Interpretacja indywidualna z dnia 19 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.3.2024.1.KW

Rekompensata otrzymana dotychczas lub otrzymywana w przyszłości przez Spółkę nie stanowiła/nie będzie stanowić dla Spółki przychodu z działalności zwolnionej od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia czy Rekompensata otrzymana dotychczas lub otrzymywana w przyszłości przez Spółkę stanowiła/będzie stanowić dla Spółki przychód z działalności zwolnionej od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT - jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych odnośnie ustalenia czy Rekompensata otrzymana dotychczas lub otrzymywana w przyszłości przez Spółkę stanowiła/będzie stanowić dla Spółki przychód z działalności zwolnionej od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT?

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, zajmującą się produkcją wyrobów (...).

(…) czerwca 2014 r. na rzecz Spółki zostało wydane Zezwolenie nr (…) (dalej: „Zezwolenie”), o którym mowa w art. 16 ust. 1 Ustawy o SSE na przeprowadzenie nowej inwestycji w (...) (Zezwolenie zmieniono po jego wydaniu jak chodzi o wydłużenie czasu realizacji inwestycji).

Zakres Zezwolenia obejmuje prowadzenie działalności gospodarczej, rozumianej jako działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły, w zakresie określonym w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) Głównego Urzędu Statystycznego, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676, z późn. zm.):

17.11- masa włóknista;

17.12 - papier i tektura;

17.29 - pozostałe wyroby z papieru i tektury;

35.30 - usługi wytwarzania i zaopatrywania w parę wodną, gorącą wodę i powietrze do układów klimatyzacyjnych;

38.11.5 - odpady inne niż niebezpieczne nadające się do recyklingu.

Poza działalnością realizowaną w ramach Zezwolenia (która korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych - działalność strefowa), Wnioskodawca prowadzi również działalność gospodarczą, która podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych (działalność poza strefową). Z uwagi na fakt, że część działalności prowadzona jest poza terenem SSE, Spółka zachowuje odrębność organizacyjną i oblicza wartość przepływów pomiędzy działalnością poza SSE zgodnie z art. 17 ust. 6a ustawy o CIT.

W konsekwencji Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję rachunkową dla działalności opodatkowanej i zwolnionej z opodatkowania zgodnie z art. 9 ust 1 ustawy o CIT, pozwalającą na precyzyjnie rozdzielenie przychodów i kosztów uzyskania przychodów z działalności strefowej oraz poza strefowej.

W związku z prowadzoną działalnością strefową (infrastrukturą produkcyjną znajdującą się w zakładzie Wnioskodawcy i na terenie wskazanym w Zezwoleniu), Spółka zwracała się w ostatnich latach do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (dalej: „Prezes URE”) na podstawie regulacji zawartej w ustawie z dnia 19 lipca 2019 r. o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1532 ze zm., dalej: „Ustawa URE”) z wnioskiem o przyznanie pomocy publicznej z tytułu przenoszenia kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na ceny energii elektrycznej zużywanej do wytwarzania produktów w sektorze lub podsektorach energochłonnych (dalej: „Rekompensata”).

Otrzymywana każdorazowo przez Spółkę Rekompensata pochodziła z Funduszu Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji, który zgodnie z Ustawą URE jest państwowym funduszem celowym.

Spółka nie wyklucza ubiegania się o Rekompensatę w tym zakresie także w latach kolejnych.

Pytanie

Czy Rekompensata otrzymana dotychczas lub otrzymywana w przyszłości przez Spółkę stanowiła/będzie stanowić dla Spółki przychód z działalności zwolnionej od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, Rekompensata otrzymana dotychczas lub otrzymywana w przyszłości przez Spółkę stanowiła/będzie stanowić dla Spółki przychód z działalności zwolnionej od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Przepisy ogólne:

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w ustawie o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Należy także nadmienić, iż w art. 17 ust. 4 ustawy o CIT podkreślono, że: „Zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.”

