Interpretacja indywidualna z dnia 23 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.686.2023.3.AK

Czy: - konwersja wierzytelności na kapitał zakładowy oraz kapitał zapasowy nie będzie powodować po stronie Spółki powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu, - w związku z faktem, że Pożyczka została udzielona przez Wspólnika 2 w dolarach amerykańskich, ale wartość ta uległa zmianie na złotówki przed konwersją wierzytelności, na skutek konwersji wierzytelności Wspólnika 2 na kapitał Spółki nie zajdzie konieczność rozpoznania przez Spółkę przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z różnicami kursowymi?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

- konwersja wierzytelności na kapitał zakładowy oraz kapitał zapasowy nie będzie powodować po stronie Spółki powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu,

- w związku z faktem, że Pożyczka została udzielona przez Wspólnika 2 w dolarach amerykańskich, ale wartość ta uległa zmianie na złotówki przed konwersją wierzytelności, na skutek konwersji wierzytelności Wspólnika 2 na kapitał Spółki nie zajdzie konieczność rozpoznania przez Spółkę przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z różnicami kursowymi w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – 15 lutego 2024 r. Treść wniosku jest następująca.

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Spółka (…) (dalej jako: „Wnioskodawca”, „Pożyczkobiorca” lub „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, mającym siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Wnioskodawca podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Udziałowcami Spółki są:

1. (…) (dalej jako: „Wspólnik 1”) – (…) udziałów o łącznej wartości nominalnej (…) zł;

2. (…) (dalej jako: „Wspólnik 2”) – (…) udziałów o łącznej wartości nominalnej (…) zł.

(Wspólnik 1 oraz Wspólnik 2, zwani dalej łącznie: „Wspólnikami”)

Wspólnik 1 jest obywatelem Rzeczpospolitej Polskiej i podlega w tym kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm., dalej: „Ustawy o PIT”).

Wspólnik 2 jest obywatelem Chińskiej Republiki Ludowej i podlega wyłącznie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, w rozumieniu art. 3 ust. 2a Ustawy o PIT.

Kapitał zakładowy Spółki wynosi (…) zł.

W celu finansowania bieżącej działalności gospodarczej Spółka na przestrzeni lat 2021-2023 zawierała umowy pożyczek ze Wspólnikiem 1 oraz Wspólnikiem 2. Na mocy tych umów pożyczek, Wspólnik 1 oraz Wspólnik 2 pozostawiali określone kwoty środków pieniężnych do dyspozycji Spółki z przeznaczeniem na wskazany powyżej cel Spółki.

Dnia (…) 2021 r. Wspólnik 1 zawarł ze Spółką umowę pożyczki na kwotę (…) zł. Dalej dnia (…) 2021 r. Wspólnik 1 zawarł ze Spółką kolejną umowę pożyczki na kwotę (…) zł. Wspólnik 1 działał jako osoba prywatna, a udzielenie pożyczek nie następowało w ramach jego działalności gospodarczej. Sumaryczna wartość kwot z tytułu pożyczek udzielonych przez Wspólnika 1 na rzecz Spółki wyniosła (…) zł. Za każdym razem kwota pożyczki była wpłacana na rachunek bankowy Spółki. Do czerwca 2023 r. nastąpiła spłata tych pożyczek do wysokości (…) zł (kwota pozostała do spłaty).

Dnia (…) 2023 r. Wspólnik 2 zawarł ze Spółką umowę pożyczki na łączną kwotę (…) dolarów amerykańskich (USD). Aneksem do umowy z dnia (…) 2023 r. dokonano zmiany waluty pożyczki z dolarów amerykańskich na polskie złote. Wspólnik 2 działał jako osoba prywatna, a udzielenie pożyczki nie następowało w ramach jego działalności gospodarczej. Kwota pożyczki została wpłacona na rachunek bankowy Spółki.

Na potrzeby wniosku, pojęcie „Pożyczki” rozumiane jest jako kwota środków pieniężnych pozostawiona do dyspozycji Spółki przez Wspólników, wynikająca z zawartej umowy pożyczki.

W celu uniknięcia zbędnego etapu zwrotu długów przez Spółkę na rzecz Wspólnika 1 oraz Wspólnika 2, Strony podjęły decyzję o konwersji opisanych wierzytelności pożyczkowych, w części dotyczącej ich należności głównej (tj. bez części odsetkowej) na kapitał zakładowy i kapitał zapasowy Spółki.

