Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 24 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.348.2023.2.MS
Opodatkowanie wyrobów węglowych wykorzystywanych na własne potrzeby przez Gminę jako pośredniczący podmiot węglowy oraz obowiązek rejestracji w Centralnym Rejestrze Podmiotów Akcyzowych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zakresie podatku akcyzowego jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Państwa wniosek z 20 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący opodatkowania wyrobów węglowych wykorzystywanych na własne potrzeby przez Gminę jako pośredniczący podmiot węglowy oraz obowiązku rejestracji w Centralnym Rejestrze Podmiotów Akcyzowych, wpłynął 20 listopada 2023 r. Wniosek uzupełnili Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 stycznia 2024 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego wraz z uzupełnieniem
Gmina (…) (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jako jednostka samorządu terytorialnego posiadająca osobowość prawną zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 40 z późn. zm.), która swoim zakresem działania obejmuje wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Wnioskodawca pragnie wyjaśnić, iż do zadań własnych Gminy, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, należy w szczególności zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz oraz pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych.
W związku ze szczególną sytuacją na rynku paliw, ustawą z dnia 27 października 2022 r. o zakupie preferencyjnym paliwa stałego dla gospodarstw domowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2236) (dalej: ustawa o zakupie preferencyjnym) nałożono na samorządy obowiązki w zakresie sprzedaży paliw nabytych w ramach zakupu preferencyjnego w celu zaspokojenia potrzeb własnych gospodarstw domowych znajdujących się na terenie danej gminy.
W związku z powyższym, Gmina nabyła węgiel oraz realizowała jego preferencyjną sprzedaż na zasadach określonych ww. ustawą. Jednocześnie, sprzedaż na zasadach preferencyjnych mogła odbywać się wyłącznie do dnia 31 lipca 2023 r.
Ze względu na art. 163e ustawy akcyzowej, nabycie węgla w związku z obowiązkami wynikającymi z ustawy o zakupie preferencyjnym paliwa stałego dla gospodarstw domowych podlegało zwolnieniu od akcyzy.
Aktualnie, Gmina zamierza wykorzystać mienie komunalne w postaci węgla nabytego na zasadach określonych w ustawie o zakupie preferencyjnym, który nie został sprzedany do dnia 31 lipca 2023 r., do realizacji zadań własnych z zakresu pomocy społecznej, tzn. postanowiła przekazać go jako pomoc rzeczową dla podopiecznych Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej.
Nieodpłatne przekazanie węgla osobom potrzebującym, stanowiące realizację zadań własnych Gminy nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, w związku z czym nie zostanie udokumentowane przez Gminę za pomocą faktury.
Wyroby węglowe, które Gmina nabyła w ramach zwolnienia na podstawie art. 163e, a które zostaną wykorzystane na cele zadań własnych, o których mowa we wniosku, stanowią towary o klasyfikacji CN – 2701 19 00.
Gmina jest pośredniczącym podmiotem węglowym zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy o podatku akcyzowym.
Pytania
1.Czy wykorzystanie wyrobów węglowych nabytych na zasadach określonych w ustawie o zakupie preferencyjnym na cele pomocy społecznej, tj. bezpłatne przekazanie węgla na rzecz osób potrzebujących, będzie stanowić sprzedaż wyrobów węglowych na rzecz finalnego nabywcy węglowego, podlegającą opodatkowaniu podatkiem akcyzowym?
2.Czy w związku z bezpłatnym przekazaniem węgla na rzecz osób potrzebujących, Gmina będzie miała obowiązek rejestracji w Centralnym Rejestrze Podmiotów Akcyzowych?
Państwa stanowisko w sprawie
1.Wykorzystanie wyrobów węglowych nabytych na zasadach określonych w ustawie o zakupie preferencyjnym na cele pomocy społecznej tj. bezpłatne przekazanie węgla na rzecz osób potrzebujących, będzie stanowić sprzedaż wyrobów węglowych na rzecz finalnego nabywcy węglowego, podlegającą opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.
2.W związku z bezpłatnym przekazaniem węgla na rzecz osób potrzebujących, Gmina będzie miała obowiązek rejestracji w Centralnym Rejestrze Podmiotów Akcyzowych
Uzasadnienie stanowiska
Ad. 1 i 2
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (dalej: ustawa akcyzowa), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy akcyzowej, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.
Przez wyroby węglowe w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy rozumie się wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.
Pod poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy pod kodem CN ex 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Przeznaczenie wyrobów węglowych do celów opałowych - jak wynika z cyt. poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozwala zaliczyć je do wyrobów akcyzowych.
W związku z powyższym, w opinii Gminy należy uznać, że węgiel będący przedmiotem wniosku stanowi wyrób akcyzowy.
Zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy akcyzowej, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu.
Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy akcyzowej przez sprzedaż rozumie się czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.
Za sprzedaż wyrobów węglowych, zgodnie z art. 9a ust. 2 pkt 5 ustawy akcyzowej uznaje się m.in. ich: darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.
