Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 23 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.623.2023.2.JM
Zwolnienie od podatku zapewnienia usług pobytu dzieciom w żłobku i wyżywienia dzieci w żłobku. Niewliczanie wartości sprzedaży za usługi wyżywienia dzieci w żłobku do limitu sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 października 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 6 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
-zwolnienia od podatku zapewnienia usług pobytu dzieciom w żłobku;
-zwolnienia od podatku usług wyżywienia dzieci w żłobku;
-niewliczania wartości sprzedaży za usługi wyżywienia dzieci w żłobku do limitu sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.
Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 grudnia 2023 r. (wpływ 4 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Od 2021 roku Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą usługową związaną z administracyjną obsługą biura (kod PKD 82.11.Z stanowiący o przeważającej działalności gospodarczej). Korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
Wnioskodawczyni chce otworzyć niepubliczny żłobek. Będzie pobierała opłatę za pobyt dziecka w niepublicznym żłobku, tzw. czesne oraz opłatę za wyżywienie.
W wykonaniu wezwania do uzupełnienia braków formalnych wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej (0113-KDIPT1-3.4012.623.2023.1.JM), a dokładnie o doprecyzowanie opisu sprawy, wskazuje Pani, co następuje:
1)usługi w zakresie opieki nad dziećmi, które będą przez Panią świadczone w żłobku, będą objęte wpisem do rejestru żłobków i klubów dziecięcych na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 2011 roku o opiece nad dziećmi do lat 3 (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 204);
2)wyżywienie dziecka w żłobku będzie usługą ściśle związaną z usługą podstawową, którą będzie Pani świadczyć w związku z pobytem dziecka w żłobku. Natomiast tą usługą podstawową, a dokładnej usługami podstawowymi będą usługi: opiekuńcza, wychowawcza i edukacyjna;
3)wyżywienie dziecka w żłobku będzie niezbędne do wykonania usługi podstawowej, wskazanej w pkt 2. Jak wynika z art. 22 ustawy o opiece nad dziećmi, żłobek i klub dziecięcy zapewniają przebywającym w nim dzieciom wyżywienie zgodne z wymaganiami dla danej grupy wiekowej wynikającymi z aktualnych norm żywienia dla populacji polskiej, opracowywanych przez Instytut .... Stosownie do art. 23 ustawy o opiece nad dziećmi, rodzice są zobowiązani do ponoszenia opłat za pobyt oraz wyżywienie dzieci w żłobku lub klubie dziecięcym;
4)Pani głównym celem w związku z wyżywieniem dzieci w żłobku nie będzie osiąganie dodatkowego dochodu przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług;
5)wartość zrealizowanej przez Panią sprzedaży nie przekroczyła w 2022 roku kwoty 200 000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej;
6)przewidywana wartość realizowanej przez Panią sprzedaży nie przekroczy w 2023 roku kwoty 200 000 zł;
7)nie będzie Pani wykonywała czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Pytania
1.Czy opłata za pobyt dziecka w niepublicznym żłobku, tzw. czesne, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy czym korzysta ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT?
2.Czy usługa wyżywienia dzieci w niepublicznym żłobku, za którą pobierana jest opłata, jest objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. b ustawy o VAT?
3.Czy do wartości sprzedaży uprawniającej do korzystania ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT wlicza się opłaty za wyżywienie dzieci w niepublicznym żłobku?
Pani stanowisko w sprawie
W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570, 1598), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zwanym dalej „podatkiem” podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Zgodnie z art 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy: przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1.przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2.zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3.świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Przy czym należy zwrócić uwagę w szczególności na przepis art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy, który przez świadczenie usług nakazuje rozumieć także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. W związku z powyższym uznać należy, iż pojęcie świadczenia – składającego się na istotę usługi – należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem. Zatem przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem. Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.
Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl powołanego art. 7 ustawy o VAT. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. Kwestia ta ma szczególnie istotne znaczenie przy takich świadczeniach, których istotą jest zaniechanie, powstrzymywanie się od określonych czynności.
W związku z powyższym, jeżeli zaniechanie pewnych czynności za opłatą przynosiłoby wymierną korzyść konkretnemu podmiotowi, to wówczas powinno być ono na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług uznane za usługę. Tak więc, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Celem rozstrzygnięcia wątpliwości Wnioskodawcy należy zwrócić uwagę także na przepisy ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 zwanej dalej ustawą o opiece nad dziećmi (Dz. U 2023, 204 tekst jednolity).
