Interpretacja indywidualna z dnia 23 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDWT.4011.416.2022.12.NC

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie:

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 15 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 14 grudnia 2023 r. sygn. akt I SA/Bk 491/22, i

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym o osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 kwietnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 czerwca 2022 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej również jako: „Podatnik”) jest osobą fizyczną, prowadzącą własne przedsiębiorstwo w formie jednoosobowej działalności gospodarczej w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Dla opodatkowania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca przyjął metodę opodatkowania przewidzianą w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym (Dz. U. nr 80 poz. 350 ze zm., dalej jako: „ustawa o PIT”), czyli liniowy podatek dochodowy w stawce 19%. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Podatnik koncentruje się na tworzeniu specjalistycznego oprogramowania. Zgodnie z wpisem Podatnika do CEIDG, przedmiotem przeważającej działalności jest działalność opisana w kodzie 62.01.Z – Działalność związana z oprogramowaniem.

Ponadto, zgodnie z wpisem do CEIDG Podatnik prowadzi również działalność komputerową zaszeregowaną w następujących kodach PKD:

1)62.02.Z – Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki;

2)62.03.Z – Działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi;

3)62.09.Z – Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych.

Podstawowym przedmiotem działalności operacyjnej Wnioskodawcy jest działalność związana z tworzeniem, rozwojem i ulepszaniem oprogramowania komputerowego, z wykorzystaniem najlepszych i najnowszych praktyk w tym zakresie. Działalność Wnioskodawcy w tym zakresie prowadzona jest w sposób zorganizowany, w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej oraz w sposób systematyczny, z zachowaniem jej ciągłości.

Wnioskodawcy jako twórcy oprogramowania w ramach prowadzonej przez niego działalności przysługują i przysługiwały autorskie prawa majątkowe do ulepszenia i rozwijania oprogramowania (programów komputerowych), podlegające ochronie na gruncie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. nr 24, poz. 83 ze zm.).

Podatnik, w ramach prowadzonej działalności, posiadającej znamiona działalności badawczo-rozwojowej, wytwarza programy komputerowe, będące przedmiotem ochrony w oparciu o przepisy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca wskazuje przy tym, iż przysługujące mu oraz wytworzone i rozwijane przez niego programy komputerowe oraz majątkowe prawa autorskie do nich stanowiły przedmiot świadczenia Wnioskodawcy na rzecz kontrahentów, w ramach wykonywanej w latach 2019-2021 współpracy (Wnioskodawca rozporządzał przysługującymi mu majątkowymi prawami autorskimi do oprogramowania i programów komputerowych na rzecz swoich kontrahentów).

Wszystkie tworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania mają charakter nowatorski (nie znajdują swego odpowiednika w dotychczasowym stanie wiedzy technologicznej) oraz autorski (stanowią przedmiot wyłącznego autorstwa Wnioskodawcy, nie są oparte na rozwiązaniach jakichkolwiek innych podmiotów).

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej, nawiązał w latach 2019-2021 współpracę z następującymi podmiotami wykonującymi w całości działalność gospodarczą na terytorium Polski.

I.A. Sp. z o.o. z siedzibą w Polsce (dalej „A”)

Podstawowym przedmiotem świadczeń Wnioskodawcy w oparciu o zawartą umowę, relewantnym z punktu widzenia niniejszego wniosku, było przeniesienie przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta autorskich praw majątkowych do całości opracowywanych w ramach umowy rezultatów.

Podatnik świadczy i świadczył będzie usługi informatyczne na rzecz spółki prawa polskiego, w oparciu o zawartą umowę ramową o współpracy w zakresie świadczenia usług IT.

Ogólnym przedmiotem umowy ramowej (oraz świadczeń Podatnika) jest współpraca w zakresie świadczenia usług IT, polegających w szczególności, zgodnie z par. 1 umowy, na:

1.Analizie dotyczącej wymagań w zakresie programów komputerowych;

2.Analizie istniejącego oprogramowania;

3.Przetwarzaniu i analizie danych;

4.Tworzeniu prezentacji dotyczących zakresu świadczeń Podatnika;

5.Projektowaniu oprogramowania, aplikacji i systemów informatycznych;

6.Implementacji stworzonego przez Podatnika oprogramowania w różnych środowiskach;

7.Nadzorze merytorycznym i konsultacyjnym nad wykonywanymi pracami.

Umowa ramowa została następnie, w zakresie świadczeń szczegółowych, doprecyzowana zawartym przez Podatnika z kontrahentem aneksami do umowy, doprecyzowującymi przeniesienie przez Podatnika praw autorskich na rzecz kontrahenta, a także doprecyzowującymi zasady zapłaty na rzecz kontrahenta wynagrodzenia.

Aneks wprowadza do umowy głównej pełną klauzulę regulującą kwestię praw autorskich do utworów tworzonych przez Podatnika.

Zgodnie z postanowieniami aneksu, kontrahentowi przysługują wszelkie prawa majątkowe do wszystkich utworów stworzonych przez Podatnika, w tym systemów, programów, dokumentacji, utworów, dzieł, oraz wszelkich rezultatów usług stworzonych przez Podatnika w ramach wykonywania umowy, na wszystkich znanych polach eksploatacji określonych w sposób odrębny dla oprogramowania komputerowego oraz pozostałych rodzajów utworów.

Zgodnie z umową, kontrahent może w każdym przypadku bez dalszych opłat zwielokrotniać, utrwalać, udostępniać, wykorzystywać, modyfikować, rozwijać i generalnie wykorzystywać dostarczone oprogramowanie, utwory i rozwiązania na wszystkich polach eksploatacji w każdy możliwy sposób znany obecnie i możliwy do uzyskania w przyszłości, a także swobodnie rozporządzać nabytymi od Podatnika utworami – na rzecz swoich odbiorców.

Podatnik przejął na siebie odpowiedzialność za kontrahenta tytułem jakichkolwiek roszczeń podmiotów trzecich związanych z przeniesieniem autorskich praw majątkowych – oraz ich roszczeń w tym zakresie.

Zawarta przez Podatnika Umowa zastrzega więc pełne rozporządzenie przez Podatnika przysługującymi mu autorskimi prawami majątkowymi do oprogramowania na rzecz jego kontrahenta oraz, de facto, jego odbiorcy końcowego.

