Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 18 stycznia 2024 r. G.A. przeciwko Hauptzollamt Braunschweig., sygn. C-791/22
Artykuł 30 akapit pierwszy, art. 60 i art. 71 ust. 1 akapit drugi dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanejnależy interpretować w ten sposób, że:sprzeciwiają się one przepisom krajowym, na mocy których art. 215 ust. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny, zmienionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2700/2000 z dnia 16 listopada 2000 r., stosuje się w drodze analogii do podatku od wartości dodanej (VAT) z tytułu importu w odniesieniu do określenia miejsca powstania obowiązku w zakresie VAT z tytułu importu.
Wydanie tymczasowe
WYROK TRYBUNAŁU (dziewiąta izba)
z dnia 18 stycznia 2024 r.(*)
Odesłanie prejudycjalne – Wspólny system podatku od wartości dodanej (VAT) – Dyrektywa 2006/112/CE – Artykuł 30 akapit pierwszy – Artykuł 60 – Artykuł 71 ust. 1 – Miejsce transakcji podlegających opodatkowaniu – Towary wprowadzone na obszar celny Unii Europejskiej w pierwszym państwie członkowskim z naruszeniem przepisów celnych, a następnie przywiezione do drugiego państwa członkowskiego – Miejsce powstania obowiązku podatkowego w zakresie VAT z tytułu importu – Przepis krajowy odsyłający do regulacji celnej Unii
W sprawie C‑791/22
mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 267 TFUE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Finanzgericht Hamburg (sąd ds. finansowych w Hamburgu, Niemcy) postanowieniem z dnia 6 grudnia 2022 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 28 grudnia 2022 r., w postępowaniu:
G.A.
przeciwko
Hauptzollamt Braunschweig,
TRYBUNAŁ (dziewiąta izba),
w składzie: O. Spineanu-Matei (sprawozdawczyni), prezes izby, J.‑C. Bonichot i L.S. Rossi, sędziowie,
rzecznik generalny: T. Ćapeta,
sekretarz: A. Calot Escobar,