Wyrok WSA w Opolu z dnia 11 maja 2022 r., sygn. I SA/Op 79/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Łozowska Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Gocki Asesor sądowy Anna Komorowska-Kaczkowska (spr.) Protokolant Starszy inspektor sądowy Maria Żymańczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 maja 2022 r. sprawy ze skargi T. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 13 grudnia 2021 r., nr 1601-IOV-1.4103.19.2021 w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług za I kwartał 2016r. nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez T. M. (dalej zwanego też: "skarżący", "strona", "podatnik") jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z 13 grudnia 2021 r., wydana na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) - dalej powołana jako: [O.p.], którą utrzymano w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nysie (dalej: Naczelnik US w Nysie) z 1 marca 2021 r., którą określono stronie w podatku od towarów i usług za I kwartał 2016 r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy w kwocie 7.922 zł

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym sprawy.

W wyniku przeprowadzonej przez Naczelnika US w Nysie kontroli podatkowej (zakończonej protokołem z kontroli) oraz wszczętego postępowania podatkowego w zakresie rzetelności rozliczeń w podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2016 r.

Z poczynionych ustaleń wynikało, że Podatnik - prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą G. - wykazał wewnątrzwspólnotową dostawę towaru (WDT) do brytyjskiej firmy T. Limited z siedzibą w B. w Wielkiej Brytanii (dalej: T.), nr VAT-UE: [...], której współwłaścicielem i dyrektorem był Ł. G., prowadzący również działalność gospodarczą w Polsce pod nazwą E. z siedzibą w R., NIP [...]. Wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wykazanej przez Podatnika w deklaracji VAT- 7K za I kwartał 2016 r. wynikała w całości z transakcji zawartych z firmą T. W wyniku przeprowadzonego postępowania dowodowego organ doszedł bowiem do wniosku, że okazane przez stronę dowody nie dokumentują w sposób jednoznaczny i wiarygodny, iż ww. towary faktycznie opuściły terytorium kraju i dotarły do nabywcy w Wielkiej Brytanii, a co za tym idzie, że Podatnik dokonał wewnątrzwspólnotowych dostaw, opodatkowanych stawką preferencyjną w wysokości 0%. Organ podkreślił, że Podatnik powinien być w posiadaniu dowodów potwierdzających ponad wszelką wątpliwość dostawę towarów, w tym wywóz towarów z terytorium Polski i dostarczenie do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego chcąc zastosować 0% stawkę podatku VAT przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów. Takie dowody w rozpatrywanej sprawie nie zostały jednak przedłożone. W ocenie organu I instancji, dokumenty posiadane przez Podatnika nie potwierdzają faktycznego przebiegu operacji gospodarczych, a co za tym idzie nie uprawniają do zastosowania stawki VAT w wysokości 0%, właściwej dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Same faktury i oświadczenia o wywozie towaru w świetle braku innych dowodów wymienionych w art. 42 ustawy o VAT, nie stanowią bowiem dowodu na wywóz towaru.