Rozporządzenie to następuje z chwilą obciążenia rachunku kontrahenta płatnością wynagrodzenia za wykonanie umowy i następuje w ramach wynagrodzenia przewidzianego umową – część wynagrodzenia Podatnika przypisywana jest wynagrodzeniu prawnoautorskiemu Podatnika, tj. wynagrodzeniu za przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania (programów komputerowych).

Odbiór wyników realizacji wszelkich prac wykonywanych na podstawie umowy następował w sposób uzgodniony w tym zakresie przez strony w ramach bieżącego wykonania umowy. Kontrahent Podatnika oraz odbiorca końcowy w toku bieżącej współpracy i koordynacji wykonania prac zobowiązany jest przedstawić uwagi do przedłożonego przez Wnioskodawcę przedmiotu wykonania umowy w terminie na dokonanie odbioru.

Z perspektywy technologicznej, przedmiotem prac na rzecz kontrahenta było oprogramowanie – prace Podatnika skutkują dostarczaniem rozwiązań z zakresu Big Data, Cloud Solutions, analizy, w tym analizy danych. W aspekcie technicznym, prace Podatnika oraz jego usług związane są z przetwarzaniem/analizą danych z wykorzystaniem rozwiązań chmurowych (Big Data, Cloud Solutions). Rozwiązania są tworzone tak, aby sprostać potrzebom biznesowym korporacji z branży FMCG (z ang. fast-moving consumer goods). Beneficjentem części prac Podatnika był bezpośrednio kontrahent Podatnika, który wykorzystywał prace na cele własnej działalności. Prace podatnika obejmują przetwarzanie danych pozyskiwanych z różnego rodzaju aplikacji i systemów oraz ich multitechnologiczną migracją danych.

II.P. Sp. z o.o. z siedzibą w Polsce (dalej: „P”)

Podstawowym przedmiotem świadczeń Wnioskodawcy w oparciu o zawartą umowę, relewantnym z punktu widzenia niniejszego wniosku, było przeniesienie przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta autorskich praw majątkowych do całości opracowywanych w ramach umowy rezultatów.

Podatnik świadczy i świadczył będzie usługi informatyczne na rzecz spółki prawa polskiego, w oparciu o zawartą umowę o współpracy gospodarczej. Ogólnym przedmiotem umowy (oraz świadczeń Podatnika) jest współpraca w zakresie świadczenia usług IT, polegających w szczególności na wspieraniu realizacji projektów informatycznych oraz usług związanych z rozwojem i utrzymaniem systemów informatycznych na rzecz kontrahenta oraz jego klientów.

Podatnik na mocy zawartej z kontrahentem umowy, w ramach wynagrodzenia określonego w umowie, przenosi na kontrahenta całość majątkowych praw autorskich i prawa zależne do utworów powstałych w ramach wykonywania umowy. Przeniesienie praw następuje z dniem powstania utworu, bez żadnych ograniczeń czasowych i terytorialnych, na wszystkich istniejących polach eksploatacji, w szczególności tych wskazanych w umowie. Przeniesienie całości majątkowych praw autorskich w stosunku do utworów będących programami komputerowymi obejmuje przeniesienie całości majątkowych praw autorskich do kodów źródłowych – na wszystkich polach eksploatacji określonych w umowie, w szczególności:

a)prawo do trwałego lub czasowego zwielokrotniania kodu jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie;

b)tłumaczenia jego formy (dekompilacja), a także opracowania (tłumaczenia, przystosowania) oraz ponadto innych modyfikacji, kompilacji i łączenia, testowania, wdrażania, a także używania bez ograniczeń w różnych formach w ten sposób wytworzonego oprogramowania;

c)udostępniania do modyfikacji kodu źródłowego oprogramowania osobom trzecim.

Podatnik wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych przenosi na kontrahenta w ramach wynagrodzenia wyłączne prawo do zezwalania na wykonywanie zależnego prawa do utworów i prawo zezwalania na dokonywanie przeróbek, adaptacji oraz zmian w utworach. Wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych Podatnik przenosi na kontrahenta w ramach wynagrodzenia określonego w niniejszej umowie, własność nośników, na których utrwalone zostały utwory oraz własność egzemplarzy oprogramowania, kody źródłowe oraz własność wszelkiej dokumentacji.

W ramach wynagrodzenia ustalonego za świadczenie usług IT na rzecz kontrahenta, zawiera się również wynagrodzenie należne Podatnikowi z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i praw zależnych, własności nośników i egzemplarzy, a także z tytułu udzielenia upoważnienia do wykonywania autorskich praw osobistych.

Zawarta przez Podatnika umowa zastrzega więc pełne rozporządzenie przez Podatnika przysługującymi mu autorskimi prawami majątkowymi do oprogramowania na rzecz jego kontrahenta.

W ramach zdarzenia przyszłego, Podatnik ma zamiar kontynuować działalność w identycznym zakresie – w tym i innych projektach – w obszarach związanych z Big Data, Data Science, Artificial Intelligence/Machine Learning, Cloud Solutions.

Podstawowym i jedynym świadczeniem Podatnika w ramach zdarzenia przyszłego będzie tworzenie oprogramowania (programów komputerowych) związanego z przedmiotem aktualnej działalności, co do których Podatnik przenosił będzie przysługujące mu autorskie prawa majątkowe, bądź też udzielał licencji na rzecz swych kontrahentów.

Rozwiązania tworzone i projektowane przez Podatnika mają i będą miały na celu poprawę oraz rozwój istniejącego stanu wiedzy w zakresie programowania. W ramach prac Podatnika badane i testowane są i będą nowe technologie dostępne na rynku. Prace Podatnika każdorazowo mają charakter przenikający, tj. związane są z innymi aplikacjami/systemami, tworzonego zarówno przez Podatnika, jak i podmioty trzecie określane jako systemy zależne (upstream/downstream systems).

Prowadzone prace gwarantują zarówno zewnętrzny, jak i wewnętrzny transfer wiedzy, a prace wykonywane przez Podatnika nie są ograniczone wyłącznie do rutynowego utrzymania produktów. Prace wykonywane przez Podatnika nie są ograniczone do prostego usuwania błędów w oprogramowaniu. Charakter prac Podatnika wskazuje na twórczy i kreatywny charakter działania Podatnika w projektach mających za przedmiot tworzenie oprogramowania.