Tym samym, Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki w dniu (…) 2023 r. dokonało m.in.:

1. zmiany wartości nominalnej pojedynczego udziału z kwoty (…) zł na kwotę (…) zł w związku z koniecznością dostosowania wartości nominalnej udziałów po przymusowym umorzeniu (…) ze (…) udziałów;

 2. podwyższenia kapitału zakładowego Spółki z dotychczasowej wysokości (…) zł o kwotę (…) zł, czyli łącznie do wysokości (…) zł;

 3. kolejnego podwyższenia kapitału zakładowego Spółki z dotychczasowej wysokości (…) zł o kwotę (…) zł, czyli łącznie do wysokości (…) zł, poprzez utworzenie (…) nowych udziałów o wartości nominalnej (…) zł każdy udział.

Na skutek tych operacji:

- Wspólnik 1 objął (…) udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki o wartości nominalnej (…) zł każdy, o łącznej wartości nominalnej (…) zł, w zamian za wkład niepieniężny - aport o wartości (…) zł (wartość dotychczas niespłaconej przez Spółkę na rzecz Wspólnika 1 pożyczki), przy czym w zakresie kwoty (…) zł - przeznaczono ją na podwyższenie kapitału zakładowego Spółki, a nadwyżka z tytułu objęcia udziałów powyżej ich wartości nominalnej w kwocie (…) zł przeznaczona została na kapitał zapasowy Spółki.

- Wspólnik 2 objął (…) udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki o wartości nominalnej (…) zł każdy, o łącznej wartości nominalnej (…) zł, w zamian za wkład niepieniężny - aport o wartości (…) zł, przy czym w zakresie kwoty (…) zł - przeznaczono ją na podwyższenie kapitału zakładowego Spółki, a nadwyżka z tytułu objęcia udziałów powyżej ich wartości nominalnej w kwocie (…) zł przeznaczona została na kapitał zapasowy Spółki.

Uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki zostały wykonane i skutecznie zarejestrowane w Rejestrze Przedsiębiorców KRS, a zatem wywarły skutek prawny.

Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości może dojść do podobnego działania - tj. dofinansowywania Spółki przez jej Wspólników pożyczkami, z przeznaczeniem środków na jej bieżącą działalność gospodarczą. Pożyczki będą mogły podlegać konwersji na kapitał zakładowy i zapasowy Spółki, tak jak to opisano w powyższym Stanie faktycznym, dlatego wolą Wnioskodawcy jest także uzyskanie odpowiedzi co do skutków podatkowych takiego działania na przyszłość (Zdarzenie przyszłe).

Pytania

1. Czy w przedstawionym Stanie faktycznym oraz Zdarzeniu przyszłym, na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych, konwersja wierzytelności na kapitał zakładowy oraz kapitał zapasowy nie będzie powodować po stronie Spółki powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

 2. Czy w przedstawionym Stanie faktycznym i Zdarzeniu przyszłym, w związku z faktem, że Pożyczka została udzielona przez Wspólnika 2 w dolarach amerykańskich, ale wartość ta uległa zmianie na złotówki przed konwersją wierzytelności, na skutek konwersji wierzytelności Wspólnika 2 na kapitał Spółki nie zajdzie konieczność rozpoznania przez Spółkę przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z różnicami kursowymi w rozumieniu Ustawy o CIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym Stanie faktycznym/Zdarzeniu przyszłym, odpowiedzi na ww. pytania powinny brzmieć następująco:

 1. Tak - na gruncie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT”), konwersja wierzytelności na kapitał zakładowy oraz kapitał zapasowy Spółki nie będzie powodować po stronie Spółki powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu.

 2. Tak - w związku z faktem, że Pożyczka została udzielona przez Wspólnika 2 w dolarach amerykańskich, ale wartość ta uległa zmianie na złotówki przed konwersją wierzytelności, na skutek konwersji wierzytelności Wspólnika 2 na kapitał Spółki nie zajdzie konieczność rozpoznania przez Spółkę przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z różnicami kursowymi w rozumieniu Ustawy o CIT.

Uzasadnienie Stanowiska Wnioskodawcy

Ad 1.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że w świetle art. 12 ust. 4 pkt 4 Ustawy o CIT - „do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela”.

Zgodnie ze stanowiskiem doktryny prawa „konwersja wierzytelności wobec spółki stanowi swoisty ekwiwalent czynności polegającej na wniesieniu wkładu pieniężnego w kwocie równej posiadanej wierzytelności przez dotychczasowego wspólnika lub osobę trzecią, który to wkład byłby następnie przeznaczony na spłatę wierzytelności” (por. Opalski A. (w:) Sołtysiński S., Prawo Spółek Kapitałowych, System Prawa Prywatnego, Tom 17B, str. 109-110, 2010 r.).

