Interpretacja indywidualna z dnia 30 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.824.2023.2.AA

Zaliczka na poczet przyszłego zysku.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 20 listopada 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 13 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 stycznia 2024 r. (wpływ 4 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni – jako osoba fizyczna zamieszkująca na terenie RP i rozliczająca podatek dochodowy w Polsce – jest wspólnikiem spółki: X SPÓŁKA JAWNA (dalej jako: Spółka oraz X). Wspólnikami Spółki są wyłącznie osoby fizyczne będące rezydentami Polski. Spółka prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest w przeważającej części transport drogowy towarów. Spółka – z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej – osiąga przychody i ponosi w jej zakresie niezbędne koszty. Spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (CIT), posiada natomiast status podatnika VAT czynnego.

Spółka – jako spółka jawna – jest osobową spółką prawa handlowego, która nie posiada osobowości prawnej, może natomiast we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, a także zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana (należy do kategorii tzw. „ułomnych osób prawnych”). Podmiotowość prawna (zdolność prawna) spółki jawnej oznacza, że jest ona odrębnym od jej wspólników uczestnikiem obrotu gospodarczego. W konsekwencji Spółka posiada – na gruncie regulacji o podatku dochodowym – status spółki niebędącej osobą prawną w rozumieniu art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej w treści wniosku jako: updof). Spółka nie jest zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych (na gruncie ustawy o rachunkowości) i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów (por. art. 24a ust. 1 updof).

Zgodnie z umową spółki, każdy ze wspólników Spółki uczestniczy w zyskach i stratach Spółki w proporcji 50%. Jednocześnie – w świetle umowy Spółki – w trakcie roku obrotowego Spółki (obejmującego rok kalendarzowy) wspólnicy mają prawo do wypłaty zaliczek na poczet przyszłego zysku Spółki.

Z uwagi na to, że Spółka nie posiada statusu podatnika w podatku dochodowym od osób prawnych, wspólnicy Spółki – którymi są wyłącznie osoby fizyczne – rozliczają w ramach źródła: pozarolnicza działalność gospodarcza, odpowiednio przychody i koszty z udziału w Spółce (niebędącej osobą prawną), określając je transparentnie w proporcji prawa wspólnika do udziału w zysku Spółki (por. art. 5b ust. 2 i art. 8 ust. 1 i 2 updof). Wspólnicy w konsekwencji zobowiązani są także w trakcie roku podatkowego wpłacać właściwemu (dla wspólnika) organowi podatkowemu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu działalności gospodarczej Spółki (z tytułu udziału w Spółce niebędącej osobą prawną), z uwagi na uznanie na gruncie prawa podatkowego updof tego typu działalności jako pozarolniczej działalności gospodarczej osoby wspólnika w oparciu o art. 5b ust. 2, art. 8 ust. 1 oraz art. 44 updof (w sytuacji gdy Spółka rozpozna stosowny dochód z działalności gospodarczej).

W trakcie roku obrotowego Spółka odnotowuje nadwyżkę przychodów nad kosztami (dochód) z działalności gospodarczej, co skutkuje obowiązkiem uregulowania przez jej wspólników (w tym Pani) w stosownym parytecie udziału w Spółce zaliczki na podatek dochodowy w trakcie roku podatkowego.

Ze względu na to, że działalność gospodarcza realizowana jest bezpośrednio przez Spółkę, wspólnik celem zapłaty zaliczki w podatku dochodowym od osób fizycznych, której obowiązek powstaje w trakcie roku podatkowego, wypłaca uprzednio ze Spółki stosowne dla tych potrzeb środki pieniężne w postaci zaliczki na poczet przyszłego zysku Spółki. Wypłata tego typu umożliwia wspólnikowi następnie kasową wpłatę należności podatkowej (zaliczki w podatku dochodowym os osób fizycznych wspólnika) oraz innych należności publicznoprawnych. Taki sposób postępowania uzasadniony jest przede wszystkim faktem, że to Spółka posiada środki pieniężne pozyskane w toku prowadzonej, w trakcie roku obrotowego, działalności gospodarczej, z której zaistniał dochód podatkowy po stronie wspólnika, rozliczającego transparentnie działalność Spółki.

