Wyrok NSA z dnia 19 kwietnia 2022 r., sygn. III OSK 796/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędziowie Sędzia NSA Teresa Zyglewska Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Dyrektora Zarządu Zlewni w L. Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 września 2018 r. sygn. akt IV SA/Po 558/18 w sprawie ze skargi [...] sp. z o.o. z siedzibą w G. na decyzję Dyrektora Zarządu Zlewni w L. Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie opłaty stałej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 5 września 2018 r. sygn. akt IV SA/Po 558/18, po rozpoznaniu skargi [...] sp. z o.o. z siedzibą w G. (dalej w skrócie jako Spółka) na decyzję Dyrektora Zarządu Zlewni w L. Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie opłaty stałej, uchylił zaskarżoną decyzję.

W motywach orzeczenia Sąd pierwszej instancji wskazał, że zgodnie z art. 268 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2017 r. poz. 1566 z późn. zm.) zwanej dalej w skrócie P.w., opłatę za usługi wodne uiszcza się m.in. za pobór wód podziemnych. Składa się ona z opłaty stałej oraz opłaty zmiennej zależnej od ilości wód pobranych (art. 270 ust. 1 P.w.). W myśl art. 270 ust. 2 P.w. opłaty stałej nie ponosi się za pobór wód do celów rolniczych lub leśnych na potrzeby nawadniania gruntów i upraw oraz na potrzeby chowu i hodowli ryb.

W okolicznościach kontrolowanej sprawy nie wyjaśniono należycie, czy nie zachodził wyjątek przewidziany w art. 270 ust. 2 P.w. Wydając zaskarżoną decyzję organ oparł się wyłącznie na treści pozwolenia wodnoprawnego, z którym wiązała się sporna opłata – tj. decyzji Marszałka Województwa Wielkopolskiego z [...] kwietnia 2011 r. znak [...] w uzasadnieniu którego stwierdzono, że pobierana woda wykorzystywana jest na potrzeby technologiczne i socjalno-bytowe gospodarstwa wnioskodawcy oraz do zaopatrzenia mieszkańców wsi M.. Marszałek wskazał także, że przedmiotem działalności w gospodarstwie należącym do Spółki jest hodowla bydła oraz trzody chlewnej w łącznej ilości 700 DPJ. Na tej podstawie organ nie uznał reklamacji Spółki, gdyż – jak stwierdził – ani z sentencji, ani z uzasadnienia pozwolenia wodnoprawnego nie wynika, aby pobór wód odbywał się do celów rolniczych na potrzeby nawadniania gruntów i upraw. W ocenie Sądu takie stwierdzenie organu jest co najmniej przedwczesne i prowadzi do wniosku, że poprzedzające je postępowanie wyjaśniające nie zostało należycie przeprowadzone.