Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 17 maja 2022 r., sygn. III OSK 1122/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Teresa Zyglewska Sędziowie sędzia NSA Jerzy Stelmasiak (spr.) sędzia del. WSA Sławomir Pauter po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Województwa Podkarpackiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 18 grudnia 2018 r. sygn. akt II SA/Rz 520/17 w sprawie ze skargi J.K. na uchwałę Sejmiku Województwa Podkarpackiego z dnia 5 stycznia 2017 r. nr XXXI/552/17 w przedmiocie wykonania Planu gospodarki odpadami dla województwa podkarpackiego 2022 oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 18 grudnia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, po rozpoznaniu skargi J.K. (dalej: skarżący), stwierdził nieważność załącznika nr 2 uchwały Sejmiku Województwa Podkarpackiego z 5 stycznia 2017 r. nr XXXI/552/17 w przedmiocie wykonania Planu gospodarki odpadami dla Województwa Podkarpackiego 2022, w części dotyczącej Regionu Południowego – Zmieszane odpady komunalne.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że zaskarżona uchwała została wydana na podstawie art. 9, art. 18 pkt 20 i art. 89 ust. 1 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz.U. z 2016 r. poz. 486) oraz art. 38 ustawy z 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2016 r. poz. 1987 ze zm.).

Uwzględniając skargę Sąd I instancji w pierwszej kolejności odniósł się do legitymacji skarżącego do wniesienia skargi. W ocenie Sądu I instancji, w sytuacji, gdy skarżący dysponuje w danym regionie instalacją, której możliwości nie może w pełni wykorzystać wobec braku uzyskania statusu RIPOK, a jedynie statusu instalacji zastępczej, to ma interes prawny w kwestionowaniu wadliwych, w jego ocenie, postanowień uchwały w sprawie wykonania wojewódzkiego planu gospodarki odpadami, w zakresie, w jakim mogą one dotyczyć zindywidualizowanych interesów gospodarczych. Interes ten znajduje oparcie w art. 35 ust. 6 i art. 38 ust. 2 pkt 2 ustawy o odpadach.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00