Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 18 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDWPT.4011.171.2023.2.MG
Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
8 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 21 grudnia 2023 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
1.Profil Wnioskodawcy/Zainteresowanych
Od 18 czerwca 2019 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą, której podstawowym przedmiotem jest działalność związana z tworzeniem oprogramowania (PKD 62.01.Z) – jako osoba fizyczna zarejestrowana w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.
Nie zawierał Pan umowy spółki cywilnej i prowadzi Pan działalność indywidualnie, jako odrębny przedsiębiorca. Posiada Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej w skrócie: „u.p.d.o.f.”) i rozliczał się Pan w latach podatkowych 2019-2021 na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, według stawki liniowej 19%, nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402 z późn. zm.). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej samodzielnie odpowiada Pan wobec osób trzecich za wykonywane przez siebie czynności i ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez siebie indywidualnie działalnością.
2.Kontrakty, kontrahenci i model współpracy
W okresie obowiązywania przepisów dot. ulgi IP Box (regulowanej przepisami art. 30ca i 30cb ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych) nawiązał Pan kooperatywę z trzema innymi przedsiębiorcami (zwanymi dalej: „Współtwórcami” lub „Współautorami”) na potrzeby wytwarzania oprogramowania komputerowego dla wiodącego dostawcy informacji kredytowej w … oraz jednego z kluczowych podmiotów w skali światowej, dostarczającego zintegrowane usługi i rozwiązania z zakresu informacji biznesowej, handlowej oraz zarządzania ryzykiem – … z siedzibą w …(dalej w skrócie: … lub „Klient”).
W tym miejscu wyjaśnił Pan, iż dnia 12 kwietnia 2023 r. wpłynął do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej Biuro Krajowej Informacji Skarbowej w Bielsku-Białej wniosek wspólny zainteresowanego będącego stroną postępowania – … – oraz Zainteresowanych niebędących stroną postępowania, tj. Współtwórców, z którymi nawiązał Pan kooperatywę. Dnia 28 czerwca 2023 r. wydano postanowienie znak … o odmowie wszczęcia postępowania, stwierdzając, że wniosek ten nie dotyczy praw i/lub obowiązków zarówno dla Pana, jak i pozostałych Zainteresowanych (Współtwórców). W związku z powyższym, niniejszym Pan wraz z pozostałymi Współtwórcami składają indywidualne wnioski o wydanie interpretacji.
Współpraca z ww. odbiorcą oprogramowania tworzonego przez Pana i Współtwórców odbywa się za pośrednictwem dwóch innych podmiotów. Pana i Współtwórców wiążą pisemne umowy zawarte 1 lipca 2019 r. (dalej „Umowy cząstkowe”) ze spółką … wpisaną do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego w Sądzie Rejonowym dla … - …, pod numerem KRS …, z siedzibą … (zwaną dalej w skrócie: „Kontrahentem”). Z kolei Kontrahenta łączy umowa zawarta 21 października 2019 r. z podmiotem pośredniczącym, tj. … (dawniej działająca pod firmą „….”), który to ostatecznie deleguje wyznaczonych przez Kontrahenta podwykonawców – Pana i Współtwórców – do prac programistycznych na rzecz ….
Umowy cząstkowe łączące Pana i Współtwórców z Kontrahentem mają charakter ramowy, tzn. określają zasady i warunki świadczenia usług programistycznych, natomiast ich dokładny zakres jest każdorazowo ustalany na podstawie składanych cyklicznie zleceń, czyli powierzonych w jakiejkolwiek formie (np. za pośrednictwem platformy do zarządzania projektem, ustnie lub poprzez e-mail) prac programistycznych do wykonania. Precyzując, zamówienia przedstawiają specyfikację wymagań, definiując potrzeby biznesowe, które oprogramowanie (lub jego komponent, funkcjonalność) ma zaspokajać. Specyfikacja obejmuje zarówno wymagania funkcjonalne, opisujące wizję programu, modułu, jego funkcje, sposoby korzystania itp., jak również wymagania techniczne, zawierające przykładowo opis środowiska, w którym system będzie pracował (np. specyfikację środowiska uruchomieniowego aplikacji, wspierane przeglądarki internetowe).
Ze względu na nowatorski charakter realizowanych prac, polegających na tworzeniu zindywidualizowanych programów komputerowych dedykowanych potrzebom firmy …, Pan i Współtwórcy obok ww. ramowych Umów cząstkowych zawarli dnia 21 października 2019 r. „Umowę o wspólne prowadzenie prac badawczo-rozwojowych i współtworzenie oprogramowania” (dalej w skrócie: „Porozumienie współtwórców"). Na mocy tejże umowy Pan i Współtwórcy podjęli zamiar stałej współpracy w zakresie projektu badawczo-rozwojowego mającego na celu wytwarzanie nowatorskiego oprogramowania komputerowego dedykowanego firmie …. Pan i Współtwórcy zobowiązali się do wymiany wiedzy, doświadczeń i umiejętności w zakresie informatyki, a w szczególności współczesnych technologii programistycznych oraz do inicjowania i prowadzenia skoordynowanych działań zmierzających do zwiększenia tych zasobów wiedzy. Ponadto Pan i Współtwórcy zobowiązali się przenieść na Kontrahenta autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych wytworzonych w wyniku podjętego projektu badawczo-rozwojowego, ustalając jednocześnie swoje udziały w majątkowych prawach autorskich do każdego powstałego w wyniku wykonywania Porozumienia programu komputerowego.
Reasumując, oprogramowanie, o którym mowa we wniosku jest tworzone wspólnym wysiłkiem Pana i Współtwórców. Każdy ze współtwórców uczestniczy w procesie twórczym wnosząc swój wkład twórczy, który przejawia się i znajduje odzwierciedlenie w różnych warstwach oprogramowania. Zarówno Pan, jak i każdy ze Współtwórców występują w roli równorzędnego współautora oprogramowania. Pod pojęciem „podejmowana przez Pana i Współtwórców działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych (oprogramowania)” należy rozumieć wyodrębnione zadania, powierzone na mocy Umów cząstkowych i realizowane wspólnym wysiłkiem przez Pana i Zainteresowanych w ramach Porozumienia współtwórców, polegające na tworzeniu kodu źródłowego, stanowiącego program komputerowy. Oprogramowanie współtworzone przez Pana i Współtwórców umożliwia inteligentną identyfikację firm i osób, powiązań między nimi, ustalenie struktury właścicielskiej, osób upoważnionych do reprezentowania podmiotu i składania oświadczeń woli w jego imieniu, a także beneficjentów rzeczywistych. Wykorzystuje Pan w tym celu wiele źródeł danych, centra …, indywidualne reguły i modele oceny …. Pozwala także na ich sprawdzenie pod kątem ….
Z perspektywy …, prace wykonywane przez Pana i Współtwórców od pewnego etapu prowadziły/mogą prowadzić do rozwijania istniejącego już oprogramowania, np. o nowe lub ulepszone funkcjonalności, bądź też jego modyfikację. Zaznaczyć jednak należy, że rozwijanie oprogramowania polega na tworzeniu przez Pana i Współtwórców od zera utworów, kompatybilnych z funkcjonującymi już programami komputerowymi (oprogramowaniem nadrzędnym), stanowiących również programy komputerowe, a następnie implementowaniu tych utworów do istniejącego już kodu źródłowego. W wyniku implementacji wytworzonych przez Pana i Współtwórców utworów rozwijane oprogramowanie nadrzędne jest optymalizowane lub wyposażane w nowe, ulepszone, bądź też kolejne funkcjonalności.
Trzeba wyjaśnić, że oprogramowanie, nad którym pracują wspólnie Pan i Współtwórcy, tworzone jest na zasadach i wzorcach programowania obiektowego oraz na praktykach zwinnego wytwarzania oprogramowania. Finalny produkt informatyczny, z którego korzysta firma … jest zatem połączeniem wielu podprogramów, w tym m.in. wytwarzanych przez Pana i Współtwórców, z których każdy wykonuje określoną funkcję. Każdy z tych podprogramów, również jest programem, któremu przysługuje ochrona prawno-autorska.
W związku z faktem, iż Pana i Współtwórców łączy Porozumienie współtwórców i oprogramowanie jest wynikiem ich wspólnej pracy, powstałe programy są utworem współautorskim, a Panu przysługują do nich wspólne autorskie prawa majątkowe. Finalna postać utworu – oprogramowanie komputerowe tworzone na zlecenie Kontrahenta – jest wynikiem zespolenia twórczych wkładów Pana i Współtwórców. Twórcza praca Pana i pozostałych Współtwórców może pozostawać w stosunku do siebie pod względem czasu bądź jako równoczesna, bądź jako następująca jedna po drugiej twórczość każdego ze współautorów. Zachodzi jednak między nimi taka relacja, że w zasadzie każda z nich z osobna nie doprowadziłaby do stworzenia samodzielnego dzieła – w tym przypadku programu komputerowego. Relacja współautorstwa rodząca wspólne prawo do utworu więcej niż jednej osoby może zachodzić tylko wówczas, gdy bez udziału jednego ze współautorów dzieło nie powstałoby w takim kształcie, w jakim doszło do jego odzwierciedlenia w obrocie prawnym i na rynku. Inaczej rzecz ujmując, dzieło rozumiane jako skończone i konkretne nie powstałoby bez udziału współautorskiego.
W ramach Umów cząstkowych i na mocy zawartego Porozumienia współautorskiego Pan wraz ze Współautorami przenoszą na rzecz Kontrahenta autorskie prawa majątkowe do wytworzonych wspólnym wysiłkiem programów i otrzymują z tego tytułu określoną część wynagrodzenia, które płatne jest w cyklach miesięcznych, na podstawie wystawianych przez siebie faktur VAT. Każdy z autorów, w tym Pan, wystawiają odrębnie faktury. Przeniesienie praw odbywa się z zachowaniem warunków wynikających z ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ustalenie utworu następuje w momencie osiągnięcia oczekiwanego rezultatu, tj. stworzenia programu komputerowego odpowiadającego wymogom Klienta. Efekty realizowanego przez Pana i Współautorów projektu badawczo-rozwojowego są na bieżąco monitorowane i rejestrowane.
Tworząc oprogramowanie Pan i Współautorzy nie pracują pod kierownictwem Kontrahenta, tudzież podmiotu pośredniczącego, bądź Jego Klienta lub innej osoby trzeciej, ani w wyznaczonym przez nich czasie i miejscu. Pan i Współautorzy najczęściej mają możliwość wykonywania prac zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, nie są związani sztywnymi godzinami pracy. Sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania są wyborem Pana i Współautorów. Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością ponosi Pan ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych celów. Zgodnie z tą definicją działalność Zainteresowanych jest obarczona ryzykiem gospodarczym.
3.Charakterystyka oprogramowania tworzonego przez Pana
Pana działalność gospodarcza w ramach, której podjęto wspólnie ze wskazanymi Współautorami realizację ww. projektu badawczo-rozwojowego związana jest z szeroko rozumianym programowaniem. Jej fundamentem jest rozwiązywanie problemów algorytmicznych, co polega na systematycznej pracy nad komputerowym rozwiązaniem problemu i obejmuje cały proces projektowania i otrzymania rozwiązania. Rozwiązania mają postać programów napisanych w wybranym języku programowania. Innymi słowy, oprogramowanie napisane przez Pana i Współautorów jest realizacją algorytmu. Algorytm programu komputerowego to element konstrukcyjny programu stanowiący zapis logicznie uporządkowanych działań (instrukcji), prowadzących do rozwiązania konkretnych problemów na podstawie ustalonej funkcjonalności programu, wypracowanej przy pomocy funkcjonujących w teorii pojęć i reguł ogólnych.
Powszechnie przyjmuje się, że algorytm jest opisem krok po kroku rozwiązania postawionego problemu lub sposobu osiągnięcia jakiegoś celu. Celem nadrzędnym tej metodologii jest otrzymanie „dobrego” rozwiązania, czyli takiego, które jest:
-zrozumiałe dla każdego, kto zna dziedzinę rozwiązywanego problemu i użyte narzędzia komputerowe,
-poprawne, czyli spełnia specyfikację problemu, a więc dokładny opis problemu,
-efektywne, czyli niepotrzebnie nie marnuje zasobów komputerowych, czasu i pamięci.
Ta metoda składa się z następujących sześciu etapów:
1.Opis i analiza sytuacji problemowej. Na podstawie opisu i analizy sytuacji problemowej należy w pełni zrozumieć, na czym polega problem, jakie są dane dla problemu i jakich oczekujemy wyników, oraz jakie są możliwe ograniczenia.
2.Sporządzenie specyfikacji problemu, czyli dokładnego opisu problemu na podstawie rezultatów etapu 1. Specyfikacja problemu zawiera:
-opis danych,
-opis wyników,
-opis relacji (powiązań, zależności) między danymi i wynikami.
Specyfikacja jest wykorzystana w następnym etapie jako specyfikacja tworzonego rozwiązania (np. programu).
3.Zaprojektowanie rozwiązania. Dla sporządzonej na poprzednim etapie specyfikacji problemu, jest projektowane rozwiązanie komputerowe (np. program), czyli wybierany odpowiedni algorytm i dobierane do niego struktury danych. Wybierane jest także środowisko komputerowe (np. język programowania), w którym będzie realizowane rozwiązanie na komputerze.
4.Komputerowa realizacja rozwiązania. Dla projektu rozwiązania, opracowanego na poprzednim etapie, buduje się kompletne rozwiązanie komputerowe, np. w postaci programu w wybranym języku programowania. Następnie testowana jest poprawność rozwiązania komputerowego i badana jego efektywność działania na różnych danych.
5.Testowanie rozwiązania zintegrowanego (tj. po zaimplementowaniu) w systemie rozumianym jako większa całość, tj. program nadrzędny. Ten etap jest poświęcony na systematyczną weryfikację poprawności rozwiązania i testowanie jego własności, w tym zgodności ze specyfikacją.
6.Prezentacja rozwiązania.
Opierając się na wyżej opisanym podejściu algorytmicznym, Pan i Współautorzy projektują i wytwarzają (kodują) kolejne elementy rozbudowanego systemu wykorzystywanego przez firmę …. Posługując się specjalistyczną nomenklaturą, jest to rozbudowana aplikacja webowa, składająca się z warstwy fronted i backend o architekturze mikroserwisowej. Platformy oparte na architekturze mikroserwisowej są w stanie wspierać różne funkcjonalności. Dzięki temu każdą z tych usług można niezależnie wdrażać, modyfikować, a następnie ponownie wdrażać bez naruszania integralności aplikacji. Struktura systemu jest modułowa, co oznacza, że składa się on z różnych komponentów, które mogą być ze sobą powiązane, np. wspólną bazą danych, ale realizują odrębne funkcjonalności i służą do obsługi różnych aspektów.
Rozwój aplikacji odbywa się według nowoczesnych metodyk, opartych na modelu przyrostowo-iteracyjnym. Cykliczne wydawanie przyrostów można porównać do układanki z klocków. Dokładane są kolejne elementy, które z czasem tworzą finalny produkt – aplikację w wersji, którą widzi w oknie przeglądarki internetowej ostateczny użytkownik. Jednak każde wykonane przez Pana i Współautorów zlecenie cząstkowe skutkuje wytworzeniem jakiegoś elementu tej aplikacji – fragmentu kodu o określonej funkcjonalności, który również stanowi program komputerowy podlegający ochronie prawno-autorskiej (jako podprogram). W ten sposób partie kodu wytwarzanego przez Pana i Współautorów, w zależności od powierzonego zadania, po zakończeniu prac nad podstawową wersją aplikacji, składają się na pewne komponenty, moduły, dodające określone funkcjonalności w końcowym produkcie informatycznym.
Tytułem przykładu, w roku 2020 Pan i Współautorzy stworzyli bazową wersję aplikacji do budowy struktury własnościowej firmy, a następnie wyznaczania na jej podstawie beneficjentów rzeczywistych. Aplikacja działa dla firm zarejestrowanych w …. Źródłem danych są istniejące systemy informatyczne firmy …. Aplikacja posiada interfejs graficzny, dostępny z poziomu przeglądarki internetowej. Umożliwia on interakcję z danymi: wprowadzanie, przetwarzanie oraz podgląd. Aplikacja posiada także system komentarzy, pozwalający dodawać i edytować dodatkowe informacje w formie tekstowej. Logika biznesowa realizowana jest w oparciu o architekturę mikro-serwisów w technologii .... Aplikacja jest zainstalowana na infrastrukturze Zamawiającego. Aplikacja udostępnia API dla Klientów. W ramach projektu stworzony został szkielet architektury oraz zaimplementowane zostały elementy niezbędne dla jej uruchomienia.
Pan i Współautorzy zbyli autorskie prawa majątkowe do wersji bazowej oprogramowania i w ramach prowadzonego wspólnie projektu badawczo-rozwojowego kontynuowali prace nad dedykowanymi tejże wersji bazowej programami komputerowymi („podprogramami”):
a)Funkcjonalność wizualizowania struktury własnościowej firmy, beneficjentów rzeczywistych, generowania raportów. Interfejs graficzny został rozbudowany o funkcjonalność wyszukiwania sprawdzanych firm. Wyświetla on także dodatkowe informacje, pochodzące z systemów Zamawiającego. Aplikacja wylicza .... czyli parametr mówiący o poziomie skomplikowania struktury własnościowej. Dodane zostało wsparcie dla internacjonalizacji w językach …i …;
b)Mechanizm automatycznego odświeżania danych, co zapewnia, że zalogowani użytkownicy widzą zawsze aktualne informacje. Dodano mechanizm powiadomień o błędach. Możliwe jest przeszukiwanie sprawdzanych firm na postawie podanych parametrów. Wyprowadzanie nowych firm do sprawdzenia jest możliwe za pomocą przeglądarki internetowej, wraz z przeszukiwaniem bazy danych Zamawiającego w celu znalezienia właściwej firmy. Zaimplementowany został proces pozwalający za pomocą zasobów Zamawiającego sprawdzić firmę, której nie udało się zidentyfikować w automatyczny sposób;
c)Silnik do wyliczania beneficjentów rzeczywistych na podstawie struktury własnościowej firmy został rozbudowany o zestaw reguł specyficznych dla poszczególnych form prawnych … firm takich jak: …. W przypadku braku danych finansowych, system może zlecić ich uzupełnienie lub aktualizację pracowniom Zamawiającego. Silnik liczący został także rozszerzony o hybrydowy algorytm łączący cechy obliczeń metodą dominacji i akumulacji;
d)Moduł dla pracowników …. Pozwala on na wprowadzanie danych firm pozyskanych w ramach ręcznego sprawdzania. Możliwe jest wprowadzenie danych na temat zagranicznych firm, co umożliwia sprawdzanie podmiotów które w swojej strukturze organizacyjnej mają zagraniczne jednostki. Funkcjonalność ta została zintegrowana z systemami danych Zamawiającego, co pozwala na sprawdzanie firm w oparciu o oba źródła danych;
e)Algorytm rysujący strukturę organizacją sprawdzanej firmy jako edytowalne drzewo w pliku docx. Algorytm obsługuje dowolny rozmiar struktury organizacyjnej, zapewniając jej podział na wiele stron i zachowanie odpowiednich referencji.
Powyższe wyliczenie nie jest wyczerpujące i ma na celu jedynie zobrazowanie procesu rozwijania/rozbudowy bazowej wersji oprogramowania poprzez implementację dedykowanych podprogramów.
Efektem prac Pana i Współautorów w każdym przypadku było powstanie koncepcyjnego dobra niematerialnego – oprogramowania uzewnętrznianego w postaci kodu napisanego w określonych językach programowania. Pan i Współautorzy realizując prace programistyczne wykorzystują głównie współbieżny, oparty na klasach, obiektowy język programowania ogólnego zastosowania ....
Kody wytworzone wspólnym wysiłkiem przez Pana i Współautorów, zarówno wersji bazowej, jak i implementowane do istniejącego już oprogramowania stanowią logicznie uporządkowany ciąg instrukcji, przeznaczony do uzyskania za pośrednictwem sprzętu komputerowego wyniku pożądanego przez zleceniodawcę. Praca Pana i Współautorów przy pisaniu kodu nie miała charakteru odtwórczego i nie polegała na powielaniu w jego linijkach standardowych rozwiązań problemów. Oprogramowanie lub jego części, wytwarzane przez Pana i Współautorów w ramach prowadzonej przez nich bezpośrednio działalności gospodarczej, jest rezultatem ich własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwory podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 z późn. zm., dalej zwana „ustawa o PAIPP”).
Podsumowując, po ukończeniu prac nad bazową wersją aplikacji i zbyciem autorskich praw majątkowych do niej, właścicielem ulepszanego (rozwijanego) oprogramowania jest inny podmiot. Następnie Pan i Współautorzy dokonują ulepszenia/modyfikacji/ rozbudowy tego oprogramowania, jednak odbywa się to poprzez wytwarzanie kolejnych programów komputerowych. Pan i Współautorzy są każdorazowo pierwotnymi współtwórcami i właścicielami autorskich praw majątkowych do tych programów.
4.Proces twórczy
Wytwarzane przez Pana i Współautorów oprogramowanie opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmuje m.in. zbudowanie modelu i zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego, będącego realizacją algorytmu) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działania te prowadzone były w sposób ułożony, metodyczny, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, wykonanie, weryfikacja, implementacja, zakończenie.
W tym miejscu podkreślić trzeba, że Pan i Współautorzy rozwijają swoją wiedzę i umiejętności w zakresie programowania, poznając i wykorzystując najnowsze technologie. Tytułem przykładu:
- …, pozwalający na tworzenie aplikacji w oparciu o … (platforma, której głównym celem jest uproszczenie procesu tworzenia oprogramowania klasy … w technologii ...);
- … jest najpopularniejszą biblioteką służącą do mapowania obiektowo-relacyjnego w (…);
- systemy do zarządzania bazami danych, czy bibliotekę programowania języka ... wykorzystywaną do tworzenia interfejsów użytkownika ….
Tworzenia nowego produktu informatycznego (programu komputerowego, którego zapisem jest kod źródłowy) lub ulepszania istniejącego produktu o nową funkcjonalność (wymagającego również stworzenia w tym zakresie nowego kodu źródłowego) odbywało się według przedstawionego wyżej podejścia do rozwiązywania problemów algorytmicznych i standardowo w najszerszym zakresie składa się z niżej przedstawionych etapów.
a)etap wstępny – obejmuje konsultacje z …, dotyczące celów jakie mają być osiągnięte w projekcie, poznanie wizji produktu (lub jego komponentu, modułu). Podczas konsultacji przedstawiane są oczekiwania co do parametrów i funkcjonalności oprogramowania (tzw. specyfikacja biznesowa), w tym celu oraz czasu, w jakim projekt ma zostać zrealizowany. Na podstawie tych informacji oraz własnej wiedzy i doświadczenia, Pan i Współautorzy wstępnie analizują możliwość zrealizowania projektu, czyli stworzenia nowego oprogramowania, przy użyciu określonych zasobów. Pan i Współautorzy nie dysponują gotowymi rozwiązaniami informatycznymi pozwalającymi na realizację zamówienia. Nie dysponują np. gotowym algorytmem wyrażonym w postaci kodu, spełniającym oczekiwania ostatecznego odbiorcy (kod źródłowy musi zostać napisany od samego początku). Uzyskanie produktu informatycznego o pożądanych właściwościach uzależnione było od szeregu czynników. W trakcie tego etapu dochodziło do ustalenia poziomu niepewności co do możliwości realizacji zamówienia przy użyciu określonych zasobów, tj. Pan i Współautorzy oceniali jakie jest ryzyko niepowodzenia zamówienia;
b)etap tworzenia oprogramowania – obejmuje on wszelkie czynności faktyczne podejmowane przez Pana i Współautorów w celu realizacji zamówienia, tj. zaprojektowanie i napisanie algorytmu w języku programowania, co prowadziło do stworzenia nowego produktu lub ulepszenia, rozwinięcia jego dotychczasowej wersji o nowe zastosowania (nową funkcjonalność).
Proces tworzenia na tym etapie najczęściej dzielił się na mniejsze cykle wydawnicze, po których następowała prezentacja wytworzonej części oprogramowania. Nie były to w żadnym wypadku czynności odtwórcze. Pan i Współautorzy stawali na tym etapie wobec konieczności wyboru jednego spośród alternatywnych algorytmów, określania wartości różnorodnych parametrów lub samodzielnego precyzowania pewnych szczegółów implementowanych operacji. Ten etap wymagał od Pana i Współautorów podjęcia największego wysiłku intelektualnego;
c)etap końcowy – obejmuje on zamknięcie zamówienia i podsumowanie wyników prac danego cyklu wydawniczego lub całego projektu. W trakcie tego etapu dochodziło do akceptacji bądź odrzucenia wyników pracy Pana i Współautorów lub ogłoszenie, że przy danym stanie zasobów nie jest możliwe stworzenie programu odpowiadającego specyfikacji biznesowej lub dokonanie ulepszeń, czy rozbudowy systemu o nową funkcjonalność zgodnie z oczekiwaniami. W przypadku niemożności zrealizowania zamówienia zgodnie z oczekiwaniami, rozpatrywane było ewentualne zwiększenia zasobów do realizacji zadania lub zmiana charakteru wykorzystanych zasobów lub też zmniejszenie oczekiwań w stosunku do oprogramowania, które ma zostać wytworzone.
Wytwarzanie oprogramowania to złożony proces, który ma na celu dostarczenie produktu w pełni zgodnego z oczekiwaniami firmy …. Działalność Pana i Współautorów, w zależności od realizowanych projektów, mogła i może pokrywać wszystkie etapy tego procesu, począwszy od analizy i zdefiniowania wymagań, przez zaprojektowanie rozwiązania, jego wykonanie, testowanie, wdrożenie, szkolenia oraz dalszy rozwój. Podstawowym wyzwaniem jest zrozumienie potrzeb ostatecznego użytkownika, a więc określenie celu jaki ma spełniać program, tj. dedykowana funkcjonalność/moduł. Dopiero w oparciu o tę wiedzę Zainteresowani ustalali sposób dojścia do zdefiniowanego celu, dobierając odpowiednie rozwiązania programistyczne oraz technologie. Na potrzeby niniejszego wniosku, oświadcza Pan, że tworzenie przez Pana i Współautorów oprogramowania opierało się każdorazowo o dostępną aktualnie (tj. w momencie realizacji umowy) wiedzę w dziedzinie technologii informacyjnych (IT) oraz w dziedzinie, której oprogramowanie ma służyć, a także o umiejętności Pana i Współautorów jako programistów. Z kolei projektowane i tworzone produkty (oprogramowanie komputerowe) stanowiły/stanowią produkty nowe lub ulepszone funkcjonalnie w stosunku do tych dotychczas tworzonych przez Pana i Współautorów.
