Wyrok NSA z dnia 4 stycznia 2023 r., sygn. II OSK 2420/21

Dnia 4 stycznia 2023 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie: sędzia NSA Robert Sawuła (spr.) sędzia del. WSA Grzegorz Antas po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2023 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 maja 2021 r., IV SA/Po 1776/20 w sprawie ze skargi J.S. na decyzję Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 9 września 2020 r. nr WOA.7721.156.2020.MT w przedmiocie nakazu rozbiórki 1. oddala skargę kasacyjną, 2. oddala wniosek B. D. o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 12 maja 2021 r., IV SA/Po 1776/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny (powoływany dalej jako: WSA) w Poznaniu oddalił skargę J.S. na decyzję Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego (WWINB) z 9 września 2020 r., nr WOA.7721.156.2020.MT, w przedmiocie nakazu rozbiórki. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Jak wynika z ustaleń sądu wojewódzkiego, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. (dalej: PINB) ustalił, że na nieruchomości położonej w K. przy ul. Z., działka [...], w latach 2007-2008 bez wymaganego pozwolenia na budowę dokonano przebudowy i rozbudowy budynku gospodarczego w ten sposób, że powstał budynek mieszkalny. Postanowieniem z 9 stycznia 2009 r. PINB zobowiązał inwestora – H.S. – w trybie art. 48 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (uPb) do przedłożenia dokumentów koniecznych do zalegalizowania samowolnych robót budowlanych, a następnie postanowieniem z 26 maja 2009 r. ustalił opłatę legalizacyjną w wysokości 50.000 zł. Decyzją z 1 października 2009 r. organ zatwierdził projekt budowlany przebudowy budynku gospodarczego, a następnie decyzją z 4 grudnia 2009 r. udzielił pozwolenia na użytkowanie przebudowanego budynku.

Wyrokując w sprawie IV SA/Po 1776/20 kolejno wskazano, że WWINB postanowieniem z 15 lipca 2010 r. stwierdził nieważność powyższego postanowienia PINB z 26 maja 2009 r., a decyzją z 25 sierpnia 2010 r. stwierdził nieważność ww. decyzji PINB z 1 października 2009 r.