Interpretacja indywidualna z dnia 24 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.747.2023.2.JMS

Czy opisana wyżej działalność Wnioskodawcy w zakresie projektu (…) spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, a tym samym Spółka na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, jest uprawniona do odliczenia kosztów kwalifikowanych wymienionych w art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT, ponoszonych z tytułu realizacji niniejszej działalności?

Interpretacja indywidualna– stanowisko prawidłowe,

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 grudnia 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ulgi badawczo-rozwojowej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 stycznia 2024 r. (wpływ tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest (…) producentem (…) aluminiowych, stalowych i szklanych (…). Firma z sukcesami realizuje plan ekspansji na (…). Wnioskodawca stawia sobie za cel, aby opracowane rozwiązania w jak największym stopniu sprostały indywidualnym potrzebom klienta. W związku z tym, Wnioskodawca ciągle podwyższa jakość swoich produktów i usług pod względem rozwiązań technicznych i technologicznych, przy zachowaniu najwyższej jakości. W swojej ofercie przedsiębiorstwo posiada następujące produkty:

- (…),

- (…),

- (…),

- (…), (…).

Wnioskodawca realizuje wiele projektów związanych z budową innowacyjnych, niepowtarzalnych (…), które odpowiadają warunkom technicznym i środowiskowym obiektów, a także indywidualnym wymaganiom klientów. Wnioskodawca w zakresie części realizowanych projektów uzyskał w dniu 19 czerwca 2023 r. pozytywną indywidualną interpretację o znaku 0111-KDIB1-3.4010.265.2023.1.JMS.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia charakterystykę kolejnego projektu realizowanego przez Wnioskodawcę, który stanowi przedmiot niniejszego wniosku, ze wskazaniem przebiegu etapów realizacji tego projektu, stawianych celów technicznych i technologicznych do opracowania przez Wnioskodawcę oraz ryzyk i problemów, jakie muszą zostać rozwiązane w czasie jego realizacji, stanowiących innowację na skalę przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Projekt (…).

Celem projektu było zaprojektowanie, prefabrykacja i montaż (…):

- obudowy (…) w pasach stropowych i (…) z (…) zintegrowanych z drugą powłoką (…) ze szkła, tzw. „druga skóra”, wykonanie konstrukcji (…) z kątem wklęsłym.

Wnioskodawca podpisując kontrakt na te zakresy prac, po raz pierwszy w swojej historii musiał zrealizować prace z nieznanego do tej pory materiału, jakim była (…) i opanować technologię (…) obróbki oraz prefabrykacji, jako że jest to materiał znacząco odmienny od dotychczas stosowanych. (…) na kondygnacjach technicznych były również pionierskim wyzwaniem, jako że dotychczas Wnioskodawca zawsze korzystał z tłoczonych elementów od innych dostawców profili, natomiast w tym przypadku Wnioskodawca uzyskał podobny efekt poprzez zaprojektowanie i wykonanie na własnym parku maszynowym (…), (…) zintegrowanych w panelu (…), które zostały uzyskane poprzez zastosowanie odpowiednich nacięć i odgięć (…). Nowym wyzwaniem dla Wnioskodawcy było również wykonanie (…) dwupowłokowej (tzw. „druga skóra”), a także wykonanie w pionowej ścianie wklęsłego kąta o ramionach na całą wysokość elewacji - po wykonaniu skomplikowanych analiz (…).

Otrzymana od zamawiającego specyfikacja techniczna zdefiniowała efekt jaki ma być uzyskany, pozostawiając wykonawcy elewacji pewną swobodę w rozwiązaniach technicznych. Najważniejsze z nich wymagały stworzenia rozwiązań dających możliwość zaprojektowania konstrukcji nośnej gwarantującej, że ugięcie zewnętrznych elementów (…) wyniesie nie więcej niż:

- (…),

- (…),

- (…),

a współczynnik przenikania ciepła (…).

Dodatkowo Wnioskodawca musiał zadbać o zgodność projektu z § 225 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2022 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1225), zgodnie z którym:

„§ 225 Elementy okładzin elewacyjnych powinny być mocowane do konstrukcji budynku w sposób uniemożliwiający ich odpadanie w przypadku pożaru w czasie krótszym niż wynikający z wymaganej klasy odporności ogniowej dla ściany zewnętrznej, określonej w § 216 ust. 1, odpowiednio do klasy odporności pożarowej budynku, w którym są one zamocowane”.