Zgodne z art. 2 ust. 1 ustawy o opiece nad dziećmi opieka nad dziećmi w wieku do lat 3 może być organizowana w formie żłobka lub klubu dziecięcego, a także sprawowana przez dziennego opiekuna oraz nianię.
Jak wynika z art. 2 ust. 2 stawy o opiece nad dziećmi w ramach opieki realizowane są funkcje opiekuńcza, wychowawcza oraz edukacyjna.
Stosownie do art. 2 ust. 3 ustawy o opiece nad dziećmi opieka nad dzieckiem może być sprawowana do ukończenia roku szkolnego, w którym dziecko ukończy 3 rok życia lub w przypadku gdy niemożliwe lub utrudnione jest objęcie dziecka wychowaniem przedszkolnym – 4 rok życia.
Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o opiece nad dziećmi opieka w żłobku jest sprawowana nad dziećmi w wieku od ukończenia 20 tygodnia życia. W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o opiece nad dziećmi żłobki i kluby dziecięce mogą tworzyć i prowadzić:
1)jednostki samorządu terytorialnego oraz instytucje publiczne;
2)osoby fizyczne;
3)osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.
W myśl art. 8 ust. 3 ustawy o opiece nad dziećmi, żłobkiem lub klubem dziecięcym jest każda jednostka organizacyjna która niezależnie od jej nazwy wykonuje zadania określone w art. 10.
Na mocy art. 10 ustawy o opiece nad dziećmi, do zadań żłobka i klubu dziecięcego należy w szczególności:
1)zapewnienie dziecku opieki w warunkach bytowych zbliżonych do warunków domowych;
2)zagwarantowane dziecku właściwej opieki pielęgnacyjnej oraz edukacyjnej przez prowadzenie zajęć zabawowych z elementem, edukacji z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb dziecka;
3)prowadzenie zajęć opiekuńczo-wychowawczych i edukacyjnych uwzględniających rozwój psychomotoryczny dziecka właściwych do wieku dziecka. Stosownie do art. 26 ustawy o opiece nad dziećmi prowadzenie żłobka lub klubu dziecięcego jest działalnością regulowaną w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162 i 2105 oraz z 2022 r. poz 24, 974 i 1570) i wymaga wpisu do rejestru żłobków i klubów dziecięcych, zwanego dalej„rejestrem”.
Odnosząc się do wątpliwości należy stwierdzić, że opłata za pobyt dziecka w niepublicznym żłobku, tzw. czesne podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stanowi ona bowiem wynagrodzenie za świadczone usługi opieki nad dziećmi do 3 lat. W konsekwencji Wnioskodawca zobowiązuje się wykonać określone czynności na rzecz konkretnej osoby, za które otrzymuje opłaty w wysokości określonej w statucie. Dlatego też, czynności świadczone przez Wnioskodawcę spełniają definicję świadczenia usług określoną w art. 8 ust. 1 ustawy.
Podkreślić jednak należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zarówno w treści ustawy o VAT jak i w przepisach wykonawczych do niej ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
Zakres i zasady zwolnień od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy z dnia 11.03.2004 roku o podatku od towarów i usług (t.j. Dz U. z 2023 r. poz 1570, 1598).
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane wykonywane:
a)w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej w przepisach o systemie oświaty oraz w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz U. z 2023 r. poz. 800);
b)przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.
Jednocześnie w myśl art. 43 ust. 17 ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit a. nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi jeżeli 1) nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub 2) ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
W świetle art. 43 ust. 17a ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.
Zatem z powyższych przepisów wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest spełnienie zarówno przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącym rodzaju świadczonych usług (usług opieki nad dziećmi oraz dostawy towarów i świadczenia usług ściśle z tymi usługami związanych), jak również przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy będącego ściśle określonym podmiotem. Niespełnienie bowiem chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.
Mając na uwadze przywołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca świadczy usługi opieki nad dziećmi do 3 lat. Niepubliczny żłobek jest także formą opieki nad dziećmi do lat 3 i świadczy usługi dla takich dzieci. Tym samym w rozpatrywanej sprawie będzie spełniona zarówno przesłanka przedmiotowa jak i podmiotowa do zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych usług.
Zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na sprawowaniu opieki nad dziećmi w wieku do lat 3 w niepublicznym żłobku będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. b ustawy.
