Wyrok NSA z dnia 27 stycznia 2023 r., sygn. III FSK 1541/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia NSA Jacek Pruszyński (sprawozdawca), Protokolant Ewelina Wołosiak, po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. S.A. z siedzibą w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 12 czerwca 2019 r., sygn. akt I SA/Gl 137/19 w sprawie ze skargi S. S.A. z siedzibą w B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia 6 grudnia 2018 r., nr SKO.F/41.4/1747/2018/16497 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1. Wyrok sądu pierwszej instancji.
Wyrokiem z 12 czerwca 2019 r., sygn. akt I SA/Gl 137/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę S. S.A. z siedzibą w B. (dalej: Skarżąca, Spółka) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z 6 grudnia 2018 r., nr SKO.F/41.4/1747/2018/16497 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 r. Wyrok (podobnie, jak pozostałe powołane w uzasadnieniu orzeczenia) jest dostępny w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl.
2. Skarga kasacyjna.
Skargę kasacyjną od wyroku Sądu pierwszej instancji wniosła Spółka. Działający w jej imieniu pełnomocnik zaskarżył wyrok w całości, zarzucając mu naruszenie:
1) przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a to:
a) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej: p.p.s.a.) w zw. z art. 127, art. 229 i art. 233 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm., dalej: o.p.) oraz wskazanych przepisów o.p. samodzielnie - przez oddalenie skargi pomimo, że
w zaskarżonej decyzji naruszono wymóg dwuinstancyjności postępowania, poprzez nieuchylenie decyzji organu I instancji i przekazanie mu sprawy do ponownego rozpatrzenia w sytuacji, gdy zachodziła konieczność przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części,