Interpretacja indywidualna z dnia 24 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.777.2023.3.KP

Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej kosztów na utrzymanie i korzystanie z lokalu mieszkalnego (m.in. czynsz, energia, woda, inne media) oraz odsetek od kredytu hipotecznego, proporcjonalnie do zajmowanej na działalność gospodarczą powierzchni lokalu mieszkalnego.

Interpretacja indywidualna

- stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 grudnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z13 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 stycznia 2024 r. (wpływ 20 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (zawarty we wniosku oraz jego uzupełnieniu)

Jest Pan osobą fizyczną, podatnikiem, jest Pan aktualnie zatrudniony w oparciu o umowę o pracę (w momencie złożenia pierwotnego wniosku było to zgodne ze stanem faktycznym, obecnie nie jest Pan w stosunku pracy) oraz podlega Pan obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) na terytorium Rzeczypospolitej Polski.

Jest Pan wpisany na listę doradców podatkowych i zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług doradztwa podatkowego (kod PKD 69.20.Z – działalność została rozpoczęta z dniem (...) 2024r.), jednocześnie nie wykluczając szerszego spektrum prowadzenia działalności gospodarczej pozostającym z poszanowaniem dla przepisów powszechnie obowiązującego prawa oraz aktów podejmowanych przez samorząd doradców podatkowych – w szczególności przepisów ustawy o doradztwie podatkowym oraz zasad etyki doradców podatkowych.

Działalność gospodarcza będzie prowadzona w formie jednoosobowej działalności gospodarczej, a dochody z niej uzyskane będą opodatkowane wg skali podatkowej zgodnie z art. 27 ust. 1 Ustawy o PIT.

Zamierza Pan prowadzić (już prowadzi, zob. komentarze wyżej) działalność gospodarczą w lokalu mieszkalnym stanowiącym Pana współwłasność z żoną, w którym obecnie Pan zamieszkuje.

Lokal jest sfinansowany kredytem hipotecznym, który otrzymał Pan przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej.

Oprócz kosztów kredytu hipotecznego, ponoszone inne niezbędne koszty związane z lokalem, takie jak: czynsz, energia elektryczna, media, woda, ogrzewanie.

Wszystkie powyższe wydatki będą rzeczywiście poniesione (nie będą zwrócone w jakiejkolwiek formie), a ponadto udokumentowane m.in. poprzez fakturę lub rachunek oraz potwierdzenie wykonania przelewu.

Pomieszczenia, w których będzie prowadzona działalność gospodarcza, nie będą przeznaczone wyłącznie na wykorzystanie na cele działalności gospodarczej, stąd niemożliwe jest ustalenie dokładnej proporcji wykorzystania mieszkania na cele działalności gospodarczej w stosunku do powierzchni mieszkania (dalej: Proporcja).

Zakłada Pan, że szacunkowo Proporcja będzie wynosiła 30%.

Pomieszczenia wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej to:

1)pomieszczenie, gdzie będzie znajdował się sprzęt biurowy,

2)toaleta,

3)kuchnia,

4)korytarz łączący wszystkie pomieszczenia.

Pomieszczenia te stanowią ponad połowę powierzchni całego mieszkania. Biorąc pod uwagę, że ww. pomieszczenia nie mają wydzielonej części wyłączenia do prowadzenia działalności ani wyposażenia, które może być wykorzystywane wyłączenia na jej cele, oraz uwzględniając ich mieszany charakter wykorzystywania na cele prywatne, jak i cele działalności gospodarczej, w Pana ocenie, racjonalne jest ustalenie Proporcji na poziomie 30%.

Działalność gospodarczą formalnie rozpoczął Pan z dniem (...) 2024 r. – zgodnie z wpisem do Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej dostępnym publicznie na stronie: www.aplikacja.ceidg.gov.pl. W momencie złożenia pierwotnego wniosku był Pan zatrudniony na umowę o pracę i nie prowadził tej działalności.

Obecnie prowadzi Pan działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług doradztwa podatkowego.

Zdecydowana większość świadczonych przez Pana usług jest świadczona przez Pana w sposób zdalny, tj. poprzez narzędzia takie jak: telefon, komputer, poczta (e-mail) oraz narzędzi do telekonferencji (np. …).

Mieszkanie będące elementem stanu faktycznego jest miejscem, z którego ma Pan możliwość świadczyć w pełnym skupieniu swoje usługi, odbyć telekonferencję z klientami etc. Za swoje usługi pobiera Pan wynagrodzenie będące przychodem z prowadzonej działalności gospodarczej.

Dodatkowo planuje Pan, że będzie to miejsce rzeczywistych spotkań z klientami (tj. nie tylko poprzez narzędzia online, ale twarzą w twarz).

