Wyrok WSA w Lublinie z dnia 19 grudnia 2023 r., sygn. II SA/Lu 775/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja Asesor sądowy Anna Ostrowska (sprawozdawca) Protokolant Referent Elwira Szymaniuk-Szkodzińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2023 r. sprawy ze skargi Z. W. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem z 25 kwietnia 2023 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt II SAB/Lu 17/23 I. oddala skargę o wznowienie postępowania sądowego; II. przyznaje R. R. od Skarbu Państwa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z urzędu, kwotę 590,40 zł (pięćset dziewięćdziesiąt złotych czterdzieści groszy), w tym 110,40 zł (sto dziesięć złotych czterdzieści groszy) należnego podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 25 kwietnia 2023 r., wydanym w sprawie o sygn. akt II SAB/Lu 17/23, tutejszy Sąd oddalił skargę Z. W. na bezczynność Wójta Gminy Niemce w przedmiocie wykonania decyzji dotyczących usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wyjaśnił, że zarzuty skarżącego zmierzające do wykazania bezczynności organu w zakresie wykonania przyznanych skarżącemu usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi opierają się na twierdzeniu, że do wykonania tych usług organ skierował osoby nieposiadające odpowiednich kwalifikacji. W ramach oceny tak sformułowanego zarzutu bezczynności, w ocenie Sądu, istotne znaczenie ma jednak nie tyle ocena kwalifikacji osób skierowanych do pomocy skarżącemu, co ocena działań organu, tj. tego, czy organ podjął wszelkie możliwe działania zmierzające do wykonania na rzecz skarżącego przyznanych mu usług przez odpowiednie osoby. Zgodnie ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonym m.in. w wyrokach z 19 grudnia 2008 r., I OSK 147/08 oraz z 7 maja 2015 r., I OSK 2471/13, w sytuacji, gdy mimo podjętych przez ośrodek pomocy społecznej starań, nie udało się zatrudnić osoby posiadającej odpowiednie kwalifikacje zawodowe, to okoliczność taka uzasadnia odmowę przyznania świadczenia w formie specjalistycznych usług opiekuńczych. W konsekwencji Sąd uznał, że obiektywny brak możliwości zatrudnienia osoby posiadającej odpowiednie kwalifikacje zawodowe do świadczenia w formie specjalistycznych usług opiekuńczych wyłącza również możliwość skutecznego zarzucenia organowi pomocy społecznej bezczynności polegającej na niewykonaniu takich usług. Tym bardziej zaś taki zarzut jest niezasadny, jeżeli do zatrudnienia jedynej chętnej osoby do świadczenia specjalistycznych usług opiekuńczych doszło, jednak beneficjent nie jest usatysfakcjonowany kwalifikacjami tej osoby i z tego powodu uniemożliwia wykonanie usług.