Interpretacja indywidualna z dnia 31 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-2.4011.457.2023.3.AJZ

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 października 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 15 grudnia 2023 r i 15 stycznia 2024 r. (daty wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Zakres prowadzonej przez Pana działalności to „62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem”. Rozlicza się Pan na podstawie podatku liniowego.

W dniu (...) października 2022 r. zawarł Pan umowę B2B z firmą A na postawie której powierzono Panu (...).

Otrzymywał Pan miesięczne wynagrodzenie zgodne z umową przez wystawienie faktury dla usługobiorcy. Całość Pana czasu poświęconego wyżej wymienionej firmie, poświęcona była na wykonywanie usług objętych prawami autorskimi. Według umowy wszelkie utworzone przez Pana dokumentacje (...), jak i wszelkie inne „utwory” mają przekazywane prawa autorskie na rzecz usługobiorcy z chwilą uiszczenia wynagrodzenia na wskazany rachunek w umowie. Wykonywał Pan wszystkie zadania samodzielnie i niezależnie jako jednoosobowa działalność gospodarcza. Wytwarzane przez Pana oprogramowanie ma charakter unikalny i każdorazowo dostosowywany do wymagań usługobiorcy. Projekt, nad którym Pan pracował, miał charakter indywidualny gdzie należało podejmować decyzje technologiczne zależne od wymagań biznesowych. Pana praca nie była zespołowa i całkowicie tworzył ją Pan indywidualnie nie naruszając praw osób trzecich. Wykonywał Pan dla usługobiorcy oprogramowanie wraz ze wszystkimi jego elementami, czyli (...). Współpracę z firmą A zakończył Pan w listopadzie 2022 roku.

W dniu (...) stycznia 2023 r. zawarł Pan umowę B2B z firmą B, na postawie której powierzono Panu wykonanie usług programistycznych, z zakresu tworzenia na rzecz kontrahenta usług, z zakresu prac (...) czyli:

(…)

Przekazuje Pan prawa autorskie wykonanych utworów i dokumentacji w momencie uiszczenia wynagrodzenia na wskazany rachunek w umowie. Wykonuje Pan pracę w sposób identyczny jak w firmie A, czyli sam tworzy oprogramowanie do którego ma pełne prawa a następnie je przekazuje usługobiorcy.

Zajmuje się Pan programowaniem od roku 2016, ale komercyjne doświadczenie posiada od lutego roku 2022. Firma B po trzymiesięcznym okresie próbnym zawarła z Panem umowę przez aneks do umowy na czas nieokreślony z miesięcznym okresem wypowiedzenia. Planuje Pan dalszą współpracę z firmą B, a nawet zawarcie podobnej umowy z innymi potencjalnymi kontrahentami. Nie przewiduje Pan, aby zakres świadczonych usług uległ zmianie ponieważ jest Pan (...) gdzie na rynku pracy specjaliści w tych technologiach są bardzo pożądani.

Prowadzi Pan pozarachunkową ewidencję przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w formie elektronicznej w postaci aplikacji z bazą danych. W aplikacji wyszczególnione są zadania jakie Pan wykonał, opis zadania, uzyskany przychód, numer dokumentu potwierdzającego otrzymanie przychodu, koszty uzyskania przychodu, poniesione wydatki oraz numery dokumentów potwierdzające te wydatki. Ewidencja jest drukowana co miesiąc i podpisywana od października 2022 roku.

Uzupełnienie wniosku

Pana wniosek dotyczy wszystkich trzech kwestii prawnopodatkowych, których dotyczą pytania, w zakresie stanu faktycznego. Zakres wniosku obejmuje ulgi B+R i IP-BOX.

Oprogramowanie, które miał Pan na myśli we wniosku to (...).

(...) Oprogramowanie, które Pan tworzy to głównie (...).

Doprecyzowując, tworzy Pan programy, które są aplikacjami webowymi. Aby firma której oddaje Pan prawa autorskie (za wynagrodzenie) mogła z nich poprawnie korzystać, musi Pan tworzyć dokumentację techniczną oraz projektową i ją aktualizować oraz dbać o dany kod. Kod nie powstanie bez poprawnych ustaleń z (...).

W okresie, którego dotyczy wniosek, w oparciu o zlecone przez Kontrahenta prace programistyczne, w stosunku do których przeniósł Pan autorskie prawa majątkowe na rzecz Kontrahenta, stworzył Pan wskazane poniżej „Oprogramowanie”.

