Interpretacja indywidualna z dnia 18 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.410.2019.8.AM

Brak obowiązku dokonania korekty wystawionych faktury o podatek VAT i zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo:

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 26 lipca 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 12 marca 2020 r. sygn. akt I SA/Po 29/20 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 maja 2023 r., sygn. akt I FSK 1373/20,

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 lipca 2019 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 lipca 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekty wystawionych faktury o podatek VAT i zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 18 września 2019 r. (wpływ 24 września 2019 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (z uwzględnieniem uzupełnienia wniosku)

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Pozarolnicza działalność gospodarcza prowadzona jest od 2003 r. w formie spółki jawnej, w zakresie m.in. produkcji konstrukcji metalowych i ich części, produkcji pozostałych gotowych wyrobów metalowych, a także roboty związane z zakładaniem ogrodzeń, które zostały wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług pod poz. 28.

W dniu … 2018 r. Wnioskodawca zawarł umowę, której przedmiotem było wykonanie ogrodzeń dla … obiektów elektrowni fotowoltaicznych. Z umowy wynika, że stroną umowy są:

-Wnioskodawca jako „Wykonawca ”, oraz

-„… z siedzibą w …, wpisaną do prowadzonego przez Duński Urząd ds. Działalności Gospodarczej Centralnego Rejestru Działalności Gospodarczej (CVR-DK) pod Nr …, o kapitale zakładowym w wysokości … zł. (...), zwaną dalej Zamawiającym”.

Na moment zawarcia umowy oraz na moment wykonania usługi Wnioskodawca miał informację, iż podmiotem, na rzecz którego usługa miała zostać wykonana ma siedzibę w Danii. W umowie „Zamawiający” nie podał ważnego numeru identyfikacji podatkowej dla celów podatku od towarów i usług w Polsce, nie wskazał też, czy jest generalnym wykonawcą czy inwestorem.

Z umowy wynika również, że „w celu zagwarantowania wykonania prac umówionych (...) Zamawiający zobowiązuje się uiścić I ratę w wysokości 30% całkowitej ceny (...)”. Wnioskodawca w miesiącu … 2018 r. wystawił fakturę na I ratę.

Wnioskodawca wykonał zlecone prace na rzecz „Zamawiającego” w okresie od … do … 2018 r. na … obiektach elektrowni fotowoltaicznych.

Wnioskodawca wystawiał faktury po każdej wykonanej pracy na danym obiekcie. Wnioskodawca wystawiając faktury, brał pod uwagę przepisy art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h oraz przepisy art. 28e ustawy o VAT, z których wynika, że jeżeli usługi są wykonane przez podwykonawcę na rzecz wykonawcy, to podatnikiem z tego tytułu jest wykonawca, przy czym zarówno wykonawca jak i podwykonawca są czynnymi podatnikami podatku VAT oraz że miejscem opodatkowania usług na nieruchomości jest miejsce położenia nieruchomości.

W związku z powyższym, skoro w momencie podpisywania umowy oraz wykonania i wystawiania faktur Zamawiający posługiwał się duńskim numerem identyfikacji podatkowej, to Wnioskodawca uznał, iż w tym przypadku nie mają zastosowania przepisy art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h ustawy o VAT i opodatkował wykonane usługi stawką 23%, co zostało udokumentowane wystawionymi fakturami. Na każdej wystawionej fakturze Wnioskodawca podawał duński numer identyfikacji podatkowej Zamawiającego, tj. ..., czego Zamawiający nie kwestionował.

Zamawiający zmienił nazwę spółki z … na … i począwszy od … 2018 r. Wnioskodawca wystawiał faktury z nową nazwą spółki, a pozostałe dane, jak adres i numer identyfikacji podatkowej w Danii, nie uległy zmianie.

W dniu … 2019 r. Wnioskodawca otrzymał maila, z treści, którego wynika, iż Zamawiający działał w charakterze generalnego wykonawcy, który zawarł „umowę o wybudowanie farmy fotowoltaicznej z spółkami celowymi dnia … 2018 r.”. Jednak o tym Wnioskodawca nie został powiadomiony na etapie realizacji przedmiotu umowy, zawartej z Zamawiającym w dniu … 2018 r.

W związku z powyższym w dniu … 2019 r. Wnioskodawca wystąpił do Zamawiającego z prośbą o przesłanie dokumentu potwierdzającego zarejestrowanie dla celów podatku VAT w Polsce pod numerem …. W odpowiedzi na powyższe Wnioskodawca otrzymał kserokopię zgłoszenia VAT-R, z którego wynika, iż podatnik składa deklaracje VAT-7 od miesiąca … 2018 r., a jako okoliczność określająca obowiązek podatkowy wskazano w poz. C1 zgłoszenia VAT-R: „podatnik posiada siedzibę działalności gospodarczej poza terytorium kraju”. Zgłoszenie to zostało wypełnione w dniu … 2018 r.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Mając na uwadze powyższy przepis i fakt, że duńska spółka zgłoszenie rejestracyjne złożyła dopiero w … 2018 r., deklarując, iż będzie składała deklaracje VAT-7 począwszy od miesiąca … 2018 r., to Wnioskodawca uznał, iż należy jednak złożyć wniosek do organu podatkowego, na podstawie art. 96 ust. 13 ustawy o VAT, o ustalenie statusu Zamawiającego jako czynnego podatnika podatku VAT.

Wnioskodawca wystąpił z pismem z dnia … 2019 r. do właściwego dla Zamawiającego organu podatkowego, na podstawie art. 96 ust. 13 ustawy o VAT, czy Zamawiający jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. We wniosku sprecyzowane zostało pytanie, od kiedy Zamawiający działa w Polsce jako czynny podatnik podatku VAT?

Organ podatkowy pismem z dnia … 2019 r. udzielił odpowiedzi, że „(...) spółka jest zarejestrowana w … jako podatnik VAT czynny na dzień sporządzenia zaświadczenia.”

Powyższa odpowiedź organu podatkowego nie była zgodna z wnioskiem Wnioskodawcy, wobec tego pismem z dnia … 2019 r. skierowano kolejny wniosek o następującej treści:

„(...) Firma …. zwraca się z prośbą o wydanie zaświadczenia potwierdzającego status podatnika VAT dla podmiotu:

… , adres: …, …, … w następujących datach: … 2018

... 2018

oraz po zmianie nazwy na:

…, adres: …, …, … w następujących datach:

… 2018

… 2018

… 2018

zarejestrowanego w Polsce pod numerem NIP … oraz PL …, z uwagi na konieczność dokonania korekty faktur w zakresie podatku VAT.”

Organ podatkowy w piśmie z dnia …2019 r. udzielił następującej odpowiedzi:

„(...) Na podstawie art. 306a i 306b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800) oraz art. 96 ust 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 1221)zaświadcza się, że w/w Spółka jest zarejestrowana w … jako podatnik VAT czynny w dniach: ... 2018 r. … 2018 r. oraz … 2018 r.”

W związku powyższym pismem organu podatkowego, Wnioskodawca zmuszony został do złożenia wniosku po raz kolejny, bowiem odpowiedź organu podatkowego nie uwzględniała wszystkich dat wskazanych we wniosku z dnia … 2019 r. W piśmie z dnia … 2019 r. sformułowano następujący wniosek:

„Firma …. zwraca się z prośbą o wydanie zaświadczenia potwierdzającego status podatnika VAT dla podmiotu: … , adres: …, …, … w następujących datach: … 2018 r. i … 2018 r. zarejestrowanego w Polsce pod numerem NIP … oraz PL …, z uwagi na konieczność dokonania korekty faktur w zakresie podatku VAT.”

Pismem z dnia … 2019 r. organ podatkowy udzielił następującej odpowiedzi:

„Identyfikator Podatkowy NIP …

Nazwa: …

Adres : …

Na podstawie art. 306a i 306b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800) oraz art. 96 ust 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 1221) zaświadcza się, że w/w Spółka jest zarejestrowana w … jako podatnik VAT czynny od … 2018r oraz na dzień sporządzenia zaświadczenia.”

W świetle uzyskanej informacji o terminie sporządzenia i złożenia zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R przez Zamawiającego oraz mając na uwadze udzielone przez organ podatkowy odpowiedzi Wnioskodawca ma jednak wątpliwości, czy powinien skorygować pierwotnie wystawione faktury, w których wykazał podatek od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy status podmiotu Zamawiającego jako czynnego podatnika podatku VAT w Polsce został ujawniony dopiero po wykonaniu usług przez Wnioskodawcę, a nie na etapie świadczonych przez Wnioskodawcę usług. Zdaniem Wnioskodawcy w momencie powstania obowiązku podatkowego, nie zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h ustawy o VAT.

W piśmie z 18 września 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że:

Usługi wykonania ogrodzeń dla … obiektów elektrowni fotowoltaicznych były świadczone na nieruchomościach w Polsce.

Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz … (…) klasyfikowane są według PKWiU z 2008 r, pod symbolem 43.29.12.0.

Jednocześnie należy wyjaśnić, iż Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać klasyfikacji statystycznej dla czynności, które były wykonywane przez kontrahenta Wnioskodawcy na rzecz innego podmiotu, ponieważ zakres usług świadczonych przez Zamawiającego, tj. … (…) na rzecz Inwestora mógł być inny niż Wnioskodawcy.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca świadcząc usługi na rzecz podmiotu z Danii, który posługiwał się duńskim numerem identyfikacji podatkowej jako podatnik podatku od wartości dodanej, zarówno w czasie podpisania umowy jak i na etapie realizacji przedmiotu umowy, który obejmował usługi budowlane na nieruchomości, powinien skorygować wystawione faktury o podatek VAT i wystawić je z odwrotnym obciążeniem, w sytuacji gdy status podatnika podatku VAT został ujawniony dopiero po wykonaniu usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174. z późn. zm.) opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z przepisem art. 5a ustawy - towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże stosownie do art. 146aa pkt 1 i pkt 2 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku (...):

1.stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W świetle art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,

b)usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Powyższy przepis ma zastosowanie w sytuacji gdy, usługodawca świadczy usługi, wymienione w załączniku nr 14 do ustawy w poz. 2-48, jako podwykonawca.

Zgodnie z art. 28e ustawy o VAT miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

W świetle przedstawionego staniu faktycznego należy zauważyć, że Zamawiający dla celów podatku VAT posługiwał się duńskim numerem identyfikacji podatkowej, wobec tego nie zostały spełnione warunki konieczne, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, dla zastosowania odwrotnego obciążenia przez Wnioskodawcę. Podmiot zagraniczny dopiero od momentu rejestracji staje się czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. A rejestracja powinna zostać dokonana przed dniem dokonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu w Polsce. Jeżeli podmiot mający siedzibę w innym państwie niż Polska nie jest zarejestrowany dla celów podatku od towarów i usług w Polsce, to zgodnie z przepisem art. 17 w związku z art. 28b ustawy o VAT podatnikiem z tego tytułu jest, co do zasady, nabywca usług, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej. W przypadku usług wykonywanych na nieruchomościach miejscem opodatkowania jest miejsce położenia nieruchomości, a zatem Wnioskodawca, świadcząc usługi budowlane w Polsce na rzecz podatnika z innego państwa członkowskiego miał obowiązek opodatkować świadczone usługi, zgodnie z obowiązującymi przepisami w Polsce. Skoro Usługobiorca usługi na etapie realizacji przedmiotu umowy wskazał duński numer identyfikacji podatkowej, to Wnioskodawca prawidłowo wystawił faktury i opodatkował stawką 23% wykonane usługi budowlane.

W piśmie z 18 września 2019 r. Wnioskodawca podtrzymał swoje stanowisko, iż prawidłowo wystawiliście faktury i opodatkowaliście stawką 23% wykonane usługi budowlane. Wobec tego nie powinniście korygować wystawionych faktur o podatek VAT i wystawiać ich z odwrotnym obciążeniem, w sytuacji gdy status kontrahenta jako podatnika VAT czynnego został ujawniony dopiero po wykonaniu usług przez Wnioskodawcę.

Postanowienie

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 9 października 2019 r. wydałem postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia znak: 0114-KDIL1-3.4012.410.2019.2.KS, w którym uznałem, że nie uzupełnili Państwo wniosku w pełnym wymaganym wezwaniem zakresie.

Postanowienie doręczono Państwu 11 października 2019 r.

17 października 2019 r. złożyliście Państwo zażalenie na postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia, które wpłynęło do mnie 22 października 2019 r. Postanowieniem z 14 listopada 2019 r. znak 0114-KDIL1-3.4012.410.2019.3.KS utrzymałem w mocy zaskarżone postanowienie.

Postanowienie doręczono Państwu 18 listopada 2019 r.

Skarga na postanowienie

13 grudnia 2019 r. wnieśliście Państwo skargę na postanowienie utrzymujące w mocy zaskarżone postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Skarga wpłynęła do mnie 17 grudnia 2019 r.

Wnieśliście Państwo o:

-uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego go postanowienia z 9 października 2019 r. oraz zobowiązanie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej do wydania interpretacji indywidualnej w zakresie zadanego pytania

-zasądzenie od organu administracji na rzecz Skarżącej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, wg norm przepisanych.

Postępowanie przed sądem administracyjnym

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie z 9 października 2019 r. – wyrokiem z 12 marca 2020 r. sygn. akt I SA/Po 29/20, w którym stwierdził, że organ, opierając się na treści złożonego wniosku, w którym wskazano jaki był zakres wykonanych przez spółkę prac a także co było przedmiotem umowy, do której wykonania zobowiązał się jej kontrahent, winien ocenić czy opis ten jest wystarczający. Na tej podstawie organ winien podjąć dalsze działania w sprawie i albo wezwać skarżącą do uzupełnienia wniosku w zakresie faktów a nie elementów normy prawnej albo wydać interpretację, dokonując wykładni przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w szczególności przywołanych przez skarżącą art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h ustawy o PTU, po rozważeniu czy stan faktyczny wniosku mieści się w dyspozycji tych regulacji.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 15 maja 2023 r., sygn. akt I FSK 1373/20 oddalił skargę kasacyjną Organu. NSA w przedmiotowym wyroku stwierdził, iż w rozpoznanej sprawie spółka wystąpiła do organu interpretacyjnego o dokonanie oceny możliwości zastosowania przepisu art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1 h ustawy o VAT do stanu faktycznego opisanego przez spółkę we wniosku o wydanie interpretacji. Spółka opisała wykonywane przez nią usługi, wskazując, że są to usługi polegające na wykonaniu ogrodzenia farmy fotowoltaicznej. Wskazała też symbol PKWIU tych usług oraz wskazała, że świadczy te usługi jako podwykonawca na rzecz wykonawcy generalnego, który nabywa usługi od skarżącej w celu wykonania inwestycji na zlecenie inwestora. W świetle treści art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h ustawy o VAT te informacje były wystarczające do oceny, czy przepisy te będą miały zastosowanie do usług opisanych przez spółkę. Dla oceny możliwości zastosowania tych przepisów istotne jest to co wykonuje podatnik, czy są to usługi wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 i czy wnioskodawca działa na rzecz swojego kontrahenta jako podmiot wykonujący świadczenie, które następnie zbywa ten kontrahent. Analiza treści tych przepisów prowadzi do wniosku, że dla oceny możliwości ich zastosowania przez podatnika będącego podwykonawcą nie ma znaczenia jaki symbol PKWiU ma świadczenie wykonawcy generalnego, którego wykonanie w całości lub w części następuje przez wykonanie usługi podwykonawcy lub podwykonawców. Z przepisów tych nie da wywieść się wniosku, że świadczenie wykonawcy głównego musi mieć ten sam symbol co usługi wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT. W świetle powołanych przepisów nie ma znaczenia, czy wykonawca główny tylko odsprzedaje w prosty sposób usługę nabytą od podwykonawcy, czy też świadczenie wykonawcy głównego składa się z usługi danego podwykonawcy oraz czynności wykonanych przez wykonawcę głównego a także innych podwykonawców. Istotne jest także to, że podwykonawca wykonując swoją usługę może nie znać symbolu PKWiU świadczenia, które powstanie z wykorzystaniem usługi podwykonawcy, gdyż tego rodzaju informacja nie ma znaczenia dla wykonania przez niego usługi, którą zamówił wykonawca generalny. W związku z powyższym NSA stwierdził, że prawidłowe jest stanowisko Sądu pierwszej instancji, że zaskarżone postanowienie oraz postanowienie je poprzedzające zostały wydane z naruszeniem art. 14b § 3, art. 14c § 1 i art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej.

