Wyrok NSA z dnia 16 lutego 2022 r., sygn. III FSK 285/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący – Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Wojciech Stachurski, Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Protokolant Arin Al Azab, po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "T." S.A. w likwidacji z siedzibą w T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 maja 2018 r. sygn. akt I SA/Kr 186/18 w sprawie ze skargi "T." S.A. w likwidacji z siedzibą w T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z dnia 14 grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2012 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Sygnatura akt III FSK 285/21

U z a s a d n i e n i e

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę Spółki Akcyjnej T. w likwidacji z siedzibą w T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie w przedmiocie podatku od nieruchomości za rok 2012.

Stan sprawy Sąd przedstawił w sposób następujący:

Prezydent T. decyzją z dnia 8.11.2017 r. określił na kwotę 129.852 zł wysokość zobowiązania skarżącej Spółki w podatku od nieruchomości za rok 2012, uznając, że przedmiotem opodatkowania są budynki i grunty związane z działalnością gospodarczą oraz budynki pozostałe. W odwołaniu od tej decyzji skarżąca zarzuciła wadliwość ustaleń faktycznych, podnosząc, że w działalności gospodarczej wykorzystywała tylko część gruntów i budynków uznanych za związane z działalnością gospodarczą. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnowie decyzją z dnia 14.12.2017 r. decyzję Prezydenta T. utrzymało w mocy, wskazując, że kwalifikacja gruntów i budynków jako związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej wynika z samego faktu posiadania ich przez przedsiębiorcę, którym skarżąca niewątpliwie jest, a nie od sposobu ich wykorzystywania. W skardze na tę decyzję skarżąca zarzuciła: naruszenie art. 70 § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, dalej: O.p.) wskutek przedawnienia zobowiązania podatkowego za rok 2012, naruszenie art. 122, art. 121 § 1, art. 187 § 1 i art. 191, a także art. 75 § 1, art. 78 i art. 180 § 1 O.p. przez brak wyjaśnienia wszystkich okoliczności faktycznych oraz przeprowadzenie postępowania dowodowego z naruszeniem prawa strony do czynnego w nim udziału i pominięciu jej wniosku o przeprowadzenie oględzin nieruchomości, a ponadto naruszenie art. 4 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 oraz art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 12.01.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613, dalej: u.p.o.l.) przez zakwalifikowanie jako podstawy opodatkowania całości budynków i gruntów, podczas gdy skarżąca w roku podatkowym wykorzystywała tylko część z nich.