Proces tworzenia oprogramowania wymaga ciągłego rozwoju, poszerzenia i aktualizowania wiedzy programistycznej, jak również z dziedziny, w której to oprogramowanie miało być wykorzystywane. Niejednokrotnie Pan i Współautorzy sięgali do specjalistycznej literatury, szkoleń oraz fachowych publikacji.
Czynności projektowania i tworzenia oprogramowania nie miały charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowiły systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego tworzenia). Pan i Współautorzy w ramach prowadzonej działalności nabywali, łączyli, kształtowali i wykorzystywali dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym zwłaszcza z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, technologii w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów cyfrowych – programów komputerowych).
W każdym przypadku Pan i Współautorzy wnosili swój indywidualny i twórczy wkład, wykorzystując najnowsze technologie informatyczne z zakresu wytwarzania oprogramowania. Produkty informatyczne stworzone przez Pana i Współautorów mają charakter indywidualny i są utrwalone w postaci kodu w języku programowania.
Element twórczy Pana i Współautorów w tworzeniu oprogramowania polegał na pisaniu algorytmu, który znajduje odzwierciedlenie w postaci kodu źródłowego, w efekcie czego powstaje program komputerowy. Oprogramowanie wytwarzane przez Pana i Współautorów w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej jest rezultatem ich własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP.
5.Ewidencja
Posiada Pan i prowadzi począwszy od rozpoczęcia projektu badawczo-rozwojowego, tj. od 21 października 2019 roku odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb u.p.d.of. ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde – potencjalnie rozpatrywane jako „kwalifikowane” prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f., przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac, obejmujące wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zamówień. Prowadzona przez Pana ewidencja pozwala zatem na ustalenie dochodu z tytułu przeniesienia autorskiego prawa majątkowego do każdego programu komputerowego, wobec którego ma Pan zamiar zastosować preferencyjną stawkę podatkową.
6.Podsumowanie
Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności, chciałby Pan skorzystać z przewidzianej w art. 30ca u.p.d.o.f. preferencji IP Box w rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych za rok podatkowy 2020 oraz 2021 w zakresie dochodów, na które składa się wynagrodzenie uzyskiwane w wyniku wykonywania Umów cząstkowych z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do opisanego wyżej, współtworzonego oprogramowania komputerowego.
Uzupełnienie stanu faktycznego
W piśmie z 21 grudnia 2023 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania:
1.Jakie konkretne „oprogramowania” Pan wytwarzał/rozwijał/ulepszał/modyfikował, w latach których dotyczy złożony wniosek? Należy przedstawić szczegółowy ich opis, konkretne nazwy, przeznaczenie, funkcje oraz na czym polegała ich innowacyjność? W opisie sprawy wskazał Pan jedynie przykładowe oprogramowanie.
Odpowiedź: Wytwarzał Pan programy komputerowe związane z analizą struktury własnościowej firm oraz identyfikacją beneficjentów rzeczywistych. Wyjaśnia Pan przy tym, że ilekroć opis sugeruje rozbudowę/ulepszenie/modyfikację aplikacji, efektem tych prac są kolejne odrębne od samej rozbudowywanej/ulepszanej/modyfikowanej aplikacji. Są to dodatkowe funkcjonalności, czy komponenty dedykowane aplikacji. Wyodrębnia Pan w prowadzonej ewidencji prawa autorskie do tych efektów twórczych jako osobne prawa własności intelektualnej – potencjalnie stanowiące „kwalifikowane” IP. Poniżej lista konkretnych programów komputerowych wytworzonych w 2020 r. oraz 2021 r.:
Program 1
Przygotowana została podstawowa wersja aplikacji do budowy struktury własnościowej firmy, a następnie wyznaczania na jej podstawie beneficjentów rzeczywistych. Aplikacja działa dla firm zarejestrowanych w …. Źródłem danych są istniejące systemy informatyczne Zamawiającego.
Aplikacja posiada interfejs graficzny, dostępny z poziomu przeglądarki internetowej. Umożliwia on interakcję z danymi: wprowadzanie, przetwarzanie oraz podgląd. Aplikacja posiada także system komentarzy, pozwalający dodawać i edytować dodatkowe informacje w formie tekstowej. Logika biznesowa realizowana jest w oparciu o architekturę mikro-serwisów w technologii .... Aplikacja jest zainstalowana na infrastrukturze Zamawiającego. Aplikacja udostępnia API dla Klientów. W ramach projektu stworzony został szkielet architektury oraz zaimplementowane zostały elementy niezbędne dla jej uruchomienia.
Program 2
Funkcjonalność pozwalająca zwizualizować strukturę własnościową firmy. W przeglądarce internetowej dostępny jest widok, prezentujący w formie drzewa, strukturę firmy, wraz z procentowymi udziałami poszczególnych firm i osób. Aplikacja umożliwia generowanie raportu w formacie PDF, który zawiera informacje o badanej firmie, wizualizację struktury własnościowej oraz listę beneficjentów rzeczywistych. Raport zawiera także sekcję z wynikami finansowymi sprawdzanej firmy.
Interfejs graficzny został rozbudowany o funkcjonalność wyszukiwania sprawdzanych firm. Wyświetla on także dodatkowe informacje, pochodzące z systemów Zamawiającego. Aplikacja wylicza …, czyli parametr mówiący o poziomie skomplikowania struktury własnościowej. Dodane zostało wsparcie dla internationalizacji w językach … i ... API aplikacji zostało zabezpieczone za pomocą …. Wprowadzono ograniczenia dostępu do danych o sprawdzonych firmach, na podstawie przynależności użytkowników do grup. Użytkownicy aplikacji mogą zostać przypisani do sprawdzanej firmy, jako osoby odpowiedzialne za jego przeprowadzenie.
Możliwe jest także dodawanie załączników związanych ze sprawdzaną firmą. Funkcjonalność ta dostępna jest z poziomu interfejsu graficznego i umożliwia przesłanie na serwery Klienta plików oraz późniejsze ich pobranie. Można nimi zarządzać. W czasie wgrywania plików wyświetlany jest pasek postępu. Możliwe jest wgranie wielu plików na raz. Zlecenie sprawdzenia nowej firmy jest możliwe z poziomu interfejsu graficznego.
Program 3
Mechanizm automatycznego odświeżania danych, co zapewnia, że zalogowani użytkownicy widzą zawsze aktualne informacje. Dodano mechanizm powiadomień o błędach. Możliwe jest przeszukiwanie sprawdzanych firm na postawie podanych parametrów. Wyprowadzanie nowych firm do sprawdzenia jest możliwe za pomocą przeglądarki internetowej, wraz z przeszukiwaniem bazy danych Zamawiającego w celu znalezienia właściwej firmy. Zaimplementowany został proces pozwalający za pomocą zasobów Zamawiającego sprawdzić firmę, której nie udało się zidentyfikować w automatyczny sposób.
Zabezpieczenia aplikacji zostały rozbudowane, by zapewnić lepszą ochronę danych.
Zmieniony został sposób w jaki aplikacja pobiera dane z systemu zamawiającego, by zwiększyć bezpieczeństwo przesyłanych informacji. Dodatkowo, wprowadzony został mechanizm automatycznego wylogowania, by zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu do danych.
Program 4
Silnik do wyliczania beneficjentów rzeczywistych na podstawie struktury własnościowej firmy został rozbudowany o zestaw reguł specyficznych dla poszczególnych form prawnych …firm takich jak: …. W przypadku braku danych finansowych, system może zlecić ich uzupełnienie lub aktualizację pracowniom Zamawiającego. Silnik liczący został także rozszerzony o hybrydowy algorytm łączący cechy obliczeń metodą dominacji i akumulacji.
Raport na temat sprawdzanej firmy został rozbudowany o dodatkowe sekcje na temat danych finansowych, ogólnego opisu firmy i jej profilu działalności. Niektóre informacje w raporcie mogą być ukrywane za pomocą systemu konfiguracyjnego Zamawiającego, co pozwoli dostosować treść raportu do wymagań poszczególnych Klientów. Raport może być generowany w językach … i ….
Aplikacja umożliwia wysłanie zapytania mailowego do sprawdzanej firmy, jeżeli potrzebne dane nie będą dostępne publicznie. Komunikacja ta opiera się o link jednorazowy wysyłany e-mailem. Po jego kliknięciu zostanie wyświetlona aplikacja webowa za pomocą, której firma będzie mogła przesłać brakujące dane i dokumenty.
Wprowadzony został system zarządzania uprawnieniami użytkowników w oparciu o określone role. Aplikacja została zintegrowana z systemem … pozwalającym na sprawdzenie osób i firm pod kątem sankcji, wspierania terroryzmu i ryzykownych powiązań biznesowych.
Wprowadzony został mechanizm predefiniowanych wiadomości, które mogą być dodane dla opisania sprawdzanej firmy. Do aplikacji został dodany zestaw reguł, które na podstawie zebranych danych, ocenią które wiadomości powinny zostać dodane.
Silnik do wyliczania beneficjentów rzeczywistych został rozszerzony o algorytmy pozwalające przeliczyć wartość udziałów w firmie, jeżeli mamy cykliczne zależności w strukturze własnościowej.
Program 5
Nowy moduł dla pracowników Zamawiającego. Pozwala on na wprowadzanie danych firm pozyskanych w ramach ręcznego sprawdzania. Możliwe jest wprowadzenie danych na temat zagranicznych firm, co umożliwia sprawdzanie podmiotów, które w swojej strukturze organizacyjnej mają zagraniczne jednostki. Funkcjonalność ta została zintegrowana z systemami danych Zamawiającego, co pozwala na sprawdzanie firm w oparciu o oba źródła danych.
Możliwe jest wprowadzanie danych podmiotów, ich statusu prawnego, informacji charakteryzujących jej branże, udziałowców, wyników finansowych oraz reprezentantów prawnych. Przygotowany został uniwersalny model danych, pozwalający wprowadzać podmioty zarejestrowane w dowolnym kraju. Aplikacja pozwala też na sprawdzenie beneficjentów rzeczywistych w przypadku firm publicznych, będących spółkami giełdowymi.
Dodana została integracja z usługą pozwalająca na pozyskiwanie dokumentów z … oraz ich dalsze procesowanie w ramach sprawdzania firmy.
Program 6
Silnik do wyliczania beneficjentów rzeczywistych i struktury własnościowej firmy posiada algorytm pozwalający pominąć prośby o ręczne pozyskanie danych. Algorytm przewiduje czy dane te mogą wpłynąć na zmianę wyliczonych beneficjentów rzeczywistych i pomija gałęzie wymagającego ręcznego wprowadzenia danych, jeżeli nie będą one miały na nie wpływu na końcowy wynik.
Moduł odpowiadający za zarządzanie pracą osób pozyskujących ręcznie dane został rozbudowany, by zwiększyć zakres danych które mogą być wprowadzone w ten sposób.
API oferowane przez aplikację zostało rozbudowane, by umożliwić Klientom pobieranie wszystkich danych o sprawdzanej firmie i wynikach sprawdzenia. API umożliwia zlecanie sprawdzenia firmy, a także zarządzanie procesem sprawdzania.
W 2021 r. wytworzył Pan następujące programy komputerowe:
Program 1
System predefiniowanych wiadomości opisujących sprawdzaną firmę został rozbudowany o możliwość dodania nowych informacji. Mogą być one wprowadzane ręcznie, za pomocą nowego widoku, przez pracowników Zamawiającego.
Formularze wprowadzania danych na temat zagranicznych firm zostały rozszerzone o algorytm sprawdzający poprawność danych. Sprawdzane są między innymi atrybuty opisujące udziałowców i osoby reprezentujące firmę, względem formy jej formy prawnej. Został wprowadzony mechanizm pozwalający tworzyć nowe formy prawne dla podmiotów zagranicznych, z uwzględnieniem reguł, które będą zastosowane w trakcie obliczeń. Rozszerzona została także komunikacja z systemem zlecenia pracy manualnej Zamawiającego by zadania związane z poszukiwaniem danych o zagranicznych podmiotach zostały odseparowane od krajowych.
Silnik do wyliczania beneficjentów rzeczywistych został rozszerzony o nowe reguły dla firm notowanych na giełdach publicznych oraz dla spółek komandytowych. Algorytm został także rozszerzony o obliczenia dla podmiotów rządowych. Usprawniony została metoda dominacji.
Program 2
Dedykowana funkcjonalność: aplikacja została zintegrowana z usługą pozwalającą na zamawianie i przetwarzanie dokumentów z …. Dzięki pozyskanym z nich informacjom ograniczona została ilość manualnej pracy potrzebnej do sprawdzenia firmy. Proces zamawiania dokumentów składa się z identyfikacji firmy w usłudze, zamówienia raportu, a następnie monitorowania stanu zamówienia. Uzyskane informacje są zapisywane w bazie danych, wyświetlane w aplikacji oraz są częścią raportu. Dokument uzyskany z … jest dołączany do danych sprawdzanej firmy.
Program 3
Stworzona została nowa aplikacja, pozwalająca na wstępne sprawdzenie listy firm dla których mają zostać zamówione sprawdzenia beneficjentów rzeczywistych. Udostępnia ono API dla Klientów końcowych. Za jego pomocą można sprawdzić w jakim stopniu przesłane firmy są możliwe do identyfikacji w źródłach danych Zamawiającego, a także uaktualnić podstawowe informacje na ich temat.
Program 4
Nowy mechanizm do aplikacji nadzorującej zlecenia wykonania pracy manualnej i wprowadzania jej wyników. Dla każdego rodzaju zadań zaimplementowane zostały scenariusze awaryjne, które będę stosowane, jeżeli wykonanie zadania nie będzie możliwe. Zostały one kompleksowo zintegrowane z zaimplementowanymi w aplikacji procesami.