Natomiast, zgodnie z art. 17 ust. 6a ustawy o CIT, w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej określonym w zezwoleniu lub terenem określonym w decyzji o wsparciu, działalność prowadzoną na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu wydziela się organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o przychody i koszty uzyskania przychodów jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność określoną w zezwoleniu lub w decyzji o wsparciu.

Wydzielenie to powinno być dokonywane na podstawie prowadzonej ewidencji rachunkowej zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT w sposób w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Argumentacja

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego Spółki, prowadzi ona działalność zarówno podlegającą zwolnieniu podatkowemu na podstawie wydanego Zezwolenia (działalność strefową) jak również działalność opodatkowaną na zasadach ogólnych (działalność poza strefową). W związku z tym, Spółka dokonuje wydzielenia organizacyjnego zgodnie z art. 17 ust. 6a ustawy o CIT, a w konsekwencji prowadzi odrębną ewidencję rachunkową dla działalności opodatkowanej i zwolnionej z opodatkowania zgodnie z art. 9 ust 1 ustawy o CIT, pozwalającą na precyzyjne rozdzielenie przychodów i kosztów uzyskania przychodów z działalności strefowej oraz poza strefowej. Jako że, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane wartości pieniężne (w tym również różnice kursowe), to Rekompensaty wpisują się w tę definicję.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego, Spółka uzyskuje przychody z tytułu Rekompensat, które są bezpośrednio związane z realizowaną działalnością strefową realizowaną na podstawie Zezwolenia. Wynika to z faktu, że wyłącznie infrastruktura produkcyjna realizująca działalność gospodarczą spełniającą warunki do uznania za podlegającą zwolnieniu z opodatkowania (w ramach dostępnego dla Spółki limitu zwolnienia podatkowego) powoduje wystąpienie przesłanek uzasadniających przyznanie Spółce Rekompensaty w ramach Ustawy URE. W konsekwencji, gdyby nie realizowana przez Wnioskodawcę działalność strefowa, Spółka nie otrzymałaby Rekompensaty. Jest to również istotne ze względu na brak możliwości sklasyfikowania Rekompensaty poprzez brak odpowiedniego kodu w PKWiU. W związku z tym, jeżeli Spółka osiągnęła w wyniku prowadzonej działalności strefowej przychód, który nie podlega sklasyfikowaniu w ramach kodów PKWiU, to należy go przypisać do prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności podstawowej wskazanej w Zezwoleniu jako ściśle i bezpośrednio z nią powiązanego.

Powyższe, zdaniem Spółki, jednoznacznie wskazuje na ścisłe powiązanie Rekompensaty z działalnością podstawową Spółki, zawartą w treści Zezwolenia. W związku z tym, Rekompensata ta również powinna stanowić przychód stanowiący element dochodu zwolnionego z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Zdaniem Spółki także, przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT pozwala na wykładnię umożliwiającą skorzystanie z prawa do objęcia zwolnieniem dochodów, które zostały osiągnięte w wyniku realizacji działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE, a której nie było możliwości zaklasyfikowania w kodach PKWiU uwzględnionych w treści Zezwolenia (w wyniku braku klasyfikacji statystycznej obejmującej przychód osiągany w ramach pozyskiwania środków zewnętrznych na własne potrzeby Spółki).

Powyższy przykład ma za zadanie przedstawić uproszczoną sytuację Spółki bez uwzględniania czynników/zdarzeń losowych, które miałyby wpływ na zwiększenie kosztów prowadzonej działalności na terenie SSE, wraz z brakiem pojawienia się Rekompensaty. Po stronie przychodowej zostają więc, w przypadku działalności strefowej, przychody wynikające z działalności prowadzonej na mocy Zezwolenia (100 jednostek), a po stronie opodatkowanej pozostałe przychody podatkowe (5 jednostek, tj. niezwiązane z działalnością podlegająca zwolnieniu). W tym przykładzie Spółka ponosi orientacyjne koszty prowadzonej działalności na poziomie 80 jednostek, w podziale 76 jednostek (KUP strefowe) oraz 4 jednostki (KUP działalności podlegającej opodatkowaniu). Powyższe przekłada się na dochód podlegający zwolnieniu w wysokości 24 jednostek oraz podlegający opodatkowaniu w wysokości 1 jednostki.

