Wyrok NSA z dnia 14 lutego 2024 r., sygn. I OSK 2030/20

Orzeczenie administracyjne dotyczące przejęcia mienia na własność państwa winno zawierać jasne i jednoznaczne rozstrzygnięcie co do nieruchomości podlegających nacjonalizacji oraz ich byłych właścicieli, tak aby możliwe było wykonanie tego orzeczenia bez wątpliwości co do przedmiotu i rzeczywistego zakresu przejęcia. W przypadku braku danych umożliwiających jednoznaczne rozstrzygnięcie nie można kwestionować decyzji odnoszącej się do niewłaściwie zidentyfikowanego mienia.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie: sędzia NSA Monika Nowicka sędzia NSA Marian Wolanin (spr.) Protokolant: starszy asystent sędziego Małgorzata Ziniewicz po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. M. i M. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 lutego 2020 r., sygn. akt IV SA/Wa 2861/19 w sprawie ze skargi T. M. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 października 2019 r. nr GZ.rn.625.308.2016 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 12 lutego 2020 r., sygn. akt IV SA/Wa 2861/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: Sąd I instancji) oddalił skargę T. M. (dalej: skarżąca, skarżąca kasacyjnie) na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (dalej: organ odwoławczy) z 10 października 2019 r., nr GZ.rn.625.308.2016 (dalej: zaskarżona decyzja), w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia.

W skardze kasacyjnej od przywołanego wyroku pełnomocnik skarżącej zarzucił naruszenie prawa materialnego, tj. art. 156 § 1 pkt 2 kpa w zw. z art. 1, art. 2, art. 3, art. 4, art. 5 i 7 dekretu z 27 lipca 1949 r. o przejęciu na własność Państwa nie pozostających w faktycznym władaniu właścicieli nieruchomości ziemskich, położonych w niektórych powiatach województwa białostockiego, lubelskiego, rzeszowskiego i krakowskiego (Dz. U. z 1949 r. Nr 46, poz. 339; dalej: dekret z 1949 r.) w zw. z art. 75 ust. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z 22 marca 1928 r. o postępowaniu administracyjnem (Dz.U. z 1928 r. Nr 36, poz. 341; dalej: rozporządzenie Prezydenta RP z 1928 r.) poprzez błędną odmowę jego zastosowania na skutek niewłaściwego uznania, że opis przejmowanego mienia M. F. i innych osób w gromadzie J. wskazany w orzeczeniu Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w P. z 7 września 1954 r., L. dz. RL.IV/4/25/54 (dalej: orzeczenie z 1954 r.) pomimo tego, że jest ogólny, to sam w sobie nie przesądza o naruszeniu w sposób rażący art. 75 ust. 1 rozporządzenia o postępowaniu administracyjnym w związku z art. 1, art. 2, art. 3 i art. 4 dekretu z 27 lipca 1949 r., a konstytutywny charakter prawny tego rodzaju orzeczeń wynikający z art. 1, art. 2, art. 3 i art. 4, a ponadto z art. 5 i 7 dekretu wykluczał ich wydawanie wobec osób nie wymienionych w osnowach orzeczeń; art. 156 § 1 pkt 5 kpa w zw. z art. 1, art. 2, art. 3 i art. 4 dekretu z 27 lipca 1949 r. poprzez błędną odmowę jego zastosowania na skutek niewłaściwego uznania, iż orzeczenie z 1954 r. nadawało się do wykonania i mogło być podstawą założenia księgi wieczystej oraz wpisania jako właściciela Skarbu Państwa w miejsce M. F. jako osoby prawnie skutecznie pozbawionej prawa własności.