Wyrok NSA z dnia 28 stycznia 2022 r., sygn. III OSK 759/21

Dnia 28 stycznia 2022 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mirosław Wincenciak (spr.) sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K.S., P.F., S.F., L.K., A.F. i J.M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 lipca 2018 r. sygn. akt II SA/Wa 1703/17 w sprawie ze skargi K.S., P.F., S.F., L.K., A.F. i J.M. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 25 lipca 2018 r. sygn. akt II SA/Wa 1703/17 oddalił skargę K.S., P.F., S.F., L.K., A.F. i J.M. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie przetwarzania danych osobowych.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego wnieśli: K.S., P.F., S.F., L.K., A.F. i J.M. Zaskarżając wyrok w całości, na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej w skrócie "p.p.s.a.") zarzucili naruszenie przepisów prawa materialnego, a mianowicie:

"1. Naruszenie art. 3a ust. 2 zdanie 2 w zw. z art. 6 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 322) (znajdującej zgodnie z regulacjami intertemporalnymi zastosowanie na kanwie przedmiotowej sprawy) w zw. z art. 134 ust. 1 w zw. z art. 145 ust. 1 pkt 1a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, polegające na:

a) Dokonaniu przez Sąd I instancji błędnej wykładni przywołanej w petitum zarzutu kasacyjnego regulacji art. 3a ust.2 zdanie 2 ustawy o ochronie danych osobowych, wyrażającej się w:

* Uznaniu przez Sąd I instancji, iż wyrażona na kanwie przedmiotowej regulacji klauzula "istotnego naruszenia przez wolność wyrażania swoich poglądów i rozpowszechniania informacji praw i wolności osoby, której dotyczą" (a więc klauzula kreująca materialnoprawną podstawę do zastosowania wspomnianej regulacji art. 3a ust. 2 ustawy o ochronie danych osobowych do prasowej działalności dziennikarskiej) nie znajdzie zastosowania do: