Interpretacja indywidualna z dnia 24 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.675.2023.1.MC

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym otrzymywane na mocy art. 12a ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw, wyrównania z tytułu stosowania maksymalnych cen dostawy energii, stanowią dla Wnioskodawcy przychód (niekorzystający ze zwolnienia) w momencie jego otrzymania zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT? 2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym końcowe rozliczenie wyrównania z tytułu stosowania maksymalnej ceny energii, o którym mowa w art. 12b ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw, będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychód (niekorzystający ze zwolnienia) roku 2024?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest  prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy:

- prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym otrzymywane na mocy art. 12a ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw, wyrównania z tytułu stosowania maksymalnych cen dostawy energii, stanowią dla Wnioskodawcy przychód (niekorzystający ze zwolnienia) w momencie jego otrzymania zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

- prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym końcowe rozliczenie wyrównania z tytułu stosowania maksymalnej ceny energii, o którym mowa w art. 12b ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw, będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychód (niekorzystający ze zwolnienia) roku 2024.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego z siedzibą w Polsce. Wnioskodawca jest objęty, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest dostarczanie ciepła odbiorcom końcowym. Do sprzedaży ciepła, zgodnie z ustawą z dnia 15 września 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1772 z późn. zm.), Wnioskodawca stosuje system wyrównań za ustalenie maksymalnej ceny dostawy ciepła dla wytwórców ciepła dokonujących dostaw dla wskazanych w ustawie odbiorców końcowych.

Wskazana ustawa o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw ma na celu ochronę odbiorców ciepła systemowego. Wsparcie tych podmiotów wprowadzono w 2022 r. Początkowo, w okresie od 1 października 2022 r. do 28 lutego 2023 r. rzeczone wsparcie polegało na ustaleniu określonego poziomu cen wytwarzanego ciepła dla uprawnionych odbiorców w postaci średnich cen wytwarzanego ciepła z rekompensatą. W późniejszym okresie, na skutek wejścia w życie ustawy z dnia 8 lutego 2023 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 295), za okres od 1 marca 2023 r. do 31 grudnia 2023 r. wprowadzono nowe rozwiązanie polegające na ustaleniu maksymalnego poziomu cen dostawy wytwarzanego ciepła.

Maksymalna cena dostawy ciepła została zdefiniowana jako cena dostawy ciepła obliczona przez przedsiębiorstwo energetyczne dla danego systemu ciepłowniczego z uwzględnieniem cen i stawek opłat w każdej grupie taryfowej, powiększonych o 40% w stosunku do tych cen i stawek opłat stosowanych na dzień 30 września 2022 r. (art. 2 pkt 2c ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw). Sposób kalkulacji maksymalnej ceny dostawy ciepła wynika z przepisów art. 3a ww. ustawy.

Z kolei zasady przyznawania wyrównania za stosowanie maksymalnej ceny dostawy ciepła uregulowano w art. 12a ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw. Zgodnie z tym przepisem, za okres od dnia 1 marca 2023 r. do dnia 31 grudnia 2023 r. przedsiębiorstwu energetycznemu, przysługuje wyrównanie z tytułu stosowania maksymalnej ceny dostawy ciepła.

