Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 stycznia 2024 r., sygn. I SAB/Wr 323/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jarosław Horobiowski Sędziowie: Asesor WSA Łukasz Cieślak (sprawozdawca) Sędzia WSA Dagmara Stankiewicz-Rajchman po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2024 r. w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi M. D. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę Dolnośląskiego w przedmiocie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę I. stwierdza, że Wojewoda Dolnośląski dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania; II. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę Dolnośląskiego miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa; III. zobowiązuje Wojewodę Dolnośląskiego do wydania aktu administracyjnego w sprawie strony skarżącej w terminie 60 dni od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami; IV. przyznaje od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz strony skarżącej sumę pieniężną w kwocie 1000 zł (jeden tysiąc złotych); V. oddala skargę w pozostałej części; VI. zasądza od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz strony skarżącej kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi, którą wniósł M. D., jest przewlekłe prowadzenie przez Wojewodę Dolnośląskiego postępowania w przedmiocie wydania stronie skarżącej zezwolenia na pobyt czasowy i pracę.

Strona skarżąca zarzuciła Wojewodzie Dolnośląskiemu, że pomimo złożenia przez nią wniosku w 2020 r. sprawa nie została załatwiona w terminie wynikającym z art. 35 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 ze zm.; dalej: k.p.a.). Zarzuciła, że organ podejmował w sprawie mało znaczące czynności, lecz nie zakończył postępowania. Organ nie reagował na prośby o zakończenie postępowania, jak również nie poinformował o przyczynach zwłoki

Wskazując na powyższe zarzuty, strona skarżąca wniosła o: 1) zobowiązanie organu do wydania decyzji w terminie 2 miesięcy; 2) wymierzenie organowi grzywny w wysokości maksymalnej lub przyznanie od organu na rzecz strony skarżącej sumy pieniężnej w wysokości połowy maksymalnej kwoty; 3) zasądzenie od organu zwrotu kosztów postępowania.