System do ręcznego wprowadzania danych o zagranicznych podmiotach został rozszerzony o możliwość wpisania nowych rodzajów informacji, a także połączony ze scenariuszami awaryjnymi. Aplikacja generująca raporty o sprawdzanej firmie została przepisana na nowe rozwiązanie, które pozwala generować zarówno raporty w formacie PDF jak i edytowalne docx. Zawartość raportu została zachowana, jednak elementy stylistyczne zostały odświeżone zgodnie z aktualnymi wymogami identyfikacji wizualnej Zamawiającego.
Stworzony został algorytm rysujący strukturę organizacją sprawdzanej firmy jako edytowalne drzewo w pliku docx. Algorytm obsługuje dowolny rozmiar struktury organizacyjnej, zapewniając jej podział na wiele stron i zachowanie odpowiednich referencji.
Zaimplementowana została także wersja raportu dostosowana do wymagań konkretnego Klienta. Wybór wersji jest częścią konfiguracji konta Klienta.
Program 5
Dedykowana funkcjonalność: do raportu została dodana pieczątka (znak graficzny). Jest ona umieszczona na każdej stronie i zawiera informacje na temat pochodzenia danych użytych do stworzenia danej sekcji raportu. Zaimplementowany został algorytm agregujący użyte do sprawdzenia dane, ich źródła oraz daty pozyskania. Następnie stają się one częścią znaku graficznego w raporcie.
Możliwości konfiguracji raportu zostały znacząco rozbudowane. Dla każdego Klienta możliwe jest teraz przygotowanie innej wersji raportu, w oparciu o system konfiguracji Zamawiającego. Każda z sekcji raportu może był włączona lub wyłączoną, można zmienić ich kolejność. Sekcja opisująca sprawdzaną firmę pozwala teraz na skonfigurowanie jakie informacje oraz w jakiej kolejności mają się w niej znaleźć. Wklejane do raportu załączniki są – grupowe w oparciu o ich typ oraz podmiot którego dotyczą.
Dodana została nowa metoda sprawdzania beneficjentów rzeczywistych, zoptymalizowana pod względem czasu obliczeń oraz eliminująca pracę manualną. Wykonuje ona obliczenia w pełni automatycznie. Jeżeli nie jest to możliwe, to beneficjenci rzeczywiści pobierani są z ... lub wybierani spośród osób będących reprezentantami prawnymi podmiotu.
Zamawianie dokumentów z ... zostało zoptymalizowane. Zaimplementowany algorytm dokonuje oceny czy dla podmiotu o danej formie prawnej raport powinien zostać zamówiony.
Program 6
Silnik do wyliczania beneficjentów rzeczywistych i struktury własnościowej firmy został dostosowany do wymagań Klienta. Wprowadzona została nowa metoda wyliczania beneficjentów rzeczywistych oraz budowania struktury organizacyjnej sprawdzanej firmy. Zawiera ona algorytm do przewidywania możliwości identyfikacji beneficjentów rzeczywistych w gałęziach, które wymagają manualnego wprowadzenia danych i ogranicza je do niezbędnych przypadków.
Program 7
Nowy silnik pozwalający wygenerować drzewo reprezentujące strukturę organizacyjną firmy w formie pliku PDF. Obsługuje on struktury organizacyjne dowolnej wielkości, generując zawsze jednostronicowy plik PDF. PDF zawiera dane w formie wektorowej, dzięki czemu niezależnie od stopnia przybliżenia strony jakość danych się nie pogarsza. Zarówno test jak i elementy graficzne zachowują ostrość.
Dodany został system powiadomień mailowych o określonych zdarzeniach w trakcie sprawdzenia podmiotu. Jeżeli zdefiniowane zdarzenie nastąpi i notyfikacje są aktywne w systemie konfiguracyjnym Zamawiającego, to wysłana zostanie wiadomość email.
Wprowadzono nową wersję API. Modele danych zostały rozszerzone, co pozwala na zwrócenie większej ilości informacji. Dostosowane zostały nazwy atrybutów, wprowadzono szereg poprawek porządkujących i restrukturyzujących API.
2.W czym przejawiał się twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „oprogramowania”, którego dotyczy wniosek?
Odpowiedź: Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku przejawia się poprzez projektowanie nowatorskich algorytmów, pisanie czystego i efektywnego kodu, jak również znalezienie innowacyjnych rozwiązań dla napotykanych wyzwań programistycznych, tj. rozwiązań odpowiadających potrzebom ostatecznego odbiory oprogramowania. Potrzeby te określone są w tzw. specyfikacji biznesowej, opisującej cele, wymagania, oczekiwane funkcjonalności oraz szczegóły dotyczące oprogramowania, które ma być stworzone, jak choćby scenariusze użycia. Pisanie kodu to proces tworzenia instrukcji komputerowych zgodnie z określonymi regułami i językiem programowania. To tłumaczenie algorytmów i pomysłów na zrozumiały dla komputera zestaw instrukcji, który wykonuje określone zadania. Obejmuje to pisanie linijek kodu, implementację algorytmów, testowanie rozwiązań.
Należy ponadto wyjaśnić jakie konkretne działania podejmował Pan w celu opracowania nowego „oprogramowania” lub ulepszenia/rozwijania/modyfikowania istniejącego, a w szczególności:
a)jakie konkretne działania zmierzające do usprawnienia wytworzonego już wcześniej w praktyce gospodarczej „oprogramowania” zostały podjęte w celu realizacji projektu, w ramach którego tworzył i rozwijał/ulepszał/modyfikował Pan „oprogramowanie”?
Odpowiedź: Opracowanie nowego oprogramowania to złożony proces, który obejmuje wiele kroków:
1.Określenie wymagań: współpracuje Pan z osobami decyzyjnymi ze strony firmy ... (odbiorcą oprogramowania) oraz Współtwórcami zaangażowanymi w projekt, aby zrozumieć potrzeby i cele, jakie ma spełniać oprogramowanie. To pozwala na określenie funkcjonalności i specyfikacji, na których zostanie zbudowane oprogramowanie.
2.Projektowanie: obejmuje planowanie architektury oprogramowania, czyli określenie struktury, komponentów i interakcji między nimi. Pan i Współtwórcy projektują również interfejsy użytkownika, bazy danych, algorytmy i inne kluczowe elementy.
3.Implementacja: na tym etapie Pan i Współtwórcy przekształcają projekt w rzeczywisty kod. Piszą instrukcje zgodnie z wybranym językiem programowania, stosując odpowiednie wzorce projektowe i narzędzia.
4.Testowanie: po napisaniu kodu następuje etap testowania, w którym sprawdza się, czy oprogramowanie działa zgodnie z oczekiwaniami …. Testy mogą być automatyczne lub manualne i obejmują różne przypadki użycia w celu wykrycia błędów.
5.Debugowanie: gdy testy wykryją błędy (takie jak błędy logiczne lub funkcjonalne), Wnioskodawca i Współtwórcy pracują nad ich identyfikacją i naprawą w procesie zwalczania błędów (debugowania).
W kontekście „ulepszenia/rozwijania/modyfikowania” wyróżnić należy następujące działania:
1.Optymalizacja i ulepszanie: Pan wraz z pozostałymi Współtwórcami starają się optymalizować kod, poprawiając jego wydajność, czytelność i skalowalność. Mogą również wprowadzać nowe funkcje lub modyfikować istniejące, aby dostosować się do zmieniających się potrzeb odbiorcy.
2.Wsparcie i konserwacja: po wdrożeniu Pan i Współtwórcy mogą udzielać wsparcia technicznego, rozwiązywać problemy, udoskonalać oprogramowanie poprzez aktualizacje oraz zapewniać konserwację, aby utrzymać jego sprawność i zgodność z ewentualnymi zmianami w środowisku.
b)w oparciu o jakie technologie zostało wytworzone i/lub rozwinięte/ulepszone/ modyfikowane przez Pana „oprogramowanie”? Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej zastosowano?
Odpowiedź: Logika biznesowa oprogramowania została zrealizowana w oparciu o architekturę mikro-serwisów w technologii .... Architektura mikroserwisów to podejście projektowe, które opiera się na tworzeniu aplikacji jako zestawu małych, niezależnych serwisów, zamiast budowania jednej dużej monolitycznej aplikacji. Każdy mikroserwis zajmuje się konkretnym obszarem funkcjonalnym i działa jako osobny, autonomiczny komponent. Architektura mikroserwisów w ... pozwala na lepszą skalowalność i elastyczność aplikacji poprzez rozdzielenie różnych funkcjonalności na mniejsze, łatwiej zarządzalne komponenty. Każdy serwis może być rozwijany, wdrażany i skalowany niezależnie, co ułatwia także utrzymanie systemu w przypadku zmiany lub rozbudowy funkcjonalności.
W technologii ... architektura mikroserwisów jest implementowana przy użyciu różnych narzędzi i frameworków. Oprogramowanie zostało wytworzone i/lub rozwinięte/ulepszone/modyfikowane o technologie od zarządzania bazami danych (…), poprzez mapowanie obiektowo-relacyjne w (…), aż po narzędzia do komunikacji między aplikacjami (…) oraz bibliotekę do tworzenia interfejsów użytkownika w aplikacjach internetowych (…). Wnioskodawca wyszczególnia zastosowane technologie:
- …: jest to framework w ekosystemie ..., który zapewnia wydajne narzędzia do tworzenia mikroserwisów. Zapewnia wiele funkcji ułatwiających rozwój, takich jak zarządzanie zależnościami, konfiguracja, obsługa żądań HTTP i wiele innych.
- …: jest to framework do mapowania … w języku .... Umożliwia programistom mapowanie obiektów ... na tabele w bazie danych relacyjnych. …znacznie ułatwia operowanie na bazach danych poprzez abstrahowanie warstwy dostępu do danych, co umożliwia pracę z bazą danych bez konieczności pisania złożonych zapytań SQL.
- …: jest to skrót od „…”, który jest systemem zarządzania bazą danych relacyjnych stworzonym przez firmę …. … jest szeroko stosowany w branży ze względu na swoje zaawansowane funkcje, skalowalność i narzędzia do zarządzania bazami danych.
- …:, który jest zaawansowanym i wydajnym brokerem wiadomości (message broker) stworzonym przez …. Jest to implementacja protokołu …, co umożliwia komunikację między aplikacjami za pośrednictwem kolejek i tematów.
- …: jest to biblioteka ... stworzona przez .... Służy do tworzenia interfejsów użytkownika (…) w aplikacjach internetowych. … jest oparty na komponentach, co pozwala na tworzenie modułowych i łatwych w zarządzaniu interfejsów, a także zapewnia efektywne renderowanie zmian w interfejsie użytkownika. … wykorzystuje tzw. „…” dla optymalizacji wydajności renderowania.
c)co powoduje, iż wytworzone nowe „oprogramowanie” różniło się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana i Pana Klienta (Spółki)? Na czym polegała oryginalność tego „oprogramowania”?
Odpowiedź: Nowe oprogramowania różniło się od rozwiązań już funkcjonujących unikalnym zestawem funkcjonalności, zastosowaniem innowacyjnego podejścia oraz rozwiązaniem niespotykanego dotąd w praktyce gospodarczej Pana problemu. O oryginalności oprogramowania zadecydowała:
-Innowacyjność rozwiązania: oprogramowanie wyróżnia się poprzez nowe algorytmy, które nie istniały lub nie były stosowane wcześniej przez Wnioskodawcę.
-Unikalność funkcjonalności: oprogramowanie oferuje unikalne funkcjonalności, które wyróżniają je spośród wcześniej tworzonych, m.in. nowe sposoby interakcji z użytkownikiem, zaawansowane mechanizmy analizy danych, różne sposoby prezentacji informacji.
-Efektywne połączenie istniejących elementów: zastosowano kombinację różnych technologii (wymienionych szczegółowo w odpowiedzi na pytania wyżej).
-Zaspokojenie nowych potrzeb: tworzone oprogramowanie wychodzi na przeciwko nowym potrzebom firmy …, które dotychczas nie były w pełni zaspokojone. Wnioskodawca stworzył rozwiązania programistyczne, które reagują na specyficzne wymagania, niespotykane dotychczas w jego praktyce zawodowej.
d)zastosowanie jakich technologii (rozwiązań, narzędzi) powoduje, iż „oprogramowanie” po jego wytworzeniu lub rozwinięciu/ulepszeniu/modyfikowaniu różniło się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana?
Odpowiedź: Oprogramowanie różniło się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana w związku z zastosowaniem i integracją technologii wymienionych w odpowiedzi na pytanie I pkt 2 lit. b, tj. przede wszystkim mikroserwisowe podejście do tworzenie aplikacji oraz framework … i inne wymienione oraz opisane szczegółowo wyżej technologie od zarządzania bazami danych (…), poprzez mapowanie obiektowo-relacyjne w ..., aż po narzędzia do komunikacji między aplikacjami (…) oraz bibliotekę do tworzenia interfejsów użytkownika w aplikacjach internetowych (….
3.W związku ze wskazaniem we wniosku, że:
Działania te prowadzone były w sposób ułożony, metodyczny, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, wykonanie, weryfikacja, implementacja, zakończenie.
oraz
Czynności projektowania i tworzenia oprogramowania nie miały charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowiły systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego tworzenia).
proszę wyjaśnić:
a)jakie cele na wstępie postawił Pan sobie w zakresie poszczególnych realizowanych „oprogramowań” w poszczególnych latach oraz jakie posiadał Pan źródła finansowania zaplanowanych prac?