W pewnym uproszczeniu, wyrównanie oblicza się jako iloczyn różnicy między ceną dostawy ciepła wynikającą ze stosowanej taryfy (lub ceną dostawy ciepła) przedsiębiorstwa energetycznego i ceną wynikającą ze stosowania cen i stawek opłat wobec tych odbiorców, oraz ilości sprzedanego ciepła wskazanym odbiorcom w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym, powiększony o podatek od towarów i usług. Wyrównanie jest wypłacane miesięcznie, za każdy miesiąc kalendarzowy stosowania maksymalnej ceny dostawy ciepła albo najniższej ceny, o której mowa w art. 3a ust. 4 ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw, na wniosek przedsiębiorstwa energetycznego. Przedsiębiorstwo energetyczne samodzielnie oblicza wysokość wyrównania za dany okres rozliczeniowy stosowania maksymalnej ceny dostawy ciepła albo najniższej ceny, o której mowa w art. 3a ust. 4 ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw. Rzeczony wniosek powinien zawierać m.in. informacje o ilości sprzedanego ciepła ogółem oraz ilości sprzedanego ciepła dla odbiorców, o których mowa w art. 4 ust. 1, w miesięcznym okresie rozliczeniowym [GJ], dane niezbędne do wykonania obliczenia wyrównania oraz wnioskowaną wysokość wyrównania. Wniosek o wypłatę wyrównania składa się do 25 dnia miesiąca następującego po danym miesięcznym okresie rozliczeniowym (art. 12a ust. 11 w zw. art. 13 ust. 3 ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw). Wniosek o wypłatę wyrównania za grudzień 2023 r. należy złożyć do 25 stycznia 2024 r.

Wniosek jest następnie weryfikowany formalnie i rachunkowo przez podmiot wypłacający wyrównanie pod względem wysokości wnioskowanego wyrównania, prawidłowości dokonanych obliczeń i kompletności wymaganych dokumentów i prawidłowego reprezentowania na podstawie podanych we wniosku danych i dokumentów (art. 12a ust. 11 w zw. art. 14 ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw). W przypadku pozytywnej weryfikacji wniosku o wypłatę wyrównania, podmiot wypłacający wyrównanie zatwierdza wniosek i dokonuje wypłaty wyrównania w terminie 14 dni od dnia otrzymania prawidłowo sporządzonego wniosku. Jeżeli jednak wniosek zawiera braki formalne, błędy obliczeniowe lub budzi uzasadnione wątpliwości co do zgodności ze stanem rzeczywistym, podmiot wypłacający, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku, wzywa do ich usunięcia. W zakresie, w jakim kwota wyrównania nie budzi wątpliwości, kwota ta jest wypłacana.

W przypadku negatywnej weryfikacji wniosku o wypłatę wyrównania podmiot wypłacający odmawia zatwierdzenia tego wniosku, informując wnioskodawcę o przyczynie tej odmowy. Odmowa zatwierdzenia wniosku o wypłatę wyrównania nie wymaga wydania decyzji administracyjnej. W przypadku nieusunięcia braków formalnych lub błędów obliczeniowych zawartych we wniosku o wypłatę wyrównania lub wątpliwości podmiotu wypłacającego w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania do ich usunięcia podmiot wypłacający odmawia zatwierdzenia wniosku o wypłatę wyrównania w zakresie, w jakim kwota wyrównania budzi wątpliwości lub nie przysługuje, informując podmiot uprawniony o przyczynie tej odmowy. Odmowa zatwierdzenia wniosku o wypłatę wyrównania nie wymaga wydania decyzji administracyjnej. Odmowy nie pozbawiają podmiotu uprawnionego możliwości ponownego złożenia wniosku o wypłatę wyrównania, z wyjątkiem, gdy wyrównanie nie przysługuje.

Oprócz wyżej wskazanych miesięcznych wypłat wyrównania, zgodnie z art. 12b ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw, przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane do weryfikacji otrzymanego wyrównania po zakończeniu roku. W tym celu, przedsiębiorstwo energetyczne składa do podmiotu wypłacającego wniosek o rozliczenie wyrównania, który obejmuje rzeczywiste dane dotyczące ilości ciepła sprzedanego na potrzeby podmiotów określonych w art. 4 ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw. Termin na złożenie wniosku upływa z dniem 30 czerwca 2024 r. Jeżeli wniosek nie zostanie złożony w terminie do 30 czerwca 2024 r., wypłacone wcześniej wyrównanie uznaje się za otrzymane nienależnie. Przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane do zwrotu otrzymanych środków w całości wraz z odsetkami liczonymi jak dla zaległości podatkowych w terminie do dnia 15 września 2024 r.

