Interpretacja indywidualna z dnia 14 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.127.2022.11.PC

Całość wydatków związanych z Nową Inwestycją będących: kosztem związanym z nabyciem gruntów, ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych, cena nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy - będą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu § 8 Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji z dnia 28 sierpnia 2018 r. (Dz.U. z 2018 r. poz. 1713; dalej: „Rozporządzenie”) i tym samym wpłyną na kwotę puli pomocy publicznej w postaci zwolnienia przysługującego Wnioskodawcy zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z 15 lutego 1992 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”).

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo:

 1) ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 3 marca 2022 r. (który wpłynął do Organu tego samego dnia), o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 6 października 2023 r., sygn. akt II FSK 527/23 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 4 stycznia 2023 r., sygn. akt I SA/Wr 517/22;

 2) stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej w podatku dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”) realizuje nową inwestycję polegającą na założeniu nowego zakładu w rozumieniu art. 2 pkt 1 lit a. ustawy o wspieraniu nowych inwestycji z 10 maja 2018 r. (Dz.U. z 2020 r. poz. 1752; dalej: „Ustawa o wspieraniu inwestycji”) - dalej: „Nowa Inwestycja”.

Nowa Inwestycja polega na budowie zakładu produkcyjnego w postaci budynku – hali produkcyjnej, wraz z całą niezbędną infrastrukturą, w tym magazynem na substraty, linią produkcyjną brykietu, magazynami, parkingami, drogami wewnętrznymi i budynkiem administracyjnym. Nowa Inwestycja składa się z części:

- produkcyjnej,

- pozostałej:

- magazynowej,

- administracyjnej,

- oraz z reszty infrastruktury niezbędnej do funkcjonowania całości.

Celem nowej inwestycji jest stworzenie nowego zakładu produkcji wielofunkcyjnych materiałów hydro- i termoizolacyjnych z wełny mineralnej.

Głównym przedmiotem działalności w ramach Nowej Inwestycji ma być działalność gospodarcza w zakresach określonych zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) Sekcja C dział 22 klasa 23.99 – usługi podwykonawców związane z produkcją wyrobów z tworzyw sztucznych dla budownictwa.

Oprócz głównej działalności Spółka wyróżnia jeszcze działalność dodatkową w postaci:

- Sekcja C 20.52 – Kleje

- Sekcja E

- 38.3 - Usługi w zakresie odzysku surowców; surowce wtórne,

- 38.11.5 - Odpady, inne niż niebezpieczne nadające się do recyklingu

- Sekcja H

- 52.10 – Magazynowanie i przechowywanie towarów;

- 52.29.2 – Pozostałe usługi wspomagające transport, gdzie indziej niesklasyfikowane,

- Sekcja M

- 70.22 – Pozostałe usługi doradztwa związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i usługi zarządzania;

- 71.12 – Usługi w zakresie inżynierii i związane z nimi doradztwo techniczne;

- 71.20 - Usługi w zakresie badań i analiz technicznych;

W zakres infrastruktury produkcyjnej wchodzą w szczególności nowe linie produkcyjne, wszelkie niezbędne maszyny do produkcji materiałów hydro- i termoizolacyjnych z wełny mineralnej. Wełna produkowana jest z surowców mineralnych, do ich przerobu niezbędne są np. specjalistyczne piece. Obok produkcji głównej istnieje w zakładzie również produkcja wstępna, tworząc tym samym cały łańcuch produkcyjny. W skład całej infrastruktury produkcyjnej wchodzą też, maszyny i urządzenia przeznaczone do produkcji kleju i spoiw. Brykiet produkowany w zakładzie jest pozyskiwany w wyniku odzysku odpadów produkcyjnych i zużytych wyrobów. Spółka planuje stworzenie całej linii do produkcji brykietu, w której skład wchodzą np. maszyny przeznaczone do odzysku materiałów i przerobu na brykiet.

