Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 27 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-1.4011.28.2024.3.AG
Możliwość skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 stycznia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 18 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani pismem z 18 stycznia 2024 r. (wpływ 18 stycznia 2024 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 5 lutego 2024 r. (wpływ 5 lutego 2024 r. oraz 7 lutego 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
W dniu (…) 1997 r. został zawarty związek małżeński pomiędzy A a B. Dzieckiem z tego związku jest C, urodzony (…) 2004 r.
W 2015 roku sąd orzekł rozwód, bez orzekania o winie, pozostawiając władzę rodzicielską obojgu rodzicom. Jednocześnie sąd przyznał opiekę i miejsce zamieszkania dziecka przy matce, a ojca zobowiązał do comiesięcznych alimentów, w wysokości 500,00 zł (do dnia dzisiejszego kwota ta nie uległa zmianie).
Orzeczenie w sprawie rozwodu uprawomocniło się (…) 2015 r.
W związku z porozumieniem rodzicielskim w sprawie wychowywania Syna, sąd nie orzekał o kontaktach ojca z dzieckiem, odwołując się do przedmiotowego porozumienia. Zgodnie z nim ojciec miał spędzać z Synem co drugi weekend oraz jedno popołudnie w tygodniu, dwa tygodnie w czasie wakacji oraz tydzień w trakcie ferii zimowych. Porozumienie od czasu jego zaakceptowania przez sąd nie było zmieniane.
Od chwili orzeczenia rozwodu do chwili obecnej ojciec w pełni wywiązuje się wyłącznie z obowiązku alimentacyjnego. Wspólne spędzanie czasu w trakcie weekendów stawało się coraz rzadsze, aż ustało. Spotkania w trakcie tygodnia nie były realizowane. Jeśli chodzi o spędzanie czasu w okresie wolnym od nauki to ograniczało się ono do 7-8 dni w trakcie wakacji oraz 4-5 dni w trakcie ferii i także ustało.
Ostatnie wspólne spędzenie czasu w okresie wolnym od nauki miało miejsce w 2019 roku. Także w tym roku ojciec przestał interesować się kwestiami zdrowotnymi Syna, pozostawiając wszelkie koszty związane z leczeniem ortodontycznym, stomatologicznym czy okulistycznym po stronie Wnioskodawczyni. Nie uczestniczył również w życiu szkolnym Syna. W okresie przygotowawczym do matury Syn korzystał z kursów przygotowawczych, które były opłacone przez Wnioskodawczynię. Sprawy wypoczynku wakacyjnego, czy weekendowego Syna także pozostają poza kręgiem zainteresowań jego ojca. Wnioskodawczyni nadmieniła, iż na przywołane wyżej wydatki posiada stosowne dokumenty.
Podsumowując, poza płaceniem alimentów ojciec nie podejmuje żadnych czynności faktycznych przy Synu, mających na celu jego wychowanie jak również nie dokłada się do zaspokajania pozostałych potrzeb związanych z edukacją, zdrowiem czy wypoczynkiem.
Od marca 2022 r. kontakty Syna z ojcem są sporadyczne, tj. średnio 1 spotkanie w miesiącu (lub rzadziej) trwające do 2 godz. Podobnie było w 2023 roku, z tym że ostatnie „spotkanie” w tym roku miało miejsce w lipcu 2023 r. i trwało ok. 10 min.
Od chwili rozwodu Syn nieprzerwanie mieszka z Wnioskodawczynią i znajduje się pod jej opieką. Na co dzień Wnioskodawczyni wraz z Synem zamieszkują wspólnie z jej Tatą. Nie uczestniczy On jednak w wychowaniu Syna Wnioskodawczyni, jak również nie ponosi wydatków związanych z jego utrzymaniem. Ojciec Syna zamieszkuje z drugą żoną oraz jej dzieckiem.
Stan cywilny Wnioskodawczyni po orzeczeniu rozwodu nie uległ zmianie. Aktualnie Syn jest studentem (…). Nie osiąga żadnych dochodów. Do tej pory Wnioskodawczyni rozliczała się indywidualnie, gdyż była przekonana, że jakiekolwiek kontakty Syna z ojcem powodują, że nie może mieć statusu osoby samotnie wychowującej dziecko.
W piśmie z 5 lutego 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzieliła Pani następujących odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania:
1.czy zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), ma Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce?
Odpowiedź: Tak.
2.czy w stosunku do Pani lub Pani Syna, w okresie którego dotyczy wniosek, miały/mają/będą miały zastosowanie przepisy:
a)art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym) lub
b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy
– w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;
c)ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych;
Odpowiedź: Nie.
