Opinia rzecznika generalnego Campos Sánchez-Bordona przedstawiona w dniu 7 września 2023 r., sygn. C-303/22

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

MANUELA CAMPOSA SÁNCHEZA-BORDONY

przedstawiona w dniu 7 września 2023 r.(1)

Sprawa C‑303/22

CROSS Zlín a.s.

przeciwko

Úřad pro ochranu hospodářské soutěže,

przy udziale:

Statutární město Brno

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Krajský soud v Brně (sąd okręgowy w Brnie, Republika Czeska)]

Postępowanie prejudycjalne – Środki odwoławcze dotyczące zamówień publicznych na dostawy i roboty budowlane – Dyrektywa 89/665/EWG – Obowiązek zapewnienia przez państwa członkowskie mechanizmów odwoławczych – Dostęp do środków odwoławczych – Zawarcie umowy przed wniesieniem środka odwoławczego do sądu – Skuteczność wyroku – Środek tymczasowy zawieszający skutki umowy

1. Sąd Republiki Czeskiej zwraca się do Trybunału Sprawiedliwości z pytaniem o zgodność krajowego systemu środków odwoławczych w zakresie zamówień publicznych z dyrektywą 89/665/EWG(2) i z art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „kartą”).

2. Sąd ten w szczególności ma wątpliwości, czy przepisy krajowe, które umożliwiają zawarcie umów w sprawie zamówienia publicznego przed rozpatrzeniem przez sąd środka odwoławczego wniesionego przez oferenta, w którym zaskarża on swoje wykluczenie z postępowania i udzielenie zamówienia jednemu z konkurentów, są zgodne z dyrektywą 89/665 i z art. 47 karty.

I. Ramy prawne

A. Prawo Unii. Dyrektywa 89/665(3)

3. Artykuł 1 („Zakres zastosowania i dostępność procedur odwoławczych”) stanowi:

„1. Niniejsza dyrektywa ma również zastosowanie do koncesji udzielanych przez instytucje zamawiające, o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE [z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylającej dyrektywę 2004/18/WE (Dz.U. 2014, L 94, s. 65)], chyba że koncesje te wyłączono zgodnie z art. 10, 11, 12, 17 i 25 tej dyrektywy.

[…]

Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki, aby zapewnić – w odniesieniu do zamówień objętych zakresem stosowania dyrektywy [2014/24] […] – możliwość skutecznego, a zwłaszcza możliwie szybkiego odwołania od decyzji podjętych przez instytucje zamawiające, zgodnie z warunkami określonymi w art. 2–2f niniejszej dyrektywy, z powodu naruszenia przez te decyzje prawa unijnego w dziedzinie zamówień publicznych lub naruszenia krajowych przepisów transponujących to prawo.