Tabela 2 Sytuacja uwzględniająca wzrost kosztów i potraktowaniu otrzymanej Rekompensaty jako podlegającej zwolnieniu (zgodnie ze stanowiskiem sądów administracyjnych zaprezentowanym na kolejnych stronach)

Powyższy przykład ma zobrazować sytuację, w której Spółka ponosi podwyższone koszty uzyskania przychodów ze względu na wzrost kosztów z poziomu 80 do 84 jednostek z tytułu działalności strefowej (koszty te w tym przykładzie są bowiem związane w 100% z działalnością podlegającą zwolnieniu). W tym wariancie, uzyskana przez przedsiębiorcę rekompensata w przyjętej wartości 4 jednostek, traktowana jest jako przychód strefowy tj. zwolniony z opodatkowania, przy jednoczesnym utrzymaniu poziomu podwyższonych kosztów prowadzonej działalności strefowej. Jak wynika z powyższego, podwyższone koszty z tytułu wzrostu cen energii są w całości pokrywane przez uzyskaną rekompensatę, co oznacza dochód z obu rodzajów działalności na takim samym poziomie jak wskazany w Tabeli 1 (scenariusz podatkowo neutralny dla Spółki).

Tabela 3 Sytuacja uwzględniająca wzrost kosztów i potraktowaniu otrzymanej rekompensaty jako podlegającej opodatkowaniu

 b) Dochód podlegający opodatkowaniu|5 (1+4 dochód z Tarczy)|

W ostatnim przykładzie, w odróżnieniu od Tabeli 2, uzyskaną rekompensatę potraktowano jako przychód z działalności podlegającej opodatkowaniu, pozostawiając zwiększone koszty w kosztach działalności strefowej. Przychód podlegający opodatkowaniu wynoszący teraz 9 jednostek pomniejszony zostaje następnie o KUP z tej działalności w wysokości 4 jednostek. W konsekwencji, dochodzi do zwiększenia dochodu podlegającego opodatkowaniu (o 4 jednostki) przy mniejszym dochodzie z działalności podlegającej zwolnieniu (o 4 jednostki). Tym samym, stosowanie powyższego podejścia doprowadziłoby do dyskryminującego różnicowania sytuacji podatników strefowych wobec podatników nieprowadzących działalności strefowej (dla których takie podejście jest neutralne podatkowo). Wynika to z faktu, iż w przypadku podmiotów nieprowadzących działalności podlegających zwolnieniu zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, zarówno zwiększone koszty jak i rekompensata wpływają na wynik z działalności podlegającej opodatkowaniu (z powodu nieprowadzenia działalności strefowej), w przeciwieństwie do podmiotów strefowych w przypadku których dochodziłoby do rozpoznania podwyższonych kosztów w ramach działalności zwolnionej, samej zaś rekompensaty tych kosztów jako przychodu opodatkowanego (tym samym brak współmierności). Stałoby to w sprzeczności z założeniami i możliwością korzystania przez Spółkę ze zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, a także z logiką i założeniami Rekompensat (przychód z tego tytułu nie mógłby być możliwy, jeżeli Spółka nie ponosiłaby zwiększonych kosztów prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE).

Stanowisko Spółki jak powyżej zostało potwierdzone dotychczas m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”) z dnia 19 czerwca 2018 r., (sygn. akt II FSK 1590/16) w którym to skład orzekający uznał, że mieć miejsce mogą sytuację, w których to przychody związane z mechanizmami regulowania kosztów energii mogą powodować powstanie dodatkowego przychodu, który to przychód podlega pod omawiane “strefowe" zwolnienie z opodatkowania. W wyroku tym, NSA uznał, iż sprzedaż nadwyżek praw do emisji CO2 związanych z prowadzoną działalnością strefową stanowi przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. W uzasadnieniu stwierdził, że zwolnienie podatkowe zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT przysługuje w związku z dochodami osiąganymi w ramach działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie otrzymanego zezwolenia. Przepis ten odnosi się więc do prowadzonej na terenie strefy działalności, a nie do enumeratywnie wymienionych rodzajów przychodów osiągniętych z działalności gospodarczej w strefie.