Wykonywane przez Wnioskodawcę prace nie mają charakteru czynności rutynowych, okresowych zmian związanych z prostym utrzymaniem oprogramowania. Wykonywane przez Wnioskodawcę prace mają charakter twórczy i cechują się aspektem nowości – tj. cechują się powstawaniem nowego oprogramowania, również w przypadku, gdy powstaje ono w ramach utrzymania oprogramowania.

W wyniku tworzenia/rozwoju oprogramowania zawsze tworzone są nowe kody oraz produkty w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej – każdorazowy efekt działania Wnioskodawcy ma charakter nowości i każde działanie Wnioskodawcy powoduje przyrost stanu wiedzy technicznej w tym zakresie.

Prace Wnioskodawcy związane z oprogramowaniem powodują stworzenie nowych rozwiązań, innowacyjnych w porównaniu z innymi rozwiązaniami w branży. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest i nie będzie wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług – czynności Wnioskodawcy mają charakter nowości i nie sprowadzają się do działań rutynowych lub działań o niskim procencie twórczości, sprowadzonych do mechanicznego usuwania zaistniałych błędów w oprogramowaniu.

Wszystkie rozwiązania programistyczne tworzone przez Podatnika w ramach projektu, a także zdarzenia przyszłego, mają charakter innowacyjny i w pełni twórczy, nie sprowadzają się do prostego powielania rozwiązań dostępnych już na rynku czy też prostego utrzymania standardowych produktów programistycznych. Prace w projekcie podlegają ewidencjonowaniu i budżetowaniu wewnętrznemu oraz zewnętrznemu.

W oparciu o postanowienia każdej z umów, a także dodatkowe dokumenty sporządzane przez Wnioskodawcę na gruncie każdej z umów, które Wnioskodawca zawarł już bądź zawrze w ramach zdarzenia przyszłego, części wynagrodzenia przysługującego Wnioskodawcy tytułem przeniesienia autorskich praw majątkowych mogą zostać odpowiednio wyodrębnione oraz prawidłowo zaewidencjonowane, z przypisaniem wynagrodzenia do poszczególnych części oprogramowania (poszczególnych praw kwalifikowanych) stanowiących przedmiot rozporządzenia przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca wskazuje, iż wszystkie usługi świadczone na rzecz kontrahentów w latach 2019-2021 r., a także w ramach zdarzenia przyszłego, były i będą świadczone na terytorium Polski na rzecz polskich kontrahentów (a w przypadku ich świadczenia na rzecz kontrahentów zagranicznych – opodatkowane w całości w Polsce podatkiem dochodowym).

W ramach zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca kontynuował będzie świadczenie usług na terytorium Polski (przy czym możliwe będą przypadki świadczenia usług również na rzecz kontrahentów zagranicznych – z tym, że również w zakresie tych przychodów Podatnik będzie je opodatkowywał w całości na terytorium Polski).

Wnioskodawca wskazuje, iż opisane we wniosku przychody ze świadczenia usług stanowią całość jego przychodów osiąganych w latach 2019-2021. Wnioskodawca nie uzyskiwał w tym okresie jakichkolwiek innych przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, co do których planowane będzie objęcie ich IP Box – w przypadku osiągnięcia innego rodzaju przychodów, zostaną one przez Podatnika opodatkowane na zasadach ogólnych, bez stosowania preferencji IP Box.

W ramach prowadzonej działalności innowacyjnej Wnioskodawca ponosi koszty związane bezpośrednio z prowadzoną działalnością oraz uzyskiwanymi przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – związane przede wszystkim z:

a)ogólnym prowadzeniem działalności (Internet, komunikacja);

b)związane z zakupem sprzętu komputerowego;

c)związane z przejazdami.

Wszelkie wydatki mają związek z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością związaną z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ich ponoszenie jest niezbędne dla prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej. Bez ich poniesienia działalność ta nie mogłaby być wykonywana przez Wnioskodawcę. Koszty niezwiązane z działalnością badawczo-rozwojową są osobno wydzielane przez Podatnika i nieuwzględniane w uldze IP Box.

Wszystkie ponoszone koszty związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą i stanowią koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy, co jednoznacznie świadczy o ich związku z wykonywaną działalnością obejmującą wyłącznie świadczenie usług programistycznych.

Są one przy tym niezbędne dla tworzenia oprogramowania – naturalnym jest, iż bez posiadania odpowiedniego sprzętu komputerowego zaopatrzonego w odpowiednie oprogramowanie systemowe oraz niezbędne licencje nie jest możliwe podejmowanie jakichkolwiek działań programistycznych.

Wnioskodawca wskazuje przy tym, iż z uwagi na pełną odpowiedzialność prawną za dostarczane utwory, konieczne jest wykonywanie utworów z wykorzystaniem legalnego oprogramowania, udostępnianego odpłatnie, bądź też – o ile nieodpłatnie – na zasadach umożliwiających dalszą odsprzedaż/udzielenie licencji. W tym celu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę są niezbędne.

Dodatkowo z uwagi na charakter prowadzonej działalności i jej związek z innowacyjnością –niezbędne jest zagwarantowanie Wnioskodawcy dostępu do pełnych baz wiedzy specjalistycznej. Tylko w ten sposób Wnioskodawca może zagwarantować, iż jego rozwiązanie jest odmienne od tych stosowanych na rynku – a jednocześnie śledzić postępy działań na rynku właściwym.

Wnioskodawca wskazuje przy tym, iż nie uznaje pracy własnej jako kosztu uzyskania przychodów.

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, od początku osiągania przychodów kwalifikowanych prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą:

1)wyodrębnić w niej każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

2)zapewnić ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadające na każde kwalifikowane prawo własność intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

5)dokonywać zapisów w ewidencji w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług.

Wnioskodawca kontynuuje prowadzenie ewidencji i będzie prowadził ją również dla praw kwalifikowanych, z których przychód czerpał będzie w ramach zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca tworzy wyłącznie prawa kwalifikowane w postaci autorskich praw do programu komputerowego. Wnioskodawca nie tworzy innego rodzaju praw kwalifikowanych (w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT). Wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (tj. utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie cechuje się oryginalnością i indywidualnością niezbędnymi do uznania jest za przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy.

