Wyrok NSA z dnia 15 lutego 2022 r., sygn. III FSK 4556/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący – Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak, po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 marca 2021 r., sygn. akt III SA/Wa 905/20 w sprawie ze skargi "G.Ż" T.U. S.A. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 lutego 2020 r., nr [...] w przedmiocie podatku od niektórych instytucji finansowych. Oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 19 marca 2021 r., sygn. akt III SA/Wa 905/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną przez G. Ż. T.U. S.A. z siedzibą w W. (dalej: skarżąca lub spółka) interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektor KIS lub organ) z dnia 21 lutego 2020 r. w przedmiocie podatku od niektórych instytucji finansowych.

Skargę kasacyjną wywiódł Dyrektor KIS. Zaskarżonemu orzeczeniu, na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325; dalej: "P.p.s.a."), zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 15 stycznia 2016r. o podatku od niektórych instytucji finansowych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1836, dalej: "u.p.n.i.f."), w zw. z art. 3 ust. 1 pkt 37, 39, 40, 43 i 44 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2019 r., poz. 351 ze zm.) poprzez błędną wykładnię i uznanie przez Sąd pierwszej instancji, że zastosowanie przepisów jak wyżej odnosi się wyłącznie do zależności, współzależności wobec jednego podmiotu lub grupy podmiotów i musi istnieć zależność co najmniej dwóch podmiotów (podatników), o których mowa w art. 4 pkt 5-8 u.p.n.i.f. bezpośrednio lub pośrednio zależnych od podmiotu dominującego (jednego podmiotu). Tymczasem, zdaniem organu, prawidłowa wykładnia ww. przepisów prowadzi do wniosku, że podstawę opodatkowania podatkiem od niektórych instytucji finansowych oblicza się łącznie dla wszystkich podatników zależnych lub współzależnych pośrednio lub bezpośrednio od jednego podmiotu lub grupy podmiotów powiązanych ze sobą. W świetle czego W. S.A. oraz G.Ż. T.U. S.A., jako podmioty stanowiące grupę kapitałową byli zobowiązani do łącznego ustalenia podstawy opodatkowania w podatku od niektórych instytucji finansowych i byli zobowiązani do odliczania w rozliczeniu za poszczególne miesiące kwoty wolnej nie wyższej od 2 mld zł dla obu podmiotów łącznie.