Wyrok NSA z dnia 4 stycznia 2022 r., sygn. II FSK 431/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski Sędziowie Sędzia NSA Tomasz Kolanowski Sędzia WSA del. Sylwester Golec /spr./ po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. GmbH z siedzibą w Niemczech od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 5 listopada 2019 r. sygn. akt I SA/Gl 646/19 w sprawie ze skargi E. GmbH z siedzibą w Niemczech na interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 marca 2019 r. nr 0114-KDIP2-2.4010.63.2019.2.AM w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości; 2. uchyla interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 marca 2019 r. nr 0114-KDIP2-2.4010.63.2019.2.AM w zaskarżonej części; 3. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz E. GmbH z siedzibą w Niemczech kwotę 1120 (słownie: jeden tysiąc sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z 5 listopada 2019 r., sygn. akt I SA/Gl 646/19 oddalił skargę E. [...] GmbH w N. (skarżąca spółka) na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 marca 2019 r., wydaną w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.

Sąd w uzasadnieniu wyroku wskazał następujące okoliczności:

Skarżąca spółka zwróciła się z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych. Wskazała m. in., że jest wspólnikiem w spółce "K" będącej spółką komandytową z siedzibą w Polsce w której skarżąca pełni funkcję komandytariusza. Spółka "K" zawarła ze spółką "S" umowę I, której przedmiotem jest świadczenie usług. W ramach tej umowy spółka "K" jest usługobiorcą, a spółka "S" jest usługodawcą. W związku z nabywaniem tych usług spółka "K" ponosi koszty wynagrodzenia wypłacanego spółce "S". Spółka "K" oraz spółka "S" są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1036 ze zm. – dalej: "u.p.d.o.p.") w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. oraz podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. Skarżąca spółka wyjaśniła m. in., że istota działań podejmowanych przez spółkę "S" na rzecz spółki "K" na podstawie umowy I sprowadza się do szeroko rozumianego pośrednictwa w sprzedaży towarów produkowanych przez spółkę "K", a w szczególności do nawiązywania oraz utrzymywania relacji z obecnymi lub potencjalnymi klientami zainteresowanymi nabyciem towarów produkowanych przez spółkę "K". Z punktu widzenia spółki "K" celem nabycia tych usług jest pozyskanie nowych klientów albo nowych zamówień od dotychczasowych klientów, a w konsekwencji zwiększanie sprzedaży produkowanych towarów. Skarżąca wskazała również kody PKWiU, do których należy zakwalifikować usługi nabywane przez spółkę "K" od spółki "S" na podstawie umowy I.