3.czy Pani Syn w całym okresie, którego dotyczy wniosek, uzyskał/uzyskuje/będzie uzyskiwał:
a)dochody podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (skala podatkowa) lub art. 30b (dochody ze zbycia papierów wartościowych, udziałów (akcji) lub pochodnych instrumentów finansowych) lub
b)przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 (ulga dla młodych) lub art. 21 ust. 1 pkt 152 (ulga na powrót),
w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2022 r. poz. 240 i 2476), z wyjątkiem renty rodzinnej?
Odpowiedź: Nie.
4.czy w całym okresie, którego dotyczy Pani zapytanie, Syn uczył się/uczy się/będzie się uczył w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie?
Odpowiedź: Tak.
5.czy w okresie, którego dotyczy wniosek :
·Syn jest/był/będzie pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 810 ze zm.)?;
Odpowiedź: Nie.
·faktycznie i samotnie wychowywała/wychowuje/będzie Pani wychowywać Syna, bez udziału drugiego rodzica – ojca dziecka – wykonywała Pani władzę rodzicielską: stale troszczyła się Pani o byt materialny i rozwój emocjonalny Syna, bez udziału (wsparcia) drugiej osoby?
Odpowiedź: Tak.
6.jakie obowiązki wobec Pani i Pani byłego męża względem Syna wynikają z porozumienia rodzicielskiego w sprawie wychowania Syna, czy należycie wypełnia Pani i Pani były mąż określone w tym porozumieniu obowiązki?
Odpowiedź: Obowiązki względem Syna wynikające z porozumienia rodzicielskiego w sprawie wychowania:
obowiązek | osoba zobowiązana | czy wypełniany należycie |
obowiązek alimentacyjny | ojciec | tak |
kontakty: a) ojciec będzie spędzał z Synem co drugi weekend oraz jedno popołudnie w tygodniu b) ojciec będzie spędzał z Synem dwa tygodnie w trakcie wakacji oraz tydzień w trakcie ferii zimowych | ojciec ojciec | nie (w okresie objętym wnioskiem ojciec w ogóle nie spędzał z Synem weekendów i jednego popołudnia w tygodniu) nie (w okresie objętym wnioskiem ojciec w ogóle nie spędzał czasu Synem w czasie wakacji i ferii) |
kontakty ze szkołą utrzymują obydwoje rodzice | ojciec matka | nie (w okresie objętym wnioskiem ojciec nie utrzymywał kontaktów ze szkołą) tak |
istotne decyzje zwłaszcza dotyczące leczenia i kształcenia | ojciec matka | nie tak |
bieżący nadzór nad sprawami zdrowotnymi Syna | matka | tak |
obowiązek zapewnienia właściwej opieki w razie choroby Syna | matka | tak |
Pytanie
Czy w związku z powyższym, Wnioskodawczyni przysługuje status osoby samotnie wychowującej dziecko i czy może w ten sposób rozliczać się począwszy od roku 2022 i w kolejnych latach?
Pani stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawczyni, spełnia przesłanki umożliwiające rozliczanie się jako samotny rodzic. Opieka, wychowanie i zabezpieczenie wszelkich potrzeb Syna spoczywa wyłącznie na Wnioskodawczyni. Poza alimentami ojciec nie interesuje się życiem Syna, nie dba o zaspokajanie jego potrzeb związanych z nauką, zdrowiem, wypoczynkiem. Nie stara się również o utrzymanie relacji z Synem.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:
1)małoletnie,
2)pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3)pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie
– podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym.
Stosownie do art. 6 ust. 4d ww. ustawy:
W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie.
Na podstawie art. 6 ust. 4e ww. ustawy:
Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym:
1)dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub
2)przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152
– w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2022 r. poz. 240 i 2476), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.
Art. 6 ust. 4f ww. ustawy stanowi:
Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2022 r. poz. 1577 i 2140).
W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:
1)stosuje przepisy:
a)art. 30c lub
b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy
– w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;
2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:
-posiadania przez rodzica lub opiekuna prawnego statusu osoby samotnie wychowującej dziecko;
-wychowywania przez rodzica lub opiekuna prawnego samotnie w roku podatkowym dziecka;
-nieuzyskiwania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego;
-niepodlegania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych;
-nieuzyskiwania przez pełnoletnie dziecko przychodów/dochodów w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej (z wyjątkiem przewidzianym ustawą).
Brzmienie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych precyzuje pojęcie „osoby samotnie wychowującej dzieci” w taki sposób, aby nie budziło wątpliwości, iż prawo do preferencyjnego opodatkowania dochodów nie przysługuje wszystkim osobom stanu wolnego posiadającym dzieci własne lub przysposobione (o których mowa w tym przepisie), a wyłącznie jednemu z rodziców/opiekunów prawnych, tj. temu, który samotnie wychowuje dziecko/dzieci. Do skorzystania z tej preferencji, niewystarczające jest samo legitymowanie się określonym stanem cywilnym. Równie istotne jest samotne troszczenie się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka bez udziału innej osoby, tj. w szczególności ojca lub matki dziecka.
Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie, tj. w roku podatkowym, sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka. Jak wynika z powyższego, ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od spełnienia m.in. warunku samotnego wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka) wymienionych w art. 6 ust. 4c ww. ustawy. Przepis ten wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta w roku podatkowym musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.
Natomiast, kiedy każdy rodzic jest zaangażowany w proces wychowawczy dziecka oznacza to, że w roku podatkowym dziecko wychowywane jest wspólnie przez oboje rodziców, a nie samotnie przez któregokolwiek z nich.
Przy wychowywaniu dziecka należy wziąć pod uwagę całokształt działań i czynności wykonywanych przez każdego z rodziców, w tym także tych o charakterze niewymiernym jak kształtowanie osobowości, światopoglądu, systemu wartości, postaw emocjonalnych. W sytuacji, gdy każdy z rodziców aktywnie oraz w porównywalnym stopniu uczestniczy w wychowywaniu dziecka – co przejawia się między innymi dzieleniem się wszelkimi obowiązkami związanymi z procesem wychowawczym dziecka, niezależnie od tego u kogo, pod czyją w danym momencie roku podatkowego opieką dziecko przebywa – nie można mówić o samotnym wychowywaniu dziecka przez któregokolwiek z rodziców.
Przyjęcie odmiennej wykładni stałoby w sprzeczności z uzasadnieniem wprowadzenia tej ulgi, z którego jednoznacznie wynika, że ustawodawca kierował ją tylko do osób, które samotnie troszczą się o codzienne zaspokojenie potrzeb dzieci, posiadając ściśle określony status cywilny.
Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się zatem do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny.
Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko.
Podstawową kwestią jest zatem ustalenie, który z rodziców faktycznie wychowuje dziecko, gdy rodzice nie pozostają w związku małżeńskim i żadnemu z rodziców sąd nie ograniczył władzy rodzicielskiej, a jednocześnie ojciec (matka) dziecka wypełnia postanowienia wyroku sądowego w zakresie realizacji kontaktów z dzieckiem oraz świadczeń alimentacyjnych.
Wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do łożenia na jego utrzymanie oraz do czasowego (doraźnego) z nim przebywania. Wychowywanie dziecka obejmuje bowiem ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju. Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.
W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. W sytuacji, gdy dziecko pozostaje pod stałą, codzienną opieką jednego rodzica, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (np. zgodnie z orzeczeniem sądu), status samotnego rodzica ma ten, który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Rodzic, o którym mowa w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w pojedynkę troszczy się o zaspokojenie bieżących potrzeb dziecka, nie traci statusu osoby samotnie wychowującej dziecko z racji utrzymywania sporadycznych kontaktów z dzieckiem przez drugiego rodzica lub płacenia przez niego alimentów.
Z opisu sprawy wynika, że w 1997 roku zawarła Pani związek małżeński. Dzieckiem z tego związku jest Pani Syn, urodzony (…) 2004 r. W 2015 roku sąd orzekł rozwód, bez orzekania o winie, pozostawiając władzę rodzicielską obojgu rodzicom. Jednocześnie sąd przyznał opiekę i miejsce zamieszkania dziecka przy matce, a ojca zobowiązał do comiesięcznych alimentów. Orzeczenie w sprawie rozwodu uprawomocniło się (…) 2015 r. W związku z porozumieniem rodzicielskim w sprawie wychowywania Syna, sąd nie orzekał o kontaktach ojca z dzieckiem, odwołując się do przedmiotowego porozumienia. Zgodnie z nim ojciec miał spędzać z Synem co drugi weekend oraz jedno popołudnie w tygodniu, dwa tygodnie w czasie wakacji oraz tydzień w trakcie ferii zimowych. Poza tym, ojciec był również zobowiązany do: utrzymywania kontaktów ze szkołą, podejmowania istotnych decyzji zwłaszcza dotyczących leczenia i kształcenia. Obowiązków tych jednak – jak Pani wskazała – ojciec Syna nie wypełnia. Od chwili orzeczenia rozwodu do chwili obecnej ojciec w pełni wywiązuje się wyłącznie z obowiązku alimentacyjnego. Wspólne spędzanie czasu w trakcie weekendów stawało się coraz rzadsze, aż ustało. Ostatnie wspólne spędzenie czasu w okresie wolnym od nauki miało miejsce w 2019 roku. Także w tym roku ojciec przestał interesować się kwestiami zdrowotnymi Syna, pozostawiając wszelkie koszty związane z leczeniem ortodontycznym, stomatologicznym czy okulistycznym po stronie Pani. Nie uczestniczył również w życiu szkolnym Syna. W okresie przygotowawczym do matury Syn