Wyrok WSA w Łodzi z dnia 24 października 2023 r., sygn. I SA/Łd 488/23

Dnia 24 października 2023 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Kowalski Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Krawczyk (spr.) Asesor WSA Grzegorz Potiopa Protokolant Starszy sekretarz sądowy Przemysław Cieślarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2023 roku sprawy ze skargi M. T. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 18 kwietnia 2023 r. nr 1001-IOV-3.4103.43.2022.26.U08.MP w przedmiocie podatku od towarów i usług za niektóre miesiące 2016 i 2017 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty z dnia 8 sierpnia 2022 r., nr 1008-SPV-2.4103.44.2020.54 i umarza postępowanie podatkowe; 2. przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa – Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokatowi M. C. kwotę 2400 (dwa tysiące czterysta) złotych powiększoną o należny podatek od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 18 kwietnia 2023 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Łodzi (dalej: DIAS) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Ł. -B (dalej: NUS, organ I instancji) z dnia 8 sierpnia 2022 r. określającą M. T. (dalej: skarżąca) zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług: za marzec i za maj 2017 r. oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do odliczenia w następnych okresach rozliczeniowych: za marzec-grudzień 2016 r. oraz za styczeń, luty i kwiecień 2017 r.

W uzasadnieniu wyjaśnił, że u skarżącej została przeprowadzona kontrola podatkowa w zakresie prawidłowości wywiązywania się z obowiązków wynikających z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) za okres od marca 2016 r. do maja 2017 r. W wyniku postępowania podatkowego wszczętego postanowieniem NUS z dnia 21 czerwca 2019 r. ustalono, że skarżąca zawyżyła podatek naliczony o kwoty wynikające z faktur VAT wystawionych przez L. w miesiącach: marzec - grudzień 2016 r. z uwagi na fakt, że nie dokumentowały one faktycznie wykonanych usług pomiędzy tymi podmiotami. Organ I instancji stwierdził ponadto, że skarżąca niezasadnie rozliczyła jako sprzedaż niepodlegającą opodatkowaniu na terenie kraju wykonanie usług transportowych udokumentowanych fakturami wystawionymi dla łotewskiego podmiotu "D." oraz czeskiego podmiotu D. 1. W związku z tym decyzją z dnia 28 października 2021 r. NUS określił skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące: wrzesień - grudzień 2016 r., luty, marzec i maj 2017 r. oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do odliczenia w następnych okresach rozliczeniowych za miesiące: marzec - sierpień i listopad 2016 r. oraz styczeń i kwiecień 2017 r. w wysokościach innych niż wynikały z deklaracji VAT-7.