W zakres infrastruktury części pozostałej - niewpływającej bezpośrednio na możliwości produkcyjne, ale która jest niezbędna do funkcjonowania części produkcyjnej należy wskazać przede wszystkim:

- część socjalną znajdującą się zarówno w budynku produkcyjnym, jak i w administracyjnym (np. toalety, szatnie, kantyna),

- część administracyjną przeznaczoną dla „pracowników biurowych – nieprodukcyjnych” wyposażoną w typowe dla takich pomieszczeń elementy (umeblowanie, sprzęt elektroniczny niezbędny do pracy biurowej),

- magazyny i place,

- infrastrukturę wspólną dla „części produkcyjnej” i pozostałej - takie jak np. ogrodzenie, stróżówka, parking, droga wewnętrzna, trafostacja, instalacje doprowadzające i rozprowadzające po całym kompleksie media, której nie da się jednoznacznie przyporządkować jako infrastruktury „części produkcyjnej” lub pozostałej, bo zapewnia działanie zarówno jednej, jak i drugiej.

Pytanie

Czy całość wydatków związanych z Nową Inwestycją będących: kosztem związanym z nabyciem gruntów, ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych, cena nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy - będą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu § 8 Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji z dnia 28 sierpnia 2018 r. (Dz.U. z 2018 r. poz. 1713; dalej: „Rozporządzenie”) i tym samym wpłyną na kwotę puli pomocy publicznej w postaci zwolnieniaprzysługującego Wnioskodawcy zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z 15 lutego 1992 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”)?

Państwa stanowisko w sprawie

Całość wydatków związanych z Nową Inwestycją będących: kosztem związanym z nabyciem gruntów, ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych, cena nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy - będą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu § 8 Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji z dnia 28 sierpnia 2018 r. (Dz.U. z 2018 r. poz. 1713; dalej: „Rozporządzenie”) i tym samym wpłyną na kwotę puli pomocy publicznej w postaci zwolnienia przysługującego Wnioskodawcy zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z 15 lutego 1992 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”).

Uzasadnienie

Przede wszystkim należy wskazać, że:

- Nowa Inwestycja stanowi integralną całość i nie jest możliwe samodzielne działanie zarówno:

- „części produkcyjnej” zakładu bez pozostałej części,

- pozostałej części zakładu bez „części produkcyjnej”;

- brak jest podstaw prawnych do uznawania za koszty kwalifikowane Nowej Inwestycji jedynie wydatków bezpośrednio wpływających na możliwości produkcyjne Nowej Inwestycji;

- stan faktyczny przedstawiany przez Wnioskodawcę (budowa nowego zakładu) należy odróżnić od stanów faktycznych w wydawanych przez DIKS interpretacjach (zwiększenie możliwości produkcyjnych istniejącego zakładu);

- decyzja o wsparciu uzyskana przez Wnioskodawcę przesądza o zakresie wydatków kwalifikowanych - obejmuje zakres przedstawiony we wniosku o uzyskanie decyzji o wsparciu.

a. Integralna całość Nowej Inwestycji.

W tym zakresie należy wskazać, że nowy zakład, który ma być efektem Nowej Inwestycji, będzie składał się z wszystkich części tzn. produkcyjnej, magazynowej i biurowej – niezależnie od tego, czy znajdują się w innych budynkach. Dlatego też Nowa Inwestycja stanowi integralną całość i nie jest możliwe samodzielne działanie:

- „części produkcyjnej” zakładu bez pozostałych części, bowiem do produkcji niezbędne jest realizowanie także czynności niezwiązanych bezpośrednio z produkcją,

- pozostałej części zakładu bez „części produkcyjnej”, bowiem bez „części produkcyjnej” nie powstawałyby gotowe produkty, które można wysłać do nabywców.

W tym zakresie należy podkreślić, że na działalność gospodarczą określoną w uzyskanej decyzji o wsparciu nie składa się jedyne działalność produkcyjna, ale także inne jej elementy pozwalające na prowadzenie działalności zarobkowej. Należy pamiętać, że „pracownicy biurowi” są odpowiedzialni za np.:

- dokonywanie zamówień towarów i usług niezbędnych do produkcji,

- organizację transportu,

- obsługę czynności administracyjnych niezbędnych do zgodnego z prawem prowadzenia produkcji i sprzedaży wytwarzanych gotowych produktów.