Dla A:(...)

Dla B:(...)

Wykonuje Pan również na bieżąco pomniejsze zlecenia w tej aplikacji, które są zbyt małe aby o nich wspomnieć ze szczegółami.

Wszystkie wyżej wymienione programy nastąpiły w ramach ulg IP BOX i B+R.

Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do tworzonego/ rozwijanego/ulepszanego/modyfikowanego oprogramowania (ww. aplikacji) przejawia się w tym, że na skutek działań podejmowanych w kierunku tworzenia powstają nowe, innowacyjne funkcjonalności oprogramowania.

W celu opracowania nowego Oprogramowania podejmuje Pan szereg działań, począwszy od ustalenia wymagań podmiotu zlecającego i sformułowania w związku z tym problemu rozwojowego, przez analizę funkcjonowania dotychczasowego programu, wykorzystanie posiadanej przez Pana wiedzy w celu wymyślenia i zaproponowania innego, bardziej nowoczesnego rozwiązania, które zmieniłoby na lepsze motorykę programu i niosłoby za sobą dodatkowe, nowe funkcjonalności, które uczyniłyby działanie programu bardziej atrakcyjnym dla użytkownika.

Podejmuje Pan następujące działania zmierzające do usprawnienia Oprogramowania:

–projektowanie nowszej bardziej nowoczesnej struktury Oprogramowania,

–implementację (tworzenie) Oprogramowania,

–testowanie Oprogramowania,

–projektowanie stosownych (...),

–wprowadzanie optymalizacji kodu.

Tworzy Pan oprogramowanie w językach/technologiach: (...).

Używa Pan nowych narzędzi (w zakresie Oprogramowania wskazanego powyżej) i technologii tworzenia struktury tego Oprogramowania, znacząco różnicuje Pan tworzone lub modyfikowane Oprogramowanie od istniejących rozwiązań.

Nowoczesne technologie programistyczne w tym tworzenia (...) wprowadzają nowe funkcje, poprawiają wydajność Oprogramowania i rozszerzają jego możliwości.

Wykorzystuje Pan indywidualnie dobraną strukturę kodu, która w pełni odpowiada na potrzeby konkretnego projektu, a wcześniej ta architektura nie występowała w Pana praktyce gospodarczej.

Oryginalność polega na zastosowaniu oryginalnych, nowatorskich rozwiązań programistycznych. Oryginalność wynika również z faktu, że „Oprogramowanie” stanowi efekt Pana pracy, przy której wykonywaniu miał Pan zapewnioną swobodę tworzenia, a praca nie polegała na kopiowaniu istniejącego już utworu.

Oprogramowanie tworzone i rozwijane na rzecz klienta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości i oryginalności jest spełniona. Tworzone Oprogramowania są oryginalne, nie mają swoich odpowiedników na rynku (nie ma takich rozwiązań na rynku) i odpowiadają na potrzeby klienta. To co wyróżnia Oprogramowanie tworzone przez Pana, to wysoki poziom konfigurowalności, reużywalności, łatwość i niski koszt wdrożenia oraz elastyczność w dostosowywaniu do zmieniających się potrzeb Zleceniodawcy oraz nowych technologii pojawiających się na rynku oraz stosowanie najnowszych wzorców tworzenia (...).

 „Oprogramowanie” po jego wytworzeniu różni się od rozwiązań już u Pana funkcjonujących, dzięki każdorazowemu zastosowaniu odpowiednio dobranej i zaprojektowanej przez Pana mieszanki wyżej wymienionej technologii. Oprogramowanie po jego wytworzeniu lub rozwinięciu różni się od rozwiązań już u Pana funkcjonujących. Oprogramowanie jest dostosowane do konkretnych potrzeb podmiotów zlecających – tworzone są różne funkcjonalności różnych (...), stosowane rozwiązania wymagają zindywidualizowanego podejścia, kreatywności, nie powielają się. Wskazuje Pan, że stosowanie odpowiednich innowacyjnych wzorców tworzenia struktur stanowi dodatkowy wyróżnik.

Działalność, w ramach której tworzy Pan oprogramowanie, podejmowana była w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Systematyczność polega na regularnym przyjmowaniu zleceń od klienta, uczestniczeniu w spotkaniach firmowych oraz regularnym raportowaniu prac nad zleconym projektem.