Odpowiedź: Nadrzędnym Pana celem było stworzenie oprogramowania odpowiadającego potrzebom jego ostatecznego odbiorcy, tj. firmy …. Wszystkie zaplanowane prace były finansowane z Pana środków własnych. Poniżej wyszczególnia Pan cele realizowanego oprogramowania:
Rok 2020:
Program 1 [03.02.2020 do 16.03.2020]:
-Stworzenie podstawowej wersji aplikacji umożliwiającej budowę struktury własnościowej firmy oraz wyznaczanie beneficjentów rzeczywistych.
-Działanie aplikacji dla firm zarejestrowanych w ….
-Umożliwienie interakcji z danymi poprzez interfejs graficzny w przeglądarce internetowej.
-Realizacja logiki biznesowej w oparciu o architekturę mikroserwisów w technologii ....
Program 2 [17.03.2020 do 5.05.2020]:
-Wizualizacja struktury własnościowej firmy w formie drzewa w przeglądarce internetowej.
-Generowanie raportów PDF zawierających informacje o firmie, wizualizację struktury własnościowej i listę beneficjentów rzeczywistych.
-Rozbudowa interfejsu graficznego o funkcjonalność wyszukiwania i wyświetlania dodatkowych informacji.
-Zabezpieczenie API aplikacji za pomocą … i dodanie wsparcia dla internationalizacji.
Program 3 [06.05.2020 do 29.06.2020]:
-Wdrożenie mechanizmu automatycznego odświeżania danych oraz powiadomień o błędach.
-Rozbudowa możliwości przeszukiwania firm oraz procesu dodawania nowych do sprawdzenia.
-Zwiększenie zabezpieczeń aplikacji i dodanie możliwości zarządzania załącznikami.
-Integracja z systemem … oraz dodanie predefiniowanych wiadomości.
Program 4 [30.06.2020 do 7.09.2020]:
-Rozszerzenie silnika do wyliczania beneficjentów rzeczywistych o specyficzne reguły dla różnych form prawnych … firm.
-Rozbudowa raportów o informacje finansowe, zabezpieczenie danych oraz integracja z ....
-Dodanie mechanizmu automatycznego wylogowania oraz algorytmów analizy wartości udziałów w firmie.
Program 5 [08.09.2020 do 12.11.2020]:
-Rozbudowa aplikacji o nowy moduł dla pracowników Zamawiającego.
-Wprowadzenie możliwości wprowadzania danych o zagranicznych firmach oraz sprawdzania beneficjentów rzeczywistych w przypadku spółek giełdowych.
-Integracja z systemami danych Zamawiającego i usługami do pozyskiwania dokumentów z ….
Program 6 [13.11.2020 do 31.12.2020]:
-Udoskonalenie silnika wyliczającego beneficjentów rzeczywistych i strukturę własnościową.
-Rozbudowa modułu zarządzania pracą osób pozyskujących dane.
-Rozszerzenie API aplikacji umożliwiającej pobieranie danych i zarządzanie procesem sprawdzania firm.
Rok 2021:
Program 1 [01.01.2021 do 09.03.2021]:
-Rozbudowa systemu predefiniowanych wiadomości opisujących firmy.
-Rozszerzenie formularzy wprowadzania danych o zagranicznych firmach.
-Rozwinięcie silnika wyliczającego beneficjentów rzeczywistych.
Program 2 [10.03.2021 do 08.04.2021]:
-Integracja z usługą do zamawiania i przetwarzania dokumentów z ….
Program 3 [12.04.2021 do 5.05.2021]:
-Stworzenie nowej aplikacji umożliwiającej wstępne sprawdzenie firm.
Program 4 [06.05.2021 do 24.08.2021]:
-Wprowadzenie mechanizmu nadzorowania zadań manualnych i zmian w generowaniu raportów.
Program 5 [25.08.2021 do 21.10.2021]:
-Rozbudowa raportu o znak graficzny, rozbudowane konfigurowanie raportu.
-Optymalizacja metody sprawdzania beneficjentów rzeczywistych i zamawiania dokumentów.
Program 6 [22.10.2021 do 14.11.2021]:
-Dostosowanie silnika wyliczającego beneficjentów rzeczywistych i strukturę organizacyjną firmy do wymagań klienta.
-Dodanie kategorii dla sprawdzeń firm i ich obsługa w aplikacji.
Program 7 [15.11.2021 do 31.12.2021]:
-Implementacja nowego silnika do generowania struktury organizacyjnej firmy w formie pliku PDF.
-Dodanie systemu powiadomień mailowych i wprowadzenie nowej wersji API.
b)jakie konkretnie cele zostały osiągnięte w poszczególnych latach, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?
Odpowiedź: Wszystkie wyżej wymienione cele (podane w odpowiedzi na pyt. 3 lit a) zostały osiągnięte w przedstawionych ramach czasowych (w nawiasie kwadratowym widnieją daty) przy wykorzystaniu – w kontekście zasobów ludzkich – współtwórczej pracy Pana i pozostałych Współautorów oprogramowania, własnego sprzętu komputerowego Wnioskodawcy oraz własnych zasobów finansowych.
c)na czym polegała systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Pana działań w zakresie opisanych we wniosku czynności?
Odpowiedź: Systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Pana działań w zakresie opisanych we wniosku czynności polegała na konsekwencji, planowaniu i uporządkowaniu procesu programowania. Fundamentem tych działań była iteracyjność, czyli cykliczne podejście do pracy, gdzie Pan i Współtwórcy regularnie dokonuje oceny postępu, wprowadzają poprawki i kontynuują rozwój programu. Systematyczność zaczyna się od wyznaczenia celów, podziału zadań na mniejsze etapy i ustalenia harmonogramu. Wnioskodawca może używał narzędzi takich jak listy zadań czy metodyki …, by lepiej organizować pracę. Systematyczność przejawiała się również w utrzymaniu spójnego stylu pisania kodu, stosowanie nazewnictwa zrozumiałego dla pozostałych Współtwórców, a także tworzenie dokumentacji kodu, która ułatwia zrozumienie jego funkcji dla innych programistów. Systematyczność polegała również na systematycznym identyfikowaniu i naprawianiu błędów w kodzie.
d)jakie harmonogramy w związku z tym zostały opracowane w poszczególnych latach, a które z nich zostały faktycznie zrealizowane w stosunku do jakiego „oprogramowania”?
Odpowiedź: Wnioskodawca przedstawił harmonogramy w odniesieniu do poszczególnych programów w odpowiedzi na pytanie wyżej.
Rok 2020:
Program 1 [03.02.2020 do 16.03.2020]
Program 2 [17.03.2020 do 5.05.2020]
Program 3 [06.05.2020 do 29.06.2020]
Program 4 [30.06.2020 do 07.09.2020]
Program 5 [08.09.2020 do 12.11.2020]
Program 6 [13.11.2020 do 31.12.2020]
Rok 2021:
Program 1 [1.01.2021 do 09.03.2021]
Program 2 [10.03.2021 do 08.04.2021]
Program 3 [12.04.2021 do 05.05.2021]
Program 4 [06.05.2021 do 24.08.2021]
Program 5 [25.08.2021 do 21.10.2021]
Program 6 [22.10.2021 do 14.11.2021]
Program 7 [15.11.2021 do 31.12.2021].
4.W odniesieniu do Pana działalności, w ramach której tworzył i rozwijał/ulepszał/modyfikował Pan „oprogramowanie” proszę wyjaśnić:
a)jakimi zasobami wiedzy dysponował Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „oprogramowania”?
Odpowiedź: Dysponował Pan podstawowymi zasobami wiedzy niezbędnymi do pracy w dziedzinie programowania, takimi jak znajomość języków programowania, podstawy algorytmów i struktur danych, umiejętność korzystania z podstawowych narzędzi programistycznych, takich jak IDE (środowisko programistyczne), system kontroli wersji (np. ...). Potrafił Pan korzystać z dokumentacji technicznej i miał zdolność szybkiego uczenia się nowych narzędzi czy bibliotek.
b)jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystywał i rozwijał Pan w ramach tej działalności? Przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstawały poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone oprogramowania od już istniejących?
Odpowiedź: Wykorzystywał i rozwijał Pan znajomość architektury mikroserwisów oraz frameworków dedykowanych do ich tworzenia, jak …, technologie do zarządzania bazami danych (…), mapowania obiektowo-relacyjnego w (…), aż po narzędzia do komunikacji między aplikacjami (…) oraz bibliotekę do tworzenia interfejsów użytkownika w aplikacjach internetowych (…). Przy zastosowaniu ww. technologii powstało przedmiotowe oprogramowanie, o którym mowa we wniosku. Każdy program komputerowy wyróżnia się od oprogramowania już istniejącego rozwiązaniem niespotykanego dotąd w Pana praktyce gospodarczej problemu (tworzone są nowe algorytmy). Każdy kolejny program odznacza się unikatowym zastosowaniem poprzez realizację nowej funkcjonalności oczekiwanej przez odbiorcę. Ponadto kolejne wytworzone oprogramowanie odróżnia:
-Unikalność funkcjonalności: oprogramowanie oferuje unikalne funkcjonalności, które wyróżniają je spośród wcześniej tworzonych, m.in. nowe sposoby interakcji z użytkownikiem, zaawansowane mechanizmy analizy danych, różne sposoby prezentacji informacji.
-Efektywne połączenie istniejących elementów: zastosowano kombinację różnych technologii (wymienionych szczegółowo w odpowiedzi na pytania wyżej).
-Zaspokojenie nowych potrzeb: tworzone oprogramowanie wychodzi naprzeciwko nowym potrzebom firmy …, które dotychczas nie były w pełni zaspokojone. Stworzył Pan rozwiązania programistyczne, które reagują na specyficzne wymagania, niespotykane dotychczas w jego praktyce zawodowej.
c)jakie produkty, usługi, procesy oferował Pan dotychczas w swojej działalności?
Odpowiedź: Nie oferował Pan dotychczas żadnych produktów ani procesów. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności świadczył usługi informatyczne oraz doradztwa i nadzoru informatycznego, w zakresie:
-Burzącej realizacji zadań deweloperskich, zgodnie ze …,
-Projektowanie architektury aplikacji,
-Projektowania baz danych.
d)na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte były te produkty, usługi, procesy?
Odpowiedź:W odniesieniu do Pana działalności, w ramach której tworzył i rozwijał/ulepszał/modyfikował „oprogramowanie”. Wyjaśnił Pan w odpowiedzi na pytanie nr I pkt 2 lit b. w oparciu o jakie technologie i rozwiązania wytwarzane było oprogramowanie dla firmy …. Logika biznesowa oprogramowania została zrealizowana w oparciu o architekturę mikroserwisów w technologii .... Architektura mikroserwisów to podejście projektowe, które opiera się na tworzeniu aplikacji jako zestawu małych, niezależnych serwisów, zamiast budowania jednej dużej monolitycznej aplikacji. Każdy mikroserwis zajmuje się konkretnym obszarem funkcjonalnym i działa jako osobny, autonomiczny komponent. Architektura mikroserwisów w ... pozwala na lepszą skalowalność i elastyczność aplikacji poprzez rozdzielenie różnych funkcjonalności na mniejsze, łatwiej zarządzalne komponenty. Każdy serwis może być rozwijany, wdrażany i skalowany niezależnie, co ułatwia także utrzymanie systemu w przypadku zmiany lub rozbudowy funkcjonalności.
W technologii ... architektura mikroserwisów jest implementowana przy użyciu różnych narzędzi i frameworków. Oprogramowanie zostało wytworzone i/lub rozwinięte/ulepszone/modyfikowane o technologie od zarządzania bazami danych (…), poprzez mapowanie obiektowo-relacyjne w (…), aż po narzędzia do komunikacji między aplikacjami (…) oraz bibliotekę do tworzenia interfejsów użytkownika w aplikacjach internetowych (…). Wnioskodawca wyszczególnia zastosowane technologie:
-…: jest to framework w ekosystemie ..., który zapewnia wydajne narzędzia do tworzenia mikroserwisów. Zapewnia wiele funkcji ułatwiających rozwój, takich jak zarządzanie zależnościami, konfiguracja, obsługa żądań HTTP i wiele innych.
-…: jest to framework do mapowania … w języku .... Umożliwia programistom mapowanie obiektów ... na tabele w bazie danych relacyjnych. … znacznie ułatwia operowanie na bazach danych poprzez abstrahowanie warstwy dostępu do danych, co umożliwia pracę z bazą danych bez konieczności pisania złożonych zapytań ….
-…: Jest to skrót od „…”, który jest systemem zarządzania bazą danych relacyjnych stworzonym przez firmę …. … jest szeroko stosowany w branży ze względu na swoje zaawansowane funkcje, skalowalność i narzędzia do zarządzania bazami danych.
-„…”, który jest zaawansowanym i wydajnym brokerem wiadomości (message broker) stworzonym przez …. Jest to implementacja protokołu …, co umożliwia komunikację między aplikacjami za pośrednictwem kolejek i tematów.
-…: jest to biblioteka ... stworzona przez ..... Służy do tworzenia interfejsów użytkownika (…) w aplikacjach internetowych. … jest oparty na komponentach, co pozwala na tworzenie modułowych i łatwych w zarządzaniu interfejsów, a także zapewnia efektywne renderowanie zmian w interfejsie użytkownika. ..t wykorzystuje tzw. „…” dla optymalizacji wydajności renderowania.
e)co Pan zaplanował i jakie cele Pan postawił?
