Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 8 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.66.2024.1.NW

Prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu przy zastosowaniu proporcji (art. 90 ust. 2).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia kwoty podatku naliczonego w oparciu o art. 86 ust. 2a ustawy oraz art. 90 ust. 2 i 3 ustawy, w związku z realizacją projektu pn.: „(…)”.

Uzupełnili Państwo opis sprawy pismem z 25 stycznia 2024 r. (wpływ 6 lutego 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej X) jest samorządową instytucją kultury, której organizatorem jest Gmina Miasto. X posiada osobowość prawną i jest wpisane do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora.

X świadczy usługi związane z działalnością na rzecz rozwoju i upowszechniania kultury, zgodnie z zakresem swojej działalności statutowej. X działa w oparciu o ustawę z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Zakres działań X obejmuje w szczególności:

·rozpoznawanie, rozbudzanie i zaspokajanie potrzeb oraz zainteresowań kulturalnych,

·edukację kulturalną i wychowywanie poprzez sztukę,

·gromadzenie, dokumentowanie, tworzenie, upowszechnianie i ochronę kultury,

·tworzenie warunków do rozwoju amatorskiego ruchu artystycznego oraz zainteresowań wiedzą i sztuką,

·tworzenie warunków dla rozwoju folkloru, a także rękodzieła ludowego i artystycznego,

·upowszechnianie kultury filmowej.

Ponadto, X zajmuje się organizowaniem festiwalowych imprez masowych oraz prowadzi sprzedaż biletów wstępu na seanse filmowe i imprezy artystyczno-rozrywkowe.

Źródłami finansowania działalności i funkcjonowania X są: dotacja podmiotowa organizatora na dofinansowanie działalności bieżącej, dotacje celowe organizatora na realizację wskazanych zadań i programów, darowizny, przychody z najmu pomieszczeń, w tym sali kinowej, przychody z odpłatnej działalności kulturalnej, środki otrzymywane z innych źródeł.

Podstawą gospodarki finansowej X jest plan finansowy ustalony przez dyrektora instytucji. X jest zarejestrowane na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny. Wymieniona wyżej działalność X stanowi w części czynności związane z wykonywaniem zadań statutowych niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, w części działalność zwolnioną z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, a w części czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, w przypadku dokonywania zakupów opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, w przypadku których nie jest możliwe przypisanie ich w całości lub części do poszczególnych rodzajów czynności, X stosuje ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego, w ten sposób, że w pierwszej kolejności stosuje przepisy art. 86 ust. 2a ustawy, to jest kwotę podatku naliczonego, oblicza z zastosowaniem tzw. „prewspółczynnika” zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, wyliczanym z zastosowaniem § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193).

Następnie, na podstawie art. 90 ust. 2 i 3 ustawy stosuje dalsze ograniczenie co do możliwości odliczenia podatku VAT zawartego na fakturze dokumentującej zakup, stosując wskaźnik proporcji obliczony na podstawie ust. 3.

W dniu 30 czerwca 2023 r. X zawarło z Województwem, , umowę o dofinansowanie projektu pn.: „(…)”, , zmienioną następnie aneksem z dnia 9 października 2023 r. oraz aneksem z dnia 31 grudnia 2023 r., którego celem jest wzbogacenie oferty kulturalnej oraz rozrywkowej instytucji, rozwój infrastruktury kulturalnej, rozwój cyfrowych form kultury oraz rozrywki, wzrost dostępności usług w zakresie edukacji i kultury.

Cel projektu został zrealizowany poprzez zakup sprzętu techniki nagłośnieniowej, w tym urządzeń do streamingu, tj. (…). Modułowa konstrukcja sprzętu pozwala na jego instalację w samej jednostce, np. w sali widowiskowej, jak również jego przemieszczanie w całości lub części i obsługę imprez poza budynkiem instytucji lub w innych jego salach.

Złożoność konfiguracji sprzętu pozwoli na jego wykorzystywanie podczas obsługi wydarzeń kulturalnych finansowanych z dotacji podmiotowej, koncertów oraz imprez organizowanych odpłatnie, na które instytucja dokonywać będzie sprzedaży biletów lub wydarzeń kulturalnych organizowanych i finansowanych w ramach działalności zwolnionej z podatku od towarów i usług, a także odpłatne wynajęcie sali widowiskowej, w której zainstalowany będzie sprzęt z możliwością jego użytkowania, na rzecz zewnętrznych podmiotów, które to czynności stanowić będą działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Tak szeroki zakres możliwego wykorzystania dokonanego zakupu sprawia, że będzie on służył zarówno do nieodpłatnej działalności statutowej niezwiązanej z działalnością gospodarczą, działalności statutowej odpłatnej, która dla potrzeb VAT traktowana jest jako działalność gospodarcza oraz dla działalności odpłatnej zwolnionej z podatku, na podstawie wskazanych wcześniej przepisów.

