Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 15 lutego 2022 r., sygn. III FSK 4098/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący – Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak, po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 stycznia 2021 r., sygn. akt III SA/Wa 878/20 w sprawie ze skargi "G.Ż." T.U. S.A. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 lutego 2020 r., nr [...] w przedmiocie podatku od niektórych instytucji finansowych oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21 stycznia 2021 r., sygn. akt III SA/Wa 878/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną przez G.Ż. T.U. S.A. z siedzibą w W. (dalej: skarżąca lub spółka) interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektor KIS lub organ) z dnia 26 lutego 2020 r. w przedmiocie podatku od niektórych instytucji finansowych.

Skargę kasacyjną wywiódł Dyrektor KIS. Zaskarżonemu wyrokowi, na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325; dalej: P.p.s.a.), zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego przez błędną wykładnie art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 15 stycznia 2016 r. o podatku od niektórych instytucji finansowych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1836, dalej: u.p.n.i.f.) w zw. z art. 3 ust. 1 pkt 37, 39, 40 i 43 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2019 r., poz. 351 ze zm.), przez uznanie przez sąd, że zastosowanie przepisów, jak wyżej, odnosi się wyłącznie do zależności, współzależności wobec jednego podmiotu lub grupy podmiotów i musi istnieć zależność co najmniej dwóch podmiotów (podatników), o których mowa w art. 4 pkt 5-8 u.p.o.n.i.f. bezpośrednio lub pośrednio zależnych od podmiotu dominującego (jednego podmiotu), podczas gdy zdaniem organu przepisy wskazują, że podstawę opodatkowania podatkiem od niektórych instytucji finansowych oblicza się łącznie dla wszystkich podatników zależnych lub współzależnych pośrednio lub bezpośrednio od jednego podmiotu lub grupy podmiotów powiązanych ze sobą, a skarżący do dnia połączenia z podmiotem "C." stanowił wraz z tym podmiotem grupę kapitałową w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 44 u.o.r. a więc byt zobowiązany do łącznego ustalenia podstawy opodatkowania z u.p.o.n.i.f. jak dla grupy podmiotów powiązanych ze sobą.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00