z pracownikiem socjalnym celem rozwiązania trudnej sytuacji życiowej, w której się znajduje, daje podstawę do odmowy udzielenia pomocy finansowej w oparciu o art. 4 w zw. z art. 11 ust. 2 u.p.s. Organ uznał, iż brak możliwości przeprowadzenia wywiadu, z przyczyn leżących po stronie Wnioskodawcy, uniemożliwił dokonania oceny rzeczywistej sytuacji majątkowej, rodzinnej i bytowej osoby ubiegającej się o świadczenie. Dla uzasadnienia takiego rozstrzygnięcia organ odwołał się do stanowiska prezentowanego w orzecznictwie sądów administracyjnych