Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 10 października 2023 r., sygn. I SA/Gd 679/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Rischka (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędzia WSA Irena Wesołowska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Pellowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 października 2023 r. sprawy ze skargi B. Z. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 12 marca 2019 r. nr 2201-IEW-1.4261.97-98.2018/MB w przedmiocie rozłożenia na raty zaległości podatkowej i umorzenia odsetek za zwłokę od tej zaległości oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 3 sierpnia 2018 r. B. Z. (dalej: strona Skarżąca) zwróciła się do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku (dalej: Naczelnik US, organ I instancji) z wnioskiem o rozłożenie na raty zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości w 2015 r. według PIT-39 w wysokości 41.173 zł oraz umorzenie odsetek od tej zaległości. Strona wskazała, że z uwagi na ciężki stan zdrowia jest osobą całkowicie niezdolną do pracy oraz że nie jest w stanie należycie zadbać o swoje interesy. Oświadczyła, że utrzymuje się z renty, z której znaczną część wydaje na swoją opiekę i leczenie.

Decyzją z dnia 29 października 2018 r. Naczelnik US odmówił stronie:

umorzenia odsetek za zwłokę w kwocie 5.306 zł od zaległości z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych z odpłatnego zbycia nieruchomości za 2015 rok;

rozłożenia na raty należności głównej w kwocie 32.003,48 zł istniejącej na dzień złożenia wniosku, stanowiącej zaległość z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych z odpłatnego zbycia nieruchomości za 2015 rok oraz

umorzył postępowanie w części dotyczącej rozłożenia na raty kwoty 9.169,52 zł

z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych z odpłatnego zbycia nieruchomości za 2015 rok.

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku (dalej: Dyrektor IAS lub organ odwoławczy), po rozpoznaniu odwołania, decyzją z dnia 12 marca 2019 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.