Analogiczne stanowisko zostało przedstawione także w wyroku NSA z dnia 30 czerwca 2014 r., (sygn. II FSK 1727/12) w którym to skład orzekający, zgodnie z treścią przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT w zw. z art. 16 ust. 1 ustawy o SSE podkreślił, że zakres zwolnienia podatkowego zależy od treści Zezwolenia. Jednakże, w swoim wywodzie NSA zwrócił uwagę, że art. 16 ust. 2 ustawy o SSE, w którym wskazane jest, że „zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej” nie określa w jakim stopniu przedmiot ten powinien być doprecyzowany. Stąd też „Dla ustalenia zatem, jakie dochody (uzyskiwane przez spółkę prowadzącą działalność gospodarczą na terenie SSE) zwolnione będą z podatku dochodowego, konieczne jest uwzględnienie wszystkich elementów zezwolenia, które naprowadzają na preferowany zwolnieniem podatkowym rodzaj działalności."

Podobne stanowisko można znaleźć także m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: „WSA”) w Rzeszowie z dnia 16 lutego 2022 r. (sygn. I SA/Rz 2/16), który stwierdził, że: „(...) w tym zakresie należy wskazać, że w toku prowadzonej działalności gospodarczej podmiot strefowy może uzyskać przychód (dochód) wynikający bezpośrednio z wytworzonego produktu finalnego na produkcje którego uzyskał zezwolenie, ale mogą być to również przychody związane pośrednio z prowadzona produkcją wynikające: z oszczędności czy też innowacji przeprowadzonych lub uzyskanych w trakcie procesu produkcji. Taki przychód, jeżeli wiąże się ściśle z procesem produkcji na który podmiot strefowy posiada zezwolenie, również podlegać będzie zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. Ograniczenie bowiem stosowania tego przepisu tylko do przychodów uzyskanych z tytułu zbycia produktów finalnych wytworzonych w strefie nie znajduje uzasadnienia, skoro zwolnienie to odnosi się do przychodów związanych z działalnością w strefie prowadzoną na podstawie zezwolenia, nie zaś do produktów wskazanych w zezwoleniu.”

WSA w Rzeszowie w wyroku z dnia 15 grudnia 2022 r. (sygn. I SA/Rz 638/22) również wskazał, że „dofinansowanie, które rekompensuje podatnikowi spadek jego obrotów wykazywanych w działalności strefowej, w sytuacji utrzymywania miejsc pracy w strefie, pozostaje w ścisłym i bezpośrednim związku z wykonywaną działalnością strefową, stanowiąc o sposobie sfinansowania kosztów tej działalności, to jest kosztów wynagrodzeń pracowników zatrudnionych przy działalności strefowej. Oczywistym jest, że przedmiotowe dofinansowanie nie stanowi przychodu wynikającego wprost z działalności operacyjnej określonej w treści zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE, bo jest on związany ze zdarzeniem losowym, wręcz nadzwyczajnym, ale w sposób nierozerwalny z działalnością strefową jest związany”.

Podobną konkluzję można przeczytać również w uzasadnieniu do wyroku WSA w Szczecinie z dnia 29 kwietnia 2021 r. (sygn. I SA/Sz 125/21), mianowicie „zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych podlegają dochody z działalności gospodarczej, która spełnia łącznie dwa zasadnicze warunki: określona została w zezwoleniu; prowadzona jest na terenie SSE. Zwolnienie to odnosi się zatem wyłącznie do dochodów uzyskanych z określonego źródła, czyli działalności gospodarczej prowadzonej na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu” oraz że „decydujące znaczenie przy ustaleniu zakresu zwolnienia podatkowego ma definicja pojęcia „dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Zdaniem Sądu, z art. 17 ust. 1 pkt 34 i art. 17 ust. 4 u.p.d.o.p. nie wynika, że warunkiem zwolnienia jest osiągnięcie dochodu ze sprzedaży towarów czy usług powstałych w strefie”.