6 lipca 2023 r. wpłynął do mnie wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2023 r., sygn. akt I FSK 1373/20.

Wyrok, który uchylił oba ww. postanowienia stał się prawomocny od 15 maja 2023 r.

25 października 2023 r. do tut. Organu wpłynął prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 marca 2020 r., sygn. akt I SA/Po 29/20 wraz z aktami sprawy.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

• ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 5a ustawy:

Przepis art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Natomiast przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wskazuje, że:

Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 17 ust. 1h ustawy:

Ww. załącznik nr 14 do ustawy zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwróconego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców. Zatem tylko te konkretne usługi, sklasyfikowane pod danym symbolem PKWiU, wymagają rozliczenia podatku na zasadzie odwrotnego obciążenia.

Wskazany przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy w poz. 2-48, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy, mechanizm ten ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy ww. usługi jako podwykonawca.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „podwykonawcy”, zatem dla prawidłowego rozumienia tego terminu należy posłużyć się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego: „podwykonawca – to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.

W przypadku, wystąpienia dalszych „podzleceń” podwykonawca zlecający staje się głównym wykonawcą swojego zakresu prac w stosunku do swojego podwykonawcy i jest on wówczas zobowiązany do rozliczenia „podzleconych” usług budowlanych na zasadzie odwróconego obciążenia.

Na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy:

Natomiast, stosownie do art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a ustawy:

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy:

Jednakże na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy:

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 12-14 ustawy:

Ponadto, w pkt 18 ww. art. 106e ustawy wskazano, że:

Z kolei, zgodnie z art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy:

Zatem w sytuacji gdy podatnikiem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy jest nabywca towarów, wówczas podatnik dokonujący dostaw wystawia na rzecz tego nabywcy fakturę, która nie uwzględnia stawki i kwoty podatku oraz sumy sprzedaży netto natomiast opatrzoną adnotacją „odwrotne obciążenie”.

Stosownie do art. 106 ust. 1 pkt 5 ustawy:

Jeżeli więc faktura dokumentująca zdarzenie gospodarcze zawiera pomyłki lub zdarzenie, które faktura ta dokumentowała, uległo zmianie, to powinna zostać skorygowana w ten sposób, aby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję między określonymi podmiotami.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i od 2003 r. prowadzą Państwo działalność gospodarczą w formie spółki jawnej, w zakresie m.in. produkcji konstrukcji metalowych i ich części, produkcji pozostałych gotowych wyrobów metalowych, a także roboty związane z zakładaniem ogrodzeń, które zostały wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług pod poz. 28.

… 2018 r. zawarliście Państwo umowę z … z siedzibą w … (zwany „Zamawiającym”), której przedmiotem było wykonanie ogrodzeń dla … obiektów elektrowni fotowoltaicznych. Na moment zawarcia umowy oraz na moment wykonania usługi mieliście Państwo informację, iż podmiotem, na rzecz którego usługa miała zostać wykonana ma siedzibę w Danii. W umowie Zamawiający nie podał ważnego numeru identyfikacji podatkowej dla celów podatku od towarów i usług w Polsce, nie wskazał też, czy jest generalnym wykonawcą, czy inwestorem. Usługi wykonania ogrodzeń dla … obiektów elektrowni fotowoltaicznych były świadczone na nieruchomościach w Polsce i klasyfikowanesą według PKWiU z 2008 r. pod symbolem 43.29.12.0. Prace zlecone na rzecz Zamawiającego wykonaliście Państwo w okresie od … do … 2018 r. na … obiektach elektrowni fotowoltaicznych i wystawialiście faktury po każdej wykonanej pracy na danym obiekcie. Wystawiając faktury, braliście Państwo pod uwagę przepisy art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h oraz przepisy art. 28e ustawy o VAT. Skoro w momencie podpisywania umowy oraz wykonania i wystawiania faktur Zamawiający posługiwał się duńskim numerem identyfikacji podatkowej, to uznaliście Państwo, iż w tym przypadku nie mają zastosowania przepisy art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h ustawy o VAT i wykonane usługi opodatkowaliście stawką 23%, co zostało udokumentowane wystawionymi fakturami.