Odpowiedź: Nadrzędnym Pana celem i planem było stworzenie oprogramowania odpowiadającego potrzebom jego ostatecznego odbiorcy, tj. firmy …. Wymienił Pan te cele w odpowiedzi na pytanie nr I pkt 3 lit. a powyżej.
f)w jaki sposób realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie?
Odpowiedź: Realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie nabywając, łącząc, kształtując i wykorzystując dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych, algorytmiki i oprogramowania, a zwłaszcza architektury mikroserwisów w technologii .... Nie były to działania rutynowe, schematyczne, odtwórcze. Wytwarzane przez Pana i Współautorów oprogramowanie opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmuje zbudowanie modelu i zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego, będącego realizacją algorytmu) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działania te prowadzone były w sposób ułożony, metodyczny, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, wykonanie, weryfikacja, implementacja, zakończenie.
W tym miejscu podkreślić trzeba, że rozwijał Pan swoją wiedzę i umiejętności w zakresie programowania, poznając i wykorzystując najnowsze technologie:
•Framework …, pozwalający na tworzenie aplikacji w oparciu o framework …(platforma, której głównym celem jest uproszczenie procesu tworzenia oprogramowania klasy enterprise w technologii ...).
•…jest najpopularniejszą biblioteką służącą do mapowania obiektowo-relacyjnego w (…)
•systemy do zarządzania bazami danych, czy bibliotekę programowania języka... wykorzystywaną do tworzenia interfejsów użytkownika ….
Zaplanowane przedsięwzięcie było wieloetapowe. Początkowy etap polegał na konsultacjach z …, ustalaniu celów projektu oraz analizie możliwości stworzenia nowego oprogramowania. Kolejny etap to praktyczne działania mające na celu tworzenie nowego programu. Proces tworzenia składał się z cykli wydawniczych z prezentacją postępów. Ostatni etap obejmował podsumowanie, akceptację lub odrzucenie wyników prac oraz ewentualne zmiany w zasobach lub oczekiwaniach od projektu. Cały proces wymagał dużego nakładu intelektualnego i elastyczności w podejmowaniu decyzji.
g)co jest efektem działań, tj. jakie nowe zastosowanie powstało przy realizacji opisanego projektu?
Odpowiedź: Efektem działań są programy komputerowe wyszczególnione w odpowiedzi na pytanie nr I pkt 1.
5.Czy wszystkie wskazane w opisie sprawy: „oprogramowania”, „kody źródłowe”, „aplikacje”, „podprogramy”, to programy komputerowe, które były tworzone i rozwijane/ulepszane/modyfikowane bezpośrednio przez Pana? Sposób, w jaki używa Pan ww. pojęć nie pozwala na stwierdzenie, czy różne pojęcia określają różne efekty Pana prac, czy pojęcia te są używane zamiennie, żeby określić ten sam efekt Pana prac?
Odpowiedź: Tak, wskazane w opisie sprawy „oprogramowania", „kody źródłowe”, „aplikacje”, „podprogramy” to programy komputerowe, które były tworzone i rozwijane/ulepszane/modyfikowane bezpośrednio przez Pana przy udziale pozostałych Współtwórców.
6.Czy efekty Pana pracy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania/modyfikowania), które nazywa Pan „oprogramowaniem” zawsze były/są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:
-zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;
-nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;
-nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Spółkę?
Odpowiedź: Tak, efekty prac nazywane oprogramowaniem zawsze były utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:
-zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;
-nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;
-nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Spółkę.
7.Czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan odpowiednio „oprogramowaniem” zawsze, tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania/modyfikowania, były/są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?
Odpowiedź: Tak.
8.Czy w przypadku, gdy rozwijał/ulepszał/modyfikował Pan „oprogramowanie”:
a)był Pan właścicielem lub współwłaścicielem „Oprogramowania”, które Pan rozwijał/ulepszał/modyfikował, jeżeli nie – to czy w stosunku do tego „Oprogramowania” posiadał Pan wyłączną licencję, tj. umowę, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Pana z tego prawa;
Odpowiedź: Posiadał w tym przypadku status współwłaściciela, tzn. przysługiwały mu autorskie prawa majątkowe do „Oprogramowania” na zasadach wynikających z art. 9 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz zawartego Porozumienia współtwórców.
b)Pana działania zmierzały do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania;
Odpowiedź: Tak.
c)w wyniku podjętych przez Pana czynności powstał odrębny od tego oprogramowania utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
-jeżeli tak ‒ czy przenosił Pan całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa,
-jeżeli nie – czy Pana wynagrodzenie było tylko wynagrodzeniem za efekty swoich prac badawczo-rozwojowych?
Odpowiedź: W wyniku podjętych działań w zakresie „rozwijania/ulepszania/modyfikowania” powstawał odrębny utwór, stanowiący program komputerowy, do którego Pan posiadał prawa autorskie, podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przenosił Pancałość praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa.
9.Czy w przypadku, gdy rozwijał/ulepszał/modyfikował Pan „Oprogramowanie”, a w wyniku jego rozwoju nie powstało nowe prawo własności intelektualnej, to był Pan właścicielem, współwłaścicielem lub użytkownikiem tego oprogramowania na podstawie licencji wyłącznej?
Odpowiedź: Był Pan każdorazowo współwłaścicielem praw autorskich do „oprogramowania”
10.Wobec wskazania we wniosku, że:
W związku z faktem, iż Wnioskodawcę i Współtwórców łączy Porozumienie współtwórców i oprogramowanie jest wynikiem ich wspólnej pracy, powstałe programy są utworem współautorskim, a Wnioskodawcy przysługują do nich wspólne autorskie prawa majątkowe. Finalna postać utworu – oprogramowanie komputerowe tworzone na zlecenie Kontrahenta – jest wynikiem zespolenia twórczych wkładów Wnioskodawcy i Współtwórców. Twórcza praca Wnioskodawcy i pozostałych Współtwórców może pozostawać w stosunku do siebie pod względem czasu bądź jako równoczesna, bądź jako następująca jedna po drugiej twórczość każdego ze współautorów. Zachodzi jednak między nimi taka relacja, że w zasadzie każda z nich z osobna nie doprowadziłaby do stworzenia samodzielnego dzieła – w tym przypadku programu komputerowego. Relacja współautorstwa rodząca wspólne prawo do utworu więcej niż jednej osoby może zachodzić tylko wówczas, gdy bez udziału jednego ze współautorów dzieło nie powstałoby w takim kształcie, w jakim doszło do jego odzwierciedlenia w obrocie prawnym i na rynku. Inaczej rzecz ujmując, dzieło rozumiane jako skończone i konkretne nie powstałoby bez udziału współautorskiego.
proszę wyjaśnić:
a)czy w sytuacji, gdy „oprogramowanie” było wytwarzane/rozwijane/ulepszane/modyfikowane w zespole, to efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Pana była część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby (Współtwórców) – stanowiła program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?
Odpowiedź: Tak, dopiero w wyniku połączenia prac Pana i Współtwórców powstawał program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
b)czy w sytuacji, gdy w efekcie prac prowadzonych samodzielnie przez Pana powstała część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi/rozwiniętymi/ulepszonymi/modyfikowanymi przez inne osoby (Współtwórców) – stanowiła program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to ww. osoby (Współtwórcy, w tym Pan) przenieśli razem (łącznie) na rzecz zleceniodawcy (jako współwłaściciele) na podstawie odrębnej, wspólnie zawartej umowy prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i Pan z tego tytułu otrzymał wynagrodzenie?
Odpowiedź: Tak, przenosił Pan jednocześnie ze Współtwórcami na podstawie odrębnej, wspólnie zawartej umowy prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i z tego tytułu otrzymał wynagrodzenie.
11.Czy sposób „przeniesienia” każdego z majątkowych praw autorskich do „oprogramowania” następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy?
Odpowiedź: Tak.
12.W jaki sposób umowa z Kontrahentem regulowała kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na Kontrahenta praw do konkretnego stworzonego przez Pana „oprogramowania”? W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego „oprogramowania” i przeniesienie praw do tego oprogramowania na Kontrahenta? Jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i Kontrahent? Co potwierdza przeniesienie tych praw?
Odpowiedź: Sposób „przeniesienia” przez Pana każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Na okoliczność przekazania poszczególnych programów komputerowych sporządzane były w formie pisemnej protokoły, zawierające wszystkie essentialia negotiiumowy o przeniesienie autorskich praw majątkowych. Autorskie prawa majątkowe przenoszone są na Kontrahenta z chwilą ustalenia programu komputerowego, co pokrywa się z momentem przesłania kodu źródłowego do repozytorium. Wnioskodawca przesyła kod do repozytorium znajdującego się na serwerze odbiorcy. Potwierdzeniem przeniesienia praw jest umowa oraz zapis w repozytorium.
13.Z jakiego tytułu określonego w art. 30ca ust. 7 pkt 1-4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osiągał Pan dochód, który zamierza opodatkować preferencyjną stawką podatkową, tj.:
-z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy prawa własności intelektualnej,
-ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
-z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu,
-z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu?
Odpowiedź: Zamierza Pana objąć preferencyjną stawką opodatkowania dochody osiągnięte z odpłatnego przeniesienia na wskazanego Kontrahenta autorskich praw majątkowych do wytworzonego Oprogramowania. Odpłatne przeniesienie praw autorskich traktuje Pan jako sprzedaż. Natomiast to, czy prawo autorskie do wytworzonego Oprogramowania stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej zostało poddane pod rozstrzygnięcie niniejszym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. Na ten moment jest Pan w stanie stwierdzić, iż osiąga dochody ze sprzedaży potencjalnie rozpatrywanych jako „kwalifikowane” praw własności intelektualnej i dochody z tego źródła zamierza opodatkować preferencyjną stawką.
14.Czy i w jaki sposób obliczał Pan tzw. wskaźnik „nexus” (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?
Odpowiedź: Tak, obliczał Pan wskaźnik „nexus” zgodnie ze wzorem przedstawionym w przepisie art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, alokując ponoszone przez siebie koszty w toku prowadzonych prac nad oprogramowaniem pod właściwe litery wzoru. Nie nabywał Pan wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od podmiotu niepowiązanego/powiązanego. Nie dokonywał Pana również nabycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wszystkie ponoszone wydatki były alokowane pod literę „a” wzoru.
15.Czy odrębna ewidencja prowadzona była na bieżąco, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej?
Odpowiedź: Tak.
16.Czy w odrębnej ewidencji wyodrębniał Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej?
Odpowiedź: Tak.
17.Czy faktury, które wystawiał Pan na rzecz Kontrahenta wyodrębniały wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na Kontrahenta? Jeśli nie, proszę by Pan wskazał dlaczego i w jaki sposób określał Pan wartość wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich?
Odpowiedź: Faktury wyodrębniały wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac.
Pytania
1.Czy podejmowana przez Pana działalność polegająca na tworzeniu wraz ze Współautorami programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w rozumieniu art. 5a pkt 38 ww. ustawy?
2.Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego ma Pan prawo, zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f., zastosować 5% stawkę opodatkowania wobec dochodów uzyskanych w latach 2020-2021 na podstawie Umów cząstkowych, w zakresie w jakim dochód ten został osiągnięty z tytułu odpłatnego przeniesienia na Kontrahenta autorskich praw majątkowych do wytworzonego w ramach Porozumienia współautorskiego oprogramowania komputerowego?
Ad. 1
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Definicja legalna działalności badawczo-rozwojowej zawarta została w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Z kolei definicja prac rozwojowych przedstawiona została w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie wskazano, że prace rozwojowe oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Działalnością badawczo-rozwojową można nazywać zatem działalność twórczą obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Działalność ta powinna być podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Z działalnością badawczo-rozwojową mamy do czynienia wówczas, gdy podatnik wykorzystuje dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.
Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, uznać należy, że:
1.ProwadziPan działalność twórczą i nowatorską: w zakresie wykonywanej przez siebie działalności i podjętego projektu badawczo-rozwojowego (na mocy Porozumienia współautorskiego) tworzy Pan wspólnym wysiłkiem z pozostałymi Współautorami programy komputerowe na zlecenie swojego Kontrahenta, które to programy mają odpowiadać konkretnym potrzebom firmy …, a zatem być nieszablonowymi rozwiązaniami dążącymi do usprawnienia pracy i zwiększenia innowacyjności informatycznych.
2.W ramach wykonywanej przez siebie działalności wykorzystuje Pan zaawansowane narzędzia informatyczne i technologie. Ponadto, bazujePan na swojej wiedzy i doświadczeniu. Połączenie wszystkich tych narzędzi i umiejętności przez Pana ma na celu tworzenie nowych produktów i usług. Stale poszerza Pan swoją wiedzę i umiejętności, które później wykorzystuje w prowadzonej przez siebie działalności. Pana działalność nie ma charakteru okresowych i rutynowych zmian dokonywanych w produkcie, a ma na celu kreowanie nowych rozwiązań problemów algorytmicznych, które mają stanowić odpowiedź na konkretną potrzebę firmy …. Praca taka nie może polegać na odtwórczości, gdyż każde rozwiązanie algorytmu musi mieć inne zastosowanie, dopasowane do indywidualnej, unikalnej potrzeby biznesowej. Niezależnie od tego, czy w swojej pracy wykorzystuje Pan bibliotekę o otwartym kodzie źródłowym (open source), zawsze kreuje Pan wraz z pozostałymi Współautorami niepowtarzalne dzieło, które powstaje dzięki własnym zdolnościom programistycznym, szerokiej wiedzy i umiejętności jej praktycznego wykorzystania.
