Interpretacja indywidualna z dnia 25 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.636.2023.1.PK

Zasady rozliczenia wydatków na usługi niematerialne nabywane od podmiotów powiązanych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasad rozliczenia wydatków na usługi niematerialne nabywane od podmiotów powiązanych.

Treść wniosku jest następująca:

Dane identyfikujące podmioty, od których nabywali Państwo w latach 2018-2021 świadczenia, o których mowa w art. 15e ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.; dalej: ustawa o CIT) – w kolejności: nazwa podmiotu, numer podatkowy, kraj jurysdykcji:

• A. („A.”),
• B. („B.”),

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Spółka jest podmiotem z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej prowadzącym działalność brokerską w zakresie ubezpieczeń i reasekuracji. Spółka jest wpisana do rejestru pośredników ubezpieczeniowych – rejestru brokerów, o którym mowa w art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń (Dz. U. z 2023 r., poz. 1111).

Spółka podlega w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu w CIT od całości dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Rok podatkowy Spółki jest zgodny z rokiem kalendarzowym.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka poniosła w latach 2018-2022 oraz nadal ponosi koszty, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. na ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587, „ustawa o CIT”).

Do ponoszonych przez Spółkę kosztów należały m.in:

• koszty tzw. usług head office ponoszone na rzecz A.,
• opłaty z tytułu ubezpieczenia grupowego ponoszone na rzecz A.,
• opłaty za administrowanie oraz wydatki związane z usługami tymczasowego dyrektora finansowego ponoszone na rzecz C. sp. z o.o. („C.”),
• koszty pomocy technicznej ponoszone na rzecz B.

(dalej łącznie: „Koszty Kwalifikowane”).

Usługi head office świadczone przez A. dotyczyły takich obszarów jak zarządzanie strategiczne, usługi administracyjne, analiza rynkowa, marketing, komunikacja korporacyjna, usługi informatyczne, usługi prawne, zarządzanie ryzykiem, zarządzanie zasobami ludzkimi, finanse, zapewnienie zgodności z przepisami, zarządzanie danymi.

W zakres usług administrowania świadczonych przez C. wchodziło szeroko rozumiane wsparcie w zakresie zarządzania i administracji, w tym przykładowo ustalanie i realizowanie strategii rozwoju Spółki, organizowanie i koordynowanie prac zgodnie z jej celami i planami, organizowanie, planowanie i kontrolowanie działalności operacyjnej Spółki oraz wsparcie Spółki w sprawach administracyjnych, księgowych, pracowniczych.

Natomiast, w zakres pomocy technicznej świadczonej przez B. wchodziło świadczenie usług doradztwa handlowego i administracyjnego w zakresie prowadzenia działalności przez Spółkę, w tym w szczególności doradztwo personalne w sprawach dotyczących zarządzania zasobami ludzkimi, doradztwo w zakresie zarządzania Spółką, doradztwo w zakresie pozyskiwania nowych klientów oraz usługi szkoleniowe.

W latach podatkowych 2018-2021 Spółka wyłączyła z kosztów uzyskania przychodów nadwyżkę wartości poniesionych Kosztów Kwalifikowanych przekraczającą limit obliczony jako suma kwot:

• 5% nadwyżki sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek, nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m ustawy o CIT, i odsetek („EBITDA”) Spółki na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT (w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r.), oraz
• 3 000 000 zł na podstawie art. 15e ust. 12 ustawy o CIT (w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r.).

W związku z reformą podatkową, która weszła w życie w dniu 1 stycznia 2022 r., art. 15e ustawy o CIT został uchylony. Ustawa nowelizująca wprowadziła jednakże przepis przejściowy – art. 60 ust. 1 tej ustawy. Na jego mocy podatnicy, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy 7 o CIT (w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r.), zachowują prawo do tego odliczenia po dniu 31 grudnia 2021 r., w zakresie i na zasadach określonych w tymi przepisie.

Wnioskodawca wskazuje, że wyłączone w latach 2018-2021 z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ustawy o CIT Koszty Kwalifikowane zostały częściowo odliczone przez Spółkę na podstawie art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej w związku z art. 15e ust. 9 ustawy o CIT w rozliczeniu za rok podatkowy 2022.