Obecnie ww. czynności realizowane są zazwyczaj tak, że Spółka w pierwszej kolejności przekazuje z rachunku bankowego Spółki środki pieniężne na Pani rachunek bankowy (jako wypłatę zaliczki na poczet przyszłego zysku Spółki dla wspólnika), a następnie Pani ze swojego rachunku bankowego dokonuje wpłaty należności na rachunek właściwego urzędu skarbowego z tytułu zaliczki w podatku dochodowym od osób fizycznych. Taki sposób działania jest nie tylko czasochłonny, ale również kosztotwórczy.

Uwzględniając uprawnienie wspólników Spółki do wypłaty zaliczek na poczet przyszłego zysku Spółki, a także techniczny sposób podatkowego rozliczenia działalności gospodarczej Spółki w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej wspólników, wspólnicy Spółki (w tym Pani) rozważają udzielenie upoważnienia Spółce do regulowania – w imieniu i na rzecz wspólników – należności podatkowych z tytułu zaliczek w podatku dochodowym od osób fizycznych bezpośrednio przez Spółkę i z jej rachunku bankowego na mikrorachunki podatkowe wspólników z zaznaczeniem tytułów podatkowych wspólników oraz ze wskazaniem ich NIP.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku udzieliła Pani odpowiedzi na pytanie:

Czy kwoty zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, płacone w trakcie roku podatkowego z konta Spółki, nie przekraczają 1000 zł?

Wskazuje Pani, że kwoty zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, płacone w trakcie roku podatkowego z konta Spółki mogą, lecz nie muszą przekraczać 1000 zł. Innymi słowy kwoty te mogą wynosić mniej niż 1000 zł, być równe 1000 zł i przekroczyć 1000 zł.

Pytanie

Czy jest możliwe, by zapłata w trakcie roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy, do których uiszczania zobowiązana jest Pani – jako wspólnik Spółki – w związku z uzyskiwanymi przez Spółkę w trakcie roku podatkowego dochodami z działalności gospodarczej Spółki (opodatkowanymi na poziomie wspólników Spółki) – realizowana była technicznie bezpośrednio przez Spółkę i z jej rachunku bankowego, jednakże w imieniu i na Pani rzecz oraz ze wskazaniem numeru NIP i Pani tytułu podatkowego, ze środków uprzednio postawionych do Pani dyspozycji np. w charakterze zaliczki na poczet przyszłego zysku Spółki?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie – możliwe jest, by zapłata w trakcie roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy, do których uiszczania zobowiązana jest Pani – jako wspólnik Spółki – w związku z uzyskiwanymi przez Spółkę w trakcie roku podatkowego dochodami z działalności gospodarczej Spółki (opodatkowanymi na poziomie wspólników Spółki) – realizowana była technicznie bezpośrednio przez Spółkę i z jej rachunku bankowego, jednakże w imieniu i na rzecz Pani oraz ze wskazaniem numeru NIP i Pani tytułu podatkowego, ze środków np. uprzednio postawionych do Pani dyspozycji w charakterze zaliczki na poczet przyszłego zysku Spółki.

Taka forma techniczna zapłaty zaliczek na Pani podatek dochodowy – przez Spółkę jako wyręczyciela – będzie prawidłowa z perspektywy regulacji updof oraz Ordynacji podatkowej i wygasi Pani zobowiązanie do zapłaty zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku podatkowego, z tytułu udziału w dochodach Spółki.

Zgodnie z art. 5b ust. 2 updof, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1 tejże ustawy, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl art. 8 ust. 1 updof przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Jednocześnie – jak stanowi art. 8 ust. 1a updof – przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, lub działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art 10 ust. 1 pkt 4, osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do art. 8 ust. 2 updof zasady wyrażone w art. 8 ust. 1 stosuje się odpowiednio do: (1) rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat oraz (2) ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną. Art. 44 ust. 1 updof obliguje podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 updof, do wpłacania w ciągu roku podatkowego bez wezwania zaliczek na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Podsumowując, dochód z działalności prowadzonej przez Spółkę opodatkowany jest na poziomie jej wspólników, proporcjonalnie (transparentnie) do ich prawa do udziału w zyskach Spółki. Dochód ten stanowi dla wspólników Spółki dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Po stronie wspólników (w tym Pani) dochód ten jest opodatkowany na bieżąco, wraz z jego uzyskiwaniem, w formie zaliczek na podatek dochodowy, a następnie podlega rozliczeniu rocznemu.