Bardzo ważnym elementem było również opracowanie sposobu montażu (…), która miała być zamontowana na (…) po montażu szkła (…) na gotowej listwowanej (…). Było to duże wyzwanie dla Wnioskodawcy, ponieważ wymagało wykonania obliczeń statycznych (…) w celu sprawdzenia ich nośności i ugięć oraz skoordynowania projektowego wieszaków w konstrukcji (…) oraz zawiesi –(…).

Kolejnym wyzwaniem było zintegrowanie na (…) tzw. „drugiej skóry” na autonomicznej konstrukcji (…) przy użyciu szkła bezpiecznego z pomostami wewnętrznymi z krat (…). Zadanie bardzo trudne, ponieważ konstrukcja (…) musiała „przebijać" właściwą (…) szkloną szybami zespolonymi. Trudność stanowiło dokonanie analizy, która pozwoliła przyjąć rozwiązania eliminujące występowanie mostków termicznych, rozszczelnienia właściwej powłoki (…), uwzględnienie ugięć i wpływ konsol mocujących „drugą skórę” na destrukcję (…).

Pierwszy raz w historii Spółki wyzwaniem było zbudowanie (…), która posiadała wklęśnięcie do wewnątrz przebiegające wzdłuż wysokości. Stanowiło to architektonicznie niezwykle ciekawy zabieg, który był również dużą trudnością realizacyjną z uwagi na:

- konieczność sprawdzenia (…);

- konieczność zrobienia modelu (…);

- konieczność zaprojektowania i wykonania (…);

- konieczność opracowania indywidualnego (…).

Poza aspektami technicznymi, zdefiniowanymi przez ww. parametry określone w Specyfikacji Technicznej, jakie muszą spełniać (…), należało również rozwiązać istotne problemy organizacyjno-technologiczne, uwzględniające stronę komercyjną podjętych zadań, a mianowicie:

- opracować technologię montażu skomplikowanych konstrukcji w bardzo (…) w sposób niepowodujący zamykania długotrwałego ciągów komunikacyjnych i pieszych. Dodatkowo utrudnieniem były bardzo nieregularne kształty przestrzenne prefabrykatów;

- bardzo dużym wyzwaniem było zapewnienie dostaw i montażu „z kół” - bezpośrednio ze środków transportowych dostarczających prefabrykaty na budowę. Było to podyktowane brakiem miejsca składowego na budowie - stąd dostarczony materiał był od razu montowany (…). Stanowiło to dla organizacji produkcji i logistyki wyjątkowo trudne zadanie;

- równolegle z montażem musiały być produkowane niezbędne komponenty w odpowiedniej kolejności. Czas między zamówieniem elementu a jego dostawą (…) był krótki i wymagał równoległych procesów na produkcji pomocniczej i zasadniczej;

- wymogiem niezbędnym było również wykonanie i zaakceptowanie (…) - elementu (…) który stanowił odzwierciedlenie oczekiwań Inwestora i Nadzoru Inwestorskiego w zakresie detali architektonicznych istotnych dla całego obiektu. (…) był dużym wyzwaniem z uwagi na jego konieczność zatwierdzenia w krótkim terminie oraz konieczność stosowania wielu modyfikacji związanych z sugestiami nadzoru autorskiego.

Biorąc pod uwagę dotychczasową działalność Spółki na rynku, realizacja projektu była rozwiązaniem innowacyjnym pod względem technicznym i organizacyjnym. Do głównych problemów, z którymi spotkał się Wnioskodawca podczas realizacji projektu były:

- Sprawdzenie możliwości wykonania (…) na parku maszynowym posiadanym przez Wnioskodawcę;

- Sprawdzenie możliwości wykonania skomplikowanych operacji na prasie krawędziowej związanych z (…) naciętych laserem w płaszczyźnie (…);

- Problem z zapewnieniem współczynnika przenikania ciepła za (…) w pasach konstrukcji budynku obłożonych panelami z (…);

- Problem z potwierdzeniem wystarczającej nośności konstrukcji (…)- do przeniesienia obciążeń od okładzin elewacyjnych z (…);

- Problem ze spełnieniem warunków określonych w § 225 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2022 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1225);

- Problem z potwierdzeniem wystarczającej nośności konstrukcji (…)- do przeniesienia obciążeń od okładzin elewacyjnych (…);

- Problem z zapewnieniem kompensacji termicznej rozszerzalności liniowej paneli ze stali nierdzewnej mocowanych do konstrukcji (…);

- Problem z precyzją wykonania konstrukcji (…) według projektu;

- Problem z zapleczem Wnioskodawcy niedostosowanym do produkcji elementów prefabrykowanych.

Wszystkie wyżej wskazane problemy udało się Wnioskodawcy rozwiązać poprzez wnikliwą analizę problemu, dokonanie stosownych obliczeń oraz zmian w projektach.

Działania podejmowane przez pracowników Wnioskodawcy w ramach wyżej opisanego projektu ukierunkowane są na opracowanie rozwiązań problemów technologicznych lub technicznych. Wszystkie działania mają określony cel i zaplanowane do osiągnięcia rezultaty. Prace realizowane w ramach projektów mają na celu opracowanie nowych rozwiązań dostosowanych do zakładanych celów architektonicznych i technicznych (w szczególności osiągnięcie odpowiednich parametrów technicznych), a w jego wyniku powstają konkretne dokumenty w postaci projektów technicznych, raportów, wyliczeń oraz wyniki testów przeprowadzonych za pomocą specjalistycznego sprzętu. W celu opracowania nowych rozwiązań wykorzystywana jest wiedza i umiejętności osób realizujących projekt, przede wszystkim z zakresu architektury, inżynierii i wytrzymałości materiałów.

Zaangażowani do realizacji projektu pracownicy wykonują działalność według przyjętego dla projektu harmonogramu prac, a jej rezultaty mają indywidualny i innowacyjny na poziomie przedsiębiorstwa charakter. Do opisanego projektu zostały przypisane określone zasoby osobowe i materiałowe oraz prowadzona była karta projektu wskazująca cele do osiągnięcia, ryzyka oraz opracowane rozwiązania. Prowadzone prace zmierzają do wyeliminowania niepewności technologicznej poprzez podejmowanie czynności projektowych oraz walidacyjnych, a także poprzez próby i testy w odpowiednim środowisku - mikro (laboratoryjnym) i w warunkach rzeczywistych. Realizacja projektu poskutkowała pozyskaniem nowej wiedzy oraz opracowaniem nowego lub znacząco ulepszonego, autorskiego rozwiązania produktowego lub/i procesowego. Opracowywane w ramach projektu rozwiązania znacząco różnią się od standardowych, systemowych rozwiązań wykorzystywanych przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca nie korzysta i nie będzie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a uCIT, tj. ze zwolnienia w specjalnej strefie ekonomicznej oraz zwolnienia związanego ze wspieraniem nowych inwestycji. Z uwagi na prowadzenie opisanej wyżej działalności Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.

Pytanie

Czy opisana wyżej działalność Wnioskodawcy w zakresie projektu (…) spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, a tym samym Spółka na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, jest uprawniona do odliczenia kosztów kwalifikowanych wymienionych w art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT, ponoszonych z tytułu realizacji niniejszej działalności?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym działalność Wnioskodawcy polegająca na realizacji trzech projektów o opisanych cechach, realizowanych według wskazanych etapów, w ramach których rozwiązywane są określone problemy techniczne lub technologiczne, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.2022.0.2587 t.j., dalej jako: „uCIT”), a konkretnie stanowi prace rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 28 uCIT. Wnioskodawca dodatkowo każdorazowo opracowuje i przekazuje zewnętrznym ekspertom swoje know-how, co Wnioskodawca również traktuje jako element prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 uCIT, działalność badawczo-rozwojowa definiowana jest jako „działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”.

Definicja pojęcia „prac rozwojowych” została uregulowana w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U.2023.742 t.j., dalej zwana: „u.p.s.w.n.”). Zgodnie z art. 4a pkt 28 uCIT w zw. z art. 4 ust. 3 u.p.s.w.n. „prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń”.