Tworzone przez Wnioskodawcę prawa kwalifikowane w postaci autorskich praw do programu komputerowego podlegają ochronie prawnej w szczególności o przepisy rozdziału 7 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 74 i nast. ustawy). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Oczekiwanym zarówno przez Wnioskodawcę, jak i jego kontrahentów celem prac jest nowa wiedza występująca w porównaniu z istniejącymi zasobami wiedzy w przemyśle i branży. Działalność Wnioskodawcy w ramach projektu prowadzi (musi prowadzić) do wyników, które są nowe dla Wnioskodawcy (lub jego kontrahentów) i nie są jeszcze w sposób powszechny wykorzystywane w zagospodarowanej przez działalność Wnioskodawcy (lub jego kontrahentów) branży. Tworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania w sposób znaczny odróżniają się od rozwiązań już istniejących, bądź też w ogóle nie znajdują swego odpowiednika w istniejących rozwiązaniach.

Powyższe okoliczności pozwalają przyjąć, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność nosi znamiona działalności badawczo-rozwojowej, a w jej ramach tworzy kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci oprogramowania komputerowego osiągając dochody ze sprzedaży takich praw kwalifikowanych (rozporządzenia autorskimi prawami majątkowymi do oprogramowania/programu komputerowego).

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

W pierwszej kolejności, odnosząc się do kwalifikacji działań z perspektywy przepisów prawa o szkolnictwie wyższym i nauce Wnioskodawca wskazuje, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi działalność noszącą znamiona działalności badawczo-rozwojowej dotyczącej oprogramowania komputerowego.

Charakter prowadzonych prac w ramach tej działalności pozwala przyjąć, że taka działalność badawczo-rozwojowa stanowi w istocie prace rozwojowe i obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca wskazuje, że w pierwotnym wniosku zadał Krajowej Informacji Skarbowej pytanie, czy prowadzona przez niego działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak stwierdził NSA w wyroku z dnia 23 listopada 2021 r., sygn. akt II FSK 1049/21, odnosząc się do podobnego stanu faktycznego, nie można żądać od podatnika ubiegającego się o interpretację indywidualną, aby we własnym zakresie rozstrzygnął on, czy podejmowane przez niego czynności stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 u.p.d.o.f. Zdaniem Wnioskodawcy, wszelkie okoliczności pozwalające organowi na ocenę, czy prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, zostały już wyczerpująco przedstawione we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji, w związku z czym Wnioskodawca podtrzymuje prośbę o ocenę przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz udzielenie merytorycznej odpowiedzi dotyczącej wątpliwości prawnych Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę także przepisy ustawy prawo o szkolnictwie wyższym.

Dodatkowo Wnioskodawca wyjaśnił:

Badania prowadzone przez Wnioskodawcę zostały szczegółowo opisane w pierwotnym wniosku i w skrócie sprowadzają się do tworzenia, rozwoju i ulepszania oprogramowania komputerowego. Działalność w tym zakresie została podjęta przez podatnika 2 grudnia 2019 roku. Badania przynoszą określone efekty w postaci zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, a efektem działalności Podatnika jest ulepszanie funkcjonujących rozwiązań lub rozwijanie nowych funkcjonalności od podstaw. Dodatkowo działania Wnioskodawcy polegają na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. Jest to działalność twórcza podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wyniki prac rozwojowych przyjmują formę kodu oprogramowania i dalej wykorzystywane są na potrzeby działalności w ten sposób, że są sprzedawane do kontrahentów (wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych). Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że nowy i ulepszony charakter tych produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzenie rutynowych i okresowych zmian, a stanowi przejaw działalności twórczej i innowacyjnej. Wszystkie działania prowadzone w ramach działalności podatnika mają charakter badań naukowych lub prac rozwojowych i jako taka działalność, jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wytworzenie oraz rozwijanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności o cechach wskazanych w pierwotnym wniosku o wydanie interpretacji oraz przytoczonych powyżej.

Efekty pracy nazwane oprogramowaniem zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tworzenie przez Podatnika oprogramowania wiąże się każdorazowo z samodzielnym podejmowaniem przez niego badań naukowych lub prac rozwojowych, z zastrzeżeniem informacji przedstawionych w pierwotnym wniosku.

Prawa autorskie do programów komputerowych nie przysługują innym osobom.

Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów następuje na podstawie zawartych umów ramowych w formie pisemnej oraz dodatkowo zawieranych aneksów/umów wykonawczych, obejmujących swoim zakresem konkretne utwory wprost wymienione w tych umowach. Wraz z zawarciem tych dodatkowych umów kontrahentowi przenoszony jest także kod źródłowy do oprogramowania, co samo w sobie stanowi potwierdzenie wyodrębnienia konkretnego programu komputerowego.

Wnioskodawca jest jedynym twórcą omawianych utworów, powstających w wyniku prowadzonej działalności. Przed ich przeniesieniem na kontrahenta nikomu innemu nie przysługują prawa autorskie do nich.

Pytania

1)Czy wykonywana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych (oprogramowania) może stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, a oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest prawem kwalifikowanym opisanym w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

2)Czy do osiąganych przez Wnioskodawcę w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym dochodów kwalifikowanych ze zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do oprogramowania, tj. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, znajdzie zastosowanie ulga IP Box, tzn. obniżona stawka podatku przewidziana w art. 30ca ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

W zakresie pytania oznaczonego numerem jeden Wnioskodawca stoi na stanowisku, że do osiąganych przez niego przychodów związanych ze zbyciem kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programu znajdzie zastosowanie przewidziana w art. 30ca stawka podatku w wysokości 5%.

Zgodnie z przepisami ustawy o PIT (w szczególności art. 30ca ustawy o PIT i nast.), dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej podlegającym preferencyjnemu opodatkowaniu jest dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty został:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z wprowadzonej powyższym przepisem ulgi jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus dotyczącej kwalifikacji oraz rozliczenia przychodów uzyskiwanych ze źródeł kwalifikowanych.