Osiągnięte w ramach działalności cele to:

-poszerzenie Pana wiedzy programistycznej,

-wykazanie się przed zleceniodawcą,

-stworzenie wygodnego i profesjonalnego miejsca do wykonywania pracy.

Osiągnięcie powyższych celów nastąpiło poprzez wykorzystanie:

-własnej wiedzy, umiejętności i doświadczenia w zakresie programowania w wyżej języku programowania (...);

-nabytych w ramach własnej działalności gospodarczej zasobów rzeczowych , tj. sprzętu do programowania, literatury branżowej.

Wszystkie aplikacje w latach 2022 i 2023 były tworzone w harmonogramie tak zwanych „sprintów”. Jest to dwutygodniowy czas, w którym wykonuje Pan swoje projekty i zadania rozwojowe. Sprint jest zaimplementowany do narzędzia (...), które służy do rozplanowania harmonogramu programisty i przekazuje odpowiednie zlecenia.

Każdorazowo wykorzystuje Pan i rozwija wiedzę i umiejętności w dziedzinie (...) oraz w zakresie zastosowania języka programowania (...).

Innowacyjne technologie, których używa Pan do swoich rozwiązań to najnowsza wersja (...) i nowe wersje technologii (...). Stosuje Pan innowacyjne i optymalne metody programowania, np. (...). Dzięki tym technologiom wprowadza Pan zmiany, które się różnią od dotychczasowego kodu zleceniodawcy.

Przez cały okres prowadzenia działalności gospodarczej oferuje Pan usługi tworzenia nowego kodu, optymalizacją obecnego kodu i naprawą błędów w kodzie.

W ramach działalności objętej niniejszym wnioskiem zaplanował Pan rozwój aplikacji klientów i uczestniczenie w większej ilości projektów.

Podpisał Pan umowę z firmą B, która zleca Panu pisanie kodu i tworzenie projektów.

Wskazał Pan, że nowym efektem Pana działań w dużej części jest (...).

Wszystkie prace, które Pan wykonywał nie były pracami empirycznymi lub teoretycznymi bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne.

Na pytanie: „Czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

-nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

-nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów?”

odpowiedział Pan twierdząco.

Na pytanie: „Czy wszystkie czynności, które Pan realizuje w zakresie wytwarzania programów komputerowych, zlecane przez Kontrahenta, prowadziły każdorazowo do powstania utworów (odrębnych programów komputerowych), które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przenoszone są autorskie prawa majątkowe?” odpowiedział Pan twierdząco.

Dokumentacje zawierają szczegółowe specyfikacje określające architekturę i sposób działania programu komputerowego i projektu, włączając w to opis kodu jaki został zastosowany. Tworzona dokumentacja pozwala odtworzyć instrukcje przeznaczone dla komputera i przekształcić je do postaci kodu źródłowego. Tworzone dokumentacje podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

„Przeniesienie” majątkowych praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Otrzymuje Pan od Kontrahenta wynagrodzenie za świadczenie usług programistycznych, w którym to wynagrodzeniu zawarte jest honorarium za przeniesienie majątkowych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania. Pana wynagrodzenie zostało ustalone po rozmowie technicznej – Kontrahent określił Pana umiejętności programowania i rozważył Pana propozycję wynagrodzenia po czym podpisano umowę B2B.

Wynagrodzenie odnosi się wyłącznie do przeniesienia konkretnego wyodrębnionego prawa własności do wytworzonego programu komputerowego.

Umowy z Pana poszczególnymi Kontrahentami przewidują okresy rozliczeniowe w postaci stałych okresów miesięcznych.

Na pytanie „Czy faktury, które Pan wystawia na rzecz Kontrahenta wyodrębniają wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich dla poszczególnych efektów Pana prac dla Kontrahenta?” odpowiedział Pan twierdząco, dodając, że na fakturach wyszczególniona jest umowa, którą Pan podpisał.

Przeniesienie praw do stworzonego programu komputerowego następuje w chwili zapłaty za fakturę. Czyli najpierw dostaje Pan zlecenie, wykonuje je, rozwiązanie jest testowane przez testerów, gdzie następnie przez (...) Pana dane są wgrywane. Każde wgranie danych jest do Pana przypisane. W momencie zapłaty za wystawioną fakturę Kontrahent zyskuje prawa określone w umowie.

Na pytanie „Czy prowadzi Pan odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?” odpowiedział Pan twierdząco.