Z legalnej definicji „działalności badawczo-rozwojowej” określonej w art. 4a pkt 26 uCIT wynika, że aby dana działalność stanowiła działalność badawczo-rozwojową muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

a) musi to być działalność twórcza;

b) działalność taka podejmowana jest w sposób systematyczny;

c) działalność podejmowana jest w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Należy wskazać, że działalność prowadzona przez Wnioskodawcę spełnia powyższe cechy.

Ad (a).

Jak wskazano w stanie faktycznym, w ramach realizacji przedmiotowego projektu opracowywane są nowe rozwiązania techniczne lub technologiczne, nowe lub ulepszone procesy, by osiągnąć zakładane parametry techniczne (jak np. określona wodoszczelność, wytrzymałość), a także czas wykonania projektu oraz określony limit kosztów (optymalizacja czasu i kosztów wykonania), wskazane są konkretne ryzyka związane z realizacją danego projektu i rozwiązania dla napotykanych problemów. W związku z powyższym Wnioskodawca uzyskuje nową wiedzę, którą może wykorzystać do tworzenia nowych lub ulepszonych produktów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji legalnej zwrotu „działalność twórcza”. Natomiast definicja pojęcia „działalność twórcza” znalazła się w indywidualnych interpretacjach podatkowych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, m. in. w interpretacji z dnia 12 października 2018 r., sygn. 0115‑KDIT2‑1.4011.263.2018.2.MN:

„Zgodnie z definicją Słownika języka polskiego PWN (wydanie internetowe), działalność:

1. zespół działań podejmowanych w jakimś celu,

2. funkcjonowanie czegoś lub oddziaływanie na coś.

Semantyczna interpretacja wyrazu twórczość prowadzi zaś do wniosku, że może on wyrażać zarówno proces tworzenia, jak też jego wyniki, zgodnie bowiem z definicją Słownika języka polskiego PWN (wydanie internetowe), twórczy oznacza:

1. mający na celu tworzenie; też: będący wynikiem tworzenia,

2. dotyczący twórców.

Na gruncie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do której pośrednio odnosi się analizowany przepis, „działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia” (za Poźniak-Niedzielska, Niewęgłowski, Prawo autorskie. System prawa prywatnego, tom 13, pod redakcją prof. dr hab. Janusza Barty, wyd. 3, Warszawa 2013, str. 9)”.

Definicja pojęcia „działalność twórcza” została także zamieszczona w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX: „działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Ponadto zgodnie z ww. Objaśnieniami „twórczy charakter prac to między innymi opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidacje nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony. Twórczym charakterem prac może być w szczególności także, opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku, gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna”.

W ww. Objaśnieniach wskazano także, że: „(...) twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”.

Działalność Wnioskodawcy opisana w stanie faktycznym ma zatem charakter twórczy, gdyż wymaga opracowania/wytworzenia nowych rozwiązań technicznych i technologicznych, a także opracowania nowych lub ulepszonych procesów, nieznanych wcześniej Wnioskodawcy, oraz ich walidacji.

Ad (b).

W Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX zostało wskazane, iż: „systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny”. W dalszej części ww. Objaśnień wskazano, iż: „W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej”.

Działalność Wnioskodawcy opisana w stanie faktycznym, jest zatem jest prowadzona w sposób systematyczny - projekt prowadzone był w sposób zorganizowany, wedle poszczególnych etapów opisanych w stanie faktycznym, określane zostały problemy, jakie należało rozwiązać w projekcie oraz ryzyka jakie mogły wystąpić. Stawiane były określone cele, które miały zostać osiągnięte w ramach projektu. Do projektu zostały przypisane określone zasoby osobowe i materiałowe, określany został harmonogram prac. Wnioskodawca zbiera i gromadzi wiedzę powstałą w związku z wykonaniem projektu Chmielna, by można było ją wykorzystać do kolejnych projektów. Projekt był zatem prowadzony w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Systematyczny sposób prowadzenia prac rozwojowych potwierdza także metodyka prac Wnioskodawcy, prowadzona dokumentacja projektowa wskazująca na cel prowadzonych prac, ich zakres, występujące ryzyka i problemy badawcze oraz wnioski z wykonywanych działań.

