Wyrok NSA z dnia 10 marca 2022 r., sygn. II OSK 675/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon (spr.), Sędzia NSA Paweł Miładowski, Sędzia WSA (del.) Piotr Broda, Protokolant asystent sędziego J. S., po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2022 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 listopada 2018 r. sygn. akt IV SA/Wa 1570/18 w sprawie ze skargi P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na uchwałę Rady Gminy W. U. z dnia 12 marca 2002 r. nr ... w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. zasądza od Miasta S. W. na rzecz P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 627 (sześćset dwadzieścia siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego; 3. prostuje oczywistą omyłkę w sentencji zaskarżonego wyroku w ten sposób, że słowa "na decyzję" zastępuje słowami "na uchwałę".

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 14 listopada 2018 r. sygn. akt IV SA/Wa 1570/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej p.p.s.a.) oddalił skargę P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na uchwałę Rady Gminy W. U. z dnia 12 marca 2002 r. nr ... w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd Wojewódzki wskazał, że skarżąca wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na Uchwałę Nr ... Rady Gminy W. – U. z dnia 12 marca 2002r. w sprawie zatwierdzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu zawartego pomiędzy ulicami G., R., P. i G. – S. R. w Gminie W. – U.. Powołując się na art. 13 § 2 i 54 § 1 p.p.s.a. oraz art. 3 § 2 pkt 5 p.p.s.a. w zw. z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r. poz. 446, dalej u.s.g.) skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności tej uchwały w części dotyczącej jednostki planistycznej UZ, tj. § 15 Planu w zakresie w jakim dotyczy oznaczonych nieruchomości, zarzucając jej: 1) na ruszenie art. 2 w zw. z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139, dalej u.z.p.) w zw. z art. 32 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, przez przekroczenie granic władztwa planistycznego gminy; 2) naruszenie art. 140 kodeksu cywilnego w zw. z art. 3 u.z.p. przez naruszenie prawa własności skarżącej prowadzące do niemożności racjonalnego zagospodarowania nieruchomości; 3) naruszenie art. 2, art. 31 ust. 3 oraz art. 64 ust. 3 Konstytucji przez naruszenie zasady demokratycznego państwa prawa, proporcjonalności i ochrony własności oraz zasady określoności prawa; 4) naruszenie § 5 oraz § 6 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 roku w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (dalej: "ztp") przez nadmierną szczegółowość postanowień Planu oraz redagowanie jej postanowień w sposób niezrozumiały dla jej adresatów.