Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 11 stycznia 2024 r., sygn. I SA/Gl 1298/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Kozłowska, Asesor WSA Piotr Pyszny (spr.), Sędzia WSA Katarzyna Stuła-Marcela, Protokolant st. sekretarz sądowy Arkadiusz Kmiotek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 stycznia 2024 r. sprawy ze skargi Z. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 18 lipca 2023 r. nr 2401-IOA.603.7.2023.MS UNP: 2401-23-161820 w przedmiocie odmowy uchylenia w trybie wznowienia postępowania decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za miesiące kwiecień 2009 r. oraz od czerwca do grudnia 2009 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 18 lipca 2023 r., znak 2401-IOA.603.7.2023.MS, Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Katowicach (dalej jako organ, DIAS), utrzymał w mocy swoją wcześniejszą decyzję z 1 grudnia 2022 r. odmawiającą po wznowieniu postępowania uchylenia decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 13 lutego 2014 r., którą to organ utrzymał w mocy decyzje Urzędu Kontroli Skarbowej w K. określające Z.S. (dalej jako strona, skarżący) w podatku od towarów i usług za:

- kwiecień, czerwiec, sierpień, wrzesień i grudzień 2009 r. kwotę różnicy podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy,

- lipiec, październik i listopad 2009 r. kwotę zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług.

Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ powołał art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 240 § 1 pkt 11 oraz art. 221 § 1 w związku z art. 13 § 1 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 – dalej jako OP, Ordynacja podatkowa).

Stan sprawy:

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. decyzjami z 30 września 2013 r. określił stronie w podatku od towarów i usług za kwiecień, czerwiec, sierpień, wrzesień i grudzień 2009 r. kwotę różnicy podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy, a za lipiec, październik i listopad 2009 r. kwotę zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług. W oparciu o zebrany materiał dowodowy stwierdzono, że w okresie objętym przedmiotową decyzją strona nieprawidłowo rozliczyła podatek od towarów i usług, przez co zawyżyła kwotę podatku naliczonego z faktur wystawionych przez O. sp. z o.o. Zdaniem organu podatkowego pierwszej instancji, nabycia te nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, a otrzymane faktury służyły jedynie zwiększeniu podatku naliczonego podlegającego rozliczeniu z podatkiem należnym. Organ ustalił również, że strona uczestniczyła w procederze obrotu pustymi fakturami rzekomo dokumentującymi wewnątrzwspólnotowe dostawy wyrobów stalowych do podmiotu czeskiego S. s.r.o.