Wyrok NSA z dnia 11 stycznia 2022 r., sygn. III OSK 818/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędzia NSA Teresa Zyglewska (spr.) Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 października 2018 r., sygn. akt II SA/Wr 501/18 w sprawie ze skargi S. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia dopuszczalnego równoważnego poziomu hałasu przenikającego do środowiska w porze dziennej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 23 października 2018 r., sygn. akt II SA/Wr 501/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę S. sp. z o.o. z siedzibą w [...] (skarżąca) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dni [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia dopuszczalnego równoważnego poziomu hałasu przenikającego do środowiska w porze dziennej.

Z rozstrzygnięciem tym nie zgodziła się skarżąca Spółka i w skardze kasacyjnej zarzuciła mu:

I. przepisów prawa materialnego, tj.:

1. § 88 pkt 1 pkt 3 Uchwały Nr [...] Rady Miejskiej w [...] z [...] sierpnia 2002 r. (Dz. Urz. Woj. Dolnośląskiego z 2002 r. Nr [...], poz. [...]) - poprzez jego błędną wykładnię i w konsekwencji pominięcie, że na terenie oznaczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla terenu wsi [...], jako "MN", wskazano, że do generalnych (a więc i podstawowych) ustaleń należy możliwość lokalizacji na tym terenie zabudowy zagrodowej;

2. § 3 pkt 8 i 9 w zw. z § 88 pkt 1 pkt 1 Uchwały Nr [...] Rady Miejskiej w [...] - poprzez błędną wykładnię i w konsekwencji pominięcie, że zabudowa zagrodowa dla terenów oznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla terenu wsi [...], jako "MN" nie stanowi przeznaczenia uzupełniającego dla tego terenu, a (a contrario) jego przeznaczenie podstawowe w świetle treści ww. Uchwały;