Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 23 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.712.2023.1.MBN

Wycofanie z działalności gospodarczej Nieruchomości, w celu wykorzystywania tych Nieruchomości na potrzeby najmu prywatnego, tj. działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, nie będzie skutkowało koniecznością opodatkowania tej czynności.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 listopada 2023 wpłynął Pani wniosek z 27 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wycofania Nieruchomości z Pani działalności gospodarczej i przeznaczenie ich na najem prywatny. Uzupełniła go Pani pismem z 18 stycznia 2024 r. (wpływ 22 stycznia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani osobą fizyczną, mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prowadzi Pani indywidualną działalność gospodarczą wpisaną do centralnej ewidencji działalności gospodarczej (dalej: Przedsiębiorstwo). Prowadzi Pani księgi rachunkowe zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. z rachunkowości oraz jest Pani zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Przeważającym przedmiotem prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej jest produkcja gotowych wyrobów (...).

Planuje Pani, wycofać z działalności gospodarczej część lub wszystkie nieruchomości, tj. lokale niemieszkalne i grunty znajdujące się na stanie środków trwałych Przedsiębiorstwa (dalej: Nieruchomości).

W skład Nieruchomości wchodzą lokale niemieszkalne, w których prowadzona jest działalność gospodarcza Przedsiębiorstwa, ale także wchodzą niezabudowane grunty nabyte na cele inwestycyjne. Nieruchomości te zostaną przeniesione z majątku Przedsiębiorstwa do majątku prywatnego. W stosunku do części Nieruchomości, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, posiadała Pani przy ich nabyciu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zamierza Pani, po przeniesieniu nieruchomości do majątku prywatnego, dalej je wynajmować, ale już w ramach tzw. najmu prywatnego. Najem prywatny będzie opodatkowany podatkiem od towarów i usług.

W uzupełnieniu opisu sprawy wskazała Pani, że po przeniesieniu nieruchomości do majątku prywatnego nie będą one wykorzystywane na Pani cele osobiste, ponieważ zamierza Pani Nieruchomości wykorzystać na cele działalności opodatkowanej w rozumieniu ustawy o VAT, tj. najmu prywatnego realizowanego na rzecz Spółki. Wobec tego, po dokonaniu przeniesienia nieruchomości, Pani działalność gospodarcza w formie JDG zostanie wyrejestrowana z CEiDG ze względu na Pani sytuację osobistą.

Pytanie

Czy wycofanie z działalności gospodarczej Nieruchomości, w celu wykorzystywania tych Nieruchomości na potrzeby najmu prywatnego, tj. działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, będzie skutkowało koniecznością opodatkowania tej czynności?

Pani stanowisko w sprawie

Wycofanie z działalności gospodarczej Nieruchomości, w celu wykorzystywania tych Nieruchomości na potrzeby wynajmu lub odsprzedaży, tj. działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, u Pani nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy o VAT).

Natomiast grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Stosownie bowiem do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników (...) − jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach, rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2) wszelkie inne darowizny

− jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy :

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Przy czym – jak wynika z art. 659 § 2 ustawy Kodeks cywilny:

Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem, oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Posiada Pani Nieruchomości, w skład Nieruchomości wchodzą lokale niemieszkalne, w których prowadzona jest działalność gospodarcza Przedsiębiorstwa, ale także wchodzą niezabudowane grunty nabyte na cele inwestycyjne. W stosunku do części Nieruchomości, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, posiadała Pani przy ich nabyciu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Planuje Pani, wycofać z działalności gospodarczej część lub wszystkie nieruchomości, tj. lokale niemieszkalne i grunty znajdujące się na stanie środków trwałych Przedsiębiorstwa. Zamierza Pani, po przeniesieniu nieruchomości do majątku prywatnego, dalej je wynajmować Spółce, ale już w ramach tzw. najmu prywatnego. Najem prywatny będzie opodatkowany podatkiem od towarów i usług. Po wycofaniu nieruchomości z Przedsiębiorstwa, Pani jednoosobowa działalność gospodarcza zostanie wyrejestrowana z CEiDG.

Pani wątpliwości w okolicznościach niniejszej sprawy dotyczą kwestii, czy wycofanie z działalności gospodarczej Nieruchomości, w celu wykorzystywania tych Nieruchomości na potrzeby najmu prywatnego, tj. działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, będzie skutkowało koniecznością opodatkowania tej czynności.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości należy zaznaczyć, że jak wynika z treści wniosku, zamierza Pani prowadzić działalność polegającą na wynajmie Nieruchomości. Sposób wykorzystania nieruchomości nie ulegnie zmianie, gdyż będą one wynajmowane w ramach tzw. najmu prywatnego. Nieruchomości będą więc wykorzystywane dalej do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a Pani będzie nadal prowadziła działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i posiadała status czynnego podatnika podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie istotne jest, że w podatku VAT nie występuje pojęcie „najmu prywatnego” i „najmu w ramach działalności gospodarczej”. W świetle przepisów ustawy, działalnością gospodarczą jest każda czynność najmu czy dzierżawy niezależnie od tego, czy wynajmujący działalność tę zarejestrował czy nie i niezależnie od tego czy przedmiot najmu (dzierżawy) stanowi w jego działalności środek trwały.

W opisanym zdarzeniu przyszłym, będącym przedmiotem niniejszej interpretacji, Nieruchomości zarówno przed jak i po wycofaniu ich ze środków trwałych obecnie prowadzonego Przedsiębiorstwa, będą przez Panią wykorzystywane cały czas do działalności gospodarczej i czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Mając więc na względzie powołane przepisy prawa, wskazać należy, że w przedstawionej sytuacji, wycofanie Nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej w celu ich wykorzystywania na potrzeby wynajmu, tj. działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, nie będzie mieściło się w pojęciu dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, gdyż nie będzie to wycofanie na cele osobiste podatnika.

Przedmiotowe Nieruchomości – jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego – nadal będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem, wycofanie z działalności gospodarczej Nieruchomości w celu wykorzystywania ich na potrzeby wynajmu, tj. działalności opodatkowanej podatkiem VAT, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji odpowiadając na Pani pytanie stwierdzić należy, że wycofanie z działalności gospodarczej Nieruchomości, w celu wykorzystywania tych Nieruchomości na potrzeby najmu prywatnego, tj. działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, nie będzie skutkowało koniecznością opodatkowania tej czynności.

W związku z powyższym, Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00