Zakup został sfinansowany ze środków unijnych udzielonych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa projekt pn.: „(…)” oraz częściowo z dotacji celowej inwestycyjnej z Urzędu Gminy Miasto. Zakup w ramach projektu został dokonany w dniu 14 grudnia 2023 r. i udokumentowany fakturą VAT z dnia 14 grudnia 2023 r. Wartość zakupu to kwota (…) zł netto, kwota podatku VAT (…) zł, wartość brutto (…) zł. Zakupiony sprzęt będzie wykorzystywany przez X, zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, a X nie ma możliwości przyporządkowania wydatku w całości do działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, X dokonało w rozliczeniu za miesiąc grudzień 2023 r. odliczenia podatku naliczonego zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2a-2h ustawy, a ponieważ zakup będzie wykorzystywany zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, jak i do czynności zwolnionych od podatku VAT. X nie miało i nie ma obiektywnej możliwości odrębnego przyporządkowania kwoty podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i zwolnionymi od podatku VAT – X zastosowało również ograniczenie w części odpowiadającej proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku)

Czy X postąpiło prawidłowo, dokonując odliczenia kwoty podatku naliczonego stosując w pierwszej kolejności ograniczenie wynikające z art. 86 ust. 2a ustawy, a do tak uzyskanej kwoty podatku naliczonego dalszego ograniczenia wysokości przysługującego odliczenia, poprzez zastosowanie proporcji ustalonej przez X, w oparciu art. 90 ust. 2 ustawy?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku)

Ponieważ dokonany zakup, jak wskazano w stanie faktycznym, związany będzie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, zwolnionymi z opodatkowania oraz niepodlegającymi opodatkowaniu, X przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wyłącznie w części, w jakiej efekty projektu będą związane z czynnościami opodatkowanymi.

A zatem, w pierwszej kolejności X było zobowiązane, na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy do obliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu współczynnika (proporcji) umożliwiającego odliczenie podatku naliczonego zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, przy uwzględnieniu przepisów § 4 ust. 1 rozporządzenia ministra finansów z dnia 17 grudnia 2015 r., a następnie, skoro dokonany zakup w związku z realizacją projektu, będzie wykorzystywany przez X do czynności opodatkowanych i zwolnionych od podatku od towarów i usług, i nie będzie możliwości przyporządkowania całości lub części kwoty podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów czynności, to X było zobowiązane do wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu współczynnika proporcji, o którym mowa w art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy.

W stosunku do pozostałej części podatku naliczonego X nie przysługuje prawo do odliczenia. Tym samym, X postąpiło prawidłowo, dokonując odliczenia kwoty podatku naliczonego stosując w pierwszej kolejności ograniczenie wynikające z art. 86, ust. 2a ustawy, a do tak uzyskanej kwoty podatku naliczonego dalsze ograniczenie wysokości przysługującego odliczenia, poprzez zastosowanie proporcji ustalonej przez X w oparciu art. 90 ust. 2 ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.). W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, w świetle którego:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wskazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a i następne ustawy.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy:

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Według art. 86 ust. 2b ustawy:

Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1) zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2) obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 2d ustawy:

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy:

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a, 10 i 10c-10g stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 86 ust. 2h ustawy:

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Na podstawie delegacji zawartej w art. 86 ust. 22 ustawy, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej rozporządzeniem.

Na mocy § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia:

Rozporządzenie:

1) określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji”;

2) wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.

Zgodnie z § 4 pkt 1 rozporządzenia:

W przypadku samorządowej instytucji kultury, jako sposób określenia proporcji uznaje się sposób ustalony według wzoru:

X = A x 100 / P

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez samorządową instytucję kultury,

P – przychody wykonane samorządowej instytucji kultury.

Podatnikami, do których odnoszą się przepisy zawarte w rozporządzeniu, są jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych.

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych od podatku, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy:

W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Na mocy art. 90 ust. 2 ustawy:

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy:

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy:

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Należy podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Zatem, dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że są Państwo samorządową instytucją kultury, będącą czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach projektu pn.: „(…)” zakupili Państwo sprzęt techniki nagłośnieniowej, w tym urządzeń do streamingu, systemy umożliwiające montaż i demontaż oraz transport nagłośnienia, urządzenia sterujące oraz okablowanie.

Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego w oparciu o art. 86 ust. 2a ustawy oraz art. 90 ust. 2 i 3 ustawy, w związku z realizacją ww. projektu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W celu odliczenia podatku naliczonego, podatnik w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych z opodatkowania. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, a w przypadku wystąpienia czynności zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem – także proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, z którego wynika, że zakupiony sprzęt będzie służył zarówno do nieodpłatnej działalności statutowej niezwiązanej z działalnością gospodarczą, działalności statutowej odpłatnej, która dla potrzeb podatku VAT traktowana jest jako działalność gospodarcza oraz dla działalności odpłatnej zwolnionej z podatku, i nie mają Państwo możliwości przyporządkowania ich w całości do działalności gospodarczej, należy stwierdzić, że przysługuje Państwu prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego, obliczonego zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy, z uwzględnieniem rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r.

W dalszej kolejności, z uwagi na fakt, że – jak wynika z okoliczności sprawy – towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu służą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zarówno do czynności opodatkowanych, jak i do czynności zwolnionych od podatku, i nie mają Państwo możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, są Państwo zobowiązani również do proporcjonalnego odliczenia podatku, zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Przy czym należy mieć na względzie, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, przysługuje pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Podsumowując, mają Państwo prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego stosując w pierwszej kolejności ograniczenie wynikające z art. 86 ust. 2a ustawy, a do tak uzyskanej kwoty podatku naliczonego dalszego ograniczenia wysokości przysługującego odliczenia, poprzez zastosowanie proporcji, w oparciu o art. 90 ust. 2 ustawy.

W związku z tym, przysługuje Państwu prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego od zakupionych towarów i usług w związku z realizacją projektu pn.: „(…)”, na podstawie odliczenia kwoty podatku naliczonego, poprzez zastosowanie w pierwszej kolejności ograniczenia wynikające z art. 86 ust. 2a ustawy, a do tak uzyskanej kwoty podatku naliczonego dalszego ograniczenia wysokości przysługującego odliczenia, poprzez zastosowanie proporcji ustalonej przez Państwo, w oparciu o art. 90 ust. 2 ustawy.

Zatem, Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00