Wnioskodawca wskazuje przy tym, że tworzone / rozwijane / ulepszane przez niego oprogramowanie, tworzone / rozwijane / ulepszane jest – w ocenie Wnioskodawcy – w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności mogącej nosić znamiona działalności badawczo-rozwojowej.

Zauważyć przy tym należy, że przepisy ustawy o PIT posługują się zbieżnymi siatkami pojęciowymi w zakresie przepisów dot. działalności badawczo-rozwojowej, wszelkie więc uwagi orzecznicze oraz doktrynalne w zakresie przepisów jednej z ustaw mają uniwersalne znaczenie dla interpretacji przepisów drugiej regulacji.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Jak wskazuje się w literaturze przedmiotu, aby daną działalność uznać w myśl definicji zawartych w ustawach o podatkach dochodowych za działalność badawczo-rozwojową, działalność ta łącznie powinna spełnić przesłanki uznania ją za działalność:

1)twórczą;

2)obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe;

3)podejmowaną w sposób systematyczny;

4)podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu wskazanych regulacji nie jest zatem jakakolwiek działalność badawcza i rozwojowa (działalność polegającą na prowadzeniu badań naukowych i prac rozwojowych), ale taka, którą charakteryzują pozostałe cechy wymienione w omawianym przepisie (twórczy i systematyczny charakter, podejmowanie w określonym celu) (tak też: K. Gil, A. Obońska, A. Wacławczyk, A. Walter (red.), Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz. Wyd. 3, Warszawa 2019).

Definiując badania naukowe (art. 5a pkt 39 ustawy o PIT – dzielące się na badania podstawowe oraz badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe (art. 5a pkt 40 ustawy o PIT), ustawa o PIT odsyła do definicji wskazanych pojęć ujętych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r. poz. 1668 ze zm.).

Zgodnie z zawartymi w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce definicjami:

1)badania podstawowe rozumiane są jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane są jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń;

3)prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak wskazuje Ministerstwo Finansów w wydanych w dniu 15 lipca 2019 r. objaśnieniach podatkowych do ulgi IP BOX:

„Kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. To oznacza, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP oraz, że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową. Innymi słowy, zakres działalności badawczo-rozwojowej:

(i) najczęściej będzie szerszy niż zakres działalności prowadzącej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP, lub

(ii) w nielicznych przypadkach będzie całkowicie pokrywać się z zakresem działalności prowadzącej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP.”

W perspektywie działalności Wnioskodawcy, aby prace w danym projekcie zakwalifikować jako prace i prawa wytworzone w ramach działalności badawczo-rozwojowej, prace te co najmniej po części muszą cechować się następującymi cechami:

I.Ukierunkowaniem na nowe odkrycia (nowatorskość) – oczekiwanym celem projektu badawczo-rozwojowego Wnioskodawcy jest nowa wiedza, występująca w porównaniu z istniejącymi zasobami wiedzy w przemyśle.

Działalność B+R w ramach projektu musi prowadzić do wyników, które są nowe dla Wnioskodawcy (lub jego kontrahentów) i nie są jeszcze w sposób powszechny wykorzystywane w zagospodarowanej przez działalność Wnioskodawcy (lub jego kontrahentów) branży. Zgodnie z przyjętym przez Wnioskodawcę założeniem, element nowatorskości może pojawić się w ramach projektu polegającego na odtworzeniu istniejących wyników, w którym ujawnione zostają potencjalne rozbieżności z poprzednimi wynikami lub przyjętymi w projekcie rozwiązaniami (w postaci np. zastąpienia zastanego oprogramowania oprogramowaniem o nowym charakterze).

Z uwagi na kryterium nowatorskości, w prowadzonych pracach posiadających znamiona działalności badawczo-rozwojowych absolutnie zabronione są działania Wnioskodawcy mające na celu:

1)kopiowanie cudzych rozwiązań;

2)odtwarzanie cudzych rozwiązań;

3)zaangażowanie inżynierii odwrotnej (reverse engineering) jako środka do osiągnięcia celów projektu;

4)korzystanie z rozwiązań chronionych prawami autorskimi oraz prawami własności intelektualnej i przemysłowej podmiotów trzecich.

Czynności takie jasno zakazane są również przez kontrahentów Wnioskodawcy.

II.Opieraniem się na oryginalnych, nieoczywistych koncepcjach i hipotezach (twórczość prac) – prace dot. tworzenia praw kwalifikowanych powinny nosić charakter prac oryginalnych, nieoczywistych.

III.Niepewnością co do ostatecznego wyniku (nieprzewidywalność) – co nie wyłącza konieczności planowania prac, określenia celów i kryteriów mierzenia rezultatów w działalności Wnioskodawcy, również przez pryzmat przekazania prac do jego kontrahentów.

IV.Dogłębnym planowaniem i budżetowaniem projektu (metodyczność) – działalność w każdym projekcie powinna być prowadzona w sposób zaplanowany i metodyczny, a wszelka dokumentacja projektowa prowadzona skrupulatnie.

V.Prowadzeniem do wyników, które mogą być odtwarzane (możliwość przeniesienia lub odtworzenia) – prowadzone w zakresie stworzenia praw kwalifikowanych prace owocować powinny wynikiem dającym możliwość jego transferu, zwłaszcza w zakresie transferu wiedzy oraz transferu kompetencji.

W ocenie Wnioskodawcy, dokonując kwalifikacji prowadzonej przez siebie działalności powinien on dokonać takiej oceny z własnego punktu widzenia – czy działalność ta jest np. nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań dla niego.

Wnioskodawca wskazuje, że jako twórcy przysługują i przysługiwały mu autorskie prawa majątkowe do ulepszenia i rozwijania oprogramowania (programów komputerowych), podlegające ochronie na gruncie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. nr 24, poz. 83 ze zm.) – co jednoznacznie przesądza, że przedmiotem przychodów Wnioskodawcy w 2019 r. oraz 2020 r., a także w ramach zdarzenia przyszłego, będzie kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Na potrzeby zakwalifikowania prac do stosowania ulgi IP BOX oraz możliwości zakwalifikowania ich jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej – posłużyć należy się bowiem przede wszystkim definicją utworu zawartą w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. nr 24, poz. 83 ze zm.) jako podstawowego przedmiotu praw kwalifikowanych tworzonych przez Podatnika. Zgodnie z legalną definicją, utworem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Wszystkie projekty prowadzone przez Wnioskodawcę poddawane są wnikliwej ocenie w celu należytego:

1)Rozpoznania rodzaju prac tworzonych w projektach;

2)Analizy twórczości prowadzonych prac;

3)Ostatecznie, ustalenia czy efekty pracy w projektach mogą zostać zakwalifikowane jako prace badawcze lub prace rozwojowe, a ich efekty określone jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Tylko tego rodzaju prace Wnioskodawca kwalifikuje do zakresu zastosowania ulgi IP BOX – i ujmuje je we właściwej ewidencji, spełniając warunek określony w art. 30cb ustawy o PIT.