Pytania

Czy, na podstawie art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej, począwszy od roku podatkowego 2022, Spółka może odliczać wartość Kosztów Kwalifikowanych wyłączonych w latach podatkowych 2018-2021 z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ustawy o CIT w takim zakresie i na takich zasadach, że nieodliczona kwota Kosztów Kwalifikowanych podlega odliczeniu w ciągu kolejnych 5 lat podatkowych (licząc od roku poniesienia Kosztów Kwalifikowanych) do wysokości kwoty 3 000 000 zł powiększonej o 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów w roku odliczenia, pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek, nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m ustawy o CIT i odsetek?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, na podstawie art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej, począwszy od roku podatkowego 2022, Spółka może odliczać wartość Kosztów Kwalifikowanych wyłączonych w latach podatkowych 2018-2021 z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ustawy o CIT w takim zakresie i na takich zasadach, że nieodliczona kwota Kosztów Kwalifikowanych podlega odliczeniu w ciągu kolejnych 5 lat podatkowych (licząc od roku poniesienia Kosztów Kwalifikowanych) do wysokości kwoty 3 000 000 zł powiększonej o 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów w roku odliczenia, pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek, nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m ustawy o CIT i odsetek.

Uzasadnienie stanowiska wnioskodawcy

Zgodnie z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. do końca 2021 r.:

„Podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

1)usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,

2)wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,

3)przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

- poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek”.

Zgodnie z art. 15e ust. 12 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r.:

„Przepis ust. 1 stosuje się do nadwyżki wartości kosztów wskazanych w tym przepisie, z wyłączeniem kosztów, o których mowa w ust. 11, przekraczającej w roku podatkowym łącznie kwotę 3 000 000 zł. Jeżeli rok podatkowy podatnika jest dłuższy albo krótszy niż 12 miesięcy, kwotę tego progu oblicza się, mnożąc kwotę 250 000 zł przez liczbę rozpoczętych miesięcy roku podatkowego podatnika”.

Jednocześnie, zgodnie z art. 15e ust. 9 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r.:

„Kwota kosztów, o których mowa w ust. 1, nieodliczona w danym roku podatkowym podlega odliczeniu w kolejnych 5 latach podatkowych, zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1-8 i 10-16 oraz w ramach obowiązujących w danym roku limitów wynikających z tych przepisów”.

W świetle powyższego, w latach 2018-2021 możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT podlegała ograniczeniu. Wysokość możliwej do zaliczenia w danym roku podatkowym kwoty „kwalifikowanych” (tj. podlegających limitowaniu) kosztów była ustalana dla każdego podatnika indywidualnie w oparciu o tzw. kwotę wolną w wysokości 3 000 000 zł i 5% wartości wskaźnika EBITDA podatnika.

Jednocześnie, przepisy przewidywały możliwość odliczenia wyłączonych wcześniej z kosztów uzyskania przychodów „kwalifikowanych” kosztów. Zgodnie z art. 15e ust. 9 ustawy o CIT, nieodliczona w danym roku podatkowym kwota kosztów mogła podlegać odliczeniu – w ramach określonych limitów – w kolejnych 5 latach podatkowych.

W dniu 1 stycznia 2022 r. art. 15e ustawy o CIT został uchylony. Natomiast, zgodnie z art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej:

„Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują prawo do tego odliczenia po dniu 31 grudnia 2021 r., w zakresie i na zasadach określonych w tym przepisie”.

Z powyższego wynika, że podatnicy, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT – mimo uchylenia art. 15e ustawy o CIT – zachowują prawo do odliczenia tychże kosztów również po dniu 31 grudnia 2021 r. Takie odliczenie ma być przeprowadzone w zakresie i na zasadach określonych w art. 15e ust. 9 ustawy CIT.

Jak wskazano w uzasadnieniu do ustawy nowelizującej, wprowadzenie powyższego przepisu przejściowego miało na celu ochronę praw nabytych podatników:

„Przy czym, podatnicy, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2022 r. (planowana data wejścia w życie niniejszej ustawy) nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e w brzmieniu dotychczasowym, zachowują prawo do tego odliczenia także po dniu 31 grudnia 2021 r., w zakresie i na zasadach określonych w tym przepisie (ochrona praw nabytych)”.