Podobnie część magazynowa mimo, że nie jest bezpośrednio związana z produkcją jest elementem niezbędnych do prowadzenia działalności produkcyjnej. W części tej:

- z jednej strony przechowywane są surowce i materiały niezbędne do wytwarzania gotowych produktów,

- z drugiej magazynowane są wytworzone gotowe produkty oczekujące na transport do nabywców.

Integralną częścią Nowej Inwestycji jest również część socjalna, na którą składają się głównie kantyna oraz szatnie. Oba te pomieszczenia są niezbędne z perspektywy efektywności zakładu:

- kantyna sprawia, że pracownicy mogą zjeść na miejscu (w ramach zakładu) i nie ma potrzeby opuszczania zakładu w celu spożycia posiłków,

- szatnie są szczególnie ważne dla pracowników produkcyjnych, którzy często ze względu na przepisy BHP, muszą nosić odzież ochronną, a to znaczy, że potrzebują miejsca, aby się przebrać i móc przystąpić do działalności produkcyjnej.

Należy podkreślić, że w przypadku braku kantyny pracownicy wyjeżdżaliby z zakładu na posiłek, więc posiadanie kantyny jest pożądane z punktu widzenia efektywności działania zakładu, bowiem sprawia, że:

- pracownicy są w jednym miejscu, nie rozjeżdżają się w poszukiwaniu posiłku, co

- przekłada się bezpośrednio na oszczędność czasu oraz łatwości organizacji pracy w części produkcyjnej zakładu.

Kolejnym nieodłącznym elementem części socjalnej są szatnie, szczególnie ważne dla pracowników produkcyjnych, którzy często ze względów BHP, muszą nosić odzież ochronną, a to znaczy, że potrzebują miejsca, aby się przebrać. Należy zwrócić uwagę, że szatnie:

- są odpowiednio dostosowane do rodzaju pracy wykonywanej w zakładzie,

- bezpośrednio wpływają na efektywność pracowników produkcyjnych.

Kantyna i szatnie są naturalnym i niezbędnym elementem, każdego nowoczesnego zakładu:

- zaspokajającym nie tylko powszechnie obowiązujące normy nakładane na zakłady pracy, bez których część produkcyjna nie mogłaby po prostu funkcjonować, ale

- są także elementem wprost wpływającym na efektywność funkcjonowania części produkcyjnej zakładu.

W odniesieniu do infrastruktury wspólnej dla „części produkcyjnej” i pozostałej - takie jak np. ogrodzenie, stróżówka, parking, droga wewnętrzna, trafostacja, instalacje doprowadzające i rozprowadzające po całym kompleksie media, której nie da się jednoznacznie przyporządkować jako infrastruktury „części produkcyjnej” lub pozostałej, bo zapewnia działanie zarówno jednej, jak i drugiej.

W tym zakresie należy zauważyć, że nie jest nawet technicznie możliwe wyodrębnienie niektórych części wspólnych Nowej Inwestycji, bo pozwalają one (jako całość) na funkcjonowanie:

- części produkcyjnej,

- części pozostałej.

b. Wykładnia językowa

Należy wskazać, że zgodnie z art. 2 pkt 7 lit. a Ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, za „koszty kwalifikowane nowej inwestycji” należy uznać (…) poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu (…) koszty inwestycji kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną z tytułu nowej inwestycji, z wyłączeniem kosztów poniesionych na samochody osobowe, środki transportu lotniczego, tabor pływający oraz inne składniki majątku służące głównie celom osobistym przedsiębiorcy, a w przypadku przedsiębiorcy będącego spółką handlową - głównie celom osobistym jej wspólnika albo akcjonariusza, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów.

Katalog kosztów kwalifikowanych określa § 8 ust. 1 Rozporządzenia, który wskazuje, że do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:

 1) kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,

 2) ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych (…),

 3) kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,

 4) ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej(..),

 5) kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i (…),

 6) ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy

- pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie realizacji inwestycji, a w przypadku kosztów określonych w pkt 5 - poniesione wyłącznie w okresie 5 lat w przypadku dużych przedsiębiorców, albo 3 lat w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców, liczonych od dnia zakończenia nowej inwestycji.