Wnioskodawca zaznacza przy tym, że jego stanowisko znajduje aktualnie odzwierciedlenie w licznych, pozytywnych interpretacjach organów podatkowych.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 18 marca 2020 r., znak 0113-KDIPT2-3.4011.749.2019.2.SJ organ podatkowy, analizując stan faktyczny zbliżony do tego przedstawionego we wniosku i potwierdzający możliwość zastosowania przez podatnika ulgi IP BOX, stwierdził: „Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa. Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również – co istotne – dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym. Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca prowadzi księgę przychodów i rozchodów i jednocześnie prowadzi odrębną ewidencję dla celów rozliczenia preferencyjnego 5% stawki podatku PIT, tj. wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (poprzez wskazywanie kolejnych wersji tworzonego oprogramowania), prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w prowadzonej ewidencji wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ustawy o PIT, przypadające na kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja taka prowadzona jest od początku realizacji prac o znamionach działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP oraz jest ona prowadzona na bieżąco w sposób systematyczny.

Na podstawie powyższych informacji należy stwierdzić, że autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane/ulepszone (rozwijane) przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

Do podobnych wniosków doprowadza lektura licznych interpretacji dot. identycznych stanów faktycznych obejmujących świadczenie działalności programistycznej przez jednoosobowych przedsiębiorców – zob. chociażby interpretacja indywidualna z dnia 13 marca 2020 r., znak 0113-KDIPT2-1.4011.1.2020.2.AP, interpretacja indywidualna z dnia 13 marca 2020 r., znak 0113-KDIPT2-3.4011.10.2020.2.PR.

W zakresie pytania drugiego, biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny, a także w ramach zdarzenia przyszłego można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie (programy komputerowe) wytwarzane przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art Ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem.

Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wymienionych w przedmiotowych przepisach. Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga również, aby spełnione zostały dwa kryteria:

1.przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

2.prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Ad. 1

Zgodnie z przytoczonym stanem faktycznym oraz argumentacją zawartą w pytaniu nr 1, przedmiot ochrony wytwarzany w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, może nosić znamiona działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z objaśnieniami MF „wytworzenie” przedmiotu ochrony oznacza wykreowanie nowego prawa własności intelektualnej od podstaw. To pojęcie odnosi się do najbardziej oczywistej sytuacji, w której dane prawo w ogóle nie istniało i podatnik w ramach działalności B+R je wytworzył. Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza natomiast m.in. rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego prawa, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie.

Decydujące jest faktyczne rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego prawa w dowolnej postaci, o ile prowadzi do poprawy jego użyteczności albo funkcjonalności.

Jednocześnie, zgodnie z objaśnieniami MF, każda działalność B +R, która doprowadzi do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia KPWI, niezależnie od jej skali, częstotliwości, poziomu twórczości, systematyczności czy też poziomu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań, będzie stanowić kwalifikowaną działalność B+R dla potrzeb IP Box. (za: A. Hołda (red.), Podatkowe i bilansowe zamknięcie roku 2020, Warszawa 2020).

W ocenie Wnioskodawcy, wszystkie tworzone przez niego elementy oprogramowania spełniają przesłanki do uznania je za przedmiot ochrony na gruncie prawa autorskiego, a co za tym idzie, mogą być uznane za prawa kwalifikowane na gruncie ulgi IP Box.

Ad. 2

Wnioskodawca wskazuje, że jako twórcy przysługują mu i przysługiwały autorskie prawa majątkowe do ulepszenia i rozwijania oprogramowania (programów komputerowych), podlegające ochronie na gruncie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. Nr 24, poz. 83 ze zm.) – co jednoznacznie przesądza, że przedmiotem przychodów Wnioskodawcy w 2019 r. oraz 2020 r., a także w ramach zdarzenia przyszłego, będzie – w ocenie Wnioskodawcy – kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Na potrzeby zakwalifikowania prac do stosowania ulgi IP BOX oraz możliwości zakwalifikowania ich jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej – posłużyć należy się bowiem przede wszystkim definicją utworu zawartą w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. nr 24, poz. 83 ze zm.) jako podstawowego przedmiotu praw kwalifikowanych tworzonych przez Podatnika.

Zgodnie z legalną definicją, utworem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Dochód z prawa ochronnego podlega preferencji, o ile mamy do czynienia z prawem podlegającym ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

W ocenie Wnioskodawcy, wszystkie tworzone przez niego elementy oprogramowania spełniają przesłanki do uznania je za przedmiot ochrony na gruncie prawa autorskiego, a co za tym idzie, mogą być uznane za prawa kwalifikowane na gruncie ulgi IP Box.

Postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia

•18 lipca 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia, znak 0115-KDWT.4011.416.2022.2.NC.

•25 lipca 2022 r. wniósł Pan zażalenie na to postanowienie.

•21 września 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał postanowienie, znak 0115-KDWT.4011.416.2022.3.KB, o utrzymaniu w mocy wyżej wskazanego postanowienia.

Skarga na postanowienie

26 października 2022 r. do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wpłynęła skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, w której zaskarżył Pan postanowienie z 21 września 2022 r. utrzymujące w mocy postanowienie z 18 lipca 2022 r. o pozostawieniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej bez rozpatrzenia.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

•Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku uchylił zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie – wyrokiem z 14 grudnia 2022 r. sygn. akt I SA/Bk 491/22.

•Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wniósł skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

•Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej pismem z 15 września 2023 r. cofnął skargę kasacyjnąod wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 14 grudnia 2022 r., sygn. akt I SA/Bk 491/22.

•Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 26 września 2023 r. sygn. akt II FSK 278/23 umorzył postępowanie kasacyjne.

•Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku wpłynął do organu 23 października 2023 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wykonuje obowiązek, który wynika z ww. przepisu, tj.:

•uwzględnia ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyżej wskazanym wyroku,

•ponownie rozpatruje Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdza, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 5a pkt 6 tej ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 wskazanej wyżej ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Na podstawie art. 5a pkt 39 wskazanej ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z treści opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności wytwarza Pan programy komputerowe, będące przedmiotem ochrony w oparciu o przepisy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Podstawowym przedmiotem Pana działalności jest działalność związana z tworzeniem, rozwojem i ulepszaniem oprogramowania komputerowego, z wykorzystaniem najlepszych i najnowszych praktyk w tym zakresie. W ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej, nawiązał Pan w latach 2019-2021 współpracę z dwoma podmiotami wykonującymi w całości działalność gospodarczą na terytorium Polski. Świadczy i świadczył Pan będzie usługi informatyczne na rzecz spółek prawa polskiego, w oparciu o zawartą umowę ramową o współpracy w zakresie świadczenia usług IT.

Przedmiotem Pana prac na rzecz kontrahenta nr I było oprogramowanie – Pana prace skutkują dostarczaniem rozwiązań z zakresu Big Data, Cloud Solutions, analizy, w tym analizy danych.

Podstawowym przedmiotem Pana świadczeń w oparciu o zawartą umowę na rzecz kontrahenta nr II było przeniesienie na rzecz kontrahenta autorskich praw majątkowych do całości opracowywanych w ramach umowy rezultatów. Ogólnym przedmiotem umowy (oraz Pana świadczeń) na rzecz kontrahenta nr II jest współpraca w zakresie świadczenia usług IT, polegających w szczególności na wspieraniu realizacji projektów informatycznych oraz usług związanych z rozwojem i utrzymaniem systemów informatycznych na rzecz kontrahenta oraz jego klientów.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje Słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś).

W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W uzupełnieniu wniosku podkreślił Pan, że prowadzone badania sprowadzają się do tworzenia, rozwoju i ulepszania oprogramowania komputerowego. Badania przynoszą określone efekty w postaci zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, a efektem Pana działalności jest ulepszanie funkcjonujących rozwiązań lub rozwijanie nowych funkcjonalności od podstaw. Dodatkowo Pana działania polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. Jest to działalność twórcza podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wyniki prac rozwojowych przyjmują formę kodu oprogramowania i dalej wykorzystywane są na potrzeby działalności w ten sposób, że są sprzedawane do kontrahentów (wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych). Jednocześnie zaznaczył Pan, że nowy i ulepszony charakter tych produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzenie rutynowych i okresowych zmian, a stanowi przejaw działalności twórczej i innowacyjnej.

Ponadto wskazał Pan, że wykonywane prace nie mają charakteru czynności rutynowych, okresowych zmian związanych z prostym utrzymaniem oprogramowania. Wykonywane prace mają charakter twórczy i cechują się aspektem nowości – tj. cechują się powstawaniem nowego oprogramowania, również w przypadku, gdy powstaje ono w ramach utrzymania oprogramowania. W wyniku tworzenia/rozwoju oprogramowania zawsze tworzone są nowe kody oraz produkty w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej – każdorazowy efekt Pana działania ma charakter nowości i każde Pana działanie powoduje przyrost stanu wiedzy technicznej w tym zakresie. Prace związane z oprogramowaniem powodują stworzenie nowych rozwiązań, innowacyjnych w porównaniu z innymi rozwiązaniami w branży. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest i nie będzie wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług – czynności mają charakter nowości i nie sprowadzają się do działań rutynowych lub działań o niskim procencie twórczości, sprowadzonych do mechanicznego usuwania zaistniałych błędów w oprogramowaniu. Efekty pracy nazwane oprogramowaniem zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo‑rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

We wniosku zaznaczył Pan, że działalność prowadzona jest w sposób zorganizowany, w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej oraz w sposób systematyczny, z zachowaniem jej ciągłości. Oczekiwanym przez Pana, jaki i Pana kontrahentów, celem prac jest nowa wiedza występująca w porównaniu z istniejącymi zasobami wiedzy w przemyśle i branży. Pana działalność w ramach projektu prowadzi (musi prowadzić) do wyników, które są nowe dla Pana (lub Pana kontrahentów) i nie są jeszcze w sposób powszechny wykorzystywane w zagospodarowanej przez Pana działalność (lub jego kontrahentów) branży. Wskazał Pan, że Pana działalność jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do tworzenia przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Przytoczone powyżej kryteria działalności badawczo-rozwojowej odnoszą się do charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności. Ostatnie – trzecie kryterium – dotyczy natomiast rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych – zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że Pana działalność jest związana z tworzeniem, rozwojem i ulepszaniem oprogramowania komputerowego, z wykorzystaniem najlepszych i najnowszych praktyk w tym zakresie. Wszystkie tworzone przez Pana rozwiązania mają charakter nowatorski (nie znajdują swego odpowiednika w dotychczasowym stanie wiedzy technologicznej) oraz autorski (stanowią przedmiot wyłącznego Pana autorstwa, nie są oparte na rozwiązaniach jakichkolwiek innych podmiotów). Rozwiązania tworzone i projektowane przez Pana mają i będą miały na celu poprawę oraz rozwój istniejącego stanu wiedzy w zakresie programowania. W ramach Pana prac badane i testowane są i będą nowe technologie dostępne na rynku. Pana prace każdorazowo mają charakter przenikający, tj. związane są z innymi aplikacjami/systemami, tworzonego zarówno przez Pana, jak i podmioty trzecie określane jako systemy zależne (upstream/downstream systems). Prowadzone prace gwarantują zarówno zewnętrzny, jak i wewnętrzny transfer wiedzy, a prace przez Pana wykonywane nie są ograniczone wyłącznie do rutynowego utrzymania produktów. Prace wykonywane przez Pana nie są ograniczone do prostego usuwania błędów w oprogramowaniu. Charakter prac wskazuje na twórczy i kreatywny charakter Pana działania w projektach mających za przedmiot tworzenie oprogramowania.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan natomiast, że oczekiwanym zarówno przez Pana, jak i Pana kontrahentów celem prac jest nowa wiedza występująca w porównaniu z istniejącymi zasobami wiedzy w przemyśle i branży. Działalność w ramach projektu prowadzi (musi prowadzić) do wyników, które są nowe dla Pana (lub Pana kontrahentów) i nie są jeszcze w sposób powszechny wykorzystywane w zagospodarowanej przez Pana działalność (lub Pana kontrahentów) branży. Tworzone przez Pana rozwiązania w sposób znaczny odróżniają się od rozwiązań już istniejących, bądź też w ogóle nie znajdują swego odpowiednika w istniejących rozwiązaniach.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