Natomiast przez usługi doradztwa podatkowego należy rozumieć czynności doradztwa podatkowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 Ustawy o doradztwie podatkowym (Dz. U. 2021 poz. 2117).

Sformułowanie: „jednocześnie nie wykluczając szerszego spektrum prowadzenia działalności gospodarczej” należy rozumieć dwojako. Po pierwsze sama forma świadczenia usług doradztwa podatkowego może ulec zmianie – tj. zamiast świadczyć zdecydowaną większość usług doradztwa podatkowego zdalnie, spotkania z klientami będą odbywać się znacznie częściej twarzą w twarz w mieszkaniu.

Po drugie rozważa Pan w przyszłości rozszerzyć działalność poprzez prowadzenie szkoleń, głównie z zakresu podatków (w formie zdalnej, z mieszkania będącego elementem stanu faktycznego).

Generalnie prowadzi Pan księgę przychodów i rozchodów (nie prowadzi pełnych ksiąg rachunkowych).

Jako dowody generowanych przychodów / poniesionych kosztów będzie Pan gromadził nie tylko to, co może zostać uznane za dowód księgowy, ale wszystko, co pomoże w rzetelny sposób je udokumentować, w szczególności: faktury, potwierdzenia przelewu, noty księgowe ale też np. umowy, wiadomości mailowe.

W przypadku wydatków będących przedmiotem wniosku będą to przede wszystkim pisma od Spółdzielni / dostawców mediów, faktury oraz potwierdzenia przelewów.

Pana wniosek dotyczy Wydatków za okres od rozpoczęcia działalności, tj. od (...) 2024 r. (przy czym zaznacza Pan, że w momencie złożenia pierwotnego wniosku te wydatki nie były ponoszone – stąd wskazanie we wniosku „zdarzenia przyszłego”).

Uzyska Pan pierwszy przychód podatkowy w roku podatkowym 2024.

Mieszkanie pozwala / pozwoli Panu świadczyć usługi doradztwa podatkowego, za które pobiera Pan wynagrodzenie będące przychodem z działalności gospodarczej. Koszty będące przedmiotem wniosku są bowiem niezbędne by to mieszkanie utrzymać / móc w nim mieszkać.

W mieszkaniu bowiem jest Pan w pełnym skupieniu świadczyć swoje usługi jak również jest / będzie to miejsce spotkań z przyszłymi klientami (za konsultacje twarzą w twarz również planuje Pan pobierać wynagrodzenie będące źródłem przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej).

Analogicznie będzie w przypadku rozszerzenia działalności o szkolenia – mieszkanie będzie miejscem siedziby, z której będzie Pan prowadził szkolenia, a wydatki będące przedmiotem wniosku są nierozerwalnie związane z istnieniem mieszkania (np. energia elektryczna zasila laptopa, na którym Pan pracuje, bez opłacania kredytu hipotecznego mógłby Pan mieć problemy z bankiem).

Pytania

1.Czy poniesione koszty na utrzymanie i korzystanie z lokalu mieszkalnego (m.in. czynsz, energia, woda, inne media) przemnożone zgodnie z Proporcją będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

2.Czy zapłacone przez Pana odsetki od kredytu hipotecznego przemnożone zgodnie z Proporcją będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

Pana stanowisko w sprawie

1.Koszty na utrzymanie i korzystanie z lokalu mieszkalnego przemnożone zgodnie z Proporcją będą stanowiły dla Pana koszty uzyskania przychodu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

2.Koszty na odsetki od kredytu hipotecznego przemnożone zgodnie z Proporcją będą stanowiły dla Pana koszty uzyskania przychodu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Uzasadnienie Pana stanowiska:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

•pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być

•poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

•nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

•być właściwie udokumentowany.

Powołany przepis wskazuje, że przy ocenie danego wydatku przede wszystkim musi istnieć źródło przychodów. Z zasadą tą skorelowane są przepisy ustanawiające reguły potrącania wydatków w określonym czasie.

Stwierdzenie, że określone wydatki poniesione przez podatnika spełniają wszystkie wskazane przez ustawodawcę warunki podatkowego uznania ich za koszty uzyskania przychodów, stanowi bowiem niezbędną przesłankę odliczenia ich przez podatnika od osiągniętych przychodów. W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Przy czym – związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodów bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodów to koszty, które poniesione zostały, abyprzychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast kosztami służącymi zabezpieczeniu źródła przychodów są koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodów w przyszłości.

