Wyrok WSA w Krakowie z dnia 22 kwietnia 2022 r., sygn. III SA/Kr 199/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Ewa Michna (spr.) Sędziowie S. WSA Elżbieta Czarny - Drożdżejko S. WSA Tadeusz Kiełkowski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 kwietnia 2022 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia nr [...] z dnia [...] 2021 r. w przedmiocie ustalenia obowiązku poniesienia kosztów świadczeń opieki zdrowotnej uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Decyzją z 6 grudnia 2021 r., nr [...] Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia, działając na podstawie art. 50 ust. 18 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j.: Dz. U. 2021 r., poz. 1285 z pózn zm.) - dalej: "ustawa o świadczeniach" oraz art. 104 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. 2021 r., poz. 735, dalej: "k.p.a.") ustalił obowiązek poniesienia przez J. K. (dalej: skarżący) kosztów świadczeń opieki zdrowotnej udzielonej mu w dniach od 19 grudnia 2016 r., 21 czerwca 2017 r. oraz od 3 do 6 stycznia 2018 r. i od 12 do 15 stycznia 2018 r. pomimo braku prawa do świadczeń opieki zdrowotnej, w wysokości: 17 995,13 zł.

W uzasadnieniu organ podał, że w toku postępowania wyjaśniającego, w oparciu o dane zawarte w Centralnym Wykazie Ubezpieczonych, ustalił, że skarżący w ww. okresie nie posiadał prawa do świadczenia opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Organ wskazał, że mimo braku wskazanego prawa, świadczenia zostały udzielone skarżącemu, a Narodowy Fundusz Zdrowia poniósł koszty udzielenia tych świadczeń w łącznej kwocie 17 995,13 zł. Dalej organ podał, że we wskazanym powyżej okresie nie potwierdzono również posiadania przez skarżącego prawa do świadczeń z opieki zdrowotnej, o którym mowa w art. 54 ustawy o świadczeniach, tj. potwierdzonego decyzją wójta (burmistrza, prezydenta) gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy, ani też uprawnień do świadczeń opieki zdrowotnej w ramach koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Organ wskazał, że świadczenia w postaci leczenia stacjonarnego i wypisanych recept, zostały udzielone w wyniku złożenia przez skarżącego pisemnych "Oświadczeń o przysługującym świadczeniobiorcy prawie do świadczeń opieki zdrowotnej". Organ podał, że pismem z 20 sierpnia 2020 r., znak: [...] zawiadomił skarżącego o wszczęciu postępowania administracyjnego z urzędu oraz możliwości złożenia wyjaśnień oraz dodatkowych dokumentów w sprawie, mogących mieć wpływ na jej rozstrzygnięcie. W ww. piśmie przekazano ponadto skarżącemu informację o możliwości dokonania - na podstawie art. 50 ust. 18a ustawy o świadczeniach, wstecznego zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego - w terminie 30 dni od dnia udzielenia świadczenia albo od dnia poinformowania przez Fundusz o wszczęciu postępowania, jeżeli przyczyną braku prawa do świadczeń opieki zdrowotnej było niezgłoszenie do ubezpieczenia, mimo podlegania takiemu zgłoszeniu. Powyższe pismo skutecznie doręczono skarżącemu, jednakże nie zajął on stanowiska w sprawie. Dalej organ podał, że zawiadomił skarżącego o zakończeniu postępowania dowodowego oraz o przysługującym mu, zgodnie z art. 10 k.p.a., prawie do zapoznania się z aktami sprawy i wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów. Pismo zostało zwrócone do akt sprawy z adnotacją "zwrot, nie podjęto w terminie".