Operacja taka polega na podjęciu skutecznej uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego spółki kapitałowej, wskutek czego wierzyciel spółki (Wspólnicy) obejmuje udziały w podwyższonym kapitale w zamian za wkład niepieniężny w postaci jego wierzytelności wobec Spółki. Po stronie Spółki natomiast powstaje roszczenie wobec wierzyciela o wniesienie wkładu niepieniężnego na pokrycie udziałów, w postaci jego wierzytelności. Wspólnik 1 oraz Wspólnik 2 wnosi wierzytelność tytułem aportu, dokonując jej cesji na rzecz spółki, co jednocześnie prowadzi do wygaśnięcia z mocy prawa zobowiązania, którego przedmiot stanowiła ta wierzytelność (wierzytelność zostaje bowiem nabyta przez dłużnika).

Doprowadzi to do sytuacji, w której dotychczasowy wierzyciel stanie się wspólnikiem spółki lub zwiększy swój udział kapitałowy, zaś zobowiązanie wygaśnie w wysokości równej części wierzytelności podlegającej konwersji.

Mając na uwadze brzmienie art. 12 ust. 4 pkt 4 Ustawy o CIT, który wprost stanowi, że do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych przez spółkę na utworzenie lub powiększenie jej kapitału zakładowego, zdaniem Wnioskodawcy bezsprzeczne jest, że konwersja wierzytelności na kapitał zakładowy, jako czynność polegająca na wniesieniu do Spółki aportu na powiększenie kapitału zakładowego, nie będzie podlegała opodatkowaniu po stronie Spółki.

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 4 pkt 11 Ustawy o CIT - „do przychodów nie zalicza się dopłat wnoszonych do spółki, jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, kwot i wartości stanowiących nadwyżkę ponad wartość nominalną udziałów (akcji), otrzymanych przy ich wydaniu i przekazanych na kapitał zapasowy, oraz w spółdzielniach i ich związkach - wartości wpisowego, przeznaczonych na fundusz zasobowy.”

Jak wskazano powyżej, wartość rynkowa wkładu niepieniężnego wnoszonego na pokrycie podwyższonego kapitału zakładowego jest wyższa od wartości nominalnej nowych udziałów objętych przez Wspólnika 1 i 2 w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki. W takiej sytuacji powstało tzw. agio emisyjne, czyli nadwyżka wartości rynkowej wniesionych wkładów niepieniężnych nad wartością nominalną nowych udziałów objętych w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki.

Tym samym oznacza to, że w przedstawionej przez Wnioskodawcę sytuacji kapitał zakładowy Spółki został podwyższony o kwotę niższą od wartości rynkowej wkładu niepieniężnego przeznaczonego na pokrycie tychże udziałów. Należy podkreślić, że w tej sytuacji, dodatnia różnica pomiędzy wartością rynkową wierzytelności a wartością nominalną udziałów została alokowana na kapitał zapasowy Spółki jako agio emisyjne.

W tej materii wypowiedział się m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, w piśmie z dnia 8 grudnia 2022 r., znak: 0111-KDIB1-1.4010.738.2022.1.KM, gdzie stwierdził wprost, że „Artykuł 12 ust. 4 pkt 11 ww. ustawy odwołuje się wprost do „kwot i wartości stanowiących nadwyżkę ponad wartość nominalną udziałów”. Przepis ten wskazuje więc, że wyłączone z opodatkowania jest zarówno agio pieniężne, jak i agio aportowe. Zatem w przypadku, gdy powstanie agio, czyli nadwyżka ponad wartość nominalną udziałów otrzymanych przy ich wydaniu, która zostanie w całości przekazano na fundusz zapasowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zgodnie z art. 154 § 3 k.s.h., nie będzie ona zaliczana do przychodów tej spółki. Reasumując, nadwyżka uzyskana przez Wnioskodawcę ponad wartość nominalną wydanych udziałów (agio) przekazana na kapitał zapasowy – w myśl art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o CIT nie będzie stanowiła dla Spółki przychodów podatkowych”.

Dalej wskazać należy, że zgodnie z interpretacją indywidualną z dnia 22 lutego 2022 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.593.2021.3.AW): „Wskazać zatem należy, że opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób prawnych wystąpi w stosunku do tych kategorii, które zgodnie z ustawą o CIT, stanowią odpowiednio dochód albo przychód. W konsekwencji, jeśli określonej kategorii nie można uznać za przychód, ani też za dochód podatkowy, to kategoria ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych”.

Podsumowując - przedstawiona w Stanie faktycznym oraz Zdarzeniu przyszłym konwersja wierzytelności nie będzie zatem rodziła po stronie Spółki jakiegokolwiek przychodu podlegającego opodatkowaniu na gruncie Ustawy o CIT.

Ad 2.

Art. 15a Ustawy o CIT wskazuje, że różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów - jako ujemne różnice kursowe.