Kwestie sposobu regulowania należności podatkowych, w tym z tytułu zaliczek na podatek dochodowy, określają przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (dalej jako: Op). W myśl art. 3 pkt 3 lit. a – ilekroć w Op jest mowa o podatkach – rozumie się przez to również zaliczki na podatki. Jednym ze sposobów wygaszenia zobowiązania podatkowego (w tym zobowiązania w zaliczkach na podatek dochodowy od osób fizycznych) jest zapłata podatku przez podatnika w formie polecenia przelewu (por. art. 59 § 1 pkt 1 w zw. z art. 61 § 1 pkt 1 Op).

Art. 62b § 1 pkt 3 Op dopuszcza nadto zapłatę podatku także przez inne podmioty, w tym osobę trzecią. Możliwość dokonania zapłaty przez osobę trzecią jest jednak ograniczona kwotowo. Kwota podatku nie może bowiem przekroczyć 1000 zł. W wypadku wpłaty przez osobę trzecią, jeżeli treść dowodu zapłaty nie budzi wątpliwości co do przeznaczenia zapłaty na zobowiązanie podatnika, dochodzi do przyjęcia fikcji prawnej, zgodnie z którą wpłata wygasza zobowiązanie podatnika.

Obok wprost ujętej w regulacji Op formy zapłaty podatku przez osobę trzecią, w doktrynie i w judykaturze wypracowano zbliżoną do zapłaty przez osobę trzecią formę regulowania zobowiązania, tj. posłużenie się przez podatnika tzw. wyręczycielem (posłańcem), czyli podmiotem, który:

1)w wykonaniu zobowiązania umownego dokonuje zapłaty podatków podatnika w jego imieniu i na jego rachunek;

2)w związku z tym zobowiązaniem otrzymuje od podatnika środki pieniężne z przeznaczeniem na uregulowanie należności;

3)nie może rozporządzać przekazanymi środkami w inny sposób niż określony umową (tj. w celu dokonania rozliczeń podatnika).

W obecnym stanie prawnym uznać należy, że dokonana przez wyręczyciela wpłata, chociaż pozornie przypomina uregulowanie zobowiązania przez osobę trzecią, nie stanowi takiej formy prawnej jego wygaszenia. Jednocześnie jest skuteczną zapłatą należności publicznoprawnej, niezależnie od wysokości wpłacanej kwoty.

Tego rodzaju wyręczyciel działa bowiem jako podmiot umocowany do wpłaty w imieniu i na rzecz podatnika, w sensie technicznym dokonując wpłaty środków pieniężnych stanowiących własność podatnika. Nie jest on bowiem właścicielem środków finansowych, mimo że technicznie wpłaty dokonuje ze swojego rachunku bankowego (nie przechodzi na niego prawo dysponowania środkami jak właściciel). Taka wpłata dokonywana jest w konsekwencji przez samego podatnika i w tym sensie wpłata ta – jako forma wygaszenia należności podatkowej – istotnie różni się od dyspozycji osoby trzeciej regulującej należność ze środków własnych lecz w imieniu podatnika (o której mowa w art. 62b § 1 pkt 3 Op). Posłaniec nie płaci bowiem z własnych środków, nie dokonuje wpłaty w swoim imieniu i na swoją rzecz (A. Mariański (red.), Ordynacja podatkowa. Komentarz. Wyd. 2, Warszawa 2023).

Przykładem podmiotu działającego jako wyręczyciel – wskazywanym w doktrynie – jest spółka osobowa niebędąca podatnikiem podatku dochodowego, która dokonuje w imieniu wspólników rozliczeń z tytułu ich podatku dochodowego. Sama jest transparentna podatkowo, nie działa więc w imieniu własnym, a jedynie w imieniu i na rachunek wspólników. Takie działanie jest zrozumiałe z perspektywy konstrukcji spółek osobowych, sposobu prowadzenia przez nie dokumentacji, a także modelu rozliczenia samych wspólników kształtowanego przez regulacje prawa podatkowego (updof). To na poziomie spółki najczęściej prowadzona jest księgowość (w tym podatkowa) i ustalane są wysokości obciążeń podatkowych poszczególnych wspólników, czego naturalną konsekwencją i uproszczeniem jest, by wpłat należności również od strony technicznej dokonywała bezpośrednio spółka.