W konsekwencji „dochód czyniący zadość wymogom art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., to nie tylko dochód, jaki jest bezpośrednio wygenerowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w strefie, dochód uzyskany ze sprzedaży wyrobów strefowych czy świadczenia usług, ale także dochód który podatnik uzyskał w związku z innymi czynnościami, gdy pomiędzy tymi czynnościami, a działalnością podstawową istnieje ścisły i nierozerwalny, funkcjonalny związek.". Za taki związek, w omawianym orzeczeniu, Sąd uznał uzyskanie przez skarżącą dofinansowania na pracowników realizujących działalność gospodarczą na terenie SSE.

Tym samym, zdaniem Spółki, mając na uwadze przytoczone orzecznictwo (odnoszące się do podobnych stanów faktycznych/opisów zdarzeń przyszłych co w przypadku Spółki), przychód osiągany (dotychczas lub w przyszłości) z tytułu Rekompensaty stanowi przychód podlegający zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”):

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

Natomiast art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT wskazuje, że:

Sposób ujęcia przedmiotu opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych nie jest przypadkowy i pozwala na wyprowadzenie wniosku o objęciu zakresem ustawy wszystkich zdarzeń, z którymi wiąże się dla podatnika konkretna korzyść o wymiarze finansowym powodująca zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów. Wystąpienie każdego zdarzenia powodującego wymierną korzyść po stronie podatnika skutkuje obowiązkiem opodatkowania osiągniętej nadwyżki ponad koszty jej uzyskania przez podatnika. Nie jest przy tym istotne źródło korzyści, chodzi bowiem o każdy przypadek powodujący wzrost wartości majątku lub zmniejszenie zobowiązań ciążących na podatniku. Przyjęte rozwiązanie legislacyjne pozwala na stosowanie przepisów ustawy niezależnie od specyfiki podmiotów podlegających opodatkowaniu, zmieniających się okoliczności i rzeczywistości gospodarczej, jak również ewolucji różnego rodzaju instrumentów wykorzystywanych w obrocie gospodarczym.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji przychodu. Zwrócić należy uwagę, że katalog przychodów wymienionych w ustawie ma charakter otwarty i jedynie przykładowy. Ustawodawca nie wprowadził do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ogólnej definicji przychodu.

Jak stanowi art. 12 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy o CIT:

Należy zaznaczyć, że o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje jego definitywny charakter w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa tej osoby prawnej.

Przychodem są zatem wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bezzwrotnym, definitywnym, których rzeczywiste otrzymanie powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

W świetle ww. przepisu, otrzymane w sposób definitywny środki pieniężne (np. w postaci pomocy publicznej) stanowią, co do zasady, przychód dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Analizując charakter opisanej we wniosku pomocy publicznej, należy mieć na uwadze, że warunki i tryb udzielenia tego typu pomocy określone zostały w ustawie o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych z dnia 19 lipca 2019 r. (t.j. Dz. U. z 2023r. poz. 1393 ze zm.).

Stosownie do art. 1 ww. ustawy:

W brzmieniu art. 2 ww. ustawy:

W myśl art. 5 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 11 ww. ustawy,

W świetle powyższych regulacji zauważyć należy, że Pomoc publiczna ma charakter zindywidualizowanej pomocy publicznej.

Państwa wątpliwości wiążą się z ustaleniem czy Rekompensata otrzymana dotychczas lub otrzymywana w przyszłości przez Spółkę stanowiła/będzie stanowić dla Spółki przychód z działalności zwolnionej od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2023 r., poz. 1604, dalej: „ustawa o SSE”). Zgodnie z tym przepisem:

Natomiast art. 16 ust. 1 ustawy o SSE wskazuje, że:

Zasady zwolnienia dotyczące osób prawnych określa art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie art. 16 ust. 1 ustawy o SSE uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności.

Powyższe regulacje prawne ustanawiają podstawowe warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej, jaką jest niezapłacony przez przedsiębiorcę strefowego podatek dochodowy.

Zasadniczym elementem stosowania tej ulgi jest więc łączne wystąpienie dwóch warunków:

• prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,
• uzyskiwanie dochodu z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego Zezwolenia.