W ocenie Wnioskodawcy do rozstrzygnięcia kwestii zawartych w pytaniu nr 3, istotne znaczenie będą miały przepisy art. 15a ust. 2 pkt 5 oraz art. 15a ust. 3 pkt 5 Ustawy o CIT, regulują one bowiem kwestie różnic kursowych związanych z otrzymaną pożyczką i jej późniejsza spłatą.

Zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 5 Ustawy o CIT - „dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni”.

Natomiast zgodnie z art. 15a ust. 3 pkt 5 Ustawy o CIT - „ujemne różnice kursowe powstają jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni”.

W myśl art. 15a ust. 4 Ustawy o CIT - „przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień”.

Należy także wskazać na treść art. 15a ust. 7 Ustawy o CIT. Przepis ten stanowi, że za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 - dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle ostatniego z ww. przepisów, pojęcie „zapłaty” należy wykładać szeroko. Mowa jest bowiem w tym przepisie o uregulowaniu zobowiązania w „jakiejkolwiek formie”. Należy stwierdzić, że konwersja wierzytelności na udziały stanowi formę uregulowania zobowiązania ciążącego na Spółce wobec Wspólników z tytułu Pożyczek. Wnioskodawca uważa, że za dzień zapłaty w rozumieniu art. 15a ust. 7 Ustawy o CIT należy uznać dzień dokonania konwersji wierzytelności na udziały. Z uwagi na konstytutywny charakter wpisu zmiany umowy spółki do rejestru przedsiębiorców KRS, co wynika z art. 255 § 1 k.s.h., za dzień zapłaty uznać należy dzień rejestracji zmiany umowy Spółki (podwyższenia kapitału zakładowego Spółki) przez sąd rejestrowy.

W ocenie Wnioskodawcy, zapłata kwoty głównej Pożyczki jest neutralna z perspektywy podatku dochodowego. Oznacza to, że co do zasady kwota główna pożyczki nie stanowi przychodu ani kosztu podatkowego. Jednakże, w przypadku gdy pożyczka została zaciągnięta w walucie obcej, ustalone zgodnie z art. 15a Ustawy o CIT różnice kursowe, uwzględnia się przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Przy czym, w ocenie Wnioskodawcy, konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków:

1) wartość pożyczki jest wyrażona w walucie obcej;

2) spłata pożyczki jest zrealizowana w walucie obcej;

3) powstaną różnice kursowe pomiędzy przeliczoną na polską walutę wartością pożyczki w dniu jej otrzymania oraz w dniu jej uregulowania.

Należy więc stwierdzić, że aby powstały różnice kursowe z tytułu spłaty pożyczki walutowej, konieczne jest dokonanie spłaty pożyczki także w walucie obcej.

Zdaniem Wnioskodawcy na dzień dokonania konwersji wierzytelności na kapitał, zobowiązanie Spółki wobec Wspólnika 2 wynikające z treści Pożyczki, nie było już zobowiązaniem wyrażonym w walucie obcej, ponieważ na mocy Aneksu do umowy Pożyczki zawartego w dniu 2 czerwca 2023 r. doszło do przewalutowania tejże Pożyczki z waluty USD na PLN. Tym samym oznacza to, że przesłanki niezbędne do rozpoznania różnic kursowych, określone wart. 15a ust. 2 i ust. 3 Ustawy o CIT, nie zostały spełnione. Nie są bowiem uznawane za podatkowe różnice kursowe wynikające z zastosowanych kursów walut zdarzenia, gdy zobowiązanie jest zaciągane w walucie obcej, a jego spłata następuje w polskich złotych.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje uzasadnienie w wydawanych przez organy podatkowe interpretacjach indywidualnych. W szczególności Wnioskodawca zwraca uwagę na następujące pisma:

- Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 13 stycznia 2016 r., znak: IBPB-1-3/4510- 492/15/MO;

- Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 13 stycznia 2016 r., znak: IBPB-1-3/4510-508/15/MO;

- Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 26 października 2015 r., znak: IPPB5/4510-678/15-2/IŚ;

- Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 3 czerwca 2015 r., znak: IPPB5/4510-255/15-2/IŚ;

- Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10 lutego 2015 r., znak: IBPBI/2/423- 1369/14/MO;

- Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 25 sierpnia 2016 r., znak: IBPB-1-2/4510-635/16-1/BG.

Zatem w zakresie kwestii zawartych w pytaniu nr 3 wniosku, wskazać należy, że w związku z faktem, że Pożyczka została udzielona Spółce przez Wspólnika 2 w dolarach amerykańskich, ale wartość ta uległa zmianie na złotówki przed konwersją wierzytelności, na skutek konwersji wierzytelności Wspólnika 2 na kapitał Spółki nie dojdzie do konieczności rozpoznania przez Spółkę przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z różnicami kursowymi.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydano/zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.