Ewidencja jest prowadzona na bieżąco od 1 października 2022 r.

W odrębnej ewidencji wyodrębnia Pan:

a)każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

b)przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

c)koszty przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wykonuje Pan usługi w swoim biurze zdalnie, zgodnie z ustaleniami, zgodnie z czasem, miejscem pod kierownictwem Kontrahenta.

Ponosi Pan pełną odpowiedzialność za ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ponosi Pan odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Klient).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 i ust. 1a ustawy pkt 1 lit. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, ze zm.) ma Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Od podstawy opodatkowania jako koszty kwalifikowane ponoszone na działalność badawczo-rozwojową chce Pan odliczyć koszt komputera stacjonarnego, części komputerowych, klawiatury, laptopa, telefonu komórkowego, okablowania, monitora

We wskaźniku Nexus chce Pan uwzględnić koszt komputera stacjonarnego, części komputerowych, klawiatury, laptopa, telefonu komórkowego, okablowania, monitora

Poniósł Pan te koszty w roku 2023. Zostały/zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sprzęt jest wykorzystywany do prac dla Kontrahenta B i dla wszystkich jego aplikacji.

Wśród kosztów znajdują się składniki majątkowe stanowiące środki trwałe w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej; w takim przypadku przez pojęcie kosztu rozumie Pan kwoty z tytułu odpisów amortyzacyjnych dokonanych w roku podatkowym. Wśród kosztów znajduje się leasing operacyjny i finansowy.

Wykonuje Pan usługi tworzenia kodu (...). Komputer, jak i części komputerowe potrzebne są do tworzenia oprogramowania. Tworzy Pan (...). Dlatego tworzenie oprogramowania wymaga użycia (...).

Koszty nie zostały Panu zwrócone w jakiejkolwiek formie.

Nie korzystał/korzysta/będzie korzystał Pan ze zwolnień przedmiotowych, o których mowa w art. 21. ust. 1 pkt 63a lub 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym nie zamierza Pan dokonać odliczeń przysługujących jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie były/nie są/nie będą uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie art. 21. ust. 1 pkt 63a lub 63b ustawy.

Nie posiada Pan status centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2022 r. poz. 2472).

Zamierza Pan dokonać odliczenia z tytułu ulgi B+R, zgodnie z limitami wskazanymi w art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na badania objęte wskazanymi kosztami, o których mowa we wniosku nie zostały lub zostaną przyznane Panu dotacje/subwencje, bądź inne dofinansowania.

Opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu (na skutek wezwania) informacje/dane/warunki – miały miejsce/dojdzie do ich spełnienia w całym okresie, którego dotyczy wniosek.

Prowadzi Pan podatkową księgę przychodów i rozchodów i stosownie do rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów w kolumnie 16 wpisywał/wpisuje/będzie wpisywał Pan koszty, które chciałby Pan uznać za koszty kwalifikowane.

Na pytanie: „Czy przedmiotem pytania nr 4 zadanego we wniosku jest możliwość zaliczenia kosztów do kosztów, o których mowa w lit. a wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy?” odpowiedział Pan: „Tak”.

Na wskazanie organu, by przedstawił Pan własne stanowisko do zadanych pytania nr 4 w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego gdyż w swoim stanowisku w zakresie pyt. 4 nie odniósł się Pan do możliwości uwzględnienia kosztów we wskaźniku nexus, wskazał Pan: „Czy jest możliwe uwzględnienie kosztów we wskaźniku nexus?”

Wszystkie wymienione przez Pana koszty nie są środkami trwałymi ponieważ żaden sprzęt ani inna rzecz nie przekroczyła wartości 10 000 zł.

Telefonu używa Pan na kilka sposobów aby uzyskać dochód w firmie:

1)wykorzystuje telefon (...)

2)żeby uczestniczyć w spotkaniach i wideo rozmowach z pracownikami kontrahenta,

3)(...);

4)wykorzystuje Pan telefon do prowadzenia kalendarza, organizowania swojej pracy i ustawiania odpowiednich przypomnień dotyczących Pana działalności;

5)używa Pan telefonu również do wyszukiwania informacji potrzebnych do tworzenia aplikacji w nowych technologiach podczas gdy wszystkie inne sprzęty są zajęte;

6)telefon służy Panu również jako (...);

7)w telefonie ma Pan aplikację służącą do (...).

Wszystkie powyższe punkty są powodami, dla których potrzebuje Pan telefonu do prowadzenia działalności gospodarczej.