W opinii Wnioskodawcy, bezpłatne przekazanie węgla podopiecznym Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w ramach pomocy rzeczowej posiada cechy darowizny, o której mowa w art. 9a ust. 2 pkt 5. Zgodnie bowiem z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Z uwagi na fakt, iż węgiel nabyty na podstawie ustawy o zakupie preferencyjnym stanowi mienie komunalne Gminy, należy uznać, że nieodpłatne przekazanie go na rzecz innych osób odbywa się kosztem majątku Gminy, a więc spełnia przesłanki darowizny w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.
Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy akcyzowej, przez pośredniczący podmiot węglowy rozumie się podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:
a)dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, lub
b)używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub
c)używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów niepodlegających opodatkowaniu akcyzą
- który dokonał zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 16.
Jednocześnie, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23c, finalnym nabywcą węglowym jest podmiot, który:
a)nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
b)posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe
- niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.
Należy również zauważyć, że w myśl art. 9a ust. 3 ustawy akcyzowej, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
Jak wynika z opisu sprawy, Gmina nabyła węgiel w związku z obowiązkami nałożonymi na nią na podstawie ustawy o zakupie preferencyjnym. Przedmiotowe nabycie podlegało zwolnieniu od akcyzy na podstawie art. 163e ustawy akcyzowej. Tym samym, w stosunku do nabytych przez Gminę wyrobów węglowych nie powstał do tej pory obowiązek podatkowy.
Skoro zatem w przedmiotowym stanie faktycznym Gmina nieodpłatnie przekaże węgiel na rzecz osób fizycznych, to należy uznać, iż dojdzie do sprzedaży wyrobów węglowych, wcześniej nieopodatkowanych akcyzą, na rzecz finalnego nabywcy węglowego na terytorium kraju.
W efekcie, czynność ta będzie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym na podstawie art. 9a ust. 1 pkt 1 u.o.p.a.
Jednocześnie, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 4 u.o.p.a., zgłoszenia rejestracyjnego jest obowiązany dokonać podmiot prowadzący działalność gospodarczą zamierzający wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą - przed dniem wykonania pierwszej takiej czynności oraz podmiot, który zamierza prowadzić działalność gospodarczą jako pośredniczący podmiot węglowy, przed dniem rozpoczęcia tej działalności.
Tym samym, w opinii Gminy, w związku z bezpłatnym przekazaniem węgla na rzecz osób potrzebujących, Gmina będzie miała obowiązek rejestracji w Centralnym Rejestrze Podmiotów Akcyzowych przed dniem dokonania sprzedaży.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, odnoszące się do postawionych pytań, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1542, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):
Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.
Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym:
Wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.
W poz. 19 załącznika nr 1, pod kodem CN ex 2701, wymieniono: węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Przy czym oznaczenie „ex” wskazuje, że dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.
W myśl art.86 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym:
Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.
Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku akcyzowym:
Centralny Rejestr Podmiotów Akcyzowych to rejestr podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 1 i 1a.
Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy:
W przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
1) sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
2) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
3) import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
4) użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
5) użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
a) nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,
b) uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
c) jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;
6) użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
Stosownie do art. 9a ust. 2 ustawy:
Za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:
1) sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360, 2337 i 2339 oraz z 2023 r. poz. 326);
2) zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
3) wydanie w zamian za wierzytelności;
4) wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
5) darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
6) wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
7) przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8) przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
9) użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
Jak stanowi art. 9a ust. 3 ustawy:
Jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
Zgodnie z art. 9a ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym:
W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi węglowemu czy finalnemu nabywcy węglowemu.
Natomiast art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy stanowi, iż:
Pośredniczący podmiot węglowy - podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:
a)dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, lub
b)używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub
c)używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów niepodlegających opodatkowaniu akcyzą
- który dokonał zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 16.
Z kolei z art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy wynika że:
Finalny nabywca węglowy – podmiot który:
a)nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
b)posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe
- niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.
Art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy:
Sprzedaż - czynność faktyczna lub prawna, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu.
W myśl art. 10 ust. 1, 1a i 1b ustawy o podatku akcyzowym:
1.Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
1a. Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności.
1b. Jeżeli sprzedaż wyrobów węglowych jest potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych.
Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 10 i 11 ustawy o podatku akcyzowym:
Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot [ ]:
10)będący pośredniczącym podmiotem węglowym używającym wyrobów węglowych;
11) będący finalnym nabywcą węglowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 5.
W myśl art. 16 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym:
Zgłoszenia rejestracyjnego jest obowiązany dokonać:
1)podmiot prowadzący działalność gospodarczą zamierzający:
a) wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą - przed dniem wykonania pierwszej takiej czynności,
b) wykonywać czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie - przed dniem wykonania pierwszej czynności z wykorzystaniem tych wyrobów,
c) wykonywać czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie - przed dniem wykonania pierwszej czynności z wykorzystaniem tych wyrobów,
d) dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej lub dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje, na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego - przed dniem dokonania pierwszego nabycia wewnątrzwspólnotowego tego alkoholu.