Jeżeli ze złożonego wniosku wynika, że suma środków wypłaconych tytułem wyrównania do 31 grudnia 2023 r. jest wyższa niż obliczona po zakończeniu roku, przedsiębiorstwo energetyczne ma obowiązek zwrócić nadwyżkę w ciągu 14 dni od zatwierdzenia wniosku przez podmiot wypłacający. W przypadku, gdy przedsiębiorstwo nie zwróci nienależnie otrzymanego wyrównania, podmiot wypłacający wzywa do zwrotu w terminie 14 dni od otrzymania wezwania. Jeśli przedsiębiorstwo nie zwróci wyrównania w ustalonym terminie, podmiot wypłacający wydaje decyzję administracyjną określającą wysokość nienależnie pobranej kwoty i termin zwrotu. Od tej kwoty naliczane są odsetki za opóźnienie od dnia jego otrzymania.

Jeżeli jednak kwota wyrównania wypłacona zgodnie z art. 12a ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw jest niższa niż kwota wynikająca z rozliczenia, podmiot wypłacający dokonuje wypłaty tej różnicy na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego uprawnionego do otrzymania wyrównania w terminie 45 dni od dnia zatwierdzenia wniosku przez podmiot wypłacający.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 w związku z art. 11a ust. 11 ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw, w przypadku braku środków na wypłatę wyrównań podmiot wypłacający wstrzymuje wypłatę do czasu zapewnienia środków na ten cel. Za okres wstrzymania wypłaty nie nalicza się odsetek za opóźnienie.

Jak wynika z art. 28 ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw m.in. wyrównania dla przedsiębiorstw energetycznych są finansowane z Funduszu Przeciwdziałania COVID-19, o którym mowa w art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 32 ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw wyrównania dla przedsiębiorstw energetycznych są wypłacane przez Zarządcę Rozliczeń S.A., o którym mowa w rozdziale 7 ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o zasadach pokrywania kosztów powstałych u wytwórców w związku z przedterminowym rozwiązaniem umów długoterminowych sprzedaży mocy i energii elektrycznej (Dz. U. z 2022 r. poz. 311). Zarządca rozliczeń otrzymuje środki na realizację wypłat wyrównań z Funduszu Przeciwdziałania COVID-19 w ramach limitu określonego na ten cel w planie finansowym Funduszu Przeciwdziałania COVID-19.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do kwestii ustalenia momentu rozpoznania przychodu podatkowego z tytułu otrzymanego wyrównania. Zgodnie z przytoczonymi regulacjami prawnymi, Wnioskodawca występuje z wnioskiem o wypłatę wyrównania do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy wniosek. Środki pieniężne wyrównania z tytułu stosowania maksymalnych cen dostawy ciepła wpływają na rachunek Wnioskodawcy, co do zasady w miesiącu następującym po miesiącu, w którym złożył wniosek. Przykładowo Wnioskodawca składając do 25 lipca 2023 r. wniosek o wypłatę wyrównania za czerwiec 2023 r., środki otrzymuje w sierpniu 2023 r.

Wnioskodawca ma także wątpliwości dotyczące rozpoznania przychodu podatkowego z tytułu opisanego rozliczenia rocznego wyrównania. Wnioskodawca jest obowiązany, aby do 30 czerwca 2024 r., który obejmuje rzeczywiste dane dotyczące ilości sprzedanego w okresie od 1 marca 2023 r. do 31 grudnia 2023 r. ciepła. Jak wskazano wyżej, jeżeli kwota wyrównania wypłacona zgodnie z art. 12a ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw jest niższa niż kwota wynikająca z rozliczenia, podmiot wypłacający dokonuje wypłaty tej różnicy na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego uprawnionego do otrzymania wyrównania w terminie 45 dni od dnia zatwierdzenia wniosku przez podmiot wypłacający. Środki z tytułu wyrównania trafią więc na rachunek przedsiębiorstwa energetycznego w drugiej połowie 2024 r.

Pytania

 1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym otrzymywane na mocy art. 12a ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw, wyrównania z tytułu stosowania maksymalnych cen dostawy energii, stanowią dla Wnioskodawcy przychód (niekorzystający ze zwolnienia) w momencie jego otrzymania zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT?

 2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym końcowe rozliczenie wyrównania z tytułu stosowania maksymalnej ceny energii, o którym mowa w art. 12b ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw, będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychód (niekorzystający ze zwolnienia) roku 2024?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymywane na podstawie art. 12a ust. 1 i 2 ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw, wyrównania z tytułu stosowania maksymalnych cen dostawy energii, stanowią dla Wnioskodawcy niekorzystające ze zwolnienia przychody w momencie ich otrzymania, tj. zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, końcowe rozliczenie wyrównania z tytułu stosowania maksymalnej ceny dostawy energii, o którym mowa w art. 12b ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw, będzie stanowić dla Wnioskodawcy niekorzystający ze zwolnienia przychód roku 2024.

Ad. 1

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Na podstawie tego przepisu podatnicy są uprawnieni, aby uzyskane przysporzenie majątkowe uznać za przychód podatkowy w dacie jego faktycznego uzyskania, czyli kasowo. Użyty w przywołanym przepisie termin „otrzymane” należy bowiem rozumieć w ten sposób, że pieniądze, wartości pieniężne i inne świadczenia wpłynęły na rachunek podatnika albo zostały mu przekazane w jakiejkolwiek innej formie.

Wyjątek od powyższej zasady wynika z przepisu art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, zgodnie z którym za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Żeby jednak zastosować przepis art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, przychód powinien zostać uznany za przychód związany z działalnością gospodarczą podatnika. Innymi słowy rozpoznanie przez podatnika przychodu z działalności gospodarczej dotyczy takich przychodów, które nie powstałyby, gdyby podatnik nie prowadził działalności gospodarczej. Z przepisu art. 12 ust. 3 ustawy o CIT wynika, że między uzyskanym przychodem a prowadzoną działalnością gospodarczą musi istnieć więc związek przyczynowo-skutkowy. Oznacza to, że wszelkie przychody, które powstały na skutek prowadzenia działalności gospodarczej przez podatnika są przychodami związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą, chyba że da się je zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt ustawy o CIT.

Trzeba też wskazać, że pojęcie „przychody należne” oznacza kwoty, których wydania podatnik może żądać, a które jeszcze nie zostały otrzymane. Oznacza to, że przychody te będą należne nawet wówczas, gdy ich nie otrzyma albo zrezygnuje z ich otrzymania. Dotyczy to również przykładowo sytuacji, gdy strony odroczą termin płatności należności pieniężnych.

Zasady ustalenia momentu powstania przychodów związanych z działalnością gospodarcza podatnika wynikają z przepisów art. 12 ust. 3-3e ustawy o CIT.

Co do zasady, zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności. Regułą jest więc, że przychód powstaje jako następstwo jednego z następujących zdarzeń: wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż w dniu wystawienia faktury albo uregulowania należności. Opodatkowany jest wówczas przychód należny, co oznacza, że należy zadeklarować przychód dla celów podatkowych niezależnie od faktycznego otrzymania środków pieniężnych.

Z kolei myśl art. 12 ust. 3c ustawy o CIT, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Ustawodawca wskazuje więc, w formie lexspecialis do przepisu art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, na moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku prowadzenia działalności usługowej o charakterze ciągłym, którym to momentem jest ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze. W myśl art. 12 ust. 3d ustawy o CIT, przepis ust. 3c stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego.

Ustawa reguluje także przypadki szczególne, w których dopiero rzeczywiste otrzymanie środków pieniężnych rodzi obowiązek zadeklarowania przychodu podatkowego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Kwestię tą reguluje art. 12 ust. 3e ustawy o CIT, zgodnie z którym w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera klasycznej definicji przychodu. Niemniej jednak stosując literalną wykładnię przepisów tej ustawy należy stwierdzić, że do przychodów podatkowych zaliczyć można jedynie takie przychody, które mają charakter definitywny, tj. są trwałe i bezwarunkowe. Przychody to takie przysporzenia, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania, i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje, co do zasady, charakter tego przysporzenia, wymagający oceny, czy w sposób ostateczny faktycznie powiększa aktywa podatnika, którym podatnik może rozporządzać jak właściciel.

W ocenie Wnioskodawcy, otrzymywane w trakcie roku wyrównanie z tytułu stosowania maksymalnych cen dostawy energii w okresie od 1 marca 2023 r. do 31 grudnia 2023 r. nie mieści się w dyspozycji art. 12 ust. 3 ustawy o CIT. Otrzymane wyrównanie nie stanowi przychodu z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, wyrównanie, o którym mowa w art. 12a ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw, wypłacane jest przedsiębiorstwu energetycznemu na podstawie danych dotyczących rzeczywistej sprzedaży ciepła na rzecz uprawnionych podmiotów. W ocenie Wnioskodawcy środki te nie są jednak otrzymywane przez Wnioskodawcę od zarządcy rozliczeń na skutek zaistnienia żadnego z następujących zdarzeń: wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi. Warunkiem otrzymania przez Wnioskodawcę wyrównania jest przestrzeganie norm prawnych zawartych w przepisach ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw. Przyznanie wyrównania uzależnione jest też od złożenia stosownego wniosku przez Wnioskodawcę.

Skoro przychód nie stanowi dla podatnika przychodu z działalności gospodarczej, to w sprawie nie mają też zastosowania inne regulacje szczególne wynikające z przepisów art. 12 ust. 3c, 3d i 3e ustawy o CIT.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy, a także opis stanu faktycznego, zdaniem Wnioskodawcy, stwierdzić należy, że otrzymane wyrównanie stanowi dla Wnioskodawcy niepodlegający zwolnieniu ani wyłączeniu z opodatkowania przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, tzn. momentem właściwym dla rozpoznania przychodu z tytułu uzyskanego wyrównania jest moment otrzymania przysporzenia.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora KIS w sprawach rekompensat wypłacanych przy zastosowaniu analogicznego mechanizmu jak będące przedmiotem wniosku wyrównania:

- interpretacja indywidualna z dnia 7 marca 2023 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.754.2022.2.DD: Dyrektor KIS wskazał, że rekompensaty uzyskane przez przedsiębiorstwo na mocy ustawy z dnia 26 stycznia 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach służących ochronie odbiorców paliw gazowych w związku z sytuacją na rynku gazu z tytułu stosowania maksymalnych cen paliwa gazowego stanowi przychód rozpoznawany kasowo, tj. zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

- interpretacja indywidualna z dnia 10 marca 2023 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.766.2022.1.BJ: Dyrektor KIS wskazał, że rekompensata otrzymana przedsiębiorstwo na mocy ustawy z dnia 15 września 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw z tytułu stosowania średnich cen wytwarzania ciepła z rekompensatą stanowi przychód rozpoznawany kasowo, tj. zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Ad. 2

Zasady dokonywania korekt przychodów zawarte zostały w art. 12 ust. 3j-3m ustawy o CIT. Zgodnie z treścią art. 12 ust. 3j ustawy o CIT, jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Z kolei w myśl art. 12 ust. 3k ustawy o CIT, jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 3j, podatnik nie osiągnął przychodów lub osiągnięte przychody są niższe od kwoty zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć koszty uzyskania przychodów o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone przychody.

Na podstawie art. 12 ust. 3l ustawy o CIT, przepisów ust. 3j i 3k nie stosuje się do:

1. korekty dotyczącej przychodu związanego ze zobowiązaniem podatkowym, które uległo przedawnieniu,

2. korekty cen transferowych, o której mowa w art. 11e.