Pytania

1)Czy stanowisko, że w opisanym stanie faktycznym przychód uzyskiwany przez Pana z prowadzonej działalności gospodarczej stanowi przychód pochodzący z kwalifikowanego IP (przychód ze sprzedaży kwalifikowana prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych) i będzie mógł zostać opodatkowany preferencyjną stawką podatku dochodowego od osób fizycznych w stawce 5%, jest prawidłowe?

2)Czy Pana stanowisko, że w opisanym stanie faktycznym ponoszone przez Pana koszty uzyskania przychodu stanowią koszty kwalifikowane poniesione na działalność badawczo-rozwojową i mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest prawidłowe?

3)Czy dany przedmiot można uznać za kwalifikowane prawo własności intelektualnej?

4)Czy dane koszty można uwzględnić we wskaźniku nexus?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie – w odniesieniu do pytania nr 1 – przychód uzyskiwany przez Pana z prowadzonej działalności gospodarczej stanowi przychód pochodzący z kwalifikowanego IP (przychód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych) i będzie mógł zostać opodatkowany preferencyjną stawką podatku dochodowego od osób fizycznych w stawce 5%.

Przychód uzyskiwany przez Pana pochodzi z autorskiego prawa do programu komputerowego.

W Pana ocenie – w odniesieniu do pytania nr 2 – koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Pana stanowią koszty kwalifikowane poniesione na działalność badawczo-rozwojową i mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i ponosi Pan koszty na działalność badawczo-rozwojową wskazane w art. 26e ust. 2 pkt 2 ww. ustawy.

W Pana ocenie – w odniesieniu do pytania nr 3 i 4 – na podstawie art. 30cb ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.f., dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W związku ze zbyciem autorskich praw majątkowych do stworzonych przez Pana elementów programu informatycznego przez Pana na rzecz klientów, dochód ze sprzedaży stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Pana zdaniem, sprzedaż wytworzonych elementów systemu informatycznego jest kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnych i właściwa stawka podatku dla obliczonej przy zastosowaniu wskaźnika nexus podstawy opodatkowania wynosi 5%.

Cały Pana przychód opiera się na sprzedaży praw do wytworzonej architektury – struktury. Każde koszty, które Pan poniósł były wymagane, aby uzyskał Pan ten przychód i przyczyniły się do stworzenia i ulepszenia kodu. Jeżeli 100% Pana przychodów podlega uldze podatkowej IP Box, to każdy koszt powinien podlegać wskaźnikowi nexus.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą i działalność ta jest związana z oprogramowaniem.

W okresie, którego dotyczy wniosek, w oparciu o zlecone przez Kontrahenta prace programistyczne tworzył i współtworzył Pan wskazane poniżej „Oprogramowanie”:

•dla A: (...)

•dla B: (...)

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do tworzonego/ rozwijanego/ulepszanego/modyfikowanego oprogramowania (ww. aplikacji) przejawia się w tym, że na skutek działań podejmowanych w kierunku tworzenia powstają nowe, innowacyjne funkcjonalności oprogramowania.

Tworzy Pan oprogramowanie w językach/technologiach: (...). Nowoczesne technologie programistyczne (...) wprowadzają nowe funkcje, poprawiają wydajność Oprogramowania i rozszerzają jego możliwości.

Oprogramowanie tworzone i rozwijane na rzecz klienta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości i oryginalności jest spełniona. Tworzone Oprogramowania są oryginalne, nie mają swoich odpowiedników na rynku (nie ma takich rozwiązań na rynku) i odpowiadają na potrzeby klienta. To co wyróżnia Oprogramowanie tworzone przez Pana, to wysoki poziom (...) w dostosowywaniu do zmieniających się potrzeb Zleceniodawcy oraz nowych technologii pojawiających się na rynku oraz stosowanie najnowszych wzorców tworzenia (...).

Efekty Pana pracy, które nazywa Pan „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

-nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

-nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że działalność, w ramach której tworzy Pan oprogramowanie, podejmowana była w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Systematyczność polega na regularnym przyjmowaniu zleceń od klienta, uczestniczeniu w spotkaniach firmowych oraz regularnym raportowaniu prac nad zleconym projektem.

