Wyrok SN z dnia 29 listopada 2023 r., sygn. II CSKP 1461/22

W kontekście umów kredytu złotowego waloryzowanego kursem waluty obcej, klauzule określające mechanizm waloryzacji, które nie są jednoznaczne i nie poddają się obiektywnej weryfikacji, wypełniają przesłankę abuzywności postanowień określających główne świadczenia stron. Stwierdzenie abuzywności takich klauzul waloryzacyjnych uniemożliwia utrzymanie umowy w mocy bez wprowadzenia nowych instrumentów, które w sposób transparentny i zrozumiały dla konsumenta określiłyby sposób przeliczenia waluty i wynikających stąd zobowiązań.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Marta Romańska (przewodniczący, sprawozdawca)

‎SSN Roman Trzaskowski

‎SSN Dariusz Zawistowski

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 29 listopada 2023 r. w Warszawie
‎skarg kasacyjnych D.S. i A.H. 
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie
‎z 22 czerwca 2020 r., I ACa 1684/17,
‎w sprawie z powództwa Banku spółki akcyjnej w W.
‎przeciwko D.S. i A.H.
‎o zapłatę,

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w Krakowie do ponownego rozpoznania 
‎i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Pozwani D.S. i A.H. wnieśli o oddalenie powództwa, zarzucając, że umowa kredytu była nieważna i nie została prawidłowo wypowiedziana. Pozwany wniósł o rozłożenie na raty świadczenia podlegającego zasądzeniu na rzecz powoda (art. 320 k.p.c.), a pozwana kwestionowała jego legitymację czynną, gdyż nie z nim zawarła umowę kredytową.

Wyrokiem z 6 czerwca 2017 r. Sąd Okręgowy w Krakowie umorzył postępowanie co do żądania zasądzenia kwoty 1.950,09 zł (pkt 1), zasądził solidarnie od pozwanych na rzecz powoda kwotę 311.178,15 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od 14 kwietnia 2016 r. z zastrzeżeniem, że maksymalna wysokość odsetek w stosunku rocznym nie może przekraczać dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie (pkt 2).

Sąd Okręgowy ustalił, że 27 września 2002 r. pomiędzy Bankiem S.A. w Z. a pozwanymi została zawarta umowa kredytu budowlano-hipotecznego, którego wysokość strony określiły na kwotę 110.000 franków szwajcarskich (CHF). Pozwani wybrali ten rodzaj umowy jako najbardziej korzystny. Kredyt został im udzielony na 375 miesięcy z ostatecznym terminem spłaty 15 listopada 2033 r. Był przeznaczony na sfinansowanie części kosztów inwestycji budowlanej, jako kontynuacja przedsięwzięcia finansowanego kredytem. Pozwani oświadczyli, że jest im znane oraz wyjaśnione przez bank ryzyko zmiany kursu waluty, w której zaciągnęli kredyt i są świadomi ponoszenia tego ryzyka. Transze kredytu miały być wypłacane w złotych po przeliczeniu zgodnie z kursem kupna waluty kredytu obowiązującym w banku w dniu wypłaty zgodnie z Tabelą kursów walut […] S.A. ogłaszaną w jego siedzibie. Spłacana kwota podlegała przeliczeniu na złote po kursie sprzedaży waluty kredytu obowiązującym w banku w chwili obciążenia rachunku, zgodnie z Tabelą kursów walut […] S.A. Na pisemny wniosek kredytobiorców bank mógł zmienić warunki spłaty kredytu, w tym walutę kredytu, a jego decyzja zależała od oceny zdolności kredytowej pozwanych. Bank mógł wypowiedzieć umowę z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia i po upływie tego terminu postawić kredyt w stan natychmiastowej wymagalności w razie naruszenia przez pozwanych postanowień umowy, m.in. przez brak terminowej spłaty zadłużenia.