Ustawodawca, posługując się zwrotem „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów”, przypisujetemu określeniu cechę świadomego, zamierzonego, przemyślanego i logicznego działania podatnika przyporządkowanego osiągnięciu przychodów, a nie odwołuje się do skutku będącego następstwem określonego działania. Wykładnia językowa użytego przez ustawodawcę pojęcia „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów” oznacza, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że wykaże, że świadomie poniósł określony wydatek, który ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów. Zależność między poniesionymi w danym czasie kosztami a możliwością uzyskania przychodów trzeba zatem rozpatrywać na podstawie adekwatnego związku przyczynowego. Przy kwalifikowaniu określonych wydatków poczynionych przez podatnika do kosztów podatkowych należy jednocześnie brać pod uwagę przeznaczenie wydatku (jego celowość), jak też potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodów podatnika.

W sytuacji wykorzystywania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej części nieruchomości (lokalu mieszkalnego) między wydatkami związanymi z jej utrzymaniem i korzystaniem (czynsz, energia, woda, inne media) a prowadzoną działalnością istnieje związek przyczynowo-skutkowy, o którym mowa wyżej. Wydatki te mogą zatem – pod warunkiem ich prawidłowego udokumentowania – stanowić koszty uzyskania przychodów w części proporcjonalnie przypadającej na powierzchnię wykorzystania lokalu mieszkalnego na cele działalności gospodarczej do całej powierzchni lokalu mieszkalnego.

Możliwość rozliczania proporcjonalnej części wydatków takich jak energia, czynsz, woda na lokalmieszkalny, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza była już prezentowana w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo: interpretacja indywidualna z dnia 20 października 2023 r., sygn.: 0112-KDIL2-2.4011.642.2023.1.MC.

Reasumując – poniesione koszty na utrzymanie i korzystanie z lokalu mieszkalnego (czynsz, energia, woda, inne media), proporcjonalnie do zajmowanej na działalność gospodarczą powierzchni tego lokalu, będą stanowić koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej przeze mnie działalności gospodarczej.

W odniesieniu natomiast do kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu hipotecznego zaciągniętego na sfinansowanie nabycia lokalu mieszkalnego przeznaczonego w części na prowadzenie działalności gospodarczej wyjaśnia Pan, co następuje. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o PIT: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym, że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

•pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),

•pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.

Ponadto stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o PIT: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Natomiast zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 33 ustawy o PIT: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Na podstawie powołanych regulacji – dopiero zapłacenie odsetek od kredytu (pożyczki) daje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów, o ile odsetki nie zwiększają kosztów inwestycji.

W konsekwencji, odsetki są kosztem podatkowym, jeśli spełniają następujące przesłanki:

•są faktycznie zapłacone,

•pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami,

•nie zwiększają kosztów inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z powyższych przepisów wynika, że aby prawidłowo rozliczyć koszty uzyskania przychodów, istotny jest moment poniesienia przez podatnika wydatków związanych ze spłatą odsetek od kredytu (pożyczki).

Skoro wskazany lokal mieszkalny będzie w części wykorzystywany w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, to odsetki od kredytu zaciągniętego na jego zakup w części proporcjonalnie przypadającej na powierzchnię wykorzystywaną w działalności gospodarczej mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności.

Ponadto odsetki te nie są związane z realizacją inwestycji, tym samym nie zwiększają kosztów inwestycji w okresie realizacji inwestycji. Możliwość rozliczania proporcjonalnej części odsetek była już prezentowana w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydawanych przez Dyrektora

Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo:

•interpretacja indywidualna z dnia 3 kwietnia 2023 r., sygn.: 0115-KDIT1.4011.55.2023.2.MK;

•interpretacja indywidualna z dnia 7 października 2022 r., sygn.: 0112-KDIL2-2.4011.646.2022.1.AA.

Reasumując – zapłacone przez Pana odsetki od kredytu hipotecznego, proporcjonalnie do zajmowanej na działalność gospodarczą powierzchni lokalu mieszkalnego, będą stanowić koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

•pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

•nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

•być właściwie udokumentowany.

Powołany przepis wskazuje, że przy ocenie danego wydatku przede wszystkim musi istnieć źródło przychodów. Z zasadą tą skorelowane są przepisy ustanawiające reguły potrącania wydatków w określonym czasie.

Stwierdzenie, że określone wydatki poniesione przez podatnika spełniają wszystkie wskazane przez ustawodawcę warunki podatkowego uznania ich za koszty uzyskania przychodów, stanowi bowiem niezbędną przesłankę odliczenia ich przez podatnika od osiągniętych przychodów.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Przy czym – związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodów bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodów to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz, aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast kosztami służącymi zabezpieczeniu źródła przychodów są koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodów w przyszłości.

Zwracam przy tym uwagę, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a przychodami uzyskanymi z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tych przychodów – każdorazowo spoczywa na podatniku.