Prowadzona przez Wnioskodawcę dokumentacja pozwala też w sposób systematyczny zbierać oraz dystrybuować do innych projektów nowo opracowaną wiedzę, zdobytą podczas prowadzenia projektu objętego niniejszym wnioskiem.

Projekty tego typu nie są projektami jednorazowymi, lecz wpisują się w charakterystykę działalności Wnioskodawcy, który stawia sobie za cel, aby opracowane rozwiązania w jak największym stopniu sprostały indywidualnym potrzebom klienta, stale podnosi jakość swoich produktów i usług pod względem rozwiązań technicznych i technologicznych. Jak wskazano w stanie faktycznym Wnioskodawca realizuje wiele projektów związanych budową innowacyjnych, niepowtarzalnych fasad budynków.

Ad (c).

Projekt opisany w stanie faktycznym był prowadzony w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - jak bowiem wskazano, w ramach tego, jak i innych projektów Wnioskodawcy, opracowywane są nowe rozwiązania techniczne oraz technologiczne, tak by osiągnąć zakładane parametry techniczne, optymalizować czas realizacji oraz koszty. Wnioskodawca nie posiadał wiedzy niezbędnej do realizacji projektu, musiał zatem tę wiedzę wypracować we własnym zakresie (uzyskanie nowej wiedzy), a następnie zastosować w celu wdrożenia nowych rozwiązań, które opracował, w tym celu wykonywana jest też walidacja w warunkach rzeczywistych, aby zweryfikować prawidłowość funkcjonowania opracowanych rozwiązań. Wobec powyższego opisana działalność Wnioskodawcy ma na celu zwiększenia zasobów wiedzy Wnioskodawcy oraz w celu tworzenia nowych zastosowań.

Odnosząc się do kryterium zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX wskazano: „45. W związku z tym, że ustawodawca dla potrzeb preferencji IP Box, czy też ulgi B+R, też ulgi B+R, nie zdefiniował sformułowania „zwiększenia zasobów wiedzy”, nie jest jasne czy zasoby wiedzy odnoszą się do wiedzy ogólnej, wiedzy pracowników, wiedzy w przedsiębiorstwie, czy też wiedzy w danej dziedzinie przemysłowej lub naukowej. Nie ma zatem przeszkód, aby przyjąć, że sformułowanie „zwiększanie zasobów wiedzy” odnosi się wyłącznie do wiedzy danego przedsiębiorstwa, gdyż ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy. Istotny jest element celowościowy w postaci zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania jej do tworzenia nowych zastosowań, niezależnie od tego czy zastosowania te obejmują wyłącznie jedno przedsiębiorstwo czy też całe państwo, kontynent lub świat”.

Opisana w stanie faktycznym działalność, w ocenie Wnioskodawcy, stanowi prace rozwojowe, zgodnie z definicją zawartą w art. 4a pkt 28 uCIT w zw. z art. 4 ust. 3 u.p.s.w.n. (czyli nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń). Jak wskazano w stanie faktycznym, Wnioskodawca opracowuje w ramach swoich projektów, w tym również projektu będącego przedmiotem niniejszego wniosku, nowe rozwiązania techniczne lub technologiczne (w ramach czego powstaje nowa wiedza), a w tym celu wykorzystuje i łączy wiedzę oraz umiejętności osób realizujących projekt z różnych dziedzin, przede wszystkim z zakresu architektury, inżynierii i wytrzymałości materiałów, tak by projektowane rozwiązanie osiągnęło zakładane na początku projektu parametry techniczne (w tym celu testowane są różne materiały i sposoby ich łączenia). Ponadto brany jest pod uwagę czas realizacji oraz koszt wykonania rozwiązania - Wnioskodawca dąży do ich optymalizacji przy zachowaniu jakości oraz spełnieniu zakładanych parametrów technicznych. Ostatecznie tworzony jest zatem nowy lub znacząco ulepszony produkt (np. fasada budynku), a w celu jego wykonania także ulepszone lub nowe procesy (produkcyjne, logistyczne, montażowe lub walidacyjne).

Na nierutynowy charakter projektu rozwojowego Chmielna wskazuje fakt, iż prace związane z ich realizacją wykonywane są w następstwie przyjęcia założeń, których spełnienie nie jest możliwe przy wykorzystaniu dotychczasowych wykorzystywanych przez Wnioskodawcę rozwiązań i produktów, lecz konieczne jest opracowanie nowych rozwiązań technicznych lub technologicznych oraz przeprowadzenie ich walidacji, w tym w warunkach rzeczywistych. Ponadto, opracowywane rozwiązania są rozwiązaniami innowacyjnymi, tj. nowymi lub znacząco udoskonalonymi, co najmniej na skalę przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Powyższe potwierdza także okoliczność, iż celem realizacji projektów, opisanych w stanie faktycznym, konieczne było opracowanie nowych rozwiązań technicznych i technologicznych oraz odpowiednich procesów montażu i walidacji, każdorazowo dostosowanych do konkretnego zapotrzebowania Klienta, specyfiki miejsca działań Wnioskodawcy.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy w związku z prowadzoną działalnością opisaną w stanie faktycznym, poza sporządzeniem projektu przez zewnętrznych ekspertów, co jest wyodrębnione jako osobny etap prac, Wnioskodawca może korzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową i odliczać od podstawy opodatkowania koszty kwalifikowane wskazane w art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT, które zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w danym roku podatkowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p.”, „uCIT”):

Zgodnie z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p.,

W myśl art. 4a pkt 27 u.p.d.o.p.,

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p.,

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem zadanego pytania wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania naukowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.

Na powyższe kryteria wskazał także Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej także: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, która znajduje zastosowanie m.in. do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej przewidzianej w art. 18d updop - co zostało wskazane w samej treści objaśnień (por. pkt 31 Objaśnień MF).

Zgodnie z Objaśnieniami MF, przez działalność twórczą należy rozumieć zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś, a twórczość działalności badawczo-rozwojowej przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Dodatkowo warto nadmienić, że walidacja (według Słownika języka polskiego PWN rozumiana jako ogół czynności mających na celu zbadanie odpowiedniości, trafności lub dokładności czegoś) nowego lub ulepszonego produktu/technologii/rozwiązań zwłaszcza w warunkach rzeczywistego funkcjonowania, gdzie głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne, a których ostateczny kształt nie został określony została wyróżniona w Objaśnieniach MF jako typowe przejawy działalności twórczej w znaczeniu przyjmowanym dla potrzeb definicji prac badawczo-rozwojowych (por. pkt 36 Objaśnień MF).

Co więcej, jak podkreślono w Objaśnieniach MF, istotnym elementem tego rodzaju działalności jest kreatywna aktywność wynikająca z działalności człowieka.

Jak wskazano w Objaśnieniach MF (na co zwrócił już uwagę Organ powyżej), w świetle obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia „systematyczność”, prowadzenie działalności w taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań:

- w znaczeniu pierwszym - w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź

- w znaczeniu drugim - w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo, metodycznie).

Dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć zgodnie z drugim znaczeniem. W świetle powyższego, oznacza to, że kryterium systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem).

Należy jeszcze raz zaakcentować, że trzecim kryterium uznania danej działalności za badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF – pkt 43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe, obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług).

Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie zdefiniował sformułowania „zwiększania zasobów wiedzy, jednak przyjąć można, że sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika a kluczowym jest element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45 Objaśnień MF).

Z opisu sprawy wynika, że prace realizowane w ramach projektu, mają na celu opracowanie nowych rozwiązań dostosowanych do zakładanych celów, architektonicznych i technicznych. Działalność wykonywana jest według przyjętego dla projektu harmonogramu prac, a jej rezultaty maja indywidualny i innowacyjny na poziomie przedsiębiorstwa charakter.

Ponadto, w celu opracowania nowych rozwiązań wykorzystywana jest wiedza i umiejętności osób realizujących projekt, przede wszystkim z zakresu architektury, inżynierii i wytrzymałości materiałów.

Zatem, w ocenie tut. Organu, opisana wyżej działalność Wnioskodawcy w zakresie projektu (…) spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, a tym samym Spółka na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT jest uprawniona do odliczenia kosztów kwalifikowanych wymienionych w art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT, ponoszonych z tytułu realizacji niniejszej działalności.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. 2023 r. poz. 2805 ze zm.).