3.Prowadzi Pana swoją działalność stale i systematycznie przyjmują nowe zadania. Wykonując Umowę cząstkową zobowiązany jestPan wraz ze Współautorami do zgodnej z zastosowaną metodyką współpracy, którą muszą również należycie udokumentować. Wszystkie czynności są wykonywane przez Pana w ramach realizacji oczekiwań Kontrahenta i jego klienta, który określa pewne warunki brzegowe. Po Pana stronie leży natomiast wybór metody stworzenia rozwiązania algorytmicznego i narzędzi pracy. Cykliczne spotkania z odbiorcą oprogramowania pozwalają natomiast ustalić, czy planowane przez Pana i Współautorów wdrożenie pewnych technik informatycznych będzie spełniało wymagania dla zleconego do zaprojektowania narzędzia biznesowego.
4.Nabywa, łączy, kształtujePan i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności z dziedziny nauki i technologii w celu tworzenia nowych i autorskich rozwiązań. Pan i Współautorzy stosują najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Kontrahenta.
Co istotne, Pan i Współautorzy działają w sposób systematyczny, rozwiązując problemy algorytmiczne. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego odpowiadają m.in. za analizę wymagań (cele), zaprojektowanie rozwiązania oraz jego zbudowanie. Pracując każdorazowo nad danym programem Pan i Współautorzy prowadzą skoordynowane działania zmierzające do zwiększenia zasobów specjalistycznej wiedzy programistycznej, umiejętności w dziedzinie kodowania, algorytmiki.
Działalność wykonywana przez Pana jest niewątpliwie działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe. W efekcie podjętego przez Pana i Współautorów przedsięwzięcia – projektu badawczo-rozwojowego, o którym mowa we wniosku, powstają programy komputerowe podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Uwzględniając powyższe, należy stwierdzić, że podejmowana przez Pana wspólnym wysiłkiem z pozostałymi Współautorami działalność polegająca na tworzeniu i ulepszaniu oprogramowania komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f.
Ad. 2
Stoi Pan na stanowisku, że zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f. ma prawo zastosować 5% stawkę opodatkowania wobec dochodów uzyskanych w latach 2020-2021 na podstawie Umów cząstkowych, w zakresie w jakim dochód ten został osiągnięty z tytułu odpłatnego przeniesienia na Kontrahenta autorskich praw majątkowych do wytworzonego w ramach Porozumienia współautorskiego oprogramowania komputerowego.
Powyższa ocena wynika z faktu, iż prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzanych wspólnym wysiłkiem Pana i Współautorów (oprogramowanie) w ramach prowadzonej przez Nich działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f. Jak natomiast wynika z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f. podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (kwalifikowanych IP) wynosi 5% podstawy opodatkowania. W związku z zawartym Porozumieniem współautorskim każdemu z twórców, w tym Panu przysługują autorskie prawa majątkowe do przedmiotowego oprogramowania.
Artykuł 30ca ust. 2 u.p.d.o.f. zawiera zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjną stawką opodatkowania. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8. Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również by spełnione zostały dwa kryteria:
1)przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz
2)prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm., dalej w skrócie: ustawa o PAIPP).
Zgodnie z art. 74 ust. 1 powołanej ustawy programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, z kolei ust. 2 stanowi, że ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.
Polski prawodawca nie zdefiniował w żadnym obowiązującym akcie prawnym pojęcia programu komputerowego, zatem w tym zakresie pozostaje odwołać się do dorobku doktryny i orzecznictwa. W piśmiennictwie podnosi się, że przez program komputerowy należy rozumieć zestaw instrukcji (poleceń rozkazów) adresowanych do komputera, których wykonanie przez komputer prowadzi do uzyskania określonych wyników. Podkreśla się przy tym, że nawet dokumentacja projektowa, sporządzona w języku naturalnym, może stanowić formę wyrażenia programu komputerowego, tak samo jak jego kod źródłowy (ang. source code), czy kod wynikowy (ang. object code) (D. Flisiak (red.), Prawo autorskie i prawa pokrewne, Warszawa 2015).
Program podlegający ochronie prawnoautorskiej musi cechować się indywidualnością i stanowić utwór oryginalny, będący wytworem procesu intelektualnego programisty i jego zdolności kreacyjnych, wynikać z działalności twórczej. Oryginalność najczęściej jest utożsamiana z cechą działalności twórczej. Działalność twórcza stanowi przejaw takiego działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiada cechę nowości, której stopień jednakże nie ma znaczenia. Powinna to jednak być nowość obiektywna, z którą mamy do czynienia, gdy utwór różni się od dóbr niematerialnych, będących częścią dorobku kulturalnego, nie zaś nowość w sensie subiektywnym, zasadzająca się na przekonaniu autora o nowości własnego dzieła (A. Niewęgłowski, M. Póżniak-Niedzielska, w: System prawa prywatnego, red. Z. Radwański, t. 13: Prawo autorskie, red. J. Barta, Warszawa 2013, s. 9-11). Treść programu komputerowego nie może mieć jedynie charakteru pracy odtwórczej, polegającej na powielaniu w linijkach programu standardowych rozwiązań problemów. Ponadto, program komputerowy, aby spełniać cechy utworu chronionego prawem autorskim, powinien być również ustalony.
Ustalenie programu komputerowego polega na jego uzewnętrznieniu w jakiejkolwiek postaci umożliwiającej jego percepcję przez osoby inne niż twórca (J. Barta, M. Czajkowska-Dąbrowska, Z. Ćwiąkalski, R. Markiewicz, E. Trapie, Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2001, s. 74; J. Sieńczyło-Chlabicz, Prawo własności intelektualnej, Warszawa 2013, s. 46)
Jak wskazano w pkt 89 Objaśnień podatkowych Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX (dalej Objaśnienia): pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko (...) Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Z kolei w pkt 82 Objaśnień wyjaśniono, iż: „ze względu na bardzo ograniczone źródła interpretacji wobec programu komputerowego w stricte polskich aktach prawnych oraz polskiej literaturze na potrzeby preferencji IP Box warto także odnieść się do właściwych dla omawianego zagadnienia źródeł wywodzących się od organizacji ponadnarodowych i międzynarodowych, do których przynależy Polska, w szczególności Unii Europejskiej oraz OECD.
Z związku z powyższym oraz z uwagi na harmonizację przesłanek ochrony programów komputerowych w Dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (dalej: Dyrektywa 2009/24/WE) i nakaz proeuropejskiej interpretacji polskiego prawa trzeba w tym miejscu uwzględniać wnioski wynikające z prawa unijnego oraz dorobek Trybunału Sprawiedliwości UE. Zgodnie z punktem 7 preambuły Dyrektywy 2009/24/WE pojęcie „program komputerowy” obejmuje program w jakiejkolwiek formie, a także przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego, z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, iż program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie.
Jak natomiast stanowi przytoczony wyżej art. 74 ust. 2 polskiej ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona programów komputerowych „obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia”.
Zwrot „forma wyrażenia” odzwierciedla terminologię przyjętą w polskiej wersji językowej dyrektywy 2009/24/WE. Przez „formę wyrażenia” programu należy rozumieć każdy obiektywnie postrzegalny sposób zapisu poleceń adresowanych do komputera. Jak wyjaśnił TSUE na gruncie dyrektywy 2009/24/WE, „formą wyrażenia” może być wyłącznie taka postać programu, która umożliwia albo reprodukcję „działającego" programu, albo uzyskanie tego programu w przyszłości. Przykładowo w wyroku z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie C-393/09 Bezpećnostni softwarova asociace – Svaz softwarove ochrany v. Ministerstvo kultury, TSUE wyjaśnił, iż termin „program komputerowy” obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego, z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych musi pozwalać na stworzenie programu komputerowego na późniejszym etapie (zob. pkt 36 wyroku).
W orzecznictwie polskich sądów powszechnych podkreśla się, że ochrona prawno-autorska uaktywnia się od momentu ustalenia czy dany produkt jest utworem w rozumieniu ustawy o PAIPP. Konsekwencją powyższych założeń jest fakt, iż cech utworu, a co za tym idzie ochrony prawno-autorskiej nie zostanie pozbawiony nawet taki program komputerowy, który nie stanowi produktu odrębnego i nie może być sprzedany oddzielnie od programów, którym służy. Specyfika dziedziny informatyki, jej dynamika rozwoju oraz złożoność poszczególnych elementów składających się na całość nie pozwala gratyfikować jedynie sztywno określonych, widocznych efektów pracy programisty bez wyraźnego polecenia takiego ich traktowania (por. wyrok Sąd Okręgowy w Łodzi z 26 marca 2014 r., sygn. I C 566/12).
W świetle powyższych konstrukcji prawnych, przewidzianych w polskiej ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, unijnej Dyrektywie 2009/24/WE oraz na gruncie doktryny i orzecznictwa, należy uznać, że efekty wspólnych prac Pana i Współautorów, obejmujące algorytmy i kody źródłowe spełniają wszelkie przesłanki definicyjne programów komputerowych podlegających ochronie prawno-autorskiej. Nie ulega bowiem wątpliwości, że Pan i Współautorzy pisząc kod każdorazowo wytwarzają dobra niematerialne charakteryzujące się oryginalnością i indywidualnością. Podejmują wysiłek umysłowy o charakterze kreacyjnym.
Ponadto, efekty prac Pana i Współtwórców są uzewnętrzniane w postaci kodu napisanego w języku programowania. Przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest więc w niniejszym przypadku oprogramowanie komputerowe, które zostało wytworzone przez Pana i Współautorów w ramach prowadzonej przez Nich działalności.
Pana zdaniem, Pana działalność związana z realizacją zawartego Porozumienia współautorskiego można zakwalifikować do działalności badawczo-rozwojowej, co zostało już wyżej wykazane. Wobec powyższego, autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytwarzanego i rozwijanego (ulepszanego) wspólnym wysiłkiem Pana i Współtwórców jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W opisie stanu faktycznego wskazano, iż Pan i Współtwórcy realizując Porozumienie współautorskie i zobowiązania wynikające z zawartych Umów cząstkowych otrzymują wynagrodzenie, na podstawie wystawianych przez siebie faktur VAT. Jednocześnie przenosi Pan na Kontrahenta autorskie prawa majątkowe do wytworzonego w toku świadczonych usług oprogramowania za konkretnie wskazaną kwotę. Niewątpliwie otrzymuje Pan wynagrodzenie, którym jest honorarium za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez wspólnym wysiłkiem oprogramowania. Skoro przeniesienie własności tych praw następuje odpłatnie, to tym samym osiąga Pan dochód ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych.
Reasumując:
1. W ramach podjętej działalności badawczo-rozwojowej wytwarzaPan kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programów komputerowych, które podlegają ochronie według przepisów prawa polskiego.
2.OsiągaPan dochód ze sprzedaży tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
3.ProwadziPana na bieżąco ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f.
Mając powyższe na uwadze, Pana zdaniem, dochód uzyskiwany z odpłatnego zbycia kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. majątkowych praw autorskich do współtworzonych programów komputerowych w odpowiedzi na zlecenie Kontrahenta, z którym Pan i Współtwórcy zawarli Umowy cząstkowe, należy uznać za dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.f. To oznacza, że ma Pan prawo wobec tych dochodów zastosować preferencyjną 5-proc. stawką opodatkowania.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo -rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 85; t. j. Dz. U z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy :
Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r., poz. 574, z późn. zm.),
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:
Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ostatniej ustawy :
Badania naukowe są działalnością obejmującą:
1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ww. ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:
Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Z opisu sprawy wynika, że od 1 marca 2019 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą, której podstawowym przedmiotem jest działalność związana z tworzeniem oprogramowania. W okresie obowiązywania przepisów dotyczącej ulgi IP Box nawiązał Pan kooperatywę z trzeba innymi przedsiębiorcami (zwanymi dalej: „Współtwórcami” lub „Współautorami”) na potrzeby wytwarzania oprogramowania komputerowego dla wiodącego dostawcy informacji kredytowej w Europie oraz jednego z kluczowych podmiotów w skali światowej, dostarczającego zintegrowane usługi i rozwiązania z zakresu informacji biznesowej, handlowej oraz zarządzania ryzykiem – … spółka z ograniczoną działalnością) z siedzibą w ... (dalej w skrócie: „…” lub „Klient”). Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku jest tworzone wspólnym wysiłkiem Pana i Współtwórców. Każdy z nich uczestniczy w procesie twórczym wnosząc swój wkład twórczy, który przejawia się i znajduje odzwierciedlenie w różnych warstwach oprogramowania. Zarówno Pan, jak i każdy ze Współtwórców występują w roli równorzędnego współautora oprogramowania. Pod pojęciem „podejmowana przez Wnioskodawcę i Współtwórców działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych (oprogramowania)” należy rozumieć wyodrębnione zadania, powierzone na mocy Umów cząstkowych i realizowane wspólnym wysiłkiem przez Pana i Zainteresowanych w ramach Porozumienia współtwórców, polegające na tworzeniu kodu źródłowego, stanowiącego program komputerowy. Wytwarzał Pan programy komputerowe związane z analizą struktury własnościowej firm oraz identyfikacją beneficjentów rzeczywistych. W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan listę konkretnych programów komputerowych wytworzonych w 2020 r. oraz 2021 r.
Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).
Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
W opisie sprawy wskazał Pan, że każdy ze współtwórców uczestniczy w procesie twórczym wnosząc swój wkład twórczy, który przejawia się i znajduje odzwierciedlenie w różnych warstwach oprogramowania. Prace wykonywane przez Pana i Współtwórców od pewnego etapu prowadziły/mogą prowadzić do rozwijania istniejącego już oprogramowania, np. o nowe lub ulepszone funkcjonalności, bądź też jego modyfikację. Zaznaczyć jednak należy, że rozwijanie oprogramowania polega na tworzeniu przez Pana i Współtwórców od zera utworów, kompatybilnych z funkcjonującymi już programami komputerowymi (oprogramowaniem nadrzędnym), stanowiących również programy komputerowe, a następnie implementowaniu tych utworów do istniejącego już kodu źródłowego. W wyniku implementacji wytworzonych przez Pan i Współtwórców utworów rozwijane oprogramowanie nadrzędne jest optymalizowane lub wyposażane w nowe, ulepszone, bądź też kolejne funkcjonalności. Oprogramowanie, nad którym pracują wspólnie Pan i Współtwórcy, tworzone jest na zasadach i wzorcach programowania obiektowego oraz na praktykach zwinnego wytwarzania oprogramowania. Finalny produkt informatyczny jest zatem połączeniem wielu podprogramów, w tym m.in. wytwarzanych przez Pana i Współtwórców, z których każdy wykonuje określoną funkcję. Każdy z tych podprogramów, również jest programem, któremu przysługuje ochrona prawno-autorska. Wytwarzane przez Pana i Współautorów oprogramowanie opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmuje m.in. zbudowanie modelu i zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego, będącego realizacją algorytmu) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. W każdym przypadku Pan i Współautorzy wnosili swój indywidualny i twórczy wkład, wykorzystując najnowsze technologie informatyczne z zakresu wytwarzania oprogramowania. Produkty informatyczne stworzone przez Pana i Współautorów mają charakter indywidualny i są utrwalone w postaci kodu w języku programowania. Element twórczy Pana i Współautorów w tworzeniu oprogramowania polegał na pisaniu algorytmu, który znajduje odzwierciedlenie w postaci kodu źródłowego, w efekcie czego powstaje program komputerowy. Oprogramowanie wytwarzane przez Pana i Współautorów w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej jest rezultatem ich własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Twórczy charakter działalności opisanej przez Pana we wniosku przejawia się poprzez projektowanie nowatorskich algorytmów, pisanie czystego i efektywnego kodu, jak również znalezienie innowacyjnych rozwiązań dla napotykanych wyzwań programistycznych, tj. rozwiązań odpowiadających potrzebom ostatecznego odbiory oprogramowania. Nowe oprogramowania różniły się od rozwiązań już funkcjonujących unikalnym zestawem funkcjonalności, zastosowaniem innowacyjnego podejścia oraz rozwiązaniem niespotykanego dotąd w praktyce gospodarczej Pana problemu.Efekty Pana prac nazywane oprogramowaniem zawsze były utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Spółkę.
Zatem, prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzeniu wraz ze Współautorami wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.
Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
W przedstawionym opisie sprawy wskazał Pan, że Pana i Współautorów działania prowadzone były w sposób ułożony, metodyczny, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, wykonanie, weryfikacja, implementacja, zakończenie. Czynności projektowania i tworzenia oprogramowania nie miały charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowiły systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego tworzenia). Wyjaśnił Pan w uzupełnieniu wniosku, że nadrzędnym Pana celem było stworzenie oprogramowania odpowiadającego potrzebom Pana ostatecznego odbiorcy.Wszystkie wyżej wymienione cele zostały osiągnięte w przedstawionych ramach czasowych przy wykorzystaniu – w kontekście zasobów ludzkich – współtwórczej pracy Pana i pozostałych Współautorów oprogramowania, Pana własnego sprzętu komputerowego oraz własnych zasobów finansowych. Systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Pana działań w zakresie opisanych we wniosku czynności polegała na konsekwencji, planowaniu i uporządkowaniu procesu programowania. Fundamentem tych działań była iteracyjność, czyli cykliczne podejście do pracy, gdzie Pan i Współtwórcy regularnie dokonuje oceny postępu, wprowadzają poprawki i kontynuują rozwój programu. Systematyczność zaczyna się od wyznaczenia celów, podziału zadań na mniejsze etapy i ustalenia harmonogramu. Systematyczność przejawiała się również w utrzymaniu spójnego stylu pisania kodu, stosowanie nazewnictwa zrozumiałego dla pozostałych Współtwórców, a także tworzenie dokumentacji kodu, która ułatwia zrozumienie jego funkcji dla innych programistów. Systematyczność polegała również na systematycznym identyfikowaniu i naprawianiu błędów w kodzie. Przedstawił Pan również harmonogramy w odniesieniu do poszczególnych programów.
Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanego przez Pana oprogramowania jest spełnione.
Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.
Z opisu sprawy wynika, że Pan i Współtwórcy zobowiązali się do wymiany wiedzy, doświadczeń i umiejętności w zakresie informatyki, a w szczególności współczesnych technologii programistycznych oraz do inicjowania i prowadzenia skoordynowanych działań zmierzających do zwiększenia tych zasobów wiedzy. Pan i Współautorzy rozwijają swoją wiedzę i umiejętności w zakresie programowania, poznając i wykorzystując najnowsze technologie. Proces tworzenia oprogramowania wymaga ciągłego rozwoju, poszerzenia i aktualizowania wiedzy programistycznej, jak również z dziedziny, w której to oprogramowanie miało być wykorzystywane. Niejednokrotnie Pan i Współautorzy sięgali do specjalistycznej literatury, szkoleń oraz fachowych publikacji. Pan i Współautorzy w ramach prowadzonej działalności nabywali, łączyli, kształtowali i wykorzystywali dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym zwłaszcza z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, technologii w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów cyfrowych – programów komputerowych). Dodał Pan, że dysponował podstawowymi zasobami wiedzy niezbędnymi do pracy w dziedzinie programowania, takimi jak znajomość języków programowania, podstawy algorytmów i struktur danych, umiejętność korzystania z podstawowych narzędzi programistycznych, takich jak IDE (środowisko programistyczne), system kontroli wersji (np. ...). Potrafił Pan korzystać z dokumentacji technicznej i miał zdolność szybkiego uczenia się nowych narzędzi czy bibliotek. Wykorzystywał Pan i rozwijał znajomość architektury mikroserwisów oraz frameworków dedykowanych do ich tworzenia, jak …, technologie do zarządzania bazami danych (…), mapowania obiektowo-relacyjnego w (…), aż po narzędzia do komunikacji między aplikacjami (..) oraz bibliotekę do tworzenia interfejsów użytkownika w aplikacjach internetowych (..). Przy zastosowaniu ww. technologii powstało przedmiotowe oprogramowanie, o którym mowa we wniosku. Każdy program komputerowy wyróżnia sią od oprogramowania już istniejącego rozwiązaniem niespotykanego dotąd w Pana praktyce gospodarczej problemu (tworzone są nowe algorytmy). Realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie nabywając, łącząc, kształtując i wykorzystując dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych, algorytmiki i oprogramowania, a zwłaszcza architektury mikroserwisów w technologii .... Nie były to działania rutynowe, schematyczne, odtwórcze. W tym miejscu podkreślić trzeba, że rozwijał Pan swoją wiedzę i umiejętności w zakresie programowania, poznając i wykorzystując najnowsze technologie.
Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:
(i)badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz
(ii)prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje m.in. prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:
·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.
Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:
·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;
·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.
Co istotne, całość ww. czynności służy:
·planowaniu produkcji oraz
·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.
Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w związku z faktem, iż Pana i Współtwórców łączy Porozumienie współtwórców i oprogramowanie jest wynikiem ich wspólnej pracy, powstałe programy są utworem współautorskim. Projektowane i tworzone produkty (oprogramowanie komputerowe) stanowiły/stanowią produkty nowe lub ulepszone funkcjonalnie w stosunku do tych dotychczas tworzonych przez Pana i Współautorów. Czynności projektowania i tworzenia oprogramowania nie miały charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowiły systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego tworzenia). Pan i Współautorzy w ramach prowadzonej działalności nabywali, łączyli, kształtowali i wykorzystywali dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym zwłaszcza z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, technologii w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów cyfrowych – programów komputerowych). W każdym przypadku Pan i Współautorzy wnosili swój indywidualny i twórczy wkład, wykorzystując najnowsze technologie informatyczne z zakresu wytwarzania oprogramowania. Produkty informatyczne stworzone przez Pana i Współautorów mają charakter indywidualny i są utrwalone w postaci kodu w języku programowania. Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku przejawia się poprzez projektowanie nowatorskich algorytmów, pisanie czystego i efektywnego kodu, jak również znalezienie innowacyjnych rozwiązań dla napotykanych wyzwań programistycznych, tj. rozwiązań odpowiadających potrzebom ostatecznego odbiory oprogramowania. Oprogramowanie zostało wytworzone i/lub rozwinięte/ulepszone /modyfikowane o technologie od zarządzania bazami danych (…), poprzez mapowanie obiektowo-relacyjne w ... (…), aż po narzędzia do komunikacji między aplikacjami (…) oraz bibliotekę do tworzenia interfejsów użytkownika w aplikacjach internetowych (…). Nadrzędnym Pana celem było stworzenie oprogramowania odpowiadającego potrzebom Pana ostatecznego odbiorcy. Systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Pana działań w zakresie opisanych we wniosku czynności polegała na konsekwencji, planowaniu i uporządkowaniu procesu programowania. Fundamentem tych działań była iteracyjność, czyli cykliczne podejście do pracy, gdzie Pan i Współtwórcy regularnie dokonuje oceny postępu, wprowadzają poprawki i kontynuują rozwój programu. Systematyczność zaczyna się od wyznaczenia celów, podziału zadań na mniejsze etapy i ustalenia harmonogramu. Systematyczność przejawiała się również w utrzymaniu spójnego stylu pisania kodu, stosowanie nazewnictwa zrozumiałego dla pozostałych Współtwórców, a także tworzenie dokumentacji kodu, która ułatwia zrozumienie jego funkcji dla innych programistów. Systematyczność polegała również na systematycznym identyfikowaniu i naprawianiu błędów w kodzie. Dysponował Pan podstawowymi zasobami wiedzy niezbędnymi do pracy w dziedzinie programowania, takimi jak znajomość języków programowania, podstawy algorytmów i struktur danych, umiejętność korzystania z podstawowych narzędzi programistycznych, takich jak IDE (środowisko programistyczne), system kontroli wersji (np. …). Potrafił Pan korzystać z dokumentacji technicznej i miał zdolność szybkiego uczenia się nowych narzędzi czy bibliotek. Wykorzystywał Pan i rozwijał znajomość architektury mikroserwisów oraz frameworków dedykowanych do ich tworzenia, jak …, technologie do zarządzania bazami danych (…), mapowania obiektowo-relacyjnego w (…), aż po narzędzia do komunikacji między aplikacjami (…) oraz bibliotekę do tworzenia interfejsów użytkownika w aplikacjach internetowych (…). Przy zastosowaniu ww. technologii powstało przedmiotowe oprogramowanie, o którym mowa we wniosku. Każdy program komputerowy wyróżnia sią od oprogramowania już istniejącego rozwiązaniem niespotykanego dotąd w Pana praktyce gospodarczej problemu (tworzone są nowe algorytmy). Każdy kolejny program odznacza się unikatowym zastosowaniem poprzez realizację nowej funkcjonalności oczekiwanej przez odbiorcę. Realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie nabywając, łącząc, kształtując i wykorzystując dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych, algorytmiki i oprogramowania, a zwłaszcza architektury mikroserwisów w technologii .... Nie były to działania rutynowe, schematyczne, odtwórcze.
Powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wraz ze Współautorami programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.
Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikającej z wniosku i jego uzupełnienia.
W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, a także powołane przepisy należy stwierdzić, że podejmowana przez Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w rozumieniu art. 5a pkt 38 ww. ustawy.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1)patent,
2)prawo ochronne na wzór użytkowy,
3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
8)autorskie prawo do programu komputerowego
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.
Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a+b) x 1,3
a+b+c+d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :
W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.
Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.
Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.
Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.
Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:
-w ramach Umów cząstkowych i na mocy zawartego Porozumienia współautorskiego tworzy Pan wraz z pozostałymi Współtwórcami wymienione w opisie programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
-wytwarzane przez Pana oprogramowanie, jak również jego nowe funkcjonalności, które mają na celu ulepszenie (rozwinięcie) danego oprogramowania (osobny przedmiot obrotu), stanowią utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;
-oprogramowanie jest wynikiem wspólnej pracy Pana i pozostałych Współtwórców , powstałe programy są utworem współautorskim, a Panu przysługują do nich wspólne autorskie prawa majątkowe;
-przenosi Pan jednocześnie ze Współtwórcami na podstawie odrębnej, wspólnie zawartej umowy prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i z tego tytułu otrzymał wynagrodzenie oraz osiągał dochód ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych;
-prowadzi Pan na bieżąco od 21 października 2019 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm., dalej: „ustawa o PAIPP”).
Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:
Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowania) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ten stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Tym samym może Pan, na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zastosować w zeznaniu rocznym za 2020 r. i 2021 r. preferencyjną stawkę opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej tj. autorskich praw do programów komputerowych wytworzonych w ramach Umów cząstkowych i na mocy zawartego Porozumienia współautorskiego.
Zaznaczyć należy w tym miejscu, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stroną wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest Pan, dlatego też ta interpretacja nie wywołuje skutków podatkowych dla pozostałych Współtwórców programów komputerowych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right