Ustawodawca, posługując się zwrotem „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów”, przypisuje temu określeniu cechę świadomego, zamierzonego, przemyślanego i logicznego działania podatnika przyporządkowanego osiągnięciu przychodów, a nie odwołuje się do skutku będącego następstwem określonego działania. Wykładnia językowa użytego przez ustawodawcę pojęcia „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów” oznacza, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem że wykaże, że świadomie poniósł określony wydatek, który ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów. Zależność między poniesionymi w danym czasie kosztami a możliwością uzyskania przychodów trzeba zatem rozpatrywać na podstawie adekwatnego związku przyczynowego. Przy kwalifikowaniu określonych wydatków poczynionych przez podatnika do kosztów podatkowych należy jednocześnie brać pod uwagę przeznaczenie wydatku (jego celowość), jak też potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodów podatnika.

Z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wynika, że od (...) 2024 r. rozpoczął Pan prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług doradztwa podatkowego. Działalność gospodarcza będzie prowadzona w lokalu mieszkalnym stanowiącym Pana współwłasność z żoną, w którym obecnie Pan zamieszkuje. Lokal jest sfinansowany kredytem hipotecznym, który otrzymał Pan przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej. Oprócz kosztów kredytu hipotecznego, ponoszone inne niezbędne koszty związane z lokalem, takie jak: czynsz, energia elektryczna, media, woda, ogrzewanie. Pomieszczenia, w których będzie prowadzona działalność gospodarcza, nie będą przeznaczone wyłącznie na wykorzystanie na cele działalności gospodarczej, stąd niemożliwe jest ustalenie dokładnej proporcji wykorzystania mieszkania na cele działalności gospodarczej w stosunku do powierzchni mieszkania (dalej: Proporcja). Zakłada Pan, że szacunkowo Proporcja będzie wynosiła 30%.

W sytuacji wykorzystywania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej części nieruchomości (lokalu mieszkalnego) stwierdzam, że między wydatkami związanymi z jej utrzymaniem i korzystaniem (czynsz, energia, woda, inne media) a prowadzoną działalnością istnieje związek przyczynowo-skutkowy, o którym mowa wyżej. Wydatki te mogą zatem – pod warunkiem ich prawidłowego udokumentowania – stanowić koszty uzyskania przychodów w części proporcjonalnie przypadającej na powierzchnię wykorzystania lokalu mieszkalnego na cele działalności gospodarczej do całej powierzchni lokalu mieszkalnego.

Reasumując – poniesione koszty na utrzymanie i korzystanie z lokalu mieszkalnego (m.in. czynsz, energia, woda, inne media), proporcjonalnie do zajmowanej na działalność gospodarczą powierzchni tego lokalu, będą stanowić koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

W odniesieniu natomiast do kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu hipotecznego zaciągniętego na sfinansowanie nabycia lokalu mieszkalnego przeznaczonego w części na prowadzenie działalności gospodarczej wyjaśniam, co następuje.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

a)spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

–pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),

–pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.

Ponadto stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Natomiast zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Na podstawie powołanych regulacji – dopiero zapłacenie odsetek od kredytu (pożyczki) daje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów, o ile odsetki nie zwiększają kosztów inwestycji.

W konsekwencji, odsetki są kosztem podatkowym, jeśli spełniają następujące przesłanki:

•są faktycznie zapłacone,

•pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami,

•nie zwiększają kosztów inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z powyższych przepisów wynika, że aby prawidłowo rozliczyć koszty uzyskania przychodów, istotny jest moment poniesienia przez podatnika wydatków związanych ze spłatą odsetek od kredytu (pożyczki).

Skoro wskazany przez Pana lokal mieszkalny będzie w części wykorzystywany przez Pana w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, to odsetki od kredytu zaciągniętego na jego zakup w części proporcjonalnie przypadającej na powierzchnię wykorzystywaną w działalności gospodarczej mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności.

Reasumując – zapłacone przez Pana odsetki od kredytu hipotecznego, proporcjonalnie do zajmowanej na działalność gospodarczą powierzchni lokalu mieszkalnego, będą stanowić koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do wyliczonej przez Pana Proporcji określającej stosunek wykorzystywania powierzchni lokalu mieszkalnego do prowadzenia przez Pana działalności gospodarczej w odniesieniu do całej powierzchni tego lokalu wyjaśniam, że nie dokonuję weryfikacji i oceny prawidłowości tego wyliczenia, ponieważ interpretacji indywidualnej, w myśl art. 14b § 1 ustawy ‒ Ordynacja podatkowa, podlegają wyłącznie przepisy prawa podatkowego.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

2)z zastosowaniem art. 119a,

3)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

4)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).