Wszystkie aplikacje w latach 2022 i 2023 były tworzone w harmonogramie tak zwanych „sprintów”. Jest to dwutygodniowy czas, w którym wykonuje swoje projekty i zadania rozwojowe.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana oprogramowania jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że każdorazowo wykorzystuje Pan i rozwija wiedzę i umiejętności w dziedzinie (...) oraz w zakresie zastosowania języka programowania (...).

Innowacyjne technologie, których używa Pan do swoich rozwiązań to najnowsza wersja (...) i nowe wersje technologii (...). Stosuje Pan innowacyjne i optymalne metody programowania np. (...). Dzięki tym technologiom wprowadza Pan zmiany, które się różnią od dotychczasowego kodu zleceniodawcy.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

‒badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

‒prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

•planowaniu produkcji oraz

•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazał Pan we wniosku, w celu opracowania nowego Oprogramowania podejmuje szereg działań, począwszy od ustalenia wymagań podmiotu zlecającego i sformułowania w związku z tym problemu rozwojowego, poprzez analizę funkcjonowania dotychczasowego programu, wykorzystanie posiadanej wiedzy w celu wymyślenia i zaproponowania innego, bardziej nowoczesnego rozwiązania, które zmieniłoby na lepsze motorykę programu i niosłoby za sobą dodatkowe, nowe funkcjonalności, które uczyniłyby działanie programu bardziej atrakcyjnym dla użytkownika.

Jak wcześniej wskazano, wytarzanie i rozwijanie przez Pana oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, opisana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu oraz w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać z(...)sów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać z(...)sów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzenie przez Pana programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazał Pan, że w wyniku prowadzonych prac powstają odrębne programy komputerowe – utwory będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze oraz podlegają one ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przeniesienie majątkowych praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych i otrzymuje Pan z tego tytułu wynagrodzenie.

Ponadto od 1 października 2022 r. prowadzi Pan na bieżąco, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W ewidencji wyodrębnione jest każde poszczególne prawo własności intelektualnej, przychody, koszty uzyskania przychodów, dochód przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm. dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzane samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do projektów, o których mowa we wniosku.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

–wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, wskazane w opisie sprawy wydatki przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu wskaźnika nexus dla poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w zakresie, w jakim służą prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, której efektem jest powstanie kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Pana wątpliwości dotyczą również uznania ponoszonych przez Pana kosztów uzyskania przychodów za koszty kwalifikowane.

Zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 26e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za koszty kwalifikowane uznaje się:

1)poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a)poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2)nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a)nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

3)ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

4)odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

4a)nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

5)koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

a)przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

b)prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

c)odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

d)opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Stosownie do art. 26e ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 2, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2.

W myśl art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Jak stanowi art. 26e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 26e ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Natomiast zgodnie z art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1)w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2)w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3)w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Zgodnie natomiast z art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 26eb ust. 1.

W myśl art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Z powołanych przepisów wynika, że podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych przysługuje prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym, jeśli spełni on łącznie następujące warunki:

1)poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2)koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla niego koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

3)koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2, 2a i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

4)nie uwzględnił kosztów kwalifikowanych w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 63a lub pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

5)w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

6)wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

7)kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,

8)koszty kwalifikowane nie zostały mu zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

Dodać należy, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1.

Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu – każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika podlega indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Jednocześnie art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera zamknięty katalog wydatków, których podatnik nie może zaliczyć do kosztów pomniejszających przychody nawet wówczas, gdy mają one związek z prowadzoną przez niego działalnością i zostały poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Z wniosku wynika, że nie posiada Pan statusu centrum badawczo-rozwojowego, nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na badania objęte wskazanymi kosztami, nie zostały przyznane dotacje/subwencje bądź inne dofinansowania oraz że zamierza Pan dokonać odliczenia z tytułu ulgi B+R, zgodnie z limitami wskazanymi w art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto w opisie sprawy podał Pan, że w związku z prowadzoną działalnością, ponosi koszty nabycia:

–komputera stacjonarnego,

–części komputerowych,

–klawiatury,

–laptopa,

–telefonu komórkowego,

–okablowania,

–monitora.

Z treści wniosku wynika, że – co do zasady – spełnia Pan przesłanki dla możliwości zastosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 26e ustawy.

Wobec tego opisane we wnioskuwydatki, w świetle art. 26e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można uznać za „koszty kwalifikowane” poniesione na działalność badawczo-rozwojową, które mogą zostać odliczone w ramach omawianej ulgi.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie p(...)erowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).