Należy wyraźnie podkreślić, że:

- Ustawa o wspieraniu nowych inwestycji daje ogólny pogląd, co jest kosztem kwalifikowanym - koszt musi być:

- kwalifikujący się do objęcia pomocą publiczną z tytułu nowej inwestycji,

- poniesiony w okresie ważności decyzji o wsparciu,

- Rozporządzenie określa szczegółowy katalog kosztów kwalifikujący się do objęcia pomocą publiczną z tytułu nowej inwestycji.

W tym miejscu należy wyraźnie podkreślić, że Rozporządzenie:

- w żadnym miejscu nie zawęża katalogu kosztów do „kosztów bezpośrednio związanych z działalnością produkcyjną”, ale

- wymienia jedynie kategorie wydatków jakie za koszty kwalifikowane można uznać.

W żadnym z tych przepisów ustawodawca nie wymienia dodatkowego warunku uznania za wydatki kwalifikowane jedynie wydatków bezpośrednio związanych z możliwościami produkcyjnymi.

W taki sposób wypowiedział się również przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 19 stycznia 2021 r. o sygn. III SA/Wa 1706/20 w którym wskazał, że: Zasadnicze cechy pojęcia „koszty kwalifikowane nowej inwestycji" wskazane zostały z jednej strony w samej ustawie o wspieraniu nowych inwestycji (art. 2 pkt 7), a z drugiej strony w analizowanym przez Strony rozporządzeniu Rady Ministrów z 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (§ 8 ust. 1). W pierwszym z tych przepisów zawarto legalną definicję omawianego pojęcia, zaś w drugim sprecyzowano, jakie konkretnie wydatki stanowią koszty kwalifikujące się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje. Już literalna wykładnia tych przepisów wskazuje, że nie istnieje żadna, wynikająca z nich zależność pomiędzy możliwością zaliczenia wydatku wskazanego w tym § 8 ust. 1 rozporządzenia do kosztów kwalifikowanych, a wpływem dokonanych wydatków na zwiększenie zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacją produkcji albo zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego.

c. Odmienność stanu faktycznego Wnioskodawcy od znanych stanów faktycznych innych interpretacji indywidualnych

Wnioskodawcy znana jest przykładowo interpretacja indywidualna z 31 grudnia 2021 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.462.2021.4.IZ. w której DKIS wskazał, że: (…) Nie każdy koszt mieszczący się w katalogu kosztów kwalifikowanych może być uznany za kwalifikowany. Jeżeli realizowana inwestycja nie powoduje zwiększenia zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji albo zasadniczej zmiany dotyczącej procesu produkcyjnego, nie spełnia tym samym wymagań zawartych w definicji nowej inwestycji. (…) Natomiast, uznanie poniesionych wydatków za koszty kwalifikowane jest uzależnione od tego, czy dane koszty będą miały wpływ na proces produkcji (usług) przedsiębiorstwa, w sposób konkretyzujący nową inwestycję.

Nie odnosząc się do prawidłowości stanowiska przedstawionego przez Organ należy wskazać, że stanowisko to:

- odnosi się do stanu faktycznego w ramach którego wnioskodawca realizował nową inwestycję polegającą na zwiększeniu zdolności produkcyjnych;

- stan faktyczny przedstawiany w niniejszym wniosku dotyczy budowy nowego zakładu (jako integralnej całości).

W opinii Wnioskodawcy nie ma podstaw do:

- stosowania argumentacji wykorzystywanej przez DKIS odnoszącej się do przypadku nowej inwestycji polegającej na zwiększeniu zdolności produkcyjnych,

- na przypadek Nowej Inwestycji polegającej na budowie nowego zakładu.

Należy podkreślić, że:

- ile w przypadku rozbudowy zakładu może być sporne czy nową inwestycję stanowi wyłącznie część produkcyjna przyczyniająca się bezpośrednio do zwiększenia możliwości produkcyjnych,

- tyle w przypadku budowy całkiem nowego zakładu, całość stanowi integralną inwestycję (sama część produkcyjna nie mogła by funkcjonować – co zostało wyjaśnione w pkt a wniosku).