W definicji działalności badawczo-rozwojowej kluczowe jest rozróżnienie, że działalność badawczo-rozwojowa obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

‒badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, oraz

‒prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

‒nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności,

‒łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności,

‒kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności,

‒wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

‒nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej,

‒łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych,

‒kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych,

‒wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość wyżej wskazanych czynności służy:

‒planowaniu produkcji oraz

‒projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Dotyczą one konkretnych produktów, konkretnych procesów lub konkretnych usług albo konkretnych rodzajów produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie, ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Z podanych przez Pana informacji wynika, że wszystkie działania prowadzone w ramach Pana działalności mają charakter badań naukowych lub prac rozwojowych i jako taka działalność, jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Tworzy Pan wyłącznie prawa kwalifikowane w postaci autorskich praw do programu komputerowego, nie tworzy Pan innego rodzaju praw kwalifikowanych (w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT). Wytwarzane, rozwijane i ulepszane oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (tj. utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Tworzone oprogramowanie cechuje się oryginalnością i indywidualnością niezbędnymi do uznania jest za przejaw Pana działalności twórczej. Tworzone przez Pana prawa kwalifikowane w postaci autorskich praw do programu komputerowego podlegają ochronie prawnej w szczególności o przepisy rozdziału 7 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 74 i nast. ustawy). Efekty pracy nazwane oprogramowaniem zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prawa autorskie do programów komputerowych nie przysługują innym osobom. Wykonywane przez Pana prace nie mają charakteru czynności rutynowych, okresowych zmian związanych z prostym utrzymaniem oprogramowania. Wykonywane prace mają charakter twórczy i cechują się aspektem nowości – tj. cechują się powstawaniem nowego oprogramowania, również w przypadku, gdy powstaje ono w ramach utrzymania oprogramowania. Prowadzone prace gwarantują zarówno zewnętrzny, jak i wewnętrzny transfer wiedzy, a prace przez Pana wykonywane nie są ograniczone wyłącznie do rutynowego utrzymania produktów. Oczekiwanym zarówno przez Pana, jak i Pana kontrahentów celem prac jest nowa wiedza występująca w porównaniu z istniejącymi zasobami wiedzy w przemyśle i branży. Działalność w ramach projektu prowadzi (musi prowadzić) do wyników, które są nowe dla Pana (lub Pana kontrahentów) i nie są jeszcze w sposób powszechny wykorzystywane w zagospodarowanej przez Pana działalność (lub Pana kontrahentów) branży. Tworzone przez Pana rozwiązania w sposób znaczny odróżniają się od rozwiązań już istniejących, bądź też w ogóle nie znajdują swego odpowiednika w istniejących rozwiązaniach.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu, o cechach wskazanych w opisie sprawy oraz tworzonych w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r. poz. 432),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

a+b*1,3a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a)prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d)nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

a)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

b)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

c)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

d)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, Pana działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opisie sprawy wskazał Pan, że tworzone przez Pana prawa kwalifikowane w postaci autorskich praw do programu komputerowego podlegają ochronie prawnej w szczególności o przepisy rozdziału 7 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 74 i nast. ustawy). Jako twórcy oprogramowania w ramach prowadzonej działalności przysługują i przysługiwały Panu autorskie prawa majątkowe do ulepszenia i rozwijania oprogramowania (programów komputerowych), podlegające ochronie na gruncie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Na mocy zawartej z kontrahentem umowy, w ramach wynagrodzenia określonego w umowie, przenosi Pan na kontrahenta całość majątkowych praw autorskich i prawa zależne do utworów powstałych w ramach wykonywania umowy. Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów następuje na podstawie zawartych umów ramowych w formie pisemnej oraz dodatkowo zawieranych aneksów/umów wykonawczych, obejmujących swoim zakresem konkretne utwory wprost wymienione w tych umowach. Wraz z zawarciem tych dodatkowych umów kontrahentowi przenoszony jest także kod źródłowy do oprogramowania, co samo w sobie stanowi potwierdzenie wyodrębnienia konkretnego programu komputerowego. Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ponadto z treści wniosku wynika, że zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, od początku osiągania przychodów kwalifikowanych prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą na wyodrębnienie w niej każdego kwalifikowane prawo własności intelektualnej; zapewnienie ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde kwalifikowane prawo własność intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu; dokonywanie zapisów w prowadzonej ewidencji w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej; dokonywanie zapisów w ewidencji w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług. Ewidencja taka prowadzona jest od początku realizacji prac o znamionach działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP oraz jest ona prowadzona na bieżąco w sposób systematyczny.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 ze zm.; dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, skoro – jak wynika z przedstawionych okoliczności – wytwarza Pan samodzielnie programy komputerowe, podlegające ochronie na gruncie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to autorskie prawa do tych programów komputerowych, wytwarzanych przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego, jak również odpłatne udzielenie licencji do programu komputerowego stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, o ile faktycznie, w ramach opisanych czynności wytworzył Pan bądź wytworzy odrębne programy komputerowe i w konsekwencji przeniesie do nich prawa autorskie lub udzieli licencji z tego tytułu, to na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za lata objęte wnioskiem, tj. za lata 2019-2021 oraz za lata następne, jeżeli przedstawione okoliczności sprawy i stan prawny nie ulegną zmianie.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

–wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

–stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

–zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wniesienia wniosku.

Interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie tylko i wyłącznie w zakresie objętym pytaniami interpretacyjnymi. A zatem, nie odnosi się do innych kwestii zawartych w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie były przedmiotem zapytania.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Odnosząc się do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a,

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).