Odnosząc powyższe wyjaśnienia do okoliczności stanowiących przedmiot niniejszego wniosku, wskazać należy, że wspólnicy Spółki (w tym Pani) upoważnią Spółkę do zapłaty zaliczek na podatek dochodowy w imieniu własnym oraz na ich rzecz. Środki przeznaczone na zapłatę przez Spółkę – jako wyręczyciela – zobowiązań podatkowych wspólników (np. zaliczek w podatku dochodowym od osób fizycznych należnych w trakcie roku podatkowego) pochodzić będą ze środków pieniężnych uprzednio postawionych do dyspozycji wspólników w ramach np. zaliczek na poczet przyszłego zysku Spółki. Tym samym zapłata zaliczek na podatek dochodowy wspólników (w tym Pani) następować będzie ze środków im należnych pozostających jeszcze w gestii Spółki.

W konsekwencji możliwa będzie zapłata w trakcie roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy wspólników, w związku z uzyskiwanymi przez Spółkę w trakcie roku obrotowego dochodami z działalności gospodarczej Spółki (opodatkowanymi na poziomie wspólników Spółki), która technicznie realizowana będzie bezpośrednio przez Spółkę i z jej rachunku bankowego, jednakże w imieniu i na rzecz wspólników (w tym Pani) oraz ze wskazaniem numeru NIP i Pani tytułu podatkowego, ze środków uprzednio postawionych do Pani dyspozycji np. w charakterze zaliczki na poczet przyszłego zysku Spółki.

Taka forma techniczna zapłaty zaliczek na Pani podatek dochodowy – przez Spółkę jako wyręczyciela – będzie prawidłowa z perspektywy regulacji updof oraz Ordynacji podatkowej i wygasi Pani zobowiązanie do zapłaty zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku podatkowego, z tytułu udziału w dochodach Spółki.

Powyższe podejście znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądowym. Dla przykładu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z dnia 28 lipca 2022 r., wydanym w sprawie o sygn. akt I SA/Go 184/22 rozstrzygnął podobne zagadnienie, wskazując, że w ocenie Sądu powołany przez organ art. 62b Op odnosi się wyłącznie do sytuacji, w której to zapłaty podatku dokonuje inna osoba niż podatnik. Nie dotyczy jednak sytuacji zapłaty podatku przez podatnika, który posłużył się, wyręczył się w tej czynności inną osobą. Zatem ta inna osoba jest jedynie „wpłacającą” kwotę podatku w imieniu podatnika dokonującego zapłaty. Dopuścić bowiem należy sytuację, w której osoba trzecia wpłaca na konto urzędu skarbowego środki powierzone jej przez podatnika. Dokonuje wówczas czynności technicznej – wpłaca podatek za podatnika, działa jednak jedynie jako „posłaniec”, „wyręczyciel”, czy też „przekaziciel środków podatnika”. Warunkiem dla osiągnięcia skutku zapłaty podatku w opisany wyżej sposób jest to, aby proces „wyręczenia się” miał charakter wyłącznie techniczny, tj. przebiegał w taki sposób, aby organ podatkowy nie miał wątpliwości, że otrzymał środki podatnika, a nie wpłacającego.

W orzecznictwie sądowym również wskazuje się, że czym innym jest umowne przenoszenie zobowiązania (długu w zakresie obowiązku zapłaty), które w przypadku zobowiązań podatkowych jest niedopuszczalne, a czym innym dokonanie technicznych czynności wpłaty środków pieniężnych przez podmiot inny niż podatnik lub płatnik, czyli tzw. posłańca albo wyręczyciela (por. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 maja 2008 r. o sygn. akt I FPS 8/07 orzeczenia.nsa.gov.pl).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18):

W myśl art. 22 § 1 ustawy Kodeks spółek handlowych:

Zgodnie z art. 22 § 2 ustawy Kodeksu spółek handlowych:

