Wyrok NSA z dnia 20 kwietnia 2022 r., sygn. III FSK 1887/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: Sędzia NSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA (del.) Paweł Dąbek, po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 6 listopada 2019 r. sygn. akt I SA/Sz 472/19 w sprawie ze skargi A. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławcze w Szczecinie z dnia 24 kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2014 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego Szczecinie z dnia 24 kwietnia 2019 r., nr [...] w całości, 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie na rzecz A. w W. kwotę 14 269,52 (słownie: czternaście tysięcy dwieście sześćdziesiąt dziewięć złotych pięćdziesiąt dwa grosze) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 6 listopada 2019 r., sygn. akt I SA/Sz 472/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę A. w W. (dalej: skarżąca lub A.) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie (dalej: SKO lub organ odwoławczy) z dnia 24 kwietnia 2019 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2014 r.

W wyroku tym Sąd wskazał, że spór w niniejszej sprawie dotyczy zasadności opodatkowania podatkiem od nieruchomości gruntów i budynków, które posiada A. w wysokości obliczonej według stawek określonych dla nieruchomości i budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Organy podatkowe uznały, że skarżąca w 2014 r. prowadziła działalność gospodarczą, co wprost wynikało z art. 16 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2010 r., poz. 1367 ze zm.). Natomiast skarżąca twierdziła, że błędnie przyjęto, iż jest podatnikiem podatku od wszystkich nieruchomości które posiada, w sytuacji gdy z przepisów wynika, że może ona być: powiernikiem mienia, którego właścicielem pozostaje Skarb Państwa, posiadaczem mienia przekazanego na mocy umowy użyczenia, zarządcą nieruchomości albo właścicielem nieruchomości. Zdaniem Skarżącej mogłaby ona być podatnikiem tylko od nieruchomości, których jest właścicielem lub które posiada na podstawie umowy użyczenia. A. utrzymywała, ż organ powinien był dokonać rozdzielenia powyższych elementów majątku nieruchomego i objąć opodatkowaniem tylko te tytuły, które jej dotyczą i pozwalają na opodatkowanie. Skarżąca stwierdziła, że nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest przedsiębiorcą.