Postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 23 lutego 2022 r., sygn. II SAB/Ol 2/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2022 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. K. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w sprawie podniesienia maksymalnej ustawowej kwoty zasiłku stałego postanawia odrzucić skargę. WSA/post.1 - sentencja postanowienia

Uzasadnienie

W. K. (dalej jako: skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej jako: Kolegium lub organ) w sprawie podniesienia maksymalnej ustawowej kwoty zasiłku stałego, wyrażając swoje niezadowolenie z wysokości otrzymywanego świadczenia.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. Wyjaśniono, że 2 listopada 2021 r. skarżący zwrócił się do Kolegium z podaniem, z którego wynika, że jest niezadowolony z zasiłku stałego w wysokości 645 zł (maksymalna ustawowa kwota tego świadczenia). Z uwagi na to, że treść tego podania nie pozwalała na nadanie dalszego biegu, pismem z 6 listopada 2021 r. zwrócono się do skarżącego o sprecyzowanie charakteru tego pisma, wyznaczając 7-dniowy termin udzielenia odpowiedzi pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia. W zakreślonym terminie skarżący nie udzielił odpowiedzi. Pismem z 2 grudnia 2021 r. poinformowano skarżącego o pozostawieniu jego podania bez rozpatrzenia. Natomiast kolejnym pismem z 25 listopada 2021 r. zatytułowanym "skarga" skarżący ponownie wyraził niezadowolenie z wysokości otrzymywanego zasiłku stałego, obwiniając o ten stan rzeczy Kolegium. W ocenie organu treść podania skarżącego z 2 listopada 2021 r. nie pozwalała na nadanie jemu biegu w żadnej z form oraz trybów określonych w przepisach ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz.U. z 2021 r. poz. 735 ze zm., dalej jako: k.p.a.), zaś skarżący, pomimo wezwania, nie wyjaśnił, czego się domaga. Zdaniem organu w tej sytuacji należy uznać, że Kolegium nie pozostawało w bezczynności ani nie dopuściło się przewlekłości, bowiem wszelkie czynności wykonywane były bez zbędnej zwłoki.