Wyrok NSA z dnia 19 stycznia 2024 r., sygn. III OSK 3477/21
W postępowaniu kasacyjnym przed Naczelnym Sądem Administracyjnym skarga kasacyjna musi precyzyjnie wskazać zarzuty naruszenia prawa, łącznie z koniecznością podania konkretnych przepisów prawa materialnego, którego naruszenie miało wpływ na wynik sprawy. Skarga nie spełniająca tych wymogów nie umożliwia oceny jej zasadności przez sąd. Ponadto, przy przyznawaniu dofinansowania kosztów kształcenia młodocianych pracowników, wymagane jest nie tylko zawarcie umowy o pracę i kontynuowanie nauki zawodu, lecz również ukończenie tej nauki oraz złożenie egzaminu z wynikiem pozytywnym, co wynika zarówno z literalnego brzmienia odpowiednich przepisów prawa materialnego, jak i celu regulacji dotyczącej dofinansowania kosztów kształcenia, tj. umożliwienie młodocianym pracownikom uzyskania kwalifikacji zawodowych.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) sędzia NSA Wojciech Jakimowicz sędzia del. WSA Hanna Knysiak-Sudyka Protokolant asystent sędziego Przemysław Iżycki po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej ze skargi kasacyjnej G. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 października 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 1434/19 w sprawie ze skargi G. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 22 maja 2019 r. nr KOA/2183/St/18 w przedmiocie odmowy przyznania dofinansowania kosztów kształcenia młodocianego pracownika oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 15 października 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 1434/19, na podstawie art. 151 oraz art. 223 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) dalej "p.p.s.a." oddalił skargę G. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z 22 maja 2019 r. nr KOA/2183/St/18 w przedmiocie odmowy przyznania dofinansowania kosztów kształcenia młodocianego pracownika (pkt 1) oraz nakazał ściągnąć od skarżącego na rzecz Skarbu Państwa WSA w Warszawie kwotę 200 zł tytułem nieuiszczonego wpisu sądowego od skargi (pkt 2).