Równocześnie, art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że:

Jak wynika z powyższych przepisów omawiane zwolnienie jest formą pomocy publicznej, której celem jest skłonienie przedsiębiorców do rozpoczęcia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Przepisy te wyznaczają jednocześnie granice korzystania z tej pomocy. Zarówno art. 12 ustawy o SSE, jak i art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, odwołujący się w swej treści do art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, wiążą prawo do zwolnienia z posiadaniem zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej oraz respektowaniem warunków określonych w tym zezwoleniu.

Oznacza to, że zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, podlega tylko dochód z działalności gospodarczej, prowadzonej na terenie strefy, stosownie do uzyskanego zezwolenia na prowadzenie działalności w granicach strefy. Jeżeli zatem dany rodzaj działalności gospodarczej nie został wymieniony w zezwoleniu, to uzyskany z tej działalności dochód nie korzysta ze zwolnienia podatkowego. Na dochód podlegający zwolnieniu nie składają się zatem wszelkie przychody i koszty, które można powiązać z działalnością strefową, ale wyłącznie przychody osiągane z prowadzenia działalności gospodarczej wskazanej w zezwoleniu i koszty ponoszone w celu ich uzyskania.

Prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczącej zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową. Zwolnieniem objęty jest dochód, czyli przychody uzyskane z działalności na terenie strefy pomniejszone o koszty ich uzyskania.

Odnosząc powyższe do sytuacji faktycznej/zdarzenia przyszłego przedstawionej w treści wniosku, należy jeszcze raz podkreślić, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, lecz tylko dochody uzyskane z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu.

Zwolnieniem podatkowym objęty jest zatem dochód wygenerowany bezpośrednio z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, wymienionej wprost w zezwoleniu.

Zwrócić należy uwagę na ugruntowaną w orzecznictwie oraz doktrynie zasadę zakazu rozszerzającej wykładni przepisów mających za przedmiot zwolnienia podatkowe, co w omawianym przypadku znajduje dodatkowe uzasadnienie w postaci sformułowania przepisu art. 17 ust. 4 updop, akcentującego wyłączność zwolnienia od podatku dochodów z działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Wobec takiego zapisu, nie można zaakceptować poglądu, że do dochodów zwolnionych należy zaliczyć także dochody z innych tytułów (niż działalność gospodarcza), jeżeli tylko w jakiś sposób dotyczyć będą działalności produkcyjnej na terenie strefy (z której dochody zostały zwolnione).

W przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wskazują Państwo, że wystąpili z wnioskiem o przyznanie pomocy publicznej z tytułu przenoszenia kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na ceny energii elektrycznej zużywanej do wytwarzania produktów w sektorze lub podsektorach energochłonnych.

Otrzymywana każdorazowo przez Spółkę Rekompensata pochodziła z Funduszu Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji, który zgodnie z Ustawą URE jest państwowym funduszem celowym.

Spółka nie wyklucza ubiegania się o Rekompensatę w tym zakresie także w latach kolejnych.

W tym miejscu należy jeszcze raz podkreślić, że wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Istotnym jest również podkreślenie, że ze zwolnienia nie korzystają dochody związane z działalnością na terenie strefy, bowiem ustawodawca w przepisie ustanawiającym zwolnienie świadomie użył określenia „dochody z działalności gospodarczej” a nie sformułowania „dochody związane z wykonywaniem działalności gospodarczej”. Należy zatem uznać, że zwolnieniem podatkowym wskazanym w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, objęty jest tylko dochód wygenerowany bezpośrednio z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, wymienionej wprost w zezwoleniu.

W związku z tym Rekompensata otrzymana dotychczas lub otrzymywana w przyszłości przez Spółkę nie stanowiła/nie będzie stanowić dla Spółki przychodu z działalności zwolnionej od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania jest nieprawidłowe

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo odnosząc się do powołanych przez Państwa we wniosku interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądowych, wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych sprawy podatnika. Zostały wydane w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Nie mogą one zatem przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Każdą sprawę Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).