Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 15 marca 2022 r., sygn. II SA/Bd 21/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Janiszewska-Ziołek Sędziowie Sędzia WSA Joanna Brzezińska Asesor WSA Mariusz Pawełczak (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 15 marca 2022 r. sprawy ze skargi A. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] listopada 2021 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

1. Decyzją z dnia [...] września 2021r. Wójt Gminy J. odmówił skarżącemu A. G. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad niepełnosprawną ciotką M. D..

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ przytoczył stan faktyczny sprawy oraz powołał treść art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (tj. Dz.U. z 2020r., poz. 111 ze zm. – dalej "u.ś.r.") oraz art. 128 i 129 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tj. Dz. U. z 2020r. poz. 1359 ze zm. – dalej "k.r.o."). Z powyższych regulacji organ wywiódł, że nie można skarżącemu przyznać prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, albowiem nie ciąży na nim jako na bratanku obowiązek alimentacyjny względem ciotki.

2. W odwołaniu od powyższej decyzji skarżący wskazał m.in, że jako bratanek M. D. nie jest zobowiązany do alimentacji na jej rzecz, jednakże rodzice i rodzeństwo osoby niepełnosprawnej zmarli, zaś szwagierka - matka skarżącego - która się opiekowała M. D. również zmarła. Skarżący podkreślił, że jego ciotka jest bezdzietną panną, dlatego też skarżący został ustanowiony jej opiekunem prawnym. Dalej skarżący wskazał, że w rozumieniu art. 3 pkt 16 u.ś.r. nie ciąży na nim obowiązek alimentacyjny, bowiem nie należy do kręgu osób wskazanych w art. 128 k.r.o., to jednak w sensie tradycyjnym stanowi rodzinę dla ciotki. Są rodziną także w sensie faktycznym, skoro ciotka od dłuższego czasu pozostaje pod jego opieką, który został ustanowiony jej opiekunem prawnym. Z powyższego skarżący wywiódł, że podjęta decyzja została wydana z naruszeniem art. 17 ust. 1 u.ś.r. poprzez błędną wykładnię i przyjęcie, że prawo do wnioskowanego świadczenia przysługuje wyłącznie osobom, na których ciąży obowiązek alimentacyjny, co powoduje utratę gwarancji równego traktowania wobec prawa osoby, która poświęca się opiece nad krewnym, wobec którego nie ma obowiązku alimentacyjnego, ale dla którego jest członkiem rodziny i rezygnuje dla niej ze swojej aktywności zawodowej i zarobkowej.