Odnosząc się do wątpliwości dotyczących zwolnienia od podatku opłaty za wyżywienie dziecka w niepublicznym żłobku należy zauważyć, że na podstawie art. 22 ustawy o opiece nad dziećmi żłobek i klub dziecięcy zapewniają przebywającym w nim dzieciom wyżywienie zgodne z wymaganiami dla danej grupy wiekowej wynikającymi z aktualnych norm żywienia dla populacji polskiej opracowywanych przez Instytut .... Stosownie do art. 23 ustawy o opiece nad dziećmi rodzice są zobowiązani do ponoszenia opłat za pobyt oraz wyżywienie dzieci w żłobku lub klubie dziecięcym.
Mając zatem na uwadze przywołane przepisy należy stwierdzić, że usługa wyżywienia dzieci w niepublicznym żłobku, za którą pobierana jest opłata będzie objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. b ustawy o VAT bowiem wyżywienie dziecka jest usługą ściśle związaną z usługami podstawowymi tj. opiekuńczą, wychowawczą i edukacyjną i jest niezbędne do wykonywania usług edukacyjno-opiekuńczo-wychowawczych. Jednocześnie głównym celem żywienia dzieci nie jest osiągnięcie z tego tytułu dodatkowego dochodu.
Odnosząc się zaś do 3 pytania, należy wskazać że podatnik prowadzący działalność gospodarczą, u którego wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł, podlega zwolnieniu z VAT. Do wartości sprzedaży nie wlicza się VAT. Warto podkreślić, że w dniu 5 października 2021 r. została wydana decyzja wykonawcza Rady (UE) 2021/1780 upoważniająca Polskę do stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 287 dyrektywy 2006/112/WE. Mocą tej decyzji polski limit zwolnienia z VAT tj. 200 000 zł wartości sprzedaży może być stosowany do końca 2024 r.
Ponadto do wartości sprzedaży uprawniającej do korzystania z tego zwolnienia nie wlicza się czynności wymienionych w art. 113 ust. 2 ustawy o VAT, a mianowicie:
1)WDT oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju (pomimo, że od 1 lipca 2021 r. w przepisach o VAT nie występuje pojęcie „sprzedaży wysyłkowej na/z terytorium kraju” to pojęcia te nadal funkcjonują w omawianym przepisie – zakłada Pani, że przez niedopatrzenie ustawodawcy;
2)odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a)transakcji związanych z nieruchomościami;
b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41;
c)usług ubezpieczeniowych
-jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych.
3)odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Jak już wskazano do limitu zwolnienia podmiotowego z VAT nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług zwolnionych z VAT, z wyjątkiem np. usług o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 jeśli nie mają one charakteru transakcji pomocniczych. Dyrektor KIS w interpretacji z dnia 24 lipca 2020 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.299.2020.1.RR, wyjaśnił że poprzez transakcje pomocnicze należy rozumieć takie transakcje, które nie są związane z zasadniczą działalnością podatnika, a przychody z ich tytułu nie są bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem tej działalności. Tak więc, aby ocenić czy dana czynność może być uznana za pomocniczą należy wziąć pod uwagę przede wszystkim to czy stanowi ona uzupełnienie zasadniczej działalności gospodarczej podatnika. Jeżeli dana działalność stanowi stały i niezbędny element wbudowany w funkcjonowanie przedsiębiorstwa podatnika, to transakcje takie nie mogą być uznane za pomocnicze. I tak też jest w przedmiotowej sprawie, ponieważ wyżywienie dzieci w niepublicznym żłobku jest niezbędnym elementem funkcjonowania tego żłobka. Co więcej, wynika z istoty tego typu działalności. W ocenie Wnioskodawcy świadczenie przez niepubliczny żłobek usług opieki nad dziećmi do lat 3 nie powinno być w ogóle rozpatrywane w oparciu o art. 113 ust. 2 pkt 2b ustawy o VAT, ponieważ podlega przepisom z art. 43 ust. 1 pkt 24, a nie z art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41.
A zatem do wartości sprzedaży uprawniającej do korzystania ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT nie wlicza się opłat za wyżywienie dzieci w niepublicznym żłobku.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl powołanego art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.
W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z opisu sprawy wynika, że chce Pani otworzyć niepubliczny żłobek. Będzie Pani pobierała opłatę za pobyt dziecka w niepublicznym żłobku, tzw. czesne oraz opłatę za wyżywienie. Usługi w zakresie opieki nad dziećmi, które będą przez Panią świadczone w żłobku, będą objęte wpisem do rejestru żłobków i klubów dziecięcych na podstawie ustawy o opiece nad dziećmi do lat 3. Wyżywienie dziecka w żłobku będzie usługą ściśle związaną z usługą podstawową, którą będzie Pani świadczyć w związku z pobytem dziecka w żłobku. Natomiast tą usługą podstawową, a dokładnej usługami podstawowymi będą usługi: opiekuńcza, wychowawcza i edukacyjna. Wyżywienie dziecka w żłobku będzie niezbędne do wykonania usługi podstawowej. Pani głównym celem w związku z wyżywieniem dzieci w żłobku nie będzie osiąganie dodatkowego dochodu przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy.