Z regulacji zawartych w art. 12 ust. 3j ustawy o CIT, wynika, że dokonanie korekty w pierwotnym okresie, może być dokonane jedynie wtedy, gdy przyczyną korekty jest błąd rachunkowy lub inna oczywista omyłka.

Zauważyć należy, że w celu poprawnego rozliczenia przychodu, w tym skorygowania wcześniej zgłoszonego przychodu należnego, konieczne jest dokładne ustalenie jego kwoty. Należy ustalić odpowiednią kwotę podatku należnego, a następnie obliczyć różnicę między pierwotnie zgłoszoną kwotą oraz tą, która powinna być uznana dla celów podatkowych po dokonaniu korekty.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o momencie rozliczenia korekty przychodu podatkowego decyduje przyczyna, którą korekta została spowodowana. W zależności od spełnionych przesłanek, tj. stwierdzenia, czy miał miejsce błąd rachunkowy lub inna oczywista omyłka, należy skorygować dokonane uprzednio rozliczenia podatkowe lub ująć zmianę w bieżącym okresie/rozliczeniu.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, zgodnie z przepisami ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł cieple w związku z sytuacją na rynku paliw, Wnioskodawca będzie zobowiązany do złożenia wniosku o rozliczenie wyrównania nie później niż do dnia 30 czerwca 2024 r. Zgodnie z art. 12b ust. 7 ww. ustawy, przypadku, gdy kwota wyrównania wypłacona w okresach miesięcznych na podstawie art. 12a ww. ustawy jest niższa niż kwota wyrównania wynikająca z rozliczenia, podmiot wypłacający dokonuje wypłaty tej różnicy na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego uprawnionego do otrzymania wyrównania w terminie 45 dni od dnia zatwierdzenia wniosku przez podmiot wypłacający.

W ocenie Wnioskodawcy, fakt, że rozliczenie wyrównania ma na celu weryfikację wyrównania otrzymywanego przez przedsiębiorstwo energetyczne na podstawie art. 12a ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw, z uwzględnieniem rzeczywistych danych dotyczących ilości ciepła sprzedanego na rzecz uprawnionych podmiotów, nie oznacza, że zastosowanie znajdą przepisy art. 12 ust. 3j-3m ustawy o CIT dotyczące korekty przychodów. Przyjmując, że wyrównanie, o którym mowa w art. 12a ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw, stanowi dla Wnioskodawcy przychód rozpoznawany w momencie otrzymania na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, to w sytuacji otrzymania środków tytułem rozliczenia wyrównania, Wnioskodawca nie dokona Korekty uprzednio rozpoznanego przychodu, lecz wykaże dodatkowy przychód podatkowy, podlegający zarachowaniu do przychodów w momencie otrzymania.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy, a także opis zdarzenia przyszłego, zdaniem Wnioskodawcy, stwierdzić należy, że końcowe rozliczenie wyrównania z tytułu stosowania maksymalnej ceny dostawy energii, o którym mowa w art. 12b ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązań w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw, będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychód roku 2024, nie powodując konieczności korekty przychodów roku 2023.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora KIS w sprawach rekompensat wypłacanych przy zastosowaniu analogicznego mechanizmu jak będące przedmiotem wniosku wyrównania:

- interpretacja indywidualna z dnia 7 marca 2023 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.754.2022.2.DD: Dyrektor KIS wskazał, że rozliczenie rekompensaty uzyskanej przez przedsiębiorstwo na mocy ustawy z dnia 26 stycznia 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach służących ochronie odbiorców paliw gazowych w związku z sytuacją na rynku gazu, nie będzie powodowało korekty uprzednio wykazanego przychodu, lecz konieczność wykazania dodatkowego przychodu podatkowego w momencie jego otrzymania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Do wniosku dołączono dokumenty źródłowe. Należy jednak zauważyć, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem sprawy przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku i jego stanowiskiem.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.