W przypadku nowego zakładu Nową inwestycję stanowi wszystko to, co prowadzi do założenia tego zakładu - brak rozróżnienia na „cześć produkcyjną” i pozostałą.

d. Zakres uzyskanej decyzji o wsparciu przesądza o kosztach kwalifikowanych

Ponadto należy wyraźnie wskazać, że uzyskanie decyzji o wsparciu jest wynikiem złożenia wniosku w ramach którego określa się przedmiot nowej inwestycji wskazując m.in.:

- co będzie wytwarzane w wyniku realizacji nowej inwestycji,

- zakres terytorialny,

- harmonogram ponoszenia wydatków inwestycyjnych,

- opis nowej inwestycji (zakres wydatków inwestycyjnych wskazując ich wartość).

Uzyskanie decyzji o wsparciu na konkretną inwestycję której dotyczył wniosek już samo w sobie przesądza, że wydatki wskazane we wniosku związane z realizacją Nowej Inwestycji stanowią jej koszty kwalifikowane.

Wyłączyć z nich można jedynie wydatki ściśle określone w art. 2 pkt 7 lit. a Ustawy o wspieraniu nowych inwestycji takie jak:

- koszty poniesione na samochody osobowe,

- środki transportu lotniczego,

- tabor pływający oraz

- inne składniki majątku służące głównie celom osobistym przedsiębiorcy, a

- w przypadku przedsiębiorcy będącego spółką handlową - głównie celom osobistym jej wspólnika albo akcjonariusza.

Stanowisko takie potwierdza przykładowo WSA w Warszawie w wyroku z 19 stycznia 2021 r. o sygn. III SA/Wa 1706/20, w którym wskazał, że: Choć wskazane zwiększenie zdolności produkcyjnej, dywersyfikacja i zasadnicza zmiana są niewątpliwie konstytutywnymi cechami nowej inwestycji w rozumieniu art. 2 pkt 1 lit. a ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, to występowanie tych cech w danej inwestycji przedsiębiorcy przesądzone jest przez sam fakt wydania decyzji o wsparciu (art. 13 ust. 1 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji), przez co nie można po raz kolejny weryfikować ich występowania na etapie nieuprawnionej selekcji wydatków wynikających w § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia. Prawodawca uznał bowiem jednoznacznie, że każdy wydatek - lege non distinguente - określony w tymże § 8 ust. 1 rozporządzenia, jest kosztem kwalifikującym się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje. Z treści tego przepisu nie wynikają żadne celowościowe ograniczenia w zaliczaniu wydatków do takich kosztów.

Należy wyraźnie podkreślić, że wydatki poniesione na część pozostałą Nowej Inwestycji mogą być zaliczone do kosztów kwalifikowanych Nowej Inwestycji, bowiem:

- część ta jest funkcjonalnie zespolona z częścią produkcyjną i części te razem tworzą nowy zakład (Nową Inwestycję),

- w przypadku powstania nowego zakładu część biurowa i socjalna, magazynowa oraz wspólna jest niezbędna do uruchomienia przedsiębiorstwa w ogólne (inaczej niż w przypadku rozbudowy zakładu).

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 1 czerwca 2022 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0111-KDIB1-3.4010.127.2020.1.BM, w której uznałem Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy całość wydatków związanych z Nową Inwestycją będących: kosztem związanym z nabyciem gruntów, ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych, cena nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy -będą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu § 8 Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji i tym samym wpłyną na kwotę puli pomocy publicznej w postaci zwolnienia przysługującego Wnioskodawcy zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, w zakresie wydatków na:

- część socjalną znajdującą się zarówno w budynku produkcyjnym, jak i w administracyjnym (np. toalety, szatnie, kantyna),

- część administracyjną przeznaczoną dla „pracowników biurowych – nieprodukcyjnych”,

- magazyny i place,

- infrastrukturę wspólną dla „części produkcyjnej” i pozostałej - takie jak np. ogrodzenie, stróżówka, parking, droga wewnętrzna, trafostacja, instalacje doprowadzające i rozprowadzające po całym kompleksie media

- za nieprawidłowe,

- w pozostałej części – za prawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 1 czerwca 2022 r.