2) podmiot zużywający nieprowadzący działalności gospodarczej, niebędący osobą fizyczną, zamierzający zużywać wyroby akcyzowe, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1-3 - przed dniem pierwszego nabycia tych wyrobów;
3) podmiot, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi miejsce niszczenia wyrobów akcyzowych spełniające warunki niszczenia wyrobów na podstawie przepisów odrębnych, do którego są wysyłane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, w przypadku, o którym mowa w art. 32 ust. 4 pkt 1a - przed dniem wykonania pierwszej czynności w ramach niszczenia wyrobów akcyzowych;
4) podmiot, który zamierza prowadzić działalność gospodarczą jako:
a) pośredniczący podmiot węglowy,
b pośredniczący podmiot gazowy
- przed dniem rozpoczęcia tej działalności;
5) podmiot, który został wyznaczony jako podmiot reprezentujący, o którym mowa w:
a) art. 13 ust. 5 - przed dniem dokonania pierwszego nabycia wewnątrzwspólnotowego przez odpowiednio nabywcę końcowego lub finalnego nabywcę gazowego,
b) art. 13 ust. 5a - przed dniem rozpoczęcia działalności jako podmiot reprezentujący;
6) wysyłający podmiot zagraniczny, jeżeli nie wyznaczył przedstawiciela podatkowego - przed dniem dokonania pierwszej wysyłki wyrobów akcyzowych.
Zgodnie z art. 163e ustawy o podatku akcyzowym:
W okresie od dnia 1 lipca 2022 r. do dnia 31 lipca 2023 r. zwalnia się od akcyzy sprzedaż gminom oraz podmiotom, o których mowa w art. 5 ust. 5 pkt 1, 3 i 4 ustawy z dnia 27 października 2022 r. o zakupie preferencyjnym paliwa stałego dla gospodarstw domowych (Dz.U. poz. 2236 oraz z 2023 r. poz. 877 i 1234), wyrobów węglowych objętych pozycją CN2701 na podstawie tej ustawy.
Wyjaśnić na wstępie należy, że zwolnienie wynikające z art. 163e ustawy dla wyrobów węglowych, na podstawie którego nabyli Państwo te wyroby w celu dalszej odsprzedaży gospodarstwom domowym, bez konieczności spełnienia pozostałych wymogów wynikających z ustawy, obowiązywało wyłącznie do 31 lipca 2023 r.
Jak wynika z okoliczności przedstawionego stanu faktycznego, nie wszystkie nabyte w ramach tego zwolnienia wyroby węglowe (klasyfikowane do kodu CN 2701), zostały przez Państwa sprzedane gospodarstwom domowym do 31 lipca 2023 r.
Aktualnie postanowili Państwo wykorzystać niesprzedane wyroby węglowe na realizację zadań własnych z zakresu pomocy społecznej, realizowanej przez Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej.
Nieodpłatne przekazanie węgla osobom potrzebującym, stanowiące realizację zadań własnych Gminy nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, w związku z czym nie zostanie udokumentowanie przez Gminę za pomocą faktury.
Co istotne dla sprawy, w uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że Gmina jest pośredniczącym podmiotem węglowym zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy o podatku akcyzowym.
W świetle powyższych okoliczności stanu faktycznego, wbrew Państwa ocenie, nie mamy do czynienia ze sprzedażą wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu, rozumianej jako darowizna, tj. czynności o której mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 9a ust. pkt 5 ustawy.
Zdaniem Organu w przedstawionych okolicznościach stanu faktycznego dojdzie do innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, tj. do użycia wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy. Zgodnie bowiem z opisem stanu faktycznego, wyroby węglowe będą użyte przez Państwa jako podatnika (pośredniczący podmiot węglowy) do realizacji zadań własnych z zakresu pomocy społecznej, realizowanej przez Państwa jednostkę organizacyjną - Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej.
Nie można tym samym podzielić Państwa stanowiska, że opisane we wniosku wykorzystanie wyrobów węglowych do realizacji zadań własnych dotyczących pomocy społecznej, będzie stanowić sprzedaż wyrobów węglowych na rzecz finalnego nabywcy węglowego, podlegającą opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.
W konsekwencji nie można podzielić także Państwa stanowiska, że z tego tytułu - sprzedaży, mają Państwo obowiązek rejestracji. Jak wyjaśniono bowiem wyżej w okolicznościach przedstawionego stanu faktycznego dojdzie do czynności podlegającej opodatkowaniu ale z innego tytułu, w której dokonywać będzie zarejestrowany już pośredniczący podmiot węglowy. Tym samym w sprawie nie zaistnieje już co do zasady koniczność rejestracji Państwa w CRPA, gdyż takiego obowiązku, jak wynika z uzupełnienia opisu stanu faktycznego, już Państwo dokonali.
Oceniając zatem całościowo, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 i 2 należy uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Wydana interpretacja dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem Państwa zapytania i została wydana ściśle w odniesieniu do przedstawionego opisu stanu faktycznego.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.; dalej jako: „Ordynacja podatkowa”). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634, ze zm.; dalej jako: „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right