korzystał z kursów przygotowawczych, które były opłacone przez Panią. Sprawy wypoczynku wakacyjnego, czy weekendowego Syna także pozostają poza kręgiem zainteresowań jego ojca. Podsumowując, poza płaceniem alimentów ojciec nie podejmuje żadnych czynności faktycznych przy Synu, mających na celu jego wychowanie jak również nie dokłada się do zaspokajania pozostałych potrzeb związanych z edukacją, zdrowiem czy wypoczynkiem. Od marca 2022 r. kontakty Syna z ojcem są sporadyczne, tj. średnio 1 spotkanie w miesiącu (lub rzadziej) trwające do 2 godz. Podobnie było w 2023 roku, z tym że ostatnie „spotkanie” w tym roku miało miejsce w lipcu 2023 r. i trwało ok. 10 min. Od chwili rozwodu Syn nieprzerwanie mieszka z Panią i znajduje się pod Pani opieką. Na co dzień wraz z Synem zamieszkuje Pani wspólnie ze swoim ojcem. Nie uczestniczy On jednak w wychowaniu Pani Syna, jak również nie ponosi wydatków związanych z jego utrzymaniem. Ojciec Syna zamieszkuje z drugą żoną oraz jej dzieckiem. Pani stan cywilny po orzeczeniu rozwodu nie uległ zmianie. Aktualnie Pani Syn jest studentem (…). Nie osiąga żadnych dochodów.
Ponadto, jak wynika z uzupełnienia wniosku, zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.
W stosunku do Pani lub Pani Syna, w okresie którego dotyczy wniosek, nie miały zastosowanie przepisy:
-art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
-ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy - w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;
-ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Pani Syn w całym okresie, którego dotyczy wniosek, nie uzyskał:
a) dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (skala podatkowa) lub art. 30b (dochody ze zbycia papierów wartościowych, udziałów (akcji) lub pochodnych instrumentów finansowych) lub
b) przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 (ulga dla młodych) lub art. 21 ust. 1 pkt 152 (ulga na powrót),
w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2022 r. poz. 240 i 2476), z wyjątkiem renty rodzinnej.
W całym okresie, którego dotyczy Pani zapytanie, Syn uczył się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie.
W okresie, którego dotyczy wniosek Syn nie przebywa pod opieką naprzemienną. Faktycznie i samotnie wychowywała Pani Syna, bez udziału drugiego rodzica – ojca dziecka – wykonywała Pani władzę rodzicielską: stale troszczyła się Pani o byt materialny i rozwój emocjonalny Syna, bez udziału (wsparcia) drugiej osoby.
W tym miejscu należy jednoznacznie podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że:
Każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie.
Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.
Zatem prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym.
Dodatkowo wyjaśnić należy, że aby móc skorzystać z omawianej preferencji podatkowej status osoby samotnie wychowującej dziecko (określonej ww. przepisem) nie musi trwać przez cały rok podatkowy. Wystarczające jest, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.
Ponadto, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok podatkowy pełnoletnie dziecko do ukończenia 25. roku życia, uczyło się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro w roku 2022 i latach kolejnych to Pani faktycznie wykonywała i będzie wykonywać władzę rodzicielską w stosunku do swojego dziecka, bez udziału drugiego rodzica (ojca dziecka), tj. dziecko cały czas mieszkało i mieszka z Panią, cały ciężar wychowania dziecka spoczywa na Pani, począwszy od kontaktów ze szkołą, dbaniem o rozwój fizyczny, zdrowie, dodatkowe zainteresowania, wypoczynek, poprzez dbanie o codzienne, bieżące i bytowe potrzeby dziecka, ponosi Pani wszelkie wydatki dodatkowe związane z jego codziennym bytem, wypoczynkiem, szkołą, rozwijaniem zainteresowań, zaspokaja wszelkie potrzeby, podejmuje wszelkie decyzje dotyczące nauki, wychowania, czasu wolnego, natomiast ojciec dziecka poza płaconymi alimentami oraz sporadycznymi spotkaniami, nie partycypuje w dodatkowych kosztach, nie brał czynnego udziału w wychowaniu dziecka, to uznać należy, że spełnia Pani warunki określone w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z powyższym, przysługuje Pani prawo do preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Może Pani w ten sposób rozliczać się za rok 2022 i w kolejnych latach, o ile zmianie nie ulegnie opisany stan faktyczny i w dalszym ciągu wypełnione będą wspomniane warunki wynikające z powołanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
-stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz
-zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right