Skarga na interpretację indywidualną

1 lipca 2022 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. Skarga wpłynęła do mnie tego samego dnia.

Wnieśli Państwo:

1) na podstawie art. 146 § 1 PPSA o uchylenie interpretacji indywidualnej,

2) na podstawie art. 200 PPSA o zasądzenie na rzecz Skarżącej kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił skarżoną interpretację wyrokiem z 4 stycznia 2023 r. sygn. akt I SA/Wr 517/22.

Organ wniósł skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie – wyrokiem z 6 października 2023 r., sygn. akt II FSK 527/23 oddalił skargę kasacyjną Organu, zatem wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 6 października 2023 r.

Zwrot akt administracyjnych z Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wpłynął do mnie 1 grudnia 2023 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku  

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

- uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Naczelny Sąd Administracyjny oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w ww. wyrokach;

- ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2020 r., poz. 1752 ze zm., dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm. dalej: „updop”), w brzmieniu obowiązującym do końca grudnia 2021 r.:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, który od 1 stycznia 2022 r. otrzymał nowe brzmienie:

Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Natomiast, zgodnie z brzmieniem obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o WNI,

Natomiast, zgodnie z art. 4 tej ustawy:

Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. ustawy:

Przedmiotem decyzji o wsparciu – w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI – jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu.

Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI, i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu realizacji nowej inwestycji jest uzależnione od poniesienia kosztów kwalifikowanych. Katalog ponoszonych wydatków, które można uznać za koszty kwalifikowane, określa § 8 ust. 1 rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1713 ze zm.).

Jak wynika z tego przepisu, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:

Z kolei w § 10 rozporządzenia, określono w szczegółach sposób kalkulacji przysługującego limitu pomocy publicznej (§ 10 ust. 3 rozporządzenia).

Zgodnie z § 10 ust. 1 rozporządzenia:

Nie każdy koszt mieszczący się w katalogu kosztów kwalifikowanych może być uznany za kwalifikowany. Jeżeli realizowana inwestycja służy innym celom niż właściwy proces produkcji nie spełnia tym samym wymagań zawartych w definicji nowej inwestycji.

Również kosztem kwalifikowanym nie są wydatki związane z nabyciem posiadanych, przed wydaniem decyzji o wsparciu, aktywów, jeżeli nowa inwestycja realizowana jest z uwzględnieniem posiadanych przez podatnika aktywów w zakresie istnienia ścisłych powiązań istniejącej inwestycji i nowej inwestycji.

Zatem, prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu realizacji nowej inwestycji jest uzależnione od poniesienia kosztów kwalifikowanych.

Analizując powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że określają one następujące warunki, aby dany wydatek będący kosztem związanym z nabyciem środków trwałych zakwalifikować do objęcia pomocą, wydatek ten musi:

- stanowić koszty inwestycji,

- zostać poniesiony na terenie określonym w decyzji o wsparciu,

- być poniesiony w okresie ważności decyzji o wsparciu,

- środki trwałe nabyte lub wytworzone we własnym zakresie muszą zostać wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i uznane za taki środek lub wartość, oraz utrzymane co najmniej 5 lat, a w przypadku mikro-, małych i średnich przedsiębiorców, co najmniej 3 lata licząc od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W okolicznościach przedstawionych we wniosku należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że całość wymienionych we wniosku wydatków związanych z Nową Inwestycją będą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu § 8 Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji i tym samym wpłyną na kwotę puli pomocy publicznej w postaci zwolnienia przysługującego Wnioskodawcy zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a updop.

Reasumując, Państwa stanowisko, w zakresie ustalenia, czy całość wydatków związanych z Nową Inwestycją będących: kosztem związanym z nabyciem gruntów, ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych, cena nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy - będą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu § 8 Rozporządzenia i tym samym wpłyną na kwotę puli pomocy publicznej w postaci zwolnienia przysługującego Wnioskodawcy zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a updop – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Wskazać należy, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania interpretacji indywidualnej, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 6 października 2023 r., sygn. akt II FSK 527/23, oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 4 stycznia 2023 r. sygn. akt I SA/Wr 517/22.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania skarżonej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).