Zamawiający zmienił nazwę spółki z … na … i począwszy od … 2018 r. wystawialiście Państwo faktury z nową nazwą spółki, a pozostałe dane, jak adres i numer identyfikacji podatkowej w Danii, nie uległy zmianie.

… 2019 r. otrzymaliście Państwo maila, z treści którego wynika, iż Zamawiający działał w charakterze generalnego wykonawcy, który zawarł „umowę o wybudowanie farmy fotowoltaicznej z spółkami celowymi dnia … 2018 r.” W związku z powyższym wystąpiliście Państwo do właściwego dla Zamawiającego organu podatkowego, na podstawie art. 96 ust. 13 ustawy o VAT z zapytaniem czy Zamawiający jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. We wniosku sprecyzowane zostało pytanie, od kiedy Zamawiający działa w Polsce jako czynny podatnik podatku VAT? W piśmie z … 2019 r. organ podatkowy zaświadczył, że Spółka … jest zarejestrowana w … jako podatnik VAT czynny od … 2018 r. oraz na dzień sporządzenia zaświadczenia.

Odnosząc się do kwestii objętych zakresem postawionego we wniosku pytania dotyczącego ustalenia czy mają Państwoobowiązek dokonania korekty wystawionych faktury o podatek VAT i zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia w pierwszej kolejności wskazać należy, że w przypadku świadczenia usług istotnym, dla prawidłowego rozliczenia podatku do towarów i usług, jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 28b ust. 2 ustawy:

Od powyższej zasady ustawodawca przewidział szereg wyjątków, wskazując m.in. szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami.

I tak, w myśl art. 28e ustawy:

Jak wynika z okoliczności sprawy w ramach zawartej w dniu … 2018 r. umowy świadczyli Państwo na rzecz duńskiego kontrahenta posiadającego siedzibę działalności gospodarczej w … usługi wykonania ogrodzeń dla … obiektów elektrowni fotowoltaicznych. Przedmiotowe usługi były świadczone na nieruchomościach w Polsce.

W związku z powyższym uznać należy, że miejsce świadczenia i tym samym opodatkowania podatkiem od towarów i usług przedmiotowych usług znajduje się na terytorium kraju tj. Polski.

Odnosząć się do kwestii objętej postawionym we wniosku pytaniem wskazać należy, że ustalenie czy dana usługa podlegała rozliczeniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, czy też zastosowanie miała ogólna zasada rozliczenia podatku – ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdej sytuacji należy zbadać, czy spełnione są następujące warunki:

·usługodawcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,

·usługobiorcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,

·dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz

·usługa ta jest świadczona przez podwykonawcę, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia wszystkie wymienione powyżej warunki muszą być spełnione łącznie. W konsekwencji niespełnienie chociażby jednego z tych warunków eliminuje zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Jednocześnie należy wskazać, że o sposobie opodatkowania przedmiotowych transakcji decyduje nie moment powstania obowiązku podatkowego, który może być przez ustawodawcę określony w różny sposób (w tym przesunięty w czasie), lecz moment wykonania usługi. Moment wystąpienia zdarzenia, dla którego ustalany jest moment powstania obowiązku podatkowego – w tym przypadku wykonanie usługi – jest tym momentem, na który należy spełnić warunki do zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia przy świadczeniu usług budowlanych, niezależnie od tego w jakim terminie powstanie obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia tych usług i w następstwie tego wymagalność podatku. Oznacza to też, że zarówno w przypadku usługodawcy, jak i usługobiorcy, status podatnika czynnego powinien być, określony na dzień wykonania usługi/świadczenia usługi, nie zaś na moment powstania obowiązku podatkowego.