Pani wątpliwości dotyczą m.in. zwolnienia od podatku zapewnienia usług pobytu dzieciom w żłobku i zwolnienia od podatku usług wyżywienia dzieci w żłobku.
Celem rozstrzygnięcia Pani wątpliwości w pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na przepisy ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 204 ze zm.).
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3:
Opieka nad dziećmi w wieku do lat 3 może być organizowana w formie żłobka lub klubu dziecięcego, a także sprawowana przez dziennego opiekuna oraz nianię.
Jak wynika z art. 2 ust. 2 ww. ustawy:
W ramach opieki realizowane są funkcje: opiekuńcza, wychowawcza oraz edukacyjna.
Stosownie do art. 2 ust. 3 ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3:
Opieka nad dzieckiem może być sprawowana do ukończenia roku szkolnego, w którym dziecko ukończy 3 rok życia lub w przypadku gdy niemożliwe lub utrudnione jest objęcie dziecka wychowaniem przedszkolnym – 4 rok życia.
Na podstawie art. 7 ust. 2 cyt. ustawy:
Opieka w klubie dziecięcym jest sprawowana nad dziećmi w wieku od ukończenia 1 roku życia.
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3:
Żłobki i kluby dziecięce mogą tworzyć i prowadzić:
1) jednostki samorządu terytorialnego oraz instytucje publiczne;
2) osoby fizyczne;
3) osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.
Zgodnie z art. 8 ust. 3 tej ustawy:
Żłobkiem lub klubem dziecięcym jest każda jednostka organizacyjna, która niezależnie od jej nazwy wykonuje zadania określone w art. 10.
Na mocy art. 10 ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3:
Do zadań żłobka i klubu dziecięcego należy w szczególności:
1) zapewnienie dziecku opieki w warunkach bytowych zbliżonych do warunków domowych;
2) zagwarantowanie dziecku właściwej opieki pielęgnacyjnej oraz edukacyjnej, przez prowadzenie zajęć zabawowych z elementami edukacji, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb dziecka;
3) prowadzenie zajęć opiekuńczo-wychowawczych i edukacyjnych, uwzględniających rozwój psychomotoryczny dziecka, właściwych do wieku dziecka.
Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Żłobek i klub dziecięcy działa na podstawie statutu.
Na podstawie art. 11 ust. 2 pkt 4 ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3:
Podmiot, który utworzył żłobek lub klub dziecięcy, ustala statut żłobka lub klubu dziecięcego, określając w szczególności zasady ustalania opłat za pobyt i wyżywienie w przypadku nieobecności dziecka w żłobku lub klubie dziecięcym.
Stosownie do art. 26 ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3:
Prowadzenie żłobka lub klubu dziecięcego jest działalnością regulowaną w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424 i 1086) i wymaga wpisu do rejestru żłobków i klubów dziecięcych, zwanego dalej „rejestrem”.
Na podstawie art. 27 ust. 1 tej ustawy:
Rejestr prowadzi wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy ze względu na miejsce prowadzenia żłobka lub klubu dziecięcego przy użyciu systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 62a.
Odnosząc się do Pani wątpliwości należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie zobowiąże się Pani wykonać określone czynności na rzecz konkretnej osoby, za które otrzyma Pani wynagrodzenie. Dlatego też, czynności świadczone przez Panią będą spełniać definicję świadczenia usług określoną w art. 8 ust. 1 ustawy i w zakresie tych czynności nie będzie Pani korzystać z wyłączenia z grona podatników podatku od towarów i usług.
Tym samym świadczenie usług zapewnienia usług pobytu dzieciom w żłobku, za które będzie pobierała Pani opłaty będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Podkreślić należy, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:
a) w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej, w przepisach o systemie oświaty oraz w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz. U. z 2023 r. poz. 900),
b) przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.
Jednocześnie w myśl art. 43 ust. 17 ustawy:
Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:
1) nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2) ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
W świetle art. 43 ust. 17a ustawy:
Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.
Zatem z powyższych przepisów wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest spełnienie zarówno przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (usług opieki na dziećmi oraz dostawy towarów i świadczenia usług ściśle z tymi usługami związanych), jak również przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, będącego ściśle określonym podmiotem. Niespełnienie bowiem chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.
