Wyrok NSA z dnia 22 listopada 2023 r., sygn. I GSK 105/20

Zwolnienie z podatku akcyzowego dla energii elektrycznej wytwarzanej z odnawialnych źródeł energii, zgodnie z art. 30 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, opiera się na posiadaniu dokumentu potwierdzającego umorzenie świadectw pochodzenia energii, przy czym moment otrzymania takiego dokumentu przez podatnika akcyzowego stanowi punkt startowy dla stosowania zwolnienia. 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Salachna Sędzia NSA Bogdan Fischer Sędzia del. WSA Krzysztof Sobieralski (spr.) Protokolant Michał Mazur po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2023 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 8 października 2019 r. sygn. akt I SA/Rz 516/19 w sprawie ze skargi P. S. A. w R. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 czerwca 2019 r. nr [...] w przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. oddala skargę; 3. zasądza od P. S. A. w R. na rzecz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 października 2019 r., sygn. akt I SA/Rz 516/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, na skutek skargi P. S.A. z siedzibą w R., zwanej dalej także "skarżącą", na interpretację indywidualna przepisów prawa podatkowego wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zwanego dalej "Dyrektorem KIS" lub "organem", z dnia 14 czerwca 2019 r., nr [...], w przedmiocie podatku akcyzowego, uchylił zaskarżoną interpretację oraz zasądził od Dyrektora KIS na rzecz skarżącej kwotę 200 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Skarżąca zwróciła się do Dyrektora KIS o wydanie dla niej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w zakresie podatku akcyzowego. Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że przedmiotem działalności skarżącej jest obrót energią elektryczną na obszarze całego kraju, wobec czego posiada ona status podatnika podatku akcyzowego od energii elektrycznej. Skarżąca jako przedsiębiorstwo energetyczne, sprzedające energię nabywcom końcowym, ma obowiązek nabyć od wytwórców odnawialnych źródeł energii (dalej "OZE") określoną ilość świadectw pochodzenia energii elektrycznej i przedstawić je do umorzenia Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki, zwanemu dalej "Prezesem URE". Zgodnie z art. 67 ust. 2 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389 ze zm.), zwanej dalej "ustawą o OZE", świadectwo pochodzenia lub świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego umorzone w terminie do dnia 30 czerwca danego roku kalendarzowego uwzględnia się przy rozliczeniu wykonania obowiązku określonego w art. 52 ust. 1 za poprzedni rok kalendarzowy. Oznacza to, iż wszystkie świadectwa przedłożone do umorzenia do dnia 30 czerwca 2019 r. są rozliczane jako wykonanie obowiązku za rok poprzedni. Dopiero w momencie otrzymania decyzji Prezesa URE podatnik podatku akcyzowego może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 864 ze zm.), zwanej dalej "ustawą akcyzową". W dniu 1 stycznia 20'19 r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 28 grudnia 2018 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2538), zwanej dalej "ustawą zmieniającą", zgodnie z którymi obowiązująca stawka podatku akcyzowego od energii elektrycznej została obniżona z [1] zł do [2] zł za MWh. Ustawa zmieniająca nie zawierała przepisów przejściowych. Skarżąca w grudniu 2018 r. otrzymała decyzję o umorzeniu świadectw pochodzenia, odnoszącą się do swojego obowiązku w tym zakresie za 2018 r. Nie mogła jednak w grudniu 2018 r. skorzystać z prawa do obniżenia należnego podatku akcyzowego od energii elektrycznej, ponieważ kwota zwolnienia wynikająca z decyzji o umorzeniu świadectwa była wyższa niż kwota podatku należnego od energii elektrycznej.