Zaznaczam, że od 1 stycznia 2021 r. nastąpiły zmiany w opodatkowaniu spółek jawnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka jawna, po spełnieniu określonych przesłanek, staje się bowiem podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Z opisu sprawy wynika, że wspólnikami spółki jawnej (dalej: Spółka), której jest Pani wspólnikiem, są wyłącznie osoby fizyczne. Zatem do Spółki, której jest Pani wspólnikiem, nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji do opodatkowania Pani dochodów z tytułu uczestnictwa w Spółce będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl natomiast art. 5a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W konsekwencji wspólnik spółki niebędącej osobą prawną przychody i koszty podatkowe winien rozliczać w wysokości ustalonej stosownie do jego udziału w spółce i w takim zakresie w jakim, jako wspólnik tej spółki, jest upoważniony i obowiązany do rozliczania przychodów i kosztów uzyskania przychodów tej spółki.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Co do zasady przychodami są wszystkie przysporzenia należne osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawowym warunkiem wystąpienia u podatnika obowiązku zapłaty podatku dochodowego jest uzyskanie przez niego dochodu, rozumianego jako nadwyżka przychodu nad kosztami jego uzyskania w rozumieniu omawianej ustawy podatkowej. Istotą powstania zobowiązania w tym podatku jest zatem uzyskanie przez osobę fizyczną (podatnika) korzyści (przysporzenia) ze zdarzenia, czy też czynności prawnej, z którymi ustawa ta wiąże obowiązek podatkowy.

Z kolei kwestię sposobu regulowania zaliczek określają przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Zgodnie z art. 3 pkt 3 lit. a ustawy – Ordynacja podatkowa:

W myśl art. 4 ustawy – Ordynacja podatkowa:

Zgodnie z art. 5 ustawy – Ordynacja podatkowa:

W myśl art. 6 ustawy – Ordynacja podatkowa:

Stosownie do art. 59 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 61 § 1 Ordynacji podatkowej:

W myśl art. 62b § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa:

Zgodnie z art. 62b § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa:

Stosownie do art. 62b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa:

Powyżej przytoczony przepis art. 62b zawiera zamknięty katalog przypadków dopuszczających zapłatę podatku przez inny podmiot niż podatnik. W obecnym stanie prawnym, na podstawie art. 62b ustawy – Ordynacja podatkowa, poza przypadkami wymienionymi w tej regulacji, zapłata podatku z rachunku bankowego innego podmiotu nie jest w ogóle możliwa.

A zatem zapłata podatku może nastąpić również przez „inny podmiot”, jeżeli:

-kwota podatku nie przekracza 1000 zł,

-z dowodu zapłaty wynika przeznaczenie zapłaty na zobowiązanie podatnika, co zarazem uznaje się, że wpłata pochodzi ze środków podatnika,

-zapłata podatku nastąpi z zachowaniem przepisów dotyczących zapłaty podatku przez podatnika.

Zapłata podatku na rzecz wspólnika spółki jawnej przez inny podmiot jest więc możliwa (art. 62b § 1 pkt 3 ustawy – Ordynacja podatkowa), ale tylko w kwocie nieprzekraczającej 1000 zł. W takim przypadku, jeżeli dowód zapłaty nie budzi wątpliwości co do przeznaczenia zapłaty na zobowiązanie podatnika uznaje się, że wpłata pochodzi ze środków podatnika.

Jeżeli kwota podatku przekracza 1000 zł, taka zapłata jest niedopuszczalna.

Reasumując – jest możliwe, by zapłata w trakcie roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy, do których uiszczania jest Pani zobowiązana – jako wspólnik Spółki – w związku z uzyskiwanymi przez Spółkę w trakcie roku podatkowego dochodami z działalności gospodarczej Spółki (opodatkowanymi na Pani poziomie) – była realizowana technicznie bezpośrednio przez Spółkę i z jej rachunku bankowego, jednak w imieniu i na Pani rzecz oraz ze wskazaniem numeru NIP i Pani tytułu podatkowego, ze środków uprzednio postawionych do Pani dyspozycji np. w charakterze zaliczki na poczet przyszłego zysku Spółki, ale tylko w kwocie nieprzekraczającej 1000 zł. Natomiast jeżeli kwota podatku przekracza 1000 zł, taka zapłata jest niemożliwa.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wskazuję, że powołane przez Panią orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedstawionej przez Panią kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, stwierdzam, że – moim zdaniem – tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).