Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 31 marca 2022 r., sygn. I SA/Ol 77/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Przemysław Krzykowski (sprawozdawca) Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski sędzia WSA Andrzej Brzuzy Protokolant referent Weronika Ćwiek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 marca 2022 r. sprawy ze skargi M.P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w 2021 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...], Dyrektor Izby Administracji Skarbowej (dalej jako Dyrektor, organ odwoławczy) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego (dalej jako Naczelnik, organ I instancji) z [...] wydaną w stosunku do M. P. (dalej jako strona, skarżący) w przedmiocie odmowy ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2021 rok do kwoty 0 zł.

Z akt sprawy i uzasadnienia decyzji wynika, że strona zwróciła się do Naczelnika z prośbą o ograniczenie poboru należnych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w 2021 r. w pełnym zakresie, na podstawie art. 22 § 2a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. u. z 2021r., poz. 1540 ze zm., dalej jako O.p.).

Organ I instancji ww. decyzją odmówił ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych wskazując, statek morski A, na którym strona wykonywała pracę najemną, nie jest eksploatowany w transporcie międzynarodowym.

Uzasadniając utrzymanie w mocy decyzji Naczelnika Dyrektor przywołał treść art. 22 § 2a O.p.), art. 3 ust. 1, art. 3 ust. 1a, art. 4a, art. 44 ust. 7 i ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (tj. Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm., dalej jako u.p.d.o.f.) oraz art. 15 ust. 1, 2 i 3 Konwencji z dnia 9 maja 1995 zawartej między Rzecząpospolitą Polską, a Republiką Portugalii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Lizbonie dnia 9 maja 1995 r. (Dz. U. z 1998 r., Nr 48, poz. 304, dalej jako Konwencja). Wskazując, że spór w niniejszej sprawie koncentruje się wokół kwestii zastosowania art. 15 ust. 3 Konwencji.