Odnosząc powyższe na grunt sprawy będącej przedmiotem niniejszego wniosku, należy wskazać, że Spółka przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2022 r. nabyła prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT:

• Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i ponosiła na rzecz podmiotów powiązanych koszty, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r. (tj. Koszty Kwalifikowane).
• Spółka stosowała limit wynikający z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT – wyłączała z kosztów uzyskania przychodów w latach podatkowych 2018-2021 Koszty Kwalifikowane w wysokości wskazanej w tym przepisie.
• Koszty Kwalifikowane wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie art. 15e ustawy o CIT stanowiły dla Spółki wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, które – gdyby art. 15e ustawy o CIT nie został uchylony – mogłyby zostać odliczone w kolejnych latach na podstawie art. 15e ust. 9 w ramach dostępnego w danym roku limitu.
• W rezultacie, przed 1 stycznia 2022 r. Spółka nabyła prawo do odliczenia kosztów, o którym mowa w art. 15e ust. 9 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. W konsekwencji, na podstawie art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej, Spółka zachowała również prawo do odliczenia tychże kosztów po dniu 31 grudnia 2021 r., w zakresie i na zasadach określonych w przepisie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy, na podstawie art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej, Spółka może odliczać wartość Kosztów Kwalifikowanych wyłączonych w poprzednich latach podatkowych z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ustawy o CIT w takim zakresie i na takich zasadach, że nieodliczona kwota Kosztów Kwalifikowanych podlega odliczeniu w trakcie kolejnych 5 lat podatkowych (licząc od roku poniesienia Kosztów Kwalifikowanych) do wysokości kwoty 3 000 000 zł powiększonej o 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów w roku odliczenia, pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek, nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m ustawy o CIT i odsetek.

W tym celu:

• w roku podatkowym 2022 oraz w latach kolejnych Spółka, przyjmując założenie, że art. 15e ustawy o CIT nadal jest stosowany, oblicza limit zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 15e ust. 1 i ust. 12 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.;
• tę część Kosztów Kwalifikowanych, które Spółka wyłączyła w łatach podatkowych 2018-2021 z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ustawy o CIT i nie odliczyła uprzednio na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT, a która w danym roku mieści się w limicie, jest rozpoznawana przez Spółkę jako koszt uzyskania przychodów danego roku (z zastrzeżeniem, że odliczenie może być dokonane w okresie 5 lat podatkowych od roku poniesienia kosztów).

W ramach tak obliczonego limitu Spółka była uprawniona w 2022 r. i będzie w latach kolejnych do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nieodliczonej nadwyżki Kosztów Kwalifikowanych.

W ocenie Spółki odliczenie Kosztów Kwalifikowanych „w zakresie i na zasadach określonych w przepisie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT” wskazuje, że dla wysokości odliczenia należy przyjąć limit, tak, jakby przepisy art. 15e ust. 1 i ust. 12 ustawy o CIT nadal obowiązywały, mimo uchylenia wskazanych przepisów. Przyjęcie innego podejścia mogłoby zdaniem Spółki prowadzić do wniosku, że całość Kosztów Kwalifikowanych, które Spółka w poprzednich latach podatkowych wyłączyła z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ustawy o CIT, mogłaby zostać rozpoznana w kosztach uzyskania przychodów w 2022 r. jednorazowo.

Jednocześnie Spółka zwraca uwagę, że wydatki poniesione w roku 2022 i następnych, które mogłyby podlegać kwalifikacji jako Koszty Kwalifikowane, w związku z uchyleniem art. 15e ustawy o CIT nie będą podlegały limitowaniu.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych, w tym:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej („Dyrektor KIS”) z dnia 17 maja 2023 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.182.2023.2.ZK);
• interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 12 maja 2023 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.117.2023.1.AS);
• interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 11 maja 2023 r. (sygn. 0114-KDIP2-2.4010.128.2023.1.PK);
• interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 26 października 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.578.2022.1.BS);
• interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 2 czerwca 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.127.2022.1.AK);
• interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 26 maja 2022 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.221.2022.1.BJ).

Reasumując, w świetle przedstawionej argumentacji, w ocenie Wnioskodawcy, na podstawie art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej, począwszy od roku podatkowego 2022 może on odliczać wartość Kosztów Kwalifikowanych wyłączonych w latach podatkowych 2018-2021 z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ustawy o CIT w takim zakresie i na takich zasadach, że nieodliczona kwota Kosztów Kwalifikowanych podlega odliczeniu w ciągu kolejnych 5 lat podatkowych (licząc od roku poniesienia Kosztów Kwalifikowanych) do wysokości kwoty 3 000 000 zł powiększonej o 5% wartości EBITDA.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa CIT”):

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

W myśl art. 15e ust. 1 ustawy CIT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.):

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy CIT:

Na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy CIT:

Ustawą z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105, dalej: „ustawa nowelizująca”), zgodnie z art. 2 pkt 30 ww. ustawy od 1 stycznia 2022 r. uchylony został przepis art. 15e. W myśl art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej:

Z powyższego wynika, że podatnicy, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9, zachowują uprawnienie do odliczenia w zakresie i na zasadach określonych w tym przepisie (tj. w kolejnych 5 latach podatkowych w ramach obowiązujących w danym roku limitów).

Podatnik, ustalając po 1 stycznia 2022 r. prawo do odliczenia kosztów uprzednio wyłączonych na podstawie art. 15e ustawy CIT, ustala limit odliczenia, przypadający na dany rok, zgodnie z zasadami określonymi w tym przepisie. Innymi słowy, dla celów ustalenia limitu warunkującego prawo do odliczenia należy, zgodnie z art. 60 ust. 1 Polskiego Ładu, przyjmować założenie, że art. 15e ustawy CIT nadal jest stosowany.

Dotyczy to jednakże wyłącznie zasad ustalania limitu odliczeń dla tych podatników, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy CIT. W ramach tak ustalonego limitu podatnik może odliczyć kwoty kosztów limitowanych nieodliczonych w poprzednich latach podatkowych.

Z Państwa wniosku wynika, że ponosili Państwo w latach 2018-2022 koszty usług niematerialnych nabywanych od podmiotów powiązanych (A. i B.), do których należą m.in.

• koszty tzw. usług head office ponoszone na rzecz A.,
• opłaty z tytułu ubezpieczenia grupowego ponoszone na rzecz A.,
• opłaty za administrowanie oraz wydatki związane z usługami tymczasowego dyrektora finansowego ponoszone na rzecz C. sp. z o.o. („C.”),
• koszty pomocy technicznej ponoszone na rzecz B.

(dalej łącznie: „Koszty Kwalifikowane”).

W latach podatkowych 2018-2021 Spółka wyłączyła z kosztów uzyskania przychodów nadwyżkę wartości poniesionych Kosztów Kwalifikowanych przekraczającą limit określony w art. 15e ustawy CIT.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest sposób postępowania z poniesionymi kosztami na usługi niematerialne nabywane od podmiotów powiązanych w związku z uchyleniem 1 stycznia 2022 r. art. 15e ustawy o CIT.

Jak już wskazano wcześniej, ustawą zmieniającą, zgodnie z art. 2 pkt 30, 1 stycznia 2022 r. uchylony został art. 15e ustawy CIT, co oznacza, że określone w nim limity przestały obowiązywać po wskazanej dacie. Jednak, zgodnie z art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej, podatnicy, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9, zachowują swoje uprawnienie. Z treści państwa wniosku wynika, że posiadają Państwo poniesione i nieodliczone z powodu limitu wydatki za lata podatkowe 2018 oraz 2020-2021.

Koszty świadczeń niematerialnych określonych w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, obowiązującym do 31 grudnia 2021 r., wyłączone z kosztów uzyskania przychodów w latach 2018-2021 (z uwagi na przekroczenie limitów określonych w art. 15e ustawy o CIT) będą podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w latach kolejnych, również po 1 stycznia 2022 r., w oparciu o art. 15e ust. 9 ustawy o CIT w ramach okresu pięciu lat oraz ustalonego dla danego roku limitu, przy jednoczesnym braku uwzględniania w tym limicie ponoszonych od 1 stycznia 2022 r. bieżących kosztów ponoszonych świadczeń niematerialnych nabywanych od podmiotów powiązanych.

Limit, do jakiego wydatki na nabycie usług niematerialnych od podmiotów powiązanych, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów wskazuje art. 15e ust. 1 ustawy CIT:

Natomiast kwotę 3 000 000 złotych określa art. 15e ust. 12 ustawy CIT:

Zgodnie więc z ww. wymienionymi przepisami kwotę limitu prawidłowo wyliczają Państwo jako sumę 3 000 000 zł oraz 5% nadwyżki sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek, nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m ustawy o CIT, i odsetek (tzw. wskaźnik „EBITDA”).

Podsumowując, mogą Państwo odliczać wartość Kosztów Kwalifikowanych wyłączonych w latach podatkowych 2018-2021 z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ustawy o CIT w ciągu kolejnych 5 lat podatkowych (licząc od roku poniesienia danych Kosztów Kwalifikowanych) do wysokości określonego powyżej limitu z art. 15e ustawy CIT.

Wobec powyższego Państwa stanowisko należało uznać w całości za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego , który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia;
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/

zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z op15em stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.).