Mając na uwadze przywołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że będzie Pani świadczyć usługi opieki nad dziećmi do 3 lat. Żłobek będzie formą opieki nad dziećmi do lat 3 i będzie świadczyć usługi dla takich dzieci. Tym samym w rozpatrywanej sprawie będzie spełniona zarówno przesłanka przedmiotowa jak i podmiotowa do zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych usług.
Zatem świadczone przez Panią usługi zapewnienia usług pobytu dzieciom w żłobku, objętym wpisem do rejestru żłobków i klubów dziecięcych, będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. b ustawy.
Odnosząc się do Pani wątpliwości dotyczących zwolnienia od podatku usług wyżywienia dzieci w żłobku, należy zauważyć, że na podstawie art. 22 ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3:
Żłobek i klub dziecięcy zapewniają przebywającym w nim dzieciom wyżywienie zgodne z wymaganiami dla danej grupy wiekowej wynikającymi z aktualnych norm żywienia dla populacji polskiej, opracowywanych przez Instytut Żywności i Żywienia ....
Stosownie do art. 23 ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3:
Rodzice są zobowiązani do ponoszenia opłat za pobyt oraz wyżywienie dzieci w żłobku lub klubie dziecięcym.
Mając zatem na uwadze przywołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że świadczone przez Panią usługi wyżywienia dzieci w żłobku, za które będzie Pani pobierać opłaty, będą objęte zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. b ustawy, bowiem wyżywienie dziecka w żłobku będzie niezbędne do wykonania usługi podstawowej. Jednocześnie Pani głównym celem w związku z wyżywieniem dzieci w żłobku nie będzie osiąganie dodatkowego dochodu.
Tym samym Pani stanowisko w zakresie zwolnienia od podatku zapewnienia usług pobytu dzieciom w żłobku i zwolnienia od podatku usług wyżywienia dzieci w żłobku jest prawidłowe.
Pani wątpliwości dotyczą również niewliczania wartości sprzedaży za usługi wyżywienia dzieci w żłobku do limitu sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.
W tym miejscu należy wskazać, że ustawodawca w stosunku do dostaw towarów i świadczenia usług niekorzystających ze zwolnienia na podstawie regulacji wskazanych w przepisach art. 43 ustawy, przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.
Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a) transakcji związanych z nieruchomościami,
b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c) usług ubezpieczeniowych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1) dokonujących dostaw:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
- wyrobów tytoniowych,
- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d) terenów budowlanych,
e) nowych środków transportu,
f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
- motocykli (PKWiU ex 45.4);
2) świadczących usługi:
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu;
3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy, pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Z powyższych regulacji wynika, że zwolnieniem od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy mogą być objęci podatnicy prowadzący działalność gospodarczą, u których wartość sprzedaży w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła kwoty 200 000 zł bez kwoty podatku.
Z opisu sprawy wynika, że od 2021 roku prowadzi Pani działalność gospodarczą. Korzysta Pani ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Wartość zrealizowanej przez Panią sprzedaży nie przekroczyła w 2022 roku kwoty 200 000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej. Przewidywana wartość realizowanej przez Panią sprzedaży nie przekroczy w 2023 roku kwoty 200 000 zł.
Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle obowiązujących przepisów wskazuje, że jeśli w związku z prowadzeniem przez Panią działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy kwoty 200 000 zł w roku podatkowym oraz nie będzie Pani wykonywała czynności o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, to będzie mogła Pani korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.
Przy czym na podstawie art. 113 ust. 2 pkt 2 ustawy, do wartości sprzedaży nie wlicza się wartości sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, z wyjątkiem transakcji związanych z nieruchomościami; usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41; usług ubezpieczeniowych – jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych.
Zatem obliczając limit sprzedaży, uprawniający Panią do zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, nie powinna Pani uwzględniać w nim wartości usług w postaci wyżywienia dzieci w żłobku.
Mając na uwadze przywołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w związku ze świadczeniem usług wyżywienia dzieci w żłobku, które będą zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. b ustawy zwolnienie od podatku VAT dla tych usług będzie przysługiwało Pani bez limitu.
Tym samym Pani stanowisko w zakresie niewliczania wartości sprzedaży za usługi wyżywienia dzieci w żłobku do limitu sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Odnośnie powołanej interpretacji indywidualnej należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, dotyczą konkretnych stanów faktycznych i należy je traktować indywidualnie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right