Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 25 października 2023 r., sygn. I SA/Ol 293/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Górska Sędziowie sędzia WSA Jolanta Strumiłło asesor WSA Anna Janowska (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 25 października 2023 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie z dnia 16 czerwca 2023 r., nr 2801-IOV.4103.12.2023 w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od stycznia 2020 r. do kwietnia 2021 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

R. W. (dalej jako: "strona", "skarżący", "podatnik") wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie z 16 czerwca 2023 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od stycznia 2020 r. do kwietnia 2021 r.

Z przedłożonych Sądowi wraz ze skargą akt administracyjnych sprawy wynikał następujący stan sprawy:

W wyniku kontroli podatkowej i postępowania podatkowego ustalono,

że podatnik w ewidencjach i deklaracjach wynikających z plików JPK_VAT

i JPK_V7M zawyżył m.in. podatek naliczony do odliczenia za miesiące od stycznia do czerwca, wrzesień, październik i grudzień 2020 r. oraz od lutego do kwietnia

2021 r. poprzez wykazanie podatku naliczonego w łącznej kwocie 65.831,81 zł

w oparciu o 21 faktur VAT dokumentujących zakup części samochodowych od M. O. W świetle oceny Naczelnika Urzędu Skarbowego w D. wyrażonej w decyzji z 22 marca 2023 r., faktury te nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, a zatem stronie nie przysługiwało prawo do odliczenia stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów

i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.), dalej: "ustawy o VAT".

Utrzymując w mocy decyzję organu pierwszej instancji, Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie wskazał, że przedmiotem sprzedaży według treści zakwestionowanych faktur były części samochodowe bez dokładnego opisu, numerów katalogowych, symboli, indeksów, numerów PKWiU, kodów CN. Z ustaleń postępowania wynikało przy tym, że podatnik w związku z fakturami dokonał przelewów środków pieniężnych z gospodarczego rachunku bankowego na rachunek bankowy M. O. na łączną kwotę 161.369,26 zł. Organ odwołał się do przeprowadzonych w toku postępowania dowodów z zeznań M. O., Z. P., K. O., W. W. oraz włączonych do akt postępowania zeznań podatnika przesłuchanego w charakterze świadka w toku innego postępowania.