W niniejszej sprawie w ramach zawartej umowy świadczyliście Państwo, jako podwykonawca, usługi związane z nieruchomościami położonymi w Polsce, polegające na wykonaniu ogrodzeń dla … obiektów elektrowni fotowoltaicznych sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 43.29.12.0. Przedmiotowe usługi zostały wymienione w załączniku nr 14 do ustawy. Jak wynika z okoliczności sprawy Zamawiający działał w charakterze generalnego wykonawcy na rzecz spółek celowych, z którymi zawarł umowy o wybudowanie farmy fotowoltaicznej. Zlecone prace na rzecz Zamawiającego wykonaliście Państwo w okresie od … do … 2018 r. Faktury wystawialiście Państwo po każdej wykonanej pracy na danym obiekcie. W 2019 r. otrzymaliście Państwo od Spółki tj. Zamawiającego kserokopię zgłoszenia VAT-R, z którego wynika, iż podatnik składa deklaracje VAT-7 od miesiąca … 2018 r. Natomiast w zaświadczeniu z … 2019 r. wydanym na Państwa wniosek organ podatkowy zaświadczył się, że Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny od … 2018 r. oraz na dzień sporządzenia zaświadczenia. A zatem, przyjmując informację zawartą w wydanym zaświadczeniu za urzędowo potwierdzoną i prawdziwą uznać należy, że data rejestracji Zamawiającego jako czynnego podatnika VAT w Polsce nastąpiła … 2018 r.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że udokumentowane fakturami czynności świadczone przez Państwa przed dniem rejestracji Zamawiającego jako czynnego podatnika VAT w Polsce, tj. przed … 2018 r., zostały prawidłowo opodatkowane tj. według zasad ogólnych, z zastosowanej stawki VAT 23%. Jak wynika bowiem z okoliczności sprawy dla ww. usług świadczonych przez Państwa przed … 2018 r., tj. jak wskazano datą rejestracji Zamawiającego jako czynnego podatnika VAT w Polsce, nie został spełniony warunek, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 lit. b ustawy, aby do świadczonych usług zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia.

W konsekwencji, udokumentowane fakturami świadczone przez Państwa usługi przed … 2018 r., wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, powinny być opodatkowane na zasadach ogólnych z zastosowaniem stawki podatku w wysokości 23%.

Odnosząc się natomiast do kwestii świadczonych przez Państwa usług od … 2018 r., tj. po rejestracji Zamawiającego jako czynny podatnik VAT w Polsce, należy stwierdzić, że w związku z dokonaniem w powyższym zakresie rejestracji przez Zamawiającego spełnione zostały wszystkie przesłanki o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z ust. 1h ustawy, tj. zarówno Państwo, działający jako podwykonawca, jak i Zamawiający byliście czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT oraz usługa, którą świadczyli Państwo na rzecz Zamawiającego jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy. W związku z powyższym transakcje dokonane od … 2018 r. na rzecz Zamawiającego powinny zostać rozliczone w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia. Tym samym zgodnie z art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy faktury dokumentujące ww. czynności nie powinny zawierać danych określonych w ust. 1 pkt 12-14 tj. stawki podatku oraz kwoty podatku.

W świetle zatem powyższego, w sytuacji gdy w wystawionych fakturach dokumentujących wykonane usługi od … 2018 r. na rzecz Zamawiającego, wykazali Państwo podatek należny dla usługi, która spełnia warunki uznania jej za czynność podlegającą mechanizmowi odwrotnego obciążenia, wskazać należy, że zaistniały okoliczności wymienione w art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy, z których wynika Państwa obowiązek do skorygowania nienależnie wykazanej kwoty podatku od towarów i usług. W związku z powyższym powinni Państwo wystawić faktury korygujące do faktur pierwotnych dokumentujących wykonanie usług od … 2018 r. na rzecz Zamawiającego.

Tym samym oceniając Państwa stanowisko należy uznać je za nieprawidłowe, jakkolwiek wywiedli Państwo częściowo prawidłowy skutek prawny jednak w oparciu o odmienną od Organu argumentację.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm).