Wyrok NSA z dnia 13 kwietnia 2022 r., sygn. III FSK 2870/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Stachurski, Sędzia NSA Paweł Borszowski (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Mirella Łent, po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G.S.A. z siedzibą w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 26 listopada 2019 r., sygn. akt I SA/Gd 1381/19 w sprawie ze skargi G.S.A. z siedzibą w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z dnia 18 stycznia 2019 r., nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2017 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 26 listopada 2019 r., sygn. akt I SA/Gd 1381/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, oddalił skargę G.S.A., zwana dalej "Skarżącą spółką", na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z 18 stycznia 2019 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2017 r. Wymieniony wyrok, jak również inne przytoczone w niniejszym uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych, publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego (www.nsa.orzeczenia.gov.pl).

Skarżąca spółka działając przez pełnomocnika – doradcę podatkowego – zaskarżyła powyższy wyrok w całości, zarzucając Sądowi pierwszej instancji:

1. na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", naruszenie przepisów prawa materialnego, poprzez błędną wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie, tj.:

1.1. art. 2 ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2018 r., poz. 1445 ze zm.), zwana dalej "u.p.o.l.", w związku z art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., w związku z art. 2 ust. 2 pkt 1 u.p.o.l. oraz art. 7 ust. 1 pkt 4 lit. b) u.p.o.l., poprzez uznanie, iż obiekty oraz grunty składające się na biogazownię rolniczą podlegają opodatkowaniu jako obiekty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej mimo faktu, że Skarżąca spółka nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i sprzedaży energii, a wytworzona w biogazowni energia jest w całości wykorzystywana na potrzeby zakładu rolnego i